Mε αφορμή το Δαιμονισμό και τους ψυχίατρους(επανάληψη)

Έγραψε ο Ακύλας:

Η αλήθεια είναι πως και από ψυχιατρική άποψη το θέμα έχει ενδιαφέρον-άσχετα από την δυνατότητα ή μάλλον την αδυναμία της Ιατρικής να θεραπεύσει ψυχές...
Αξιόλογη είναι εν προκειμένω η εργασία του Καθηγητού του πανεπιστημίου Κρήτης κ. Νέστορος, ο οποίος καταγράφει εντυπωσιακά ανάλογα γεγονότα, χωρίς βέβαια να δίνει εξηγήσεις για τους αντίστοιχους μηχανισμούς.
Υπάρχουν άραγε αναφορές για το αν υπάρχουν φάρμακα τα οποία μπορούν να φέρουν -αποτελεσματικά-σε καταστολή την περίοδο εκδήλωσης της κρίσης σε πρόσωπο το οποίο εμφανίζει αυτά τα συμπτώματα;

29 Σεπτέμβριος 2009 10:16 πμ

………………………………………………………………

Φίλτατε Ακύλα



Ο καθηγητής Ψυχιατρικής,Ιωάννης Νέστορος στο βιβλίο του, που εξέδωσαν τα Ελληνικά Γράμματα, με τίτλο η Οδύσσεια του Έρικ ή Ταξίδι στον κόσμο της Ψύχωσης, έχει αναπτύξει τρία διαφορετικά περιστατικά εκ των οποίων το ένα, αναφέρεται στην περίπτωση μιας λευκής μάγισσας.

Το θέμα της λευκής μάγισσας είναι συνέντευξη που πήρε ο ίδιος ο Νέστορος, από μια κυριούλα που ασχολείτο επαγγελματικά με μαγιλίκια, και αυτοπροσδιοριζόταν ως μέντιουμ...

Ο Νέστορος, παρέθεσε όλη την συνέντευξη απομαγνητοφωνημένη χωρίς ιδιαίτερο σχόλιο.

Αν θυμούμαι καλώς- διότι πέρασε και κάποιος χρόνος- ο στόχος του καθηγητή ψυχίατρου, ήταν να καταλάβει ο ίδιος, αν αυτά που ομολογεί η μάγισσα ότι έβλεπε(διάφορες οντότητες με περίεργες φάτσες ή με χαρακτηριστικά ζώων και ανθρώπων μαζί)ήσαν πραγματικές μεταφυσικές παρουσίες, δαιμόνων, π.χ. ή ήσαν ψυχωτικές οπτασίες της κυριούλας που παρίστανε τη λευκή μάγισσα.

Αυτό το βαθύτερο ερώτημα που φαίνεται να απασχολεί τον ίδιο, το θέτει και στην κρίση του αναγνώστη, απλά παραθέτοντας απομαγνητοφωνημένα τα δεδομένα του.

Το βιβλίο έπεσε στα χέρια μου κατά σύμπωση, στην ίδια περίπου χρονική περίοδο που συνέβη και το περιστατικό με τη δαιμονισμένη φιλεναδούλα μου.

Την ίδια περίοδο, έτυχε να έχω γνωρίσει έναν πρώην μαύρο μάγο, που μεταμορφώθηκε σε συνειδητό τέκνο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μετανοώντας εκ βάθους ψυχής για τις αμαρτίες και άγνοιες, νεότητος.

Η προσωπική μου ταπεινή εντύπωση, διαβάζοντας τον Νέστορος, υπήρξε πως η μαγισσούλα δ ε ν ήταν σχιζοφρενής.
Λογικά, αν ήταν σχιζοφρενής, οι εμφανίσεις των δαιμόνων εμπρός της, θα έπρεπε να παρουσιάζονται ανεξέλεγκτες.

Όπως, όμως, πολύ ξεκάθαρα συνάγεται από τα λόγια της, οι δαίμονες εμφανίζονταν, μετά την εκπλήρωση συγκεκριμένου τελετουργικού και έφευγαν μετά την εκπλήρωση, πάλι συγκεκριμένου τελετουργικού.

Αυτή την παρατήρηση φαίνεται να την υπαινίσσεται και ο Νέστορος και γι αυτό υποδορίως τον αντιλαμβάνομαι προβληματισμένο, όμως, δια τον φόβον των ...Ιουδαίων ορθολογιστών συναδέλφων του, δεν τοποθετείται ευθέως.

Αφήνει εμάς να υποθέσουμε ό,τι καταλάβαμε έκαστος...

Ρώτησα και το φίλο, τον μετανοημένο -πρώην μαύρο μάγο- αν συμβαίνουν αυτά τα ...κουλά που διάβαζα στο βιβλίο, και με διαβεβαίωσε,ότι πράγματι, έτσι συμβαίνουν- στα χρόνια που ασκούσε τη μαύρη μαγεία, υπήρξαν και δική του εμπειρία, παρόμοια!

Τρομερές ιστορίες θα πεις.

Συμφωνώ και επαυξάνω!

Ο φίλος -ο πρώην μαύρος μάγος- από τη στιγμή που μετανόησε και έφτυσε όλα τα έργα του σκότους, και περιφρουρήθηκε με τα όπλα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από φανερή δαιμονική οντότητα δεν ενοχλήθηκε πλέον.

Όλο αυτό το έγραψα με αφορμή τα μαγεμένα τρόφιμα που κατανάλωσε η Μαρία με τα οποία και ξεκίνησε η φρικτή της, ταλαιπωρία.

Τη θεώρησα οφειλόμενη μικρή παρένθεση στο θέμα της μαγείας, για την οποία μαγεία πίστευα και γω η αφελής, ότι υπήρχε μόνο στα παραμύθια και στις νευρασθενικές διάνοιες κάποιων που χρειάζονταν επειγόντως ψυχίατρο!


Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα, δεν είναι τόσο μονοδιάστατα , όσο στις σωματικές μας αισθήσεις παρουσιάζονται.

Το ερώτημα τώρα για το άν υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να καταστείλουν δαιμονισμένους σε κρίση, ομολογώ ότι δεν το έχω ψάξει, όμως στην ταινία Ο εξορκισμός της Εμιλυ Ρόουζ, όπου ο σκηνοθέτης αναφέρει πως ήταν αληθινή ιστορία, βλέπουμε ένα σεμνό κοριτσάκι θρησκευόμενης οικογένειας ξαφνικά, με φριχτό τρόπο να δαιμονοκαταλαμβάνεται.

Βλέπουμε να εμπλέκονται στην περίπτωση και ένας εξορκιστής και ένας ψυχίατρος.

Ο ψυχίατρος, το γεμίζει χάπια το παιδί, και όταν ο εξορκιστής προσπαθεί να βγάλει το δαίμονα, αποτυγχάνει, διότι το νευρικό σύστημα του κοριτσιού-όπως αποφάνθηκαν στη δίκη οι ειδήμονες- όντας μπλοκαρισμένο από βαρύτατα φάρμακα δεν μπορεί να αντιδράσει υγιώς, η ύπαρξη πιέστηκε αφόρητα από την όλη επίθεση των δαιμόνων στο υπό καταστολήν σώμα, και το κορίτσι στη διάρκεια του εξορκισμού καταστρέφεται και πεθαίνει...

Απόψε, έθιξα επιγραμματικότατα δυο συναφή ζητήματα.

Θα ήταν ενδιαφέρον, αν από κάποιους σχετικότερους με τα θέματα μπορούσαμε να αντλήσουμε και άλλη πληροφορία...

Σαλογραία

(επανάληψη απο το
http://salograia.blogspot.com/2009/09/blog-post_5125.html )