Από το μπλογκ ΑΗΔΟΝΙ διάβασα και συγκινήθηκα :
H γερόντισσα Σοφία της Κλεισούρας.
Να έχουμε την ευχή της.
Σαλογραία
Υ.Γ. Για όποιον επιθυμεί να ερευνήσει το θέμα περισσότερο ας ενημερωθεί και από το σύνδεσμο:
http://www.synodinresistance.org/pdfs/2012/06/26/20120626aThaymaMyrtos6-12/20120626aThaymaMyrtos6-12.pdf
Είπα κι εγώ, πως κι αυτό. Τώρα εξηγείται. Αλλά κι εγώ μπορώ να γράψω για τον οποιοδήποτε πως έκανε τούτο ή κείνο ή άλλο πράγμα. Σημαίνει πως είναι κι αλήθεια; Δεν πρέπει να το αποδείξω; Πως λοιπόν αποδεικνύεται πως η Αγία Σοφία έγινε μοναχή; Με ένα λόγο μόνο ενός Κυπριανού που τυχαίνει να ηγείται ενός μοναστηριού(παλιού ή νέου ημερολογίου σχετικά με το ερώτημα δεν έχει αξία);Καλοπροαίρετο το ερώτημά μου, φυσικά. Από την άλλη η γραφή, που ισχυρίζεται πως μετά το Χριστό ο Κυπριανός, με προβληματίζει πάρα πολύ. Οι άγιοι δεν κάνουν διακρίσεις στα πρόσωπα, αγαπούν όλους το ίδιο. Μπορεί με κάποιους να είναι περισσότερο δεμένοι, αλλά δε βγάζουν και τελάλη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα πει δε θα ξαναγράψω, νιώθω όμως πως κάποια πράγματα πρέπει να ξαναγραφτούν..ίσως!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήlpap φιλενάδα που δόξα τω Θεώ πάντα ξύνεις τα νυχάκια σου για...κουβέντα ...
;-)
ΔΕΝ πρόκειται να ανοίξω συζήτηση επί του θέματος διότι είναι ένα υπέροχο καλοκαιρινό πρωινό και με περιμένει μια βάφλα παγωτό στη βεράντα.
Ω ναι. Είμαι και κοιλιόδουλη εκτός των άλλων.
Μόνο δυο λόγια ακόμα επί του θέματος και ΔΕΝ θα δώσω συνέχεια.
Μου άρεσε ΜΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗ για την ασκήτρια Σοφία της Κλεισούρας(όχι μόνο μία, πολλές αφηγήσεις μου αρέσουν εκεί) στο μπλογκ το ΑΗΔΟΝΙ.
Παρέθεσα και μια ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΦΗΓΗΣΗ, από το άλλο εκκλησιαστικό στρατόπεδο.
ΕΚΑΣΤΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ.
Ούτε ανεγκέφαλοι είναι οι αναγνώστες μου, ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, ούτε εύκολα χειραγωγούνται από όποιον θα το επιθυμούσε να το πράξει.
Ποιος είπε ότι "μετά το Χριστό είναι ο Κυπριανός";
Ο Θεοφ. Κυπριανός (αν εννοείς αυτόν, είναι ένα πνευματικό πρόσωπο, με ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΞΩΘΕΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΟΥ ΝΥΧΑΚΙ ΠΟΛΛΟΙ ΙΕΡΩΜΕΝΟΙ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ)δεν είναι πνευματικός μου, δεν ανήκω στη Σύνοδό του, ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.
ΟΥΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Αυτά τα επιγραμματικά, πάντα εν αγάπη
και ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ.
Η Παναγία ας μας σκεπάζει από το ΦΘΟΝΟ άπαντες.
Δεν ξύνω τα νύχια μου ούτε για καυγά ούτε για συζήτηση. Αλλά ας συμφωνήσουν επιτέλους οι χριστιανοί μία φορά για την αγιότητα ενός, έστω, προσώπου. Ο τρόπος παρουσίασης του θέματος από τη συγκεκριμένη σύνοδο μου θύμισε καυγά για το σε ποιόν ανήκει η αγία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το μέλλον και το που θα ναι ο καθένας άλλο θέμα, απόλυτα προσωπικό. Τα παράθυρα που αφήνουμε ανοιχτά μαρτυρούν, ως ένα βαθμό πάντα, προθέσεις, σκέψεις, μελλοντικές αποφάσεις!
Καλή σου όρεξη...
Όσο για το πρόσωπο του Κυπριανού δεν έχω ούτε γνώση ούτε άποψη ούτε με ενδιαφέρει. Τη φράση την πήρα μέσα από τη διεύθυνση που δίνεις. Δεν είναι συνεπώς δική μου.
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρος Lpap
"Η φράση μετά το Θεό ο Κυπριανός"
(αρχικά νόμισα ότι αναφερόσουν παλαιότερα δικά μου ενθουσιώδη σχόλια για το πρόσωπό του Θεοφ. Κυπριανού, μετά ξαναδιάβασα προσεκτικά το δεύτερο σύνδεσμο που έδωσα και είδα ότι αναφερόταν εκεί σε λόγια της γερόντισσας Σοφίας-Μυρτιδιώτισσας, και ΤΟΤΕ κατάλαβα τι ήθελες να πεις στο αρχικό σχόλιό σου)
ας θυμούμαστε ότι ΚΑΙ ΑΝ ΕΛΕΧΘΗ, η φράση εκ μέρους της γερόντισσας Σοφίας, είναι ένα ΣΧΗΜΑ λόγου που εκφράζει την οφειλόμενη ΤΙΜΗ και ΣΕΒΑΣΜΟ στον ΠΟΙΜΕΝΑ.
Ο ΆΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΆ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΣΥΜΕΩΝΑ ΤΟΝ ΕΥΛΑΒΗ.
Γι αυτό και τον καταδίωξαν άγρια οι συγκαιρινοί του παπάδες, και τράβηξε ΤΙΣ ΜΥΡΙΕΣ ΘΛΙΨΕΙΣ από την κακία τους ο άγιος Συμεών ο Θεολόγος.
Δεν θα κατηγορήσουμε τον άγιο Συμεών το Θεολόγο, για την τόση του αφοσίωση στον γέροντά του Συμεών τον ευλαβή.
Εμείς οι νεότεροι του νυν αιώνα του απατεώνα, έχουμε ΠΟΛΥ ΦΟΒΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΠΟΥ επιπολάζει και ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ, ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΕ ΜΑΤΙ ΜΙΣΟΚΛΕΙΣΤΟ, ΚΑΧΥΠΟΠΤΟ.
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ.
ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ θεραπεύονται βλέπεις, σχεδόν στον αιώνα τον άπαντα δεν θεραπεύονται.
Όποιος όμως χριστιανός δεν θαυμάζει κάποιον ως άγιο(κι ας είναι αυτός ο κάποιος ατελής πολύ και αμαρτωλός) δυσκολεύεται ΠΟΛΥ στον προσωπικό του αγώνα,χωρίς τον -παιδαγωγικώς επιθυμητό- θαυμασμό
χάνει ώθηση σημαντική στο ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ.
Αυτή είναι η προσωπική κατάσταση ημών των χλιαρών του 21ου αιώνα, που ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ, ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕ και για τούτο, σε κανέναν άνθρωπο δεν αφοσιωνόμαστε και ούτε καταλαβαίνουμε το νόημα της προσωπικής εκκοπής του εγωκεντρικού μας θελήματος, ούτε την αξία τής εν Κυρίω Θυσίας που έκαναν οι παλιότεροι για συζύγους, παιδιά, συγγενείς, φίλους, συμπατριώτες, συνανθρώπους ασχέτως εθνικότητος
( βλέπε και τις θυσίες της Γερόντισσας Γαβριηλίας, στις Ινδίες και στην Αφρική, τις θυσίες, αυτής της άλλης σπουδαίας γυναίκας, που όταν βρισκόταν με άνθρωπο δίπλα της, ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΑΛΛΟΣ!!!! α τι συγκίνηση όταν που διάβαζα την καταπληκτική αφήγηση της Γαβριηλίας Μοναχής(τότε) για την Γερόντισσα Γαβριηλία.
Και τελικά, κάτι που μας διαφεύγει καθώς εμείς, οι νεότεροι, που πήγαμε δυο τρεις τάξεις σχολείο, όλο διαβάζουμε και αποδεικνυόμαστε υπνωτιζόμενοι υπερβολικά και ΑΝΕΠΙΓΝΩΣΤΩΣ, από τις αναγνώσεις μας:
Η ΚΑΘΕ ΑΦΗΓΗΣΗ βίου ανθρώπου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗ.
ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩΣΕΙ στους αναγνώστες, Ο ΑΦΗΓΟΥΜΕΝΟΣ.
Τι υπήρξε στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, Ο ΚΑΘΕ ΑΓΙΟΣ,τον οποίον ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ο ΘΕΟΣ ο ίδιος και όχι οι παπάδες,
ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ, ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ , ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ.
Εδώ όσο ζούμε, απλώς δίνει έκαστος τη δική ΤΟΥ ΕΚΔΟΧΗ για κάθε ΑΓΙΑ ΨΥΧΉ.
Υπάρχουν βέβαια, οι ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΆΠΟΙΩΝ ΓΕΓΟΝΟΝΩΝ, ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ,όπως η μαρτυρία της Καπετάνισσας πρώην εφοπλιστίνας, Γερόντισσας Μαρίας Μυρτιδιώτισσας των ΟΙνουσσών κ.λπ.
ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ αληθινή ΙΣΤΟΡΙΑ της ζωής των Αγίων, ΑΣ ΨΑΞΕΙ, ως καλός και φιλότιμος στρατιώτης Κυρίου.
Αν ψάξει, θησαυρούς παραπάνω θα μπορέσει να ανακαλύψει...
"Η ΚΑΘΕ ΑΦΗΓΗΣΗ βίου ανθρώπου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗ."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Σαλογραία, καταλαβαίνω βέβαια τι εννοείς με τη φράση αυτή η οποία συνδέεται και με τα προηγούμενα αλλά και τα επόμενα που αναφέρεις.
Την απομονώνω ωστόσο απλώς και μόνο για να υπενθυμίσω, ότι η αφήγηση του βίου ενός ανθρώπου είναι πολλά περισσότερα από μια αφήγηση, για το μάτι που θα επιθυμούσε να μη σταθεί μόνο στην επιφάνεια και τα ξερά γεγονότα.
Κάθε μας πράξη κι ενέργεια, έχει ρίζες κι αιτίες, πολλές φορές άγνωστα και σε μας τους ίδιους ακόμα. Εκεί ακριβώς είναι που αποκτά για μένα νόημα η αφήγηση του βίου κάποιου ή κάποιας.
Η πραγματικότητα της ψυχής καθενός, Αγίου ή μη, ανέκαθεν είναι εν πολλοίς άγνωστη σε εμάς, ακόμα και στο ίδιο το άτομο που αφορά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μια εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι το ότι εμείς μπορούμε να παρατηρούμε ένα πράγμα τη φορά. Και την ίδια στιγμή που θα εστιάσουμε κάπου αλλού, η προηγούμενη παρατήρησή μας έχει ήδη αλλάξει αφού πολύ σωστά "τα πάντα ρει".
Μόνο ο Θεός μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τα πάντα. Γι' αυτό Τον αποκαλούμε παντογνώστη. Γιατί γνωρίζει όχι μόνο όλο το τώρα, αλλά και όλο το πριν και όλο το μετά, καθώς και τις μεταξύ αυτών αλληλεπιδράσεις.
Κατά τ' άλλα, την ευχή να έχουμε της Αγίας Σοφίας της Κλεισούρας κι ας μας δίνει υπομονή και σ' εμάς. Θα την χρειαστούμε.
Ήλος