Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ο Αινστάιν, το Φ(φ)ως και η αναπλαστική του δύναμη(επανάληψη)



Αγαπημένο μου


όταν το σκοτάδι, γύρω και μέσα μου, πλεονάζει για διάφορους λόγους, μου αρέσει να σκέφτομαι τα μυστήρια του φωτός και να παρηγοριέμαι.

Διάβαζα κάποτε ότι η πιο σημαντική ικανότητα του ανθρώπου, είναι η ικανότητα, τού να παρηγορεί ο ίδιος, τον εαυτό του!
Στον καιρό μας- καιρό παμμέγιστης Αποστασίας από το Θέλημα του Κυρίου, σπανίζουν- δυστυχώς- οι εν Αγίω Πνεύματι παρηγορητές.

Σήμερα, λοιπόν, που σχεδόν από πουθενά- εκεί έξω- δεν ελπίζουμε ουσιαστικό και ενσυνείδητο λόγο ενίσχυσης, αποτελεί μέγιστη ευλογία αυτή η Χάρη -όταν μας επισκέπτεται ένδον, με τη μορφή τρυφερής εικόνας,ιλαρού συναπαντήματος, αφοπλιστικής μουσικής ή και φωτισμένης σκέψης, που έστειλε ο φύλακας άγγελος- αφήνοντας στην ψυχή μας- έστω και ανεπαίσθητο- αποτύπωμα ειρήνης...
Θυμούμαι στην παιδική μου ηλικία, τότε που δε βλέπαμε Τυφλεόραση, ώστε να μας διαστρέφει σε πολλαπλά επίπεδα τη σκέψη-και κατ' επέκταση το συναίσθημα- και η καρδιά μου, τραγουδούσε, ίδια ανέμελο τζιτζίκι, ή χόρευε στο απαλό αεράκι της άνοιξης του βίου, σαν πολύχρωμη, ανάλαφρη πεταλούδα(παρά τον πόνο εκ των κακών σχέσεων των γονέων) θυμούμαι, λέω, ότι ακούγοντας περί της Δεύτερης Έλευσης του Κυρίου, το όλο ζήτημα φάνταζε στη γήϊνη, αδαή, χοντροκομμένη λογική μου, αλλόκοτο και απίστευτο.

Το ενδεχόμενο της μετατροπής του υλικού σύμπαντος εν ακαρεί, όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, παρουσιαζόταν συναρπαστικό, εκπληκτικό, αλλά και, έως..αδύνατον!

Με ταχύτητα ασύλληπτη, τόνιζαν ευλαβώς, οι θεολογούντες, άπαντα, γ ύ ρ ω και
μ έ σ α μας -όταν φτάσει εκείνη η στιγμή- θα μεταλλαχτούν, σε κάτι λαμπρό, και εις το διηνεκές, θαυμασιότατο!

Θα αναστηθούν τα σώματα, τών απ' αιώνων νεκρών- και αυτό είναι Δωρεά του Αναστημένου Κυρίου Ιησού Χριστού του δεύτερου Αδάμ- με νέα υφή, άφθαρτα, έτοιμα να εισπράξουν -και δια του εγερθέντος και εν τω Φωτί αναπλασθέντος σώματος- όσα εν τη Γη- όσο ζούσαν- φύτευσαν, πότισαν με την προαίρεσή τους - και δια των λόγων τους- καλλιέργησαν.

Τα σώματα των Δικαίων- πάντα σύμφωνα με τη Διδασκαλία των Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας- θα αναστηθούν εις Ανάστασιν Ζωής, τα σώματα των Αδίκων, εις Ανάστασιν Κρίσεως.

(Ήξει δε η ημέρα Κυρίου, ως κλέπτης εν νυκτί, εν η οι ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται, στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται, και γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται...δει υπάρχειν υμάς εν αγίαις αναστροφαίς και ευσεβείαις, προσδοκώντας και σπεύδοντας την παρουσίαν τής του Θεού ημέρας, δι ήν ουρανοί πυρούμενοι λυθήσονται και στοιχεία καυσούμενα τήκεται!

Καινούς δε ουρανούς και γην καινήν κατά το επάγγελμα αυτού προσδοκώμεν, εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί.

Διο αγαπητοί, ταύτα προσδοκώντες, σπουδάσατε άσπιλοι και αμώμητοι αυτώ ευρεθήναι εν ειρήνη
(Β καθολ.Πέτρου κεφ. γ στ.10-14))
Αυτό το θέμα της Δεύτερης Παρουσίας του Κυρίου και της εν ριπή οφθαλμού, αλλαγής

των π ά ν τ ω ν- φύσεως και ανθρώπων-δημιουργούσε στην παιδική μου διάνοια, "τρόμον και έκστασιν", αλλά...και ολιγοπιστία, που αύξαινε όσο μεγάλωνα-για ευνόητους λόγους.

-Εντάξει, μανδάμ, εντάξει!

Πιστεύω ό,τι είπε ο Χριστούλης, σε γενικές γραμμές το πιστεύω,μη σμπρώχνεις σου λέω, αλλά...αυτή η αλλαγή η αστραπιαία, πώς θα γίνει;
Είναι δυνατόν;
Τόσοι πεθαμένοι;
Ακαταμέτρητων χιλιετηρίδων πεθαμένοι, ξαφνικά να ξαναπάρουν πίσω ανακαινισμένα και αφθαρτοποιημένα τα σώματά τους, σώματα των οποίων τα μόρια με μύριους τρόπους διασκορπίστηκαν δια μέσου του χρόνου, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα;
Με δουλεύεις, άραγε, με ψιλό γαζάκι; θα συμβούν τέτοια πράγματα;

-Μη και τα παραφουσκώνει η φαντασία των...βαρεμένων θρησκευάμενων;
-Θα γίνουν;
Δείχνει, πάνυ αφύσικο!

-Αγαπημένο μου!

Ωθείς τη γαιδουρινή υπομονή μου σε ακραία όρια, με τη αμφισβήτηση που κάθε τόσο εγείρεις, στα βαθέα - ζωής και θανάτου- ζητήματα.

Σκάσε και σκάβε... ένδον!

Με το ΠΑΣΟΚ, να το ξέρεις, όλα γίνονται!
-Α καλά!

Εγώ ρωτάω στα σοβαρά και συ μου απαντάς, σαλότητες, για Όνομααα!

-Περιστεράκι μου, δε λέω σαλότητες.

Σου τονίζω, απλώς, ότι αν όχι με το Πασόκ, πάντως και με την εξήγηση της Επιστήμης, σήμερα, ΟΛΑ γίνονται!

- Τι εννοείς;
-Να στο κάνω πιο λιανά, μήπως και διαφοροποιηθεί, κάπως, η υλιστική σου προσέγγιση:

Θυμάσαι το μακαρίτη τον Αϊνστάϊν και τη φοβερή του εξίσωση - εκείνη τη φημισμένη- που λέει ότι η Ενέργεια κάθε σώματος, είναι ίση με τη μάζα του σώματος, επί το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός;

Το θυμάσαι σίγουρα!

- Με τι ταχύτητα τρέχει το χρυσαφένιο το φως;

- Με 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.

Μάλιστα!

Αυτή είναι η ταχύτητά του, σε όλο το γνωστό σύμπαν, και δεν θα του ζητήσουμε το λόγο, εμείς:
" διατί τρέχει με τόσο και όχι με τριακόσια δέκα ή με τετρακόσια", εντάξει;

Με "πιάνεις";

Αποφασίζει ο Νομοθέτης Τριαδικός Θεός, και τρέχει η ακτίνα με τόσα, πώς το λένε!

Συγκεντρώσου!

-Εμείς θα του υποδείξουμε τώρα του Κυρίου, τι σταθερές θα δώσει στο Σύμπαν που δημιούργησε;

Μη γένοιτο, τόση αυθάδεια.

Λοιπόν, άκου τώρα τι μας πληροφορεί , την σήμερον, η επιστήμη και όλο με αφήνει με το στόμα ορθάνοιχτο:

Λέει, λοιπόν, η επιστήμη ότι αν για κάποιο λόγο, ξαφνικά, το φως ...λωλαθεί -κατόπιν εντολής του Δημιουργού του βεβαίως - από τη χαρά του, ας πούμε- και αυξήσει την ταχύτητά του, στις εφτακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, ή αν το φως πάθει μια... ψιλοκατάθλιψη -που "φοριέται" πολύ στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο σήμερα,μας πληροφορούν οι εφημερίδες- και αρχίσει να..σέρνεται ρίχνοντας την ταχύτητά του, στα 50.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, ή στα εκατό, ή δεν ξέρω σε τι άλλο νούμερο, τότε, ξαναλένε οι επιστήμονες,ω τότε, ως που να πεις: "φτου σκουληκομερμηγκότρυπα!", τότε πάραυτα θα αλλάξουν ό λ ε ς οι γνωστές ιδιότητες των σωμάτων και θα μας προκύψουν σώματα με εντελώς άλλες ιδιότητες!

-Πω πω!
Εδώ θα γίνουν σημεία και τέρατα δηλαδή, σαλογραία μου...

(Μυαλό ο μακαρίτης ο Αλβέρτος...

Και μέχρι περίπου την εφηβεία του, για χαζό τον "έκοβαν" οι αφελείς δάσκαλοί του...)

-Επομένως;

-Επομένως,μην είμαστε σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία και τοις ωσίν(Πράξεις ζ, 51) σαν τα βόδια τους φαρισαίους τους λιθοβολούντες τον Πρωτομάρτυρα Στέφανο, τον ορώντα, τους ουρανούς ανεωγμένους και Δόξαν Θεού,(Πράξεις ζ, 55) λίγο πριν παραδώσει το αγιώτατο πνεύμα του.

Τουτέστιν, αν η επιστήμη, με πληροφορεί ότι με την αλλαγή της ταχύτητας του φωτός θα αλλάξουν οι ιδιότητες των σωμάτων, γιατί όχι με το Λόγο του Κυρίου, να μην εγερθούν και τα σώματα των νεκρών;

Τι είναι αδύνατον, για Εκείνον που εξουσιάζει, ως Άκτιστος και Άχρονος και Παντοδύναμος και Πάνσοφος Δημιουργός, Ό Λ Α τα στοιχεία και τα Μυστήρια της κτιστής φύσεως;
Τίποτα!

Για να μη μακρηγορώ, λοιπόν, και σε κουράζω:

ΟΛΑ όσα είπε ο Χριστούλης, λατρεμένο μου-και με την εξήγηση της σύγχρονης επιστήμης, η ολιγόπιστη, πλέον- το έπιασα το...υπονοούμενο- μπορούν να γίνουν και ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ!

Βἐβαια, και να μην καταλάβαινε η Επιστήμη, ή και να μην μπορούσε να εξηγήσει, σκορδοκαΐλα μας!

Εμείς το λόγο του Αναστημένου Χριστού , πιστεύουμε πρώτα και κύρια,

και την επιστήμη σε δεύτερη μοίρα πάντα την έχουμε,διότι άλλα είν' τα χωράφια της, όμως...μια και υπάρχει την σήμερον, από τα γήϊνα πανεπιστήμια κάποια πληροφορία που μπορεί να ενισχύσει την πίστη σε ολιγόπιστες κατίνες όπως είναι η αφεντιά μου, το γεγονός εκτιμάται ως απολύτως ευπρόσδεκτο!

Ο Παντοδύναμος Κύριος του Σύμπαντος κόσμου, που όρισε τις σταθερές του σύμπαντος, ανα πάσα στιγμή μπορεί να τις αναιρέσει, και να δημιουργήσει για όλους μια νέα πραγματικότητα, βασισμένη πάνω σε άλλους νόμους, όπως Εκείνος θα κρίνει.

Μακάριοι όσοι- είτε ζωντανοί είτε κεκοιμημένοι- θα ευρεθούν εκείνη τη μεγαλειώδη Ώρα του Τέλους, έχοντας τη δέουσα προετοιμασία και ετοιμότητα τότε που το Φως-Ιησούς

(διότι Αυτός είναι το Αληθινό Φως του Σύμπαντος πέρα και πάνω από κάθε υλικό ήλιο που βλέπουν τα ανθρώπινα τηλεσκόπια)

του Κόσμου-έπειτα από την αμετάκλητη Εντολή του Θεού Πατρός- θα λάμψει με τη λαμπροφόρο Του Έλευση, και εν θεϊκή Δυνάμει, δια Πνεύματος Αγίου, θα μεταμορφώσει το Σύμπαν ανασταίνοντας τα σώματα και τις ψυχές, τών από αιώνων,τεθνεώτων ανθρώπων...

Μακάριοι όσοι θα εισέλθουν - ως ευφρόσυνοι πολίτες- στην Επουράνιο Βασιλεία της Παναγίας Τριάδος...

Ακούραστα-με μια Πίστη που μετακινεί και όρη-το τονίζουν Πάντες οι Αγιοι.

-Μακάριοι!

ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ

Πρώτη  ανάρτηση  στη Σαλογραία  :
Ο Αινστάιν το Φ(φ)ως και η αναπλαστική του δύναμη
.......................................................................................................

34 σχόλια:

  1. Αγαπητή Σαλογραία που μόνο σαλή δεν είσαι, παρόμοια αναλογιζόμουν σήμερα μετά της εξηγήσεως του Ευαγγελίου και βρίσκω ιδιαιτέρως διαφωτιστική την ανάρτησή σου... Εγώ άλλο σκέφτομαι... Τι θα γίνει με μας που θα είμαστε στα αριστερά του Κυρίου? Και εν τέλει τις δύναται σωθήσεσθαι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχεις ένα ταλέντο αξιοθαύμαστο του να μπορείς να πεις τα Δυσκολότερα πράγματα, με τον πιο ανάλαφρο, εύπεπτο και διεισδυτικό τρόπο φθάνοντας μεμιάς στην καρδιά τους!
    Ναι. Πιστεύω οτι αυτό θα γίνει ακόμα κι αν η πεπερασμένη λογική μου δεν μπορεί να το χωρέσει. Είναι και ο μόνος τρόπος να συναντηθώ ξανά με τους Αγαπημένους. Αυτό το Φως είναι η Ειρήνη του Θεού και η Αγάπη του. Μακάρι να μπορούμε να μπούμε εκεί.
    Καλό σου βράδυ Σαλογραία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Emelia καλή μου

    Ανθρωπίνως δε σώζεται κανείς...
    Ευτυχώς δεν σωζόμαστε μόνοι μας...
    ;-)
    Αλλος μας πετάει ένα μακρύ λάσο Φωτός και μας τραβάει με τη Χάρη Του. απ' της Αβύσσου το χάος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :-)
    Καλό βράδυ Ρεγγίνα μου.

    Σ'ευχαριστώ για την αγάπη-δεν θα κουραστώ να το γράφω:Κάθε ευγενικό σχόλιο δεν είναι άλλο, πάρεξ αγάπη.
    Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα...

    Να σε γεμίζει πάντα με θείο Φως ο Ήλιος της Κέρκυρας, ο μέγας άγιος Σπυρίδωνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και όμως!
    Σπανίζουν μεν, υπάρχουν δε οι άνθρωποι που ακόμη παρηγορούν εν Kυρίω --π.x. εσύ εδώ!

    Ευχαριστώώώ!

    Βασιλική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βασιλική φίλτατη...
    Άλλος παρηγορεί...
    Η Βασίλισσα των Αγίων Αγγέλων, η Κυρία Θεοτόκος που μας πονάει τον καθένα ξεχωριστά, σαν μάνα φιλεύσπλαγχνη...
    Εύχομαι τα καλύτερα για τον αγαπημένο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...εμένα ποιός θα με παρηγορήσει χρυσαφένια μου που είμαι...πλανεμένος Ωριγενιστής και ερμηνεύω το ευαγγέλιο της μελλούσης κρίσεως με τον δικό μου τρόπο...
    Και λέγω ότι μέχρι τότε - Δευτέρα Παρουσία- , ίσως να μη βρεί ο Φιλάνθρωπος Κριτής... "ερίφια" για να τα στείλει στην γέενα...γιατί "κάτι" θα οικονομήσει ο Ποταμός του Ελέους Του...
    Ό,τι κι αν έχω διαβάσει σχετικό, στους Πατέρες και λοιπούς Ερμηνευτές δεν με πληροφορεί...πλήν την σχετική διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης!
    Στο Ευαγγέλιο σίγουρα δεν υπάρχει ψεύδος ούτε όμως και στο Έλεος του Θεού όριο, που από μόνη την Αγάπη Του έπλασε τον άνθρωπο και σταυρώθηκε γι`αυτόν!
    Αλλίμονό μου... μένω απαρηγόρητος και απληροφόρητος χρυσαφένια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ σοφά λόγια!
    Ευχαριστώωωω!
    Να ρωτήσω μόνο...τι κάνουμε με τους απερίτμητους τη καρδία;;
    Τους παρατάμε στη μοίρα τους ή παραμένουμε κοντά τους ελπίζοντας σε μια θαυματουργική ψυχική νεκρανάσταση;;;(παρόμοια με την καταπληκτική επισήμανση της τελευταίας ανάρτησης..κι αυτοί, όσο άχρηστοι κι αν είναι, είναι ψυχούλες, πλάσματα του Θεού!)
    Και πάλι ευχαριστώ σοφο-γραία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπημένο μου
    δεν είμαι το κατάλληλο πρόσωπο προκειμένου να συμβουλεύσω για τους απερίτμητους, επειδή απερίτμητη ομοίως, εν πολλοίς, τυγχάνω.

    Η κάθε περίπτωση παρουσιάζεται απολύτως ξεχωριστή και μοναδική.
    Κάποιος που γνωρίζει περισσότερα και για τα δυο πρόσωπα που εμπλέκονται, κάποιος πνευματικός φωτισμένος είναι ίσως το καταλληλότερο πρόσωπο.

    Εκαστος ας κάνει ό,τι καλυτερο μπορεί.

    Ουδείς τέλειος, ει μη εις, ο Θεός, και οι αντοχές εκάστου- μοναδικές.

    Αν ήμασταν τέλειοι δεν θα υπήρχαν ούτε ψυχιατρεία, ούτε φυλακές, ούτε διαζύγια...

    Παρόλη την ατέλειά μας , όμως, ο Θεός , ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ,ΜΑΣ ΥΠΟΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ...

    Σ'ευχαριστώ και γω για την εμψύχωση, περιστέρι μου...
    Ο Κύριος να σου ανταποδώσει χιλιοπλασίως την αγαθή την προαίρεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γρηγόρη μου
    Θίγεις τεράστιο θέμα...

    Θυμάμαι ήμουν κοπέλα, που μίλησα με έναν Ωριγενιστή μεγάλο και πολύ καλόγερο της Μονής Πετράκη...
    Μου είπε διάφορα που τα άκουσα και φρίκαρα...καλύτερα να μην τα συζητήσω τὠρα...

    Θα πω μόνο, ότι Θεός που ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,
    ΔΕΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, ΑΝΘΡΩΠΟΥ,
    ΠΟΥ Δ Ε Ν ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ.

    ΒΛΈΠΕ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥΣ π.χ.
    ΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΕΙΣ, ΑΥΤΗ ΘΑ ΔΑΙΜΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΖΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

    ΕΙΝΑΙ ΘΛΙΒΕΡΟΤΑΤΟ Ως ΘΕΑΜΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.

    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΥΦΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΚΑΚΙΑ.

    ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΑΠΟΔΟΥ, ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟς, Ά Π Α Γ Ε,
    ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ
    ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΚΑΚΙΑ!

    Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ Ε Π Ι Λ Ο Γ Η, ΌΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ.

    ΟΜΩΣ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΝΑ ΜΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΔΙΚΕΙ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ, ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ, ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΘΑΝΑΤΩΝΕΙ ΜΕ ΦΡΙΧΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΟΔΥΝΗΣ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.

    Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Π Λ Η Ρ Η ΥΓΕΙΑ ΨΥΧΗΣ
    ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ,
    Μ Ο Ν Ο Ν ΌΤΑΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΗ, ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΕΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "Ουδείς εκών κακός"
    ....γιαυτό σου λέγω καίγομαι από τώρα στον πύρινο ποταμό!
    Αν ψάξεις στους δίπλα σου "κακούς" θα δείς ότι δεν φταίνε. Είναι μύριοι οι αστάθμητοι παράγοντες που τους έκαναν τέτοιους!
    Ποιός θα μας δώσει κρουνούς δακρύων να θρηνήσουμε την κατάντια μας...
    Δεν νομίζω να υπάρχει θλιβερώτερο θέαμα από τον δαιμονοποιημένο άνθρωπο...
    Δεν είναι τραγικό να φεύγουμε από μιά κόλαση γιά να μπούμε σε μεγαλύτερη;
    Μη θίξεις σε παρακαλώ ξανά, τέτοια θέματα περί Κρίσεως και Ανταπόδοσης...
    Ας έχουμε ελπίδα στην Φιλανθρωπία και όχι στην Δικαιοσύνη του Θεού...δεν μας συμφέρει!
    Συγχώρεσέ με είναι το ευαίσθητό μου σημείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γρηγόρη Ζαγοραίε

    "Δεν επιθυμώ να ψάξω
    στην ψυχή ΚΑΝΕΝΟΣ διοτι αυτό ΔΕΝ είναι δική μου δουλειά" θα επαναλάβω μαζί με τον αγαπημένο μου Ακύλα.

    Νεότερη, έκανα το σφάλμα να ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ότι ξέρω, ποιοί φταίνει και ποιοί δε φταίνε.

    Σήμερα γνωρίζω ότι αυτή η αίσθηση δεν ήταν παρά πολύ μεγάλη δική μου πλάνη- ΟΙΚΤΡΟΤΑΤΗ.

    ΟΥΔΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ , ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ.

    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΟΧΕΣ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΣΤΟ DNA ΓΟΝΕΩΝ ΠΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΥΣΙΝ ΤΕΚΝΑ ΜΕΧΡΙΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΓΕΝΕΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.

    ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ μόνον ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

    ΚΑΙ ΑΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΚΟΛΑΣΗ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

    -ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΙΛΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ ΑΙΩΝΙΑ ΕΊΤΕ ΚΑΚΊΑΣ ΕΙΤΕ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ΕΊΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΩ.

    Το γνωρίζω, δεν μας αρέσει να τρομάζουμε.

    Προτιμάμε να εφησυχάζουμε.
    Προτιμαμε πιο ευχάριστα συναισθήματα.
    Εντάξει.
    Ελπίζουμε και σωστά πράττουμε.

    Αλλά και τα ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ αλίμονο αν δεν τα ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ...
    Είμαστε παιδιά του εικοστού και του εικοστού πρώτου αιώνα, του κερατά καλο(κακο)μαθημένα.

    Όμως Γρηγόρη, ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΕΓΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΕΛΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ
    ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ, ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ...
    ΌΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΟΣ, ΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ, ΕΙΤΕ ΟΧΙ...

    ΚΑΙ Ο ΕΩΣΦΟΡΟΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ,
    ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ
    ΠΟΤΕ...
    ΔΙΟΤΙ Η ΚΑΚΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΕΠΙΛΟΓΉ ΤΟΥ.

    Αυτά διδάχτηκα από τους αγίους της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ Εκκλησίας ίσα με τα τώρα...

    Σε φιλώ...
    Καλό απόγευμα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπητή Σαλογραία,

    Δύσκολο ...διαγώνισμα μας έβαλες σήμερα!..

    Ο Ιησούς Χριστός δημιούργησε και συντηρεί τον κόσμο με έναν λόγο του. Τι θα τον εμποδίσει να τον αλλάξει "εν ριπή οφθαλμού";

    Φως και Χρόνος. Και οι δύο έννοιες είναι τελείως διαφορετικές στον παρόντα κόσμο και στον Παράδεισο (:=Χώρος όπου είναι παρών ο Θεός).

    Λέγεται ότι στον Παράδεισο το Φως (:= ο Θεός) δεν δημιουργεί σκιές.

    Χρόνος: θυμηθείτε τι είπε στους Σαδδουκαίους ο Κύριος. Οι αναστημένοι θα είναι όπως ο Θεός, πάνω από τον χρόνο, και συνεπώς δεν μπορεί να υπάρχει γέννηση με την έννοια του σημερινού κόσμου. (Λογικά συνεπέστατο)

    Η Αγία Γραφή και τα κείμενα των Πατέρων είναι κατά πολύ ανώτερα από τις επιστημονικές θεωρίες.

    (Εάν σας φαίνεται απίστευτο μπορώ να σας το αποδείξω με πολύ απλό τρόπο: οι ανθρώπινες θεωρίες είναι αποδεκτές το πολύ 200 χρόνια. π.χ. Νεύτων. Μετά ξεπερνιούνται. Άρα στο διηνεκές είναι εσφαλμένες...)

    Επίσης θα μπορούσα να σας πω ότι η Φυσική εκτός από θαυμαστές επιτυχίες έχει και απίστευτες ταλαιπωρίες που ακούν στο όνομα "τοπικότητα" κλπ δυσκολίες.

    (Δεν θέλω να το ανοίξω το θέμα. Αν έχετε διάθεση υπάρχει βιβλιογραφία για την κβαντομηχανική. Γενικότερα δείτε τον τρίτο τόμο του έργου του R.P. Feynman: Lectures on Physics)

    Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν "Νόμοι της Φύσης". Η φύση είναι κτίσμα... δεν βγάζει Νόμους...

    Το σωστό είναι "οι όροι της φύσεως"
    (Πώς της είπε ο Κύριος; "σιώπα, Πεφίμωσο;)

    χμ, ας σας γράψω και μία σχετική καταβασία...
    (Εάν την ακούσετε και από καλό ψάλτη θα αγαλλιάσει η καρδιά σας)

    " Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν σοί, Παρθένε άχραντε
    (Σε εσένα Παρθένε άχραντε νικιούνται οι όροι της φύσεως)

    παρθενεύει γαρ τόκος και ζωήν προμνηστεύεται θάνατος
    (ο τοκετός διατηρεί παρθενία και ο θάνατος μπορεί να συνδεθεί με ζωή)

    Η μετά τόκον παρθένος και μετά θάνατον ζώσα
    (Εσύ που μετά τον τοκετό σου παραμένεις παρθένος και μετά το θάνατό σου ζεις)

    σώζοις αεί, Θεοτόκε την κληρονομίαν σου"
    (Είθε να σώζεις πάντα Θεοτόκε αυτούς που πιστεύουν στον Υιό σου)

    Τέλος, ας σας γράψω και την φτωχή μου γνώμη για τον χρόνο και τον άνθρωπο.

    Στον παρόντα χρόνο ο άνθρωπος επιδέχεται τροπή (μπορεί να αλλάξει τρόπο ζωής) και γι΄αυτό έκανε έτσι τον χρόνο ο Θεός, να μπορεί να αλλάζει ο άνθρωπος.

    Σε όλη του την ζωή έχει αφορμές να ψάλλει:

    "Το έλεός Σου Κύριε, καταδιώξει με, πάσας τας ημέρας της ζωής μου" (εσπερινός της Τρίτης)

    Εάν συγκινηθεί και αλλάξει, θα δει τον Ιησού Χριστό στην Δευτέρα Παρουσία ως Φως. Άν επιμένει ...στα δικά του, θα τον δει ως φωτιά (που θα τον κάψει).

    Απλά.

    Να με συγχωρείτε που σας κούρασα...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σαλογραία μας,
    είσαι το καφενείο, το μπαράκι μας , το τσιπουράδικο και η ταβέρνα μας.
    Δόξα τω θεώ, τα υποκαθιστάς και συ, επι τω πλείστω.

    Λοιπόν, σήμερα κατά σύμπτωση ανέβηκε για τον Αινστάιν ένα παληό, για δείτε το:
    http://iliaxtida.wordpress.com/2011/02/28/dialogos/

    Κακός μαθητής ναι, αλλά μετά....;
    Λάμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Παναγιώτη
    Ευχαριστώ εκ καρδίας...

    Κάνε μου μια προσευχή για αύριο.
    Τη χρειάζομαι για ένα σοβαρό θέμα.

    Καλό ξημέρωμα.
    Εγγύς ο Κύριος τοις συντετριμμένοις τη καρδία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λάμπρο
    Ευχαριστώ για την αγάπη αλλά...δεν είναι καλό να υποκαθιστά το μπλογκ το καφενείο, για Όνομααα!
    Τίποτα δεν πρέπει να υποκαθιστά τη ΖΩΝΤΑΝΗ ανθρώπινη επαφή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ωχ Σαλογραία μου , συγχώρα με να χαρείς.

    Αδέξιος ον στην έκφραση, απλά ήθελα να προσδώσω ένταση στην διαφορετικότητα μεταξύ εκκοσμικευμένης και αφαιρετικής ζωής δοσμένης κάπου υψηλότερα.
    Διαφορετικά ίσως απ αυτά, που κάποτε -δόξα τω Θεώ όχι τώρα- ήταν τα ψυχοπνευματικά ακουμπήματα κάποιων από μας - προσωπικά έτσι κι αλλιώς πάντα απεχθανόμουν τα καφενεία, αλλά κάτι τσιπουράδικα να πάρει ή ευχή, ακόμη και τώρα είναι πειρασμός που για να τον προσπεράσω θέλω πολύ προσευχή αδελφή.

    Πιστεύω πως τώρα είναι πιο ξεκάθαρο .
    Αν όχι , σε παρακαλώ πες μου να τοποθετηθώ περαιτέρω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Λάμπρο μου
    ελήφθη!
    Μήν έχεις άγχος...
    Και μένα μου είναι δύσκολο να προσπεράσω τα ταψιά με τα γαλακτομπούρεκα...αναλογικώς σε καταλαβαίνω...
    Και τούτο το ηλεκτρονικό στέκι , όπως θες ονόμασέ το, μερικές ώρες είναι πάνυ αναπαυτικότατο...
    εσείς το φτιάχνετε έτσι
    και σας ευχαριστώ για την αγάπη πάντοτε, ευχόμενη για σας τους περαστικούς- εγώ η σαλοταβερνιάρισσα, τα καλύτερα!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλό μ άρεσε , σαλοταβερνιάρισα!!!

    Λοιπόν σήμερα ετοιμάζουμε γαλακτομπούρεκο εδώ, με γάλα από γίδια, φρέσκο φρέσκο...
    Σ έφτιαξα τώρα έτσι;
    Ξέρω θα ζηλεύεις, αλλά υποθέτω πως δε σε εμποδίζει και τίποτε να ''κτυπήσεις'' κάνα δύο, ένεκα Τυρινής αυτήν τη βδομάδα....

    Πέραν αυτού στα σοβαρά τώρα , παρατηρώ την ανασχετική ιδιότητα της προσευχής στην βουλιμία με τα γλυκά και ανάποδα, την ανάσχεση στην προσευχητική διάθεση, με την γλυκοκατανάλωση.
    Το πρώτο το βιώνω , το δεύτερο δεν το παίρνω, ή δεν θέλω να το πάρω είδηση ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λάμπρο,
    η θερμή κατάσταση προσευχής συμβαδίζει ή με μεγάλο πνευματικό πένθος, ή με μεγάλο θείο έρωτα.

    Είτε μεγάλο πένθος βιώνεις, είτε μεγάλο θείο έρωτα, ή όρεξη για φαγητό μειώνεται σε σημείο που μπορείς και να το ξεχάσεις, να μην πεινάς κάν, και ας είσαι νηστικός επί ώρες, μην πώ και μέρες...

    Επομένως;

    Επομένως, όταν το έχουμε το μυαλό μας στη γαστέρα και στο υπογάστριο, δεν υπάρχει ούτε πνευματικό πένθος ούτε μεγάλος θείος έρωτας, γι αυτό σαβουριάζει έκαστος πάν ό,τι ποθεί και μετά γίνεται...βούζα που λένε στην Πάτρα...και γελάν οι δαιμόνοι...
    και σχολιάζουν αναμετάξυ τους, όλο χαιρεκακία :

    -Ποια μωρέ; τη βρομόγρια; αυτή την σέρνουμεεε πίσω μας ανά πάσα ώρα, μόλις τη γαργαλήσουμε με το φτερό του πειρασμού μας...χιχιχι...
    ........................

    Α να χαθούν και να χάνουνται τα χαμένα...
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Υ.Γ. Προς Λάμπρο...
    Θα σου πώ και αυτό και ας σου φανεί ...κουλό...

    Μου έλεγε ένας μετανοημένος πρώην μαύρος μάγος, φίλος από το Αιγιο, ότι στους εξαποδούς αρέσει η ζάχαρη...
    Είχε στοιχεία για τούτο...
    Ποιος ξέρει;
    Πάντως οι αληθινοί φίλοι του Θεού, άπεχαν από κάθε λογής τερψιλαρύγγια...
    ΔΕ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ...ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπητή Σαλογραία,

    ελπίζω ότι όλα πήγαν κατ΄ευχήν.

    Πιστεύω στον λόγο του Κυρίου:

    "εάν δύο υμών συμφωνήσωσιν επί της ης περί παντός πράγματος ού εάν αιτήσονται, γενήσεται αυτοίς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς..."

    (πιστεύω προσευχήθηκαν και άλλοι, έστω και εάν ήταν συνηγμένοι μόνο πνευματικά, έστω και εάν ο ένας (εγώ) είναι ...τενεκές ξεγάνωτος.)

    Ο Θεός μόνο έχει την δύναμη να τα κάνει όλα...

    Η Παναγία να σε σκεπάζει

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αγαπητή Σαλογραία,

    ο κ. Λάμπρος σου έκανε καταπληκτικό κομπλιμέντο...

    (νομίζω ότι οι γυναίκες γενικά, δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν για έναν άντρα αυτά που ανέφερε...τέτοια κοινωνικότητα μπορεί να υπάρχει και στα μοναστήρια...θέλω να πω ότι το τι είδους καφενείο ή τσιπουράδικο δημιουργείται εξαρτάται μόνο απο το είδος των αντρών που το αποτελούν...) )

    χμ, σαν να μου φαίνεται οτι τον αδίκισες...

    (το βρήκα πολύ ευγενικό από μέρους του που απολογήθηκε...)

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Παναγιώτη
    δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να αδικήσω το Λάμπρο...
    Είναι αγωνιστής μεγάλος και πάτερ φαμίλιας...
    Τα συναισθήματα τα υπερθετικά υπάρχουν αμοιβαία αλλά κάνουμε και καμια πλακίτσα...
    και ναι...όλα πήγαν κατ' ευχήν...
    Σας ευχαριστώ όλους εκ καρδίας, αγαπημένα μου...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σαλογραία αγαπητή

    Θα συμφωνήσω με τον Παναγιώτη.
    Οι φυσικές σταθερές είναι προϊόντα της νεοτερικής επιστήμης από τον Νεύτωνα και μετά. Η νεοτερικότητα δεν δέχεται την αλήθεια σαν α-λήθεια, δηλαδή σαν αποκάλυψη, αλλά σαν αντικειμενική βεβαιότητα. Η υπαρκτική σχέση, η ομο-λογία, με τον λόγο της φύσης λύεται. Η φύση γίνεται αντικείμενο. Οι λεγόμενοι φυσικοί νόμοι είναι θεωρίες τις οποίες η φύση καλείται να επιβεβαιώσει με το πείραμα. Οι θεωρίες βασίζονται στον μαθηματικό υπολογισμό και η επιβεβαίωση είναι ποσοτική. Οι σταθερές που προκύπτουν είναι συνάρτηση της προς επιβεβαίωση θεωρίας, μιας θεωρίας που θα δώσει την θέση της στην επόμενη θεωρία που θα εξηγεί περισσότερα φαινόμενα. Ακόμη και η ταχύτητα του φωτός εκλαμβάνεται από πρόσφατες κοσμολογικές θεωρίες σαν μεταβλητή (varying speed of light theories (VSL)). Οι σταθερές είναι απρόσωποι αριθμοί και ως εκ τούτου έχει είδη απολεσθεί το κάλλος, δηλαδή η κλήση σε σχέση από τον τα κτίσματα δι-οικούντα Λόγο. Ακόμη και αν η ευαισθησία στην μεταβολή και οι πρακτικά άπειρες επιλογές κοσμολογικών σταθερών σημαίνουν μια δημιουργική ενέργεια, δεν παύουν να είναι προϊόντα πειραματικής απόδειξης, αναζήτησης δηλαδή αντικειμενικής βεβαιότητας. Η αντικειμενική βεβαιότητα (ο δρόμος του δυτικού σχολαστικισμού) είναι στον αντίποδα της πίστης, του υπαρκτικού δηλαδή τρόπου που ανοίγεται πέρα από οποιαδήποτε αντικειμενική βεβαιότητα σαν απάντηση στην προσωπική κλήση του Θεού.

    Για να σας δώσω μιαν ιδέα για το τι γίνεται στην εσπερία: Ιταλός συνάδελφος μου είπε ότι αποχώρησε από την (καθολική) εκκλησία αλλά εξακολουθεί να "πιστεύει" στον Θεό γιατί είναι λογική συνέπεια του Big Bang.

    Συγνώμη για την πολυλογία και ελπίζω να πάνε όλα καλά αύριο.

    Emmanouil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. "Η αντικειμενική βεβαιότητα (ο δρόμος του δυτικού σχολαστικισμού) είναι στον αντίποδα της πίστης, του υπαρκτικού δηλαδή τρόπου που ανοίγεται πέρα από οποιαδήποτε αντικειμενική βεβαιότητα σαν απάντηση στην προσωπική κλήση του Θεού" έγραψες Εμμανουήλ.

    Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα.
    Γι αυτό θαυμάζω τον πατριάρχη Αβραάμ...που αν και υπέργηρος και αυτός και η γυναίκα του, ωστόσο πίστευε ακράδαντα ότι θα λάβει το παιδί που επιθυμούσε.
    Και αφού το απέκτησε και το υπεραγάπησε, πρόθυμα δέχτηκε να το θυσιάσει εις πείσμα κάθε λογικής και "αντικειμενικής' αξιολόγησης των πραγμάτων.

    Πρέπει να παραδεχτούμε όμως, ότι βρισκόμαστε τόσο πολύ μέσα σε αυτή την κόλαση της θεοποίησης της επιστήμης που λειτουργεί ως η νέα πανθρησκεία και η οποία όπου να ναι θα προωθήσει και τον Αντίχριστο -όπως ωραία γράφει κάπου ο Φυσικής ...Μιχαήλ, ο φίλος-
    που πάρα πολύ δύσκολα, διασώζεται σήμερα,
    αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως Ορθόδοξο βίωμα των παλαιότερων εποχών και αιώνων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Σαλογραία μου, αυτό σου το δημοσίευμα στις συννεφιασμένες και γκρίζες μέρες που διανύουμε τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά, αποτελεί φάρο φωτεινό.

    Πάντως δεν είναι μόνο το φως και οι ιδιότητές του τα μόνα που βροντοφωνάζουν σε όσους έχουν αυτιά να ακούσουν περί Θεού. Αν κόψουμε λίγο ταχύτητα, κι αφήσουμε τον εαυτό μας να κοιτάξει γύρω του τον κόσμο που τον περιβάλλει με εκείνα τα μάτια που τον κοιτάζαμε όταν ήμασταν μικροί ακόμα, θα ανακαλύψουμε σωρεία παραδειγμάτων.

    Κάπου το είχα διαβάσει, δε θυμάμαι που, πως υπάρχουν τόσες πιθανότητες να δημιουργήθηκαν τυχαία όλα όσα βλέπουμε, όσες πιθανότητες έχει και το να πάρει κανείς όλα τα γράμματα που απαρτίζουν την Αγία Γραφή, να τα πετάξει στον αέρα και αυτά πέφτοντας να την γράψουν.

    Όσο τώρα για το ορθόδοξο βίωμα και το πως αυτό μπορεί να διασωθεί σήμερα που αναφέρεις στο τελευταίο σου σχόλιο. Καμία δυσκολία δεν υπάρχει, πίστεψε με. Είναι δύσκολο για τον Θεό τίποτα; Αυτό που μας δυσκολεύει αν θες να ζήσουμε το ορθόδοξο βίωμα, είναι το ίδιο με αυτό που δυσκόλευε πάντα και ΔΕΝ είναι η επιστήμη. Ο Εωσφόρος είναι. Διώχνοντας αυτόν από μέσα μας, και βάζοντας στην θέση του τον Χριστό και το φως Του, θα δεις τι όμορφα κι ωραία μπαίνει το κάθετί στην θέση του, της επιστήμης συμπεριλαμβανομένης. Έχω γράψει σε ένα κείμενό μου:

    Όταν λοιπόν το φίδι, έδωσε στους πρωτόπλαστους να φάνε τον απαγορευμένο καρπό, εκείνοι δεν αρνήθηκαν. Και δεν έφτασε μόνο αυτό, αλλά όταν ερωτήθηκαν σχετικά από τον Θεό, ο Αδάμ έριξε το φταίξιμο στην Εύα, κι εκείνη με τη σειρά της κατηγόρησε το φίδι. Αρνήθηκαν να ζητήσουν συγνώμη για την πράξη τους, και αποποιήθηκαν της ευθύνης τους. Μαζί με τη γνώση του καλού και του κακού, ήρθε κατά πως φαίνεται και η γνώση της δικαιολογίας… Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους. Τα πολύ παλιά χρόνια, όταν συνέβαινε κάποιο κακό, είτε πλημύρα, είτε ξηρασία, είτε σεισμός, είτε αρρώστια, οι άνθρωποι αισθανόντουσαν ότι τιμωρούνταν για τις πράξεις τους. Πίστευαν ότι με κάτι που έκαναν όργισαν τον Θεό και γι’ αυτό λαμβάνουν ως «αντιμίσθιο» των πράξεών τους τη συμφορά. Έτσι, ή προσπαθούσαν με θυσίες να εξευμενίσουν τους θεούς, ή αργότερα, προσπαθούσαν να διορθωθούν οι ίδιοι. Σήμερα, έρχεται η επιστήμη να δικαιολογήσει για εμάς τις καταστάσεις κι έτσι , για την πλημύρα φταίνε τα καιρικά φαινόμενα, για την ξηρασία ο ήλιος και η τρύπα του όζοντος, για τον σεισμό οι τεκτονικές πλάκες και για τις αρρώστιες τα μικρόβια. Εμείς, δεν φταίμε σε τίποτα. Όλα τα εξηγήσαμε, όλα τα ερμηνεύσαμε, φτάνει να μην αισθανόμαστε ότι φταίμε κάπου εμείς. Ακόμα-ακόμα και γι’ αυτές τις πράξεις μας, βρήκαμε την απάντηση: φταίνε τα γονίδια! Καθώς παρακολουθούμε την πορεία της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό, παρατηρούμε πως όσο απομακρυνόμαστε από κοντά του, τόσο κατά «περίεργη σύμπτωση», οι συμφορές αυξάνουν.

    Αυτό φταίει λοιπόν Σαλογραία μου, και μην έχεις καμιά αμφιβολία: Το κακό μας το κεφάλι! Η λύση του προβλήματος; "Αεί εαυτόν μέμφεσθαι", "ζητείτε πρώτον την βασιλείαν τού Θεού και πάντα ταύτα προστεθήσεται υμίν" και "αγάπα τον πλησίον σου".

    Ήλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ήλε

    ώς ήλος(καρφί, δηλαδή) αγαθός, έλαμψες στη συνείδησή μου, τη στερέωσες με το φωτισμένο σου σχόλιο, και σ'ευχαριστώ, αγαπημένο μου.

    Κρατώ ιδιαίτερα αυτό:

    "Έτσι, ή προσπαθούσαν με θυσίες να εξευμενίσουν τους θεούς, ή αργότερα, προσπαθούσαν να διορθωθούν οι ίδιοι.
    Σήμερα, έρχεται η επιστήμη να δικαιολογήσει για εμάς τις καταστάσεις κι έτσι , για την πλημύρα φταίνε τα καιρικά φαινόμενα, για την ξηρασία ο ήλιος και η τρύπα του όζοντος, για τον σεισμό οι τεκτονικές πλάκες και για τις αρρώστιες τα μικρόβια.

    Εμείς, δεν φταίμε σε τίποτα.

    Όλα τα εξηγήσαμε, όλα τα ερμηνεύσαμε, φτάνει να μην αισθανόμαστε ότι φταίμε κάπου εμείς.

    Ακόμα-ακόμα και γι’ αυτές τις πράξεις μας, βρήκαμε την απάντηση: φταίνε τα γονίδια!

    Καθώς παρακολουθούμε την πορεία της αποστασίας του ανθρώπου από τον Θεό, παρατηρούμε
    πως όσο απομακρυνόμαστε από κοντά Του,
    τόσο
    κατά «περίεργη σύμπτωση», οι συμφορές αυξάνουν.
    ....................
    Ευχαριστώ, Ήλε μου, για μια επιπλέον, οπτική αυτοσυνειδησίας που μου χαρίστηκε,
    μέσα απ' τις σειρές που προηγήθηκαν.

    Δεν είχα σκεφτεί ότι οι εξηγήσεις της επιστήμης για τα δεινά που μας βρίσκουν είναι απο μια μεριά,
    άρνηση ημετέρα,
    να αναλάβουμε τις πνευματικές μας-και όχι μόνον- ευθύνες.

    Εν τέλει, το αμάρτημα των πρωτοπλάστων, διαχρονικά επαναλαμβάνεται.

    Παίρνω, πάντως, μεγάλη χαρά και εμψύχωση όταν κάποιος, μου φωτίζει την εν Θεώ όραση των φαινομένων.

    Αδελφός, υπό αδελφού βοηθούμενος, ως πόλις οχυρά!

    Σ'ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Σαλογραία μου,

    σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μιας και δεν έχουμε συστηθεί, είμαι ο ίδιος ανώνυμος που σου είχε αποστείλει προ καιρού το video με τον γέροντα Dobre. Μιας και αποφάσισα να αποτελέσω μέρος της παρέας σας -σάς κατσικώθηκα δηλαδή- θέλω να πω πως το "Ήλος" το διάλεξα διότι διάγω ως "καρφί" από εκείνα που καρφώσανε το Άγιο Σώμα Του και όχι λόγω αγαθότητος.

    Όπως επίσης γράφω στο ίδιο κείμενο από το οποίο απόσπασμα σου ανέφερα προηγουμένως:

    Έτσι λοιπόν καταλαβαίνω με το λίγο μου μυαλό την αποκάλυψη, κι όχι μόνο δεν την φοβάμαι, αλλά λειτουργεί μέσα μου σαν την δίψα που προκαλεί η ζέστη για νερό. Δίψα να βρω τον δρόμο να επιστρέψω στην αγάπη του Θεού, του Κύριου ημών Ιησού Χριστού και στην αγκαλιά του. Όχι υπό το κράτος του φόβου. Όχι από φόβο μην και τύχω της δίκαιης τιμωρίας. Αλλά όπως και ό άσωτος της παραβολής, εκ της αποστασίας μου κι εγώ, βρέθηκα να είμαι «εἰς τοὺς ἀγροὺς αὐτοῦ βόσκειν χοίρους». Έτσι λοιπόν, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να προσπαθήσω να επιστρέψω κι εγώ στον επουράνιο Πατέρα μου, για να απολαύσω την αγάπη Του και το έλεός Του. Είμαι σίγουρός, πως και αυτή η επιθυμία επιστροφής, κι αυτή από Εκείνον μου δόθηκε, την Πηγή κάθε αγαθού. Αν κάτι ωφεληθήκατε από το κείμενο αυτό, να ξέρετε δεν είναι από μένα. Από Εκείνον που πάντα μας περιμένει σας δόθηκε να ωφεληθείτε. Εκείνον ευχαριστείστε κι ευγνωμονήστε. Αν κάτι σας δυσαρέστησε, τότε μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτό προέρχεται από εμένα και σας ζητώ από τα βάθη της καρδιάς μου συγνώμη που έγινα αιτία να σας στενοχωρήσω. Σας ζητώ τέλος, να ευχηθείτε να βρω τον δρόμο της επιστροφής μου στην Αγάπη Του κι αυτή η ευχή σας αποτελεί για μένα αμοιβή μεγίστη. Σας αντεύχομαι να αξιωθούμε ν’ ανταμώσουμε στην Βασιλεία Του. Τέλος και τω εν Τριάδι Θεώ ημών Δόξα και αίνος.

    Αυτά τα ολίγα αυτοπροσδιοριστικά. Τα υπόλοιπα εν καιρώ. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αγαπητή Σαλογραία,

    Είναι θαυμάσιο αυτό που έγραψες:

    "αδελφός υπ΄αδελφού βοηθούμενος ως πόλις οχυρά και τετειχισμένη"

    το βρήκα στην βίβλο Βαρσανουφίου και Ιωάννου (αποκρίσεις 838) (την 1η έκδοση έκανε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης το 1803)

    Είναι θαυμάσιο βιβλίο, το βρήκα σε μια παληά έκδοση του Βασ. Ρηγόπουλου.

    Εάν το βρείτε κάπου, σας το συστήνω. Ειναι δύο καταπληκτικοί Γέροντες (με ξεχωριστό τον Γεροντα Βαρσανούφιο)

    Στις αποκρίσεις είναι σαν να μιλάει ο Ίδιος ο Θεός.

    Μου επιτρέπεις να γράψω μία καταβασία της Κυριακής του Ασώτου; (Να ξέρεις πόσος κόσμος γιορτάζει την ημέρα αυτή...)

    "Την Μωσέως ωδήν αναλαβούσα βόησον ψυχή
    (Ψυχή μου, ξεκίνα να βοάς την ωδή του Μωυσή)

    Βοηθός και σκεπαστής εγένετό μοι εις σωτηρίαν
    (Βοηθός μου έγινε ο Θεός, και με σκεπάζει για την σωτηρία μου)

    ούτος μου Θεός, και δοξάσω αυτόν
    (Αυτός είναι ο Θεός μου και θα τον δοξάζω πάντα)

    Γένοιτο

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Παναγιώτη μου
    Πολύ μας ανεβάζεις, με τις πληροφορίες και με τις υπέροχες καταβασίες σου!
    Ευχαριστούμε!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αγαπητή Σαλογραία,

    χμ, Άγιοι είναι, και μάλιστα πολύ μεγάλοι, ο Άγιος Βαρσανούφιος και ο Άγιος Ιωάννης (ο Άγιος Βαρσανούφιος ήταν Αιγύπτιος στην καταγωγή)

    Τους αδίκησα γράφοντας ότι ήταν μόνο Γέροντες...

    Άς διορθώσω το λάθος μου...

    (κάτι άσχετο τώρα. παρατήρησα πριν λίγες ημέρες ότι η "ταπετσαρία" που βρίσκεται δίπλα στην στήλη των κειμένων της ιστοσελίδας σου είναι από εκείνες της περίεργες εικόνες που τις βλέπεις και τρισδιάστατα. Έτσι δεν είναι;)

    Φαντάζομαι πως δεν θέλεις να σε ...παινεύουν αλλά από ό,τι παρατηρώ, τα έχεις όλα φροντισμένα με την χαρακτηριστική καλαισθησία που έχουν τα παιδιά από αστικές οικογένειες...

    (παρατηρούσα πάντα με ενδιαφέρον αυτήν την καλαισθησία που είχαν, ειδικά τα κορίτσια, αστικών οικογενειών από μεγάλες πόλεις, έχοντας ο ίδιος καταγωγή από μεγάλο αγροτικό χωριό...)

    Η Παναγία να σε σκεπάζει...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Παναγιώτη φίλτατε
    αν μπορείς στείλε μου ένα προσωπικό mail να σε ρωτήσω κάτι συγκεκριμένο πάνω σε αυτά που αναφέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή