Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Χαρά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απλά ΜΙΑ ποιητική προσέγγιση του προβλήματος του Κακού...
Υπάρχουν και οι άλλες που διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία με το βίωμά της.
Προσωπικά, με όλο το σεβασμό προς κοινωνιολόγους, ανθρωπολόγους και...ψυχολόγους, επιλέγω τις άλλες...
:-)