Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Η αθωότητα της μοναξιάς


Αν με ρωτήσεις πώς φαντάζομαι το σεργιάνι μου στον κόσμο, πώς το ένιωσα για πολλά χρόνια, θα σου δώσω αυτή την εικόνα.
Ένα μικρό παπί,βρεγμένο και μόνο, και γύρω μια ατέλειωτη λίμνη...γιγάντια.

Ηταν η εποχή της αθωότητας.

Θυμάμαι που ως πιτσιρίκι, αναρωτιόμουνα, γιατί τάχα να μην μπορεί ο κάθε άνθρωπος, να ακούει τις σκέψεις του διπλανού του, ανθρώπου!
Τα στεγανά που υπήρχαν, με βάζαν σε σκέψεις.
Γιατί να μη μπορούμε να μπαίνουμε και να βγαίνουμε μέσα απο την κάθε ψυχή, όπως μπαίνει και βγαίνει κανείς, σε ένα δωμάτιο;
Γιατί ο μόνος χώρος που ορίζει ο καθένας μας, να είναι αυτός του δικού του σώματος, της δικής του, μονάχα, υπάρξεως;

Γιατί δεν υπάρχει μια ενότητα φανερή των απάντων;
Ή μήπως υπάρχει;
Τι λένε οι Θεολόγοι;
Τι εννοούνε όταν λένε οτι με την Πτώση του Αδάμ, το σύμπαν συμπαρασύρθη στην Πτώση;
Τι λένε οι κβαντοφυσικοί;

Μυστήρια, μεγάλα, βαθιά, ακατανόητα, απο τη λογική απροσπέλαστα.

Και δεν ξέρω για ποιες πραγματικές αιτίες, δεν μπορεί ο ένας να ακούει τις σκέψεις του άλλου- όπως πολύ θα μου άρεσε να συμβαίνει, όταν ήμουνα μικρή αδυνατούλα και χαζή- αλλά, σήμερα πια, μπορώ να φανταστώ ένα λόγο:
Δεν μας επιτρέπεται να ακούμε τις σκέψεις, πρώτον: για να μην κάνουμε κακό στον πλησίον μας ή προκειμένου να παθαίνουμε λιγότερο κακό από κείνον, λιγότερη πνευματική μόλυνση και δεύτερον: διότι δ ε ν θα αντέχαμε να αντικρίζαμε κατά πρόσωπο την όποια σκληρή και ευτυχώς ή δυστυχώς, πρωτεικά μεταμορφούμενη, ένδον αλήθεια, τού διπλανού μας.

Τα σπουδαία, λοιπόν, και τα ουσιαστικά του βίου που είναι τα συναισθήματα, οφείλουν να παραμείνουν στη σκιά της σιωπής, της μυστικότητας, όπως το παιδί παραμένει για εννιά μήνες στο σκοτάδι της μήτρας, μέχρι να εξέλθει ο νήπιος- καθένας μας, από το φθαρτό και απατηλό αυτό κόσμο,στη διάσταση της επίσημης Συνάντησης με το Δημιουργό του.

Τότε, έκαστο πρόσωπο, το μυστικό - συναισθημάτων, προθέσεων και πράξεων- φορτίο, θα το αποθέσει -προς τελική επεξεργασία- στα χέρια Του Θεού-Λόγου, για την Τελική και αληθινά Δίκαιη, του Κυρίου Ιησού Χριστού, την Αλάθητη Κρίση...

ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ

20 σχόλια:

  1. Σχετικό με αυτά που γράφεις.Μια μητέρα ωρυόταν εξ ομολογούμενη σε ψυχολόγο (στην τηλεόραση φυσικά) ότι το 10χρονο παιδί της έλεγε: "Αφού θα πεθάνω,γιατί να ζω;Δεν θέλω να ζω".Και η "ψυχολόγα",άρες-μάρες κουκουνάρες απαντούσε. απαντούσε:"Για να απολαμβάνουμε τη ζωή",το συμπέρασμα και όχι το "ζούμε για να κερδίσουμε την αιώνια χαρά".

    Τη χαρά της αφθαρσίας και της αθανασίας.Οι ψυχολόγοι θέλουν να απολαμβάνουμε τις ηδονές του βίου,αφού,κατά τον Φρόιντ,όλα αρχίζουν από την ηδονή και όχι από τη χαρά. "Χαίρε Κεχαριτωμένη",ήταν η προσφώνηση του αγγέλου στην υπεραγία Θεοτόκο.Χαίρε και όχι απολάμβανε.Η χαρά είναι η αρχή πάντων και όχι η ηδονή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κυπριανέ μου
    πολύ καίρια η παρατήρησή σου!
    Σ' ευχαριστώ!
    Μακάρι να μπορούσαμε οι πιστοί γονείς να κάνουμε αυτή τη διάκριση και να την μεταβιβάσουμε στα παιδιά μας.
    Η Χαρά είναι ο δεύτερος καρπός του Παναγίου Πνεύματος, και έρχεται στην ψυχή κ α ι έπειτα απο πολλή εν Κυρίω, οδύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα παιδιά πράγματι τυφλώνονται απο τη σκληρότητα του Πονηρού και απομακρύνονται απο την Οδό.

    Με πίστη όμως και προσευχή, ίσως επανέλθουν κάποια μέρα...

    Σωφρόνιος+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δακρύζω αναλογιζόμενος τις μεγάλες και οικουμενικές αλήθειες με τις οποίες έχετε εμποτίσει τα γραπτά σας αγαπητή αδελφή.
    Από τέτοια κείμενα διαφαίνεται το κάτωθι

    Η πίστις μας δεν είναι απλώς πηγή ζωής και λυτρώσεως αλλά ο μονόδρομος για την ψυχική ανάταση και το ΝΟΗΜΑ του σχετλίου ημών βίου.

    Παυνούτιος +

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απο ποια ιερά Μονή, μπλογκάρετε αδελφοί εν Κυρίω;
    Δεν ντρέπεστε καλόγεροι άνθρωποι,να πατάτε σαν τις κατσαρίδες απάνω στα πληκτρολόγια, αντί να σωπαίνετε και να προσεύχεστε;
    Τα μπλογκαρίσματα είναι για χαμένα κορμιά σαν και του λόγου μου και σαν δυο τρεις άλλους θεότρελους που γνωρίζω!:-Ο
    Μετανοήστε! :-Ο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου!
    Τι το μεμπτόν βρίσκετε εις τούτο, αδελφή?
    Προσευχόμεθα αλλά και αγωνιζόμεθα καθημερινώς δια την πάταξιν των δυνάμεων του σκότους
    Παυνούτιος +

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου!
    Πούθε πέφτει αυτή η ιερά Μονή;
    Δώστε συντεταγμένες, διευθύνσεις, τηλέφωνα, να του τα σούρω ένα χεράκι του ηγούμενου, που έχει αφήσει ασύδοτους τους υποτακτικούς του, και αργολογούνε, για Ονομααα!
    Γι αυτό μας έχει πάρει ο Εξαποδώς και μας έχει σηκώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δε νομίζω ότι αρμόζει αυτό το ύφος εις μίαν ενάρετον Χριστιανή.
    Δι'ο και μετά λύπης μου διακόπτω τον ημέτερον διάλογον.
    Να σας έχει ο Θεός καλά.
    Θα προσεύχομαι για σας και την οικογένειά σας
    Παυνούτιος +

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σαλο μου, εισαι μοναδική στο είδος σου που αληθεύεις θεολογώντας! μου φαίνεταί;

    ΒΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. To υφος μου είναι ακριβώς το αρμόζον σε Σαλογραία.
    Μαύρα μεσάνυχτα έχεις απο σαλούς, τίμιε πάτερ, και απο ορθογραφία της λέξης Παφνούτιος, επίσης!
    Είδες για να χαζεύεις με τα πληκτρολόγια και να μη διαβάζεις βίους αγίων;
    Εμπασπεριπτώσει όμως, αν σε πλήγωσα με τον ελεεινό μου τρόπο ζητώ ταπεινά συγνώμη και πάνω από όλα ζητώ τις θερμές προσευχές σου, επειδή αυτό το ενάρετος χριστιανή , ακόμη δεν μου έχει προκύψει...
    Δύσκολος, πάτερ, ο Παράδεισος, μακρινό όνειρο ειδικά, άμα έχεις και δυο παιδάκια και σε λαρμανάνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. H ΙΜ Παντοκράτορος βρίσκεται έξω από την θεσσαλονίκη στο Μελισσοχώρι. Εχει ένα πολύ καλό site, και αν έχεις χρόνο κάνε μιά επισκεψούλα.
    www.impantokratoros.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θα τρελαθώ εντελώς, Κουμουλάκι μου!
    Υπάρχει στ' αλήθεια τέτοια Μονή;
    Εγώ νόμιζα ότι μου κάνανε πλάκα οι γιοί μου, παριστάνοντας τους παπάδες, γιατί την παρόμοια πλάκα, μού την έχουνε ξανακάνει!
    Ωιμέ!
    Έλουσα, αληθινούς καλογέρους;
    Ήμαρτον,ήμαρτον!
    Κλαίω και οδύρομαι!
    Πρέπει να τους ζητήσω συγνώμη στ' αλήθεια!
    Αλλά...με την ανορθογραφία μπερδεύτηκα και νόμισα πώς είναι το new generation...που τη σαλή μητέρα του, τη χλευάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κούμουλους
    τώρα που το ξανασκέφτομαι...μωρέ στο Μελισσοχώρι δεν είναι και ένας ωραίος συγγραφέας που τον λένε Αλέξανδρο;
    Α πα πα!
    Τώρα θυμήθηκααα!(κακό πράμα τα γεράτα, φιλάρα αναγνώστα, ήτανε στραβό το κλήμα, το έφαγε και η γεροντική άνοια...βράστα...)
    Τον ξέρεις τον κυρ Αλέξανδρο που γράφει υπέροχα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μάλλον ..ἐλουσες αληθινούς καλόγερους. Τον κυρ-Αλέξανδρο δυτυχώς δεν τον γνωρίζω. Σαν τι γράφει όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Cummulus
    Λέγεται Αλέξανδρος Κοσματόπουλος.
    Εχει γράψει ένα υπέροχο για τον άγιο Ιγνάτιο το Θεοφόρο, εκδόσεις Ακρίτας, νομίζω...κοίτα στο Google...
    Ηταν και κολλητός του Πεντζίκη...
    Εντάξει.
    Αν είναι αληθινοί καλογέροι αυτοί που τους... έλουσα, γυρεύω δημόσια συγνώμη και φιλώ τα άπλυτα ποδαράκια τους
    (Δεν πιστεύω να μην τηρούν την αρετή της... αλουσίας! αν δεν την τηρούν τι καλόγεροι είναι, πορευόμενοι με αφρόλουτρα; για Ονομααα! :-))
    Αν είναι αληθινοί καλόγεροι, ήδη με έχουνε συχωρέσει! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αλέξανδρος Κοσματόπουλος, ειναι αυτός που γράφει στο περιοδικο "Επίγνωση" ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Aνώνυμο
    Πραγματικά, δεν γνωρίζω, αν κάποια φορά έχει και εκεί δημοσιεύσει κάτι.
    Είναι πολύ πιθανόν, πάντως.
    Η ΕΠΙΓΝΩΣΗ κυκλοφορεί απο τα παιδιά του μακαρίτη του γιατρού Αλέξανδρου Καλόμοιρου, στον οποίο οφείλω το γεγονός ότι κατάλαβα κάτι στοιχειώδες απο Ορθόδοξη Εκκλησιολογία...
    Οταν ως κοπέλα, διάβασα για πρώτη φορά το ΚΑΤΑ ΕΝΩΤΙΚΩΝ του Αλεξ.Καλόμοιρου, ένιωσα σαν να ξύπνησα απο ύπνο βαθύ!
    Ξεκίνησα αλληλογραφία μαζί του.
    Ας είναι αναπαυμένη η τίμια ψυχή του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Οι εκδόσεις ΖΕΦΥΡΟΣ που τις έχει ο Γρηγόρης Καλόμοιρος
    (ένας απο τους δυο υιούς του Αλέξανδρου) τυπώνει και κανα δυο άλλα ενδιαφέροντα,του γιατρού, πονήματα...
    Λεπτά βιβλιαράκια, αλλά σοφά...
    Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ,αξίζει να διαβαστεί.
    Ο νομικός παπάς της ενορίας μου, εντυπωσιάστηκε απο την προσέγγιση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή