Γιατί δε μας λένε, τι γίνεται στην Ισλανδία;

Αγαπημένο μου

παρότι πενθώ τον ψόφιο περιστέρο μου, και παρότι δεν ασχολούμαι με τα πολιτικά, διότι τυγχάνω ένα βούρλο και μισό, αναφορικά  με  την άσκηση εξουσίας και οικονομίας, σου παραθέτω μετά απ’αυτό το εισαγωγικό μου σημείωμα, ένα κείμενο που έλαβα ιντερνετικώς, από φίλο.


Ελάχιστα πιστεύω απ' όσα διαβάζω σ’ εφημερίδες και στο διαδίκτυο, αλλά στο συγκεκριμένο έδωσα σημασία, επειδή έτυχε να βρεθώ με έναν σοβαρό Ισλανδό καθηγητή ηφαιστειολογίας απ’ το πανεπιστήμιο του Ρέϋκιαβικ , ο οποίος έλεγε με το κουλ επιστημονικό του ύφος, στην παρέα, αυτά ακριβώς που γράφονται παρακάτω, και τα οποία δυστυχώς, δεν τ' άκουσα ποτέ από κανέναν μεγαλοδημοσιογράφο της ελληνικής τυφλεόρασης να τ' αναφέρει.

-Μήπως τα είπανε και έλειπα;
-Μήπως είχα κλειστό το διαολοκούτι;

(Μακάρι και στο γκρεμό να το πέταγα. Του αξίζει το πέταμα τέτοιο που μας κατάντησε.
Ελπίζω να το κάνω  κι αυτό, γιατί άμα το ανοίγω, όλο σε μούτζες εκτρέπομαι και φοβούμαι μήπως το χέρι, μού βγει άλειωτο μετά θάνατον- απ' της ασυγκράτητης μούτζας το μέγα αμάρτημα, τιμιότατε πάτερ μου...).

Τα ανακοίνωσαν, λοιπόν, άραγε, ή "παίζει" όλοι αυτοί, οι κουστουμάκηδες και οι κυρίες δημοσιογράφοι -με τη δηθενιά της μεγάλης ντίβας στη μικρή οθόνη, με τις αμοιβές τις παχυλότατες για τα δικά μας, (της πλέμπας) τα μέτρα- ασύστολα τον ελληνικό λαό να εμπαίζουν;

Δεν θέλω να τους κατηγορήσω δίχως στοιχεία.

Εδώ ο Χριστούλης, είπε, ακόμα και να τους βλέπουμε με τα μάτια μας τους κερατάδες να πράττουν τα χείριστα, εμείς να μ η ν τους κατακρίνουμε.


Να κάνουμε υπομονή, λέει, να μην τους στέλνουμε στο γέρο διάολο, λέει.


Όσο γιά μένα,  όλη μου τη ζωή, περιστεράκι μου, έκοψα τα λαιμά μου, να κάνω αυτά που προστάζει ο Χριστούλης, θέλω να με πιστέψεις -τη γραιότατη.

Πρόσεχα, παιδιόθεν, την ανάσα μου κράταγα, στα νύχια πατούσα, να μην κλέψω ποτέ μου την εφορία, να μη χρωστάω σε καμία τράπεζα, να μην πω ψέμα στον άντρα μου ότι τάχα βγήκα για ψώνια ενώ θα έπινα καφέδες βαρείς γλυκούς, με τον "ξάδερφο" - ας πούμε(με πιάνεις;).

Όλη μου τη ζωή, με το σταυρό στο χέρι, βάδισα , το όρνιο, και αναγνώριση καμία από κανέναν δεν επερίμενα, διότι, προσωπικά, λατρεμένο, ό λ ε ς τις ανταμοιβές, τις περιμένω,  ω ναι, ναι, μ ε τ ά θάνατον- με την καρδιά μου στο γράφω, και εξάλλου γνωρίζεις  εκ του σύνεγγυς, όλα τα πεπραγμένα μου...

Εδώ όμως, σήμερον, όσον και αγαθιάραι και να τυγχάνομεν ( τόσον η αφεντιά μου όσον και η φίλη μου η Πηνελόπη) το πράγμα το βλέπω και χοντραίνει ποοοοολύ και η τρίχα αρχίζει και μου σηκώνεται " κάγκελο" !

-Άρα;
-Άρα θα αφήσουμε να μας φάει η... μαγάρα;
Προσωπικώς το νεομαρτυριλίκι το έχω στο αίμα μου, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε, Μητσοτάκη μου.

Προσωπικώς, χάριτι θεία,  αντέχω.

-Όμως...υπάρχουν και κείνα " τα παλιόπαιδα τα ατίθασα" .
Υπάρχει το new generation ,  ω γλυκούλι  γιουσουφάκι Γιωργάκη μου.

Που δεν γνωρίζομεν πόσον, ακόμη  θα αντέξει διότι του κατηχητικού δυστυχώς δεν είναι ώστε να ψέλνει μαζί μου,  καρτερικά: "Σφάξε με, Κοτζαμπάση  μου, να αγιάσω"

-Πώς το καταδικάσατε έτσι αυτό το new generation με τα προδοτικά ή κλεπτομανικά κουμάντα που κάνατε;

-Πώς θα κερδίσουν ένα τίμιο ψωμάκι χιλιάδες (πρώην) φερέλπιδες νέοι;

Δεν σας κόφτει διότι εσείς, καλά τα βολεύετε τα μοσχαναθρεμμένα σας, κύριοι υπουργοί και βολευτές μου. Καλά τα βολεύετε.

Ας είναι καλά, το γελάδι για άρμεγμα, ο αργόστροφος ο Νεοέλλην κοσμάκης.

--Και γιατί παίξατε στα Χρηματιστήρια τα κερδισμένα με αίμα φτωχών υπαλλήλων, λεφτά των Ταμείων, ρε λεβεντόπαιδα; Με ποιο δικαίωμα κύριε Σημίτη μου;

Μας κρατήσατε χρόνια και χρόνια χρήματα να μας τα δώσετε στο τέλος, λέει, ως εφάπαξ και ως σύνταξη.

Θα μας  το δώσετε το εφάπαξ-  -αν βγούμε- ή θα μας πείτε:" δυστυχώς επτωχεύσαμεν και «πάρε τα τρία» μονάχα -από τα σαράντα χιλιάδες"-ας πούμε, που θα ήταν να  πάρουμε;

Και ας μη μιλήσουμε για τις κουτσουρεμένες- της άθλιας πείνας- συντάξεις.

Και βέβαια, όταν ένας φουκαρατζίκος πολίτης χρωστάει στο κράτος, τού αρπάζετε και τα σώβρακα και τον χώνετε στη «στενή» για να μάθει ο... βρομιάρης να είναι συνεπής στη φορομπηξία σας.

Όταν οι κρατικοί λειτουργοί, μάς ληστεύουν, αυτό πώς εμείς οι χριστιανοί οι Ορθόδοξοι να το αντέξουμε;
Ἐχουμε το δικαίωμα να χώσουμε στη φυλακή το "κράτος"που μας απάτησε;

- Τι λένε οι θείοι νόμοι;
- Τι λένε οι ανθρώπινοι νόμοι;

Κάποιος, μου είπε ότι οι κύριοι βολευτές μας, έχουν φτιάξει έτσι τους νόμους, ότι όσο και να κλέψουν οι υπουργοί μας δεν πάνε ποτέ των ποτών στη φυλάκα, διότι είναι υπεράνω, λέει, πάσης υποψίας, " σεβάσμιες"  οντότητες!!!
Είναι, λέει, αλάθητοι σαν τον πάπα!!!

Έφριξον που το έμαθα!

-Μα για Όνομααα!
Αληθεύει; να το πιστέψω; και τι στον κόρακα χρηστοήθεια και τιμιότητα πάνε τάχα μ' να διδάξουν στα σκολιαρόπαιδα -οι δόλιοι δασκάλοι;

Θα το χάψουν νομίζεις τα νήπια; Και τι κοινωνία θα φτιάξουν εκείνα με τη σειρά τους μετά έχοντας τέτοια αισχρά παραδείγματα όπου " το νόμιμο είναι και ηθικόν" , όπως είπε ο άλλος ο αλησμόνητος του Βατοπεδινού  Εφραίμ ο... ηγαπημένος...

Πω πω...δε θα σου γράψω άλλα.
Πνίγομαι.
Με αρπάζει από το λαιμό, μια σκασίιιιιλα μεγάλη.

Ο Θεός της Ελλάδος ας επέμβη.
Οι Έλληνες πέσαμε πολύ χαμηλά...
Θα σωθούμε;
Ποιος ξέρει;

Εδώ υπάρχει στο μυαλό μου, ένα κενό πληροφόρησης.

Και επειδή η σωματική βία, μού φαίνεται απαράδεκτη, προβληματική και του Εξαποδού η χαρά η μεγάλη, ας διαβάσουμε για της Ισλανδίας το καλό παράδειγμα, μήπως κατέβη και σε μάς κάποια ιδέα σωτήρια.

Σε φιλώ και εύχομαι δύναμη Κυρίου, στις μαύρες μέρες που έρχονται.

Ο υπομείνας και επιμείνας εις τέλος, ούτος και σωθήσεται, διότι " ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν" καθώς γράφει και ο μέγας Απόστολος.

Σαλογραία
.........................................................................................................
.................................................................................................................

ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, τι παίχτηκε στη Λιβύη, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε, να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.

Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;

Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:

2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.

2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.

2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο. Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει ότι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία. Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΌΧΙ στην πληρωμή με 93%
των ψήφων. H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.

Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.

Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια magna carta λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα. Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης:
• Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης,
• εθνικοποίηση της τράπεζας,
• δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις,
• φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και
• ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ?
Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.

(Φίλοι μου, διαδώστε το μήνυμα αυτό. Μπορεί να υπάρχει κάποιος που δεν γνωρίζει.)