Απολωλαμένο μου
κάποιος φίλος, προώθησε αυτό το βίντεο.
Επειδή μου γκρίνιαξες, ότι βάζω "βαριά" θέματα καλοκαιριάτικα,
ανέβασα το μακαρίτικο το Μαλβινάκι, έτσι- για προβληματισμό και λίγο χαμόγελο!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει.
Το χώμα που θα σκεπάσει την Ελλάδα- μαζί και τους Έλληνες-
μακάρι να είναι ελαφρότερο!
Σαλογραία
Θα καθυστερήσω όσον δύναμαι την επόμενη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΗΝ ανησυχήσεις.
ΕΔΩ θα είμαι.
ΔΕΝ πάω διακοπές.
ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ Η ΑΠΛΗ ΝΥΞΗ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕς.
(Έχω εξηγήσει τους λόγους, στην παλιά ανάρτησή μου με τίτλο:"ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ", http://salograia.blogspot.gr/2009/08/blog-post_4814.html)
Απλώς θα...ξεκουράσω τη σελίδααααα!
;-)
στις τελευταίες της φράσεις λες κι ακούω το Γιανναρά. Απίστευτο αλλά προφανώς διάβαζε Γιανναρά στην Καθημερινή η συγχωρεμένη! Οι φράσεις περί νοηματοδοτήσεως κ.λ.π. κ.λ.π. αίναι αυθεντικά ατόφιος Χρηστάρας!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρες!
w
W λατρεμένο
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Και τι δεν είχε διαβάσει η συχωρεμένη η Μαλβίνα Κάραλη!
Τα μύρια!
Και της θεόβαριας κουλτούρας να πούμε.
Και τα είχε καλά χωνεμένα, διότι και πολλοί άλλοι διαβάζουν, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα πνευματικής...πέψης...
Ήξερε να κλέβει και καρδιές δεσποτικές βαριές και ασήκωτες, σαν την καρδιά του Διονύση Χαριτόπουλου, που την παντρεύτηκε και της συμπαραστάθηκε στα τελευταία της, με απελπισμένη αγάπη.
Και καπάκι σε όλα αυτά τα κουλτουριάρικα, ήξερε και να ζυμώνει ψωμί χωριάτικο, γαμάτοοοο!
(ήμαρτον! ήμαρτον! παππούλη μου, ΔΕΝ θα μου ξαναξεφύγει παλιοκουβένταααα... ΔΕΝ θα σε ξανακολάσω, ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩωωω!)
Άκουσα ότι πριν πεθάνει το Μαλβινάκι, ΤΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ...και πέθανε λέει μέσα στην άγια χριστιανική ειρήνη.
Μακάριιιιιι!
Να λέμε και για την, αχάλαστη, την ντρόμπρα ψυχή της ένα "Κύριε Ελέησον", εμείς οι μεγαλύτεροι, σκληρόκαρδοι αδελφοί της Παραβολής του Ασώτου, που τό χουμε δεμένο κόμπο ότι μας περιμένει με ανοιχτές αγκάλες ο...Παράδεισος!
.................
Το άλλο μου κείμενο, με τις "Διακοπές στον Παράδεισο" συνέβη ΑΚΡΙΒΩΣ όπως το διάβασες.
Φοβερή εμπειρία για μένα.
Την άλλη μέρα, που την κηδέψαμε την αναπαυμένη από τους κόπους, τα γεράματα και την α-σθένεια, μάνα μου, ήταν η μνήμη( με το πάτριο) των μεγάλων Σαλών Αγίων, που υπεραγαπώ, Των αγίων Συμεών και Ιωάννη.
Την ημέρα της μνήμης τους με το νέο ημερόλογιο, άνοιξα και αυτό το μπλογκάκι.
Το πρόσεξα μετά.
Τυχαίο; Δεν νομίζω!
;-)
Ας μας συνοδεύουν οι ευχές των μεγάλων αγίων, και οι ευχές των μικρών, αφανών αγίων, που γνωρίσαμε και τιμήσαμε και αγαπήσαμε, ευλογημένο μου.
;-)
Προς ανών. σχολιαστή, που ρωτάει γιατί δεν του ανεβάζω κάποια σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, μερικά σχόλια δεν επιθυμώ να τα ανεβάσω για διάφορους λόγους.
Συχώρεσέ με, αν σε λυπώ.
Αν τα ανεβάσω, θα λυπηθώ εγώ περισσότερο, ίσως και κάποιοι άλλοι.
Επομένως;
Επομένως, δεν...
Αν θες μπορείς να μου κρατήσεις μούτρα.
;-)