KΑΒΑΦΕΙΟΝ...Νίκου Τσιφόρου

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη , πάντα μαζί σου χρήματα να έχεις.

Αν έχεις χρήματα, τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες  καθόλου δεν φοβάσαι, γιατί οι Λαιστρυγόνες και οι Κύκλωπες το 'χουν από χαρακτήρος, άμα βλέπουνε παραδάκι , να κάνουνε στραβά μάτια.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά  θα είναι, που με τι ευχαρίστηση , με τι χαρά, θα μπαίνεις σε λιμένες  πρωτοϊδωμένους, ν'αγοράσεις τζάμπα, τίποτα ρολόγια, τίποτα κάλτσες νάιλον και να τα βάλεις σε βαλίτσα με διπλό πάτο, για να τα περάσεις από το τελωνείο.

Να σταματήσεις σε εμπορεία φοινικά, και τις λίρες σου τις χάρτινες , τρεις προς μία  με χρυσές να ανταλλάξεις.
Να παίρνεις και ηδονικά μυρωδικά, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά , γιατί όσο να 'ναι, τα μυρωδικά της συμβίας σου, ύστερα από τόσο χρόνια , δε γίνεται, ξεθυμάνει θα έχουν...
Κι ακόμα σε πόλεις αιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις από τους σπουδαγμένους.
Να 'ρθεις κατόπιν εδώ και τον σοφό να παρασταίνεις.
Έτσι, να λες, ο Ολιβιέ τον Σαίξπηρ , στον Όλντ Βηκ, παίζει, έτσι στο Παρίσι οι ρεβύ ανεβαίνουνε  και στο Μιλάνο με το γκρίζο Ντουόμο του, έτσι στη Σκάλα, τις άριες τραγουδάνε.

Αλλά μη βιάσεις το ταξίδι διόλου. Όσο βαστάν τα κότσια σου και η τσέπη σου, τραινάριζέ το. 

Στην ανάγκη , κάνε και κανένα θαλασσοδάνειο, ο κόσμος δεν εχάλασε. 

Καλύτερα καιρό πολύν να διαρκέσει, παρά να έρθεις εδώ και ν'ακούσεις πάλι να σε μιλούνε για οικονομικές κρίσεις και για πολιτικά που καθόλου δεν πρέπει να σ'ενδιαφέρουν, τίποτε στην τσέπη σου δεν σε διευκολύνουν να βάνει. 

Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει, να πας στη Ζυρίχη με τα καλά ξενοδοχεία, να πας στις Βρυξέλλες με τα όμορφα πάρκα, να πας στην Οστάνδη με την χρυσαφιά άμμο, παρά  εδώ να έλθεις  τα ίδια και τα ίδια να κάμνεις και να σε λένε, έτσι που να καταντάει το αύριο σαν αύριο  
να μη μοιάζει, και να μην ξέρεις αν αύριο να φας θα έχεις.

Κι όταν γέρος θ'αράξεις στο νησί, πλούσιο θα είσαι με όσα απόχτησες στο δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε σου δώσει η Ιθάκη.

Γιατί στην Ιθάκη μείνανε οι άλλοι, οι αετοί, και δεν  την αφήσανε αναπνοή να πάρει. 

Ό,τι είχε  και δεν είχε η Ιθάκη, πέσανε τα τζίνια και τα πήρανε, τίποτα πλέον δεν της αφήκανε , παρά μόνον εφορίες , που κι αυτές τι να πάρουν δεν ξέρουν, αφού και ο Ευαγγελιστής στο ενδέκατο κεφάλαιο έγραψε "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".

Πλην, κι αν φτωχικήν την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. 

Διότι η Ιθάκη το έβγαλε βούκινο στον κόσμο σε όλον τον κόσμον.
"Εκατόν πενήντα φορές με καταστρέψανε, πάντα να με συνεφέρετε μου ετάξατε και μόλις τελείωσε  ανάγκη να με έχετε , το κορόιδον κάμνετε. Λόγια μόνον με λέτε, ύστερα έναν παρά πίσω με ρίχνετε".

Σε δίδει μόνον η Ιθάκη το ωραίον ταξίδι .

Και αν ημπορούσεν θα σε έδιδεν περισσότερα, γιατί η Ιθάκη στοργικόν και φιλόξενον νησί είναι, 
αλλά δεν την αφήκαν την καημένη ποτέ να ανθίσει, μια την  τραβούσιν μια την  μαδούσιν...

Δεν έχει πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σε έδωκε μόνον το ωραίο ταξίδι.

"Μην την καταραστείς όμως. Δεν φταίει αυτή. 
Ήδη τόσον σοφός που γίνηκες, θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν....

Νίκος Τσιφόρος