Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ήρθες και φεύγοντας άφησες πίσω σου φως ιλαρόν, άλλαξαν όψη βιβλία και πράγματα..Νικ.Βρεττάκος

Posted by Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου at 3:50 μ.μ.

10 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2011 στις 5:00 μ.μ.

    Κάθε άνθρωπος στη ζωή μας είναι δώρο του Θεού για εμάς !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου18 Φεβρουαρίου 2011 στις 5:06 μ.μ.

    :-)
    Κάθε άνθρωπος, αγαπημένο μου....Κάθε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2011 στις 7:08 μ.μ.

    Χαίρομαι που εχω το ίδιο όνομα με τη βαπτιστήρα!Στο 21ο Γυμνάσιο Αγυιάς είχα στην πρώτη τη Μαρία Παπά,μετά πήγε στο 6ο λύκειο.Σαλογραία έχασα τον Αύγουστο τον μοναδικό παππού που γνώρισα γεγονός που με έκανε να αντιμετωπίσω το θάνατο για πρώτη φορά.Όλοι στην οικογένεια στενοχωρηθήκαμε πολύ γιατί ήταν η ευγένεια κ η στοργή προσωποποιημενη.
    Έκτοτε σκέφτομαι καθημερινά που μπορεί να είναι αν μας σκέφτεται και μας βλέπει.Τον έχω δει 2 φορές στον ύπνο μου εκ των οποίων τη μια μου είπε λόγια καθησυχαστηκά.
    Θα ήθελα αν μπορούσες κάποια στιγμή να αναπτύξεις ενα σχετικό θέμα με αυτο.Πραγματικά θα με παρηγορούσε αν ήξερα οτι ο παππούς μου μπορει να μας βλέπει και να με συμβουλεύει ακόμα κι αν είναι στα όνειρα μου..Συγνώμη για τη φλυαρία μου ελπίζω να μην κούρασα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2011 στις 7:25 μ.μ.

    Τέλειο.Όντως Μεγάλο Πράγμα αυτό που Είπε ο Ανώνυμος 5.00 Σοφότατο και Απόλυτα Συμφωνώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου18 Φεβρουαρίου 2011 στις 11:47 μ.μ.

    Εγραψα ένα κατεβατό στο κοριτσάκι που έχασε τον παππού του και χάθηκε...
    Θα ξαναπροσπαθήσω άλλη ώρα...
    Να προσεύχεσαι αγαπημένο μου για την ψυχή του, και αυτό είναι αρκετή ευλογία και για κείνον και για σένα..
    Να έχεις πάντα την ευχή του...
    Καλό βράδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος19 Φεβρουαρίου 2011 στις 12:08 π.μ.

    Σαλογραία μου η Ευτυχία είμαι που έγραψα και εχθές.Εγώ έχασα τον παππού μου.Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση!Αυτό κάνουμε συνέχεια εγω και η οικογένειά μου προσευχόμαστε για να βρεί ανάπαυση και να τον νοιώθουμε κοντά μας! Και πάλι ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος19 Φεβρουαρίου 2011 στις 1:10 μ.μ.

    ότι αξίζει πονάει...κι είναι δύσκολο...
    Layla

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Φεβρουαρίου 2011 στις 3:44 μ.μ.

    Layla
    ό,τι ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι αξίζει, και το χάσουμε, πονάει...για την ακρίβεια.

    Ο Θεός γνωρίζει καλύτερα από μας τι έπρεπε να έρθει, τι έπρεπε να φύγει...για της ψυχής την ΑΙΩΝΙΑ ωφέλεια, αγαπημένο μου...

    Κατανοώ ότι η ΑΠΟΔΟΧΗ είναι το ΠΙΟ δύσκολο κομμάτι σε αυτόν τον εσωτερικό αγώνα που ΟΛΟΙ μας έχουμε να επιτελέσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Philalethe0019 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:32 μ.μ.

    Πολύ- πολύ καλό και όμορφο....
    Μου θύμισε αυτό που είχε γράψει ο Πορφύρας για την ομόζυγο(νομίζω):

    "'Αμοιρη! Το σπιτάκι μας εστοίχειωσεν
    από την ομορφιά σου τη θλιμένη
    [..]'Εξω βαρύ μονότονο ψιχάλισμα
    δέρνει τη στέγη μας και τότε αντάμα
    τα πράγματα, που αγιάσανε τα χέρια σου,
    αρχίζουν ένα κλάμα...κι ένα κλάμα..."
    Αυτό που λέμε "δεν υπάρχουν" αυτοί στίχοι... :-D
    Καλό και ευλογημένο Τριώδιο, γεμάτο από ριζοσπαστική δια Χριστόν μωρία, που θα έλεγε και ο καλός, αείμνηστος Ίβαν Ίλλιτς... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου19 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:34 μ.μ.

    Philaletheoo
    ;-)
    Καλή Επιστροφή να έχουμε όλοι στην αγκαλιά του Πατέρα...
    Σ'ευχαριστώ πολύ για την αγάπη, ευλογημένο μου...
    Σθένος εν παντί εύχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)