Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ο πειρασμός των λογισμών


Αγαπημένο μου

βλέπω τελευταία ότι οι λογισμοί μπαίνουν μπροστά στα μάτια της ψυχής σου- κρύβοντας την θέα των πραγμάτων.

Διάβασε τι γράφει γι αυτό τον πειρασμό ο μέγας αββάς Ησαίας:

"Ο λογισμός είναι στοιχείο ετερόκλητο.

Όπως το μάτι μου δεν ανέχεται τίποτε ξένο, έτσι και ο νους μου δεν μπορεί να περιέχει κάτι ξένο.

Εφ'όσον έχω λογισμούς, σημαίνει ότι ο νούς μου εσυλήθη.

Όχι απλώς πολιορκήθηκε, αλλά νικήθηκε και μέσα μου μπήκε ο πονηρός.
Τότε δεν λέγω ότι ο λογισμός μου αποδεικνύει ότι είμαι χώρα κατακτημένη, συλημένη και καταποντισμένη αλλά δικαιολογούμαι με τη σκέψη ότι όλοι έχουν λογισμούς.

Τι σημαίνει λογισμός;

Όπως βάζω στο σφουγγάρι στη θάλασσα και γεμίζει νερό, έτσι ακριβώς και εγώ βυθίστηκα στην άβυσσο του πονηρού , γι αυτό ο νούς μου έχει λογισμούς και αντί να ομολογήσω την πραγματική μου κατάσταση, ξεγελάω τον εαυτόν μου με τη σκέψη ότι όλοι έχουν λογισμούς- το λένε και τα βιβλία..."

Περί των λογισμών στα είχα πεί με τίτλο το ανεξάντλητο του δάσους των λογισμών, και στην παλιότερή μου ανάρτηση,http://salograia.blogspot.com/2009/09/blog-post_18.html -αν θες κοιταξέ το.

Δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω, επειδή και ο Εξαποδώς ακούραστα επιθυμεί να μας βασανίζει.

Να το ενθυμούμαστε:

Όλος ο πνευματικός πόλεμος διεξάγεται μυστικώς σε επίπεδο λογισμών που φέρνουν ταραχή.

Είτε αγαπητικής φύσεως ταραχή, είτε εχθρικής φύσεως ταραχή.

Νικάει όποιος περιμένει να του έρθουν επιθέσεις από τα πιο απροσδόκητα σημεία και

δια της ευχής του Ιησού, νήφει δια παντός,

εις καρδίας ειρηνικό έδαφος!

Σαλογραία

13 σχόλια:

  1. Γρηγόρης Ζαγοραίος29 Ιουλίου 2010 στις 1:37 μ.μ.

    ...είναι τέχνη να μη δίδεις σημασία στους λογισμούς είτε καλοί είναι αυτοί είτε ταραχώδεις...
    Κι επειδή σαν την θάλασσα, ο νούς δεν μένει αργός, καλό είναι να του βρίσκουμε "δουλειά", ώστε να μη μας "πηγαίνει" αλλά να τον "πηγαίνουμε"!
    Έμαθες το ποιηματάκι χρυσαφένια μου;
    "Kύριε Ιησού Χριστέ..."
    ...και γίνεται γλυκό σαν γλυφιτζούρι και μετά από λίγο δεν μπορείς να ζείς χωρίς αυτό.

    Η όμορφη Δεσποινούλα τι κάνει;
    Μ`εγκατέλειψε κ`εκείνη άδοξα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεια σου Γρηγόρη
    απ' τη λεβεντογέννα Κρήτη!

    Μου άρεσε σφόδρα η τοποθέτηση και σ'ευχαριστώ.
    Τη Δεσποινούλα την έχω χάσει ...
    Ελπίζω να είναι καλά...

    Για όλους εύχομαι τις ωραιότερες καλοκαιρινές μέρες.
    Φιλιάαααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Σαλογραία!

    Γραφω πρωτη φορα στο μπλόκ σου!

    Ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου να μην ξαναπαινέψω ανθρωπο - και δή γυναικα! :))))

    Ομως με σενα πρεπει να κανω παλι μια εξαιρεση!

    Ειναι πολυ ελπιδοφόρο για την πατριδα μου....που ακομα κρατάνε καποιοι ανθρωποι!
    Τελικα δεν εχουνε χαθει ακομα όλα!

    Ιδωμεν λοιπον Σαλογραια! Καλα να περνας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μυρμιδόνα
    :-)

    ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ , ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ σου λέω!
    ΤΟ ΕΧΩ ΚΑΡΑΤΣΕΚΑΡΕΙ!

    Κάθε φορά που σκέφτομαι σοβαρά να μην ξαναγράψω ούτε λέξη καινούργια σε αυτό το μπλοκάκι- διοτι ο λογισμός μου ψιθυρίζει στο αυτί ότι είναι μάταιο- έρχεται ένα εμψυχωτικό μηνυματάκι σαν το δικό σου και χαίρομαι η κουρούνα και λέω:

    -Γιούργιαααα!
    Μια ανάρτηση ακόμα κι αυτό το καλοκαίρι Μωριά και Ρούμελη...όσο να ρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι, Μωριά και Ρούμεληηη!

    Σθένος και υγεία, αδερφέ, εύχομαι και σ'ευχαριστώ!
    Να περνάς να τα λέμε, χαρά μας!
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υ.Γ. στη νεότερη ορθογραφία

    Ο Μοριάς θέλει με ο...αλλά στο τραγούδι το ο γίνεται οοοοο ο μέγααα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σαλογραια...μην διανοηθεις να σταματήσεις να αρθογραφείς στο μπλόκ σου....θα σου τραβήξω τα αυτάκια...ακουσες;!

    Επιτελους πια! Ελλάδα δεν ειναι μονο Τζούλια και Ρουβάς!

    Σε χαίρομαι Σαλογραία για τον Πνευματικό Αγώνα που κανεις - και δεν ντρεπομαι να παραδεχτω οτι ωφελούμαι απο τις αναρτήσεις σου!

    Συνεχισε λοιπον... !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. :-)

    Μυρμιδόνα

    Αυτά τα λόγια είναι αγάπη και ...

    "επί τω ρήματί σου, χαλάσω το δίκτυον"!

    Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -ειπε σοφος γερων-
    .."καλό είναι να προσέχουμε πολύ
    και το τι λέμε στον άλλον
    και το τι κάνουμε
    για να μη του προκαλουμε κανένα είδους λογισμό...που μπορεί να τον στεναχωρέσει,
    ή να τον σκανδαλισει...
    διότι δεν ειναι όλοι άνθρωποι σε τέτοια πνευματικά ύψη ασκητών ώστε να κάνουν πάντα καλούς λογισμούς-ή να ΄διώχνουν κάθε περίεργο
    λογισμό που δικαίως προκαλειται απο γεγονότα προκλητικα..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Προς Ανων.

    Σωστά, γι αυτό οι πιστοί, ζητάμε συνεχώς ο ένας από τον άλλον συγνώμη και ειδικά πριν από τη θεία μετάληψη εν ώρα θείας λειτουργίας, επειδή, χωρίς να το καταλάβουμε μπορεί να λυπήσαμε τον αδερφό μας, ακόμα και με τη δική μας χαρά ίσως... να τον πικράναμε...

    Τώρα ως τι ορίζουμε γεγονότα προκλητικά, είναι μια μεγάλη συζήτηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλύτερα να πάμε νωρίς για ύπνο σήμερα, γιατί έχει εγερτήριο νωρίς το πρωί αύριο που γιορτάζω την Αγία Μαρίνα, Μαρίνα να σε χαίρομααααααι!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. το να λυπάται καποιος με την χαρά του αδερφού του ειναι πολυ θλιβερό και ανησυχιτικο....

    τα προκλητικα γεγονοτα ειναι οπως η αληθεια.
    μία.
    προκληση ειναι να φλερταρει+ξεμοναχιαζει καποιος/καποια εναν/μια εγγαμη....

    και πολλα αλλα...
    η προκληση αντικειμενικα-και οχι υποκειμενικα-
    συνισταται στο κατα ποσο καποιος/καποια ξεπερναει τα ορια...της ηθικης και γενικα
    αν ξεχναμε ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ....

    ΑΝ ΠΑΝΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ=
    "ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ-ΠΟΥ ΛΕΩ-ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ-ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ...ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ?ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΚΕΙΝΟΣ?!..."
    ΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ...ΣΠΑΝΙΑ ΘΑ ΞΕΦΕΥΓΟΥΜΕ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. +χρονια πολλα καλα+ευλογημενα σε όλες τις Μαρίνες του κόσμου!
    ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ+
    ΑΜΗΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. +AGIAS MARINAS VIOS+APOLYTIKION+
    Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, ή μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αίδέσιος, πού ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία ή Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό πού άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Όλύμβριος, πού διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Ή Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Όλυμβρίου αντέτασσε τη φράση: "Είμαι χριστιανή". Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε ή γη έγινε κόκκινη από το αίμα πού έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε. Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι ή πίστη της Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Άλλα οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, πού έτσι πήρε "τον αμαράντινον της δόξης στέφανον"1. Δηλαδή το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
    1. Α' επιστολή Πέτρου, ε' 4.

    +Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'.
    Τον συνάναρχον Λόγον.
    Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρίνα ένδοξε, των επίγειων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος· τον γαρ αόρατον εχθρόν, κατεπάτησας στερρώς, οφθέντα σοι Αθληφόρε. Και νυν πηγάζεις τω κόσμω, των ιαμάτων τα χαρίσματα.
    +EYXES SE OLOUS+

    ΑπάντησηΔιαγραφή