"Υπεραγία Θεοτόκε, Φώτισόν μου, το Σκότος...Φώτισόν μου, το Σκότος..."

Κάποια ημέρα που ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς 
είχε προσηλωμένο τον νού και την καρδιά του στον Θεό, αίφνης παρουσιάσθη ενώπιόν του ανήρ σεμνοπρεπής και σεβάσμιος, με πρόσωπο ιλαρό και γαλήνιο βλέμμα.

Ήτο ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, 
ο ηγαπημένος μαθητής του Κυρίου, ο οποίος του είπε:

«Ήλθον, τέκνον, απεσταλμένος από την αγιωτέραν των απάντων και Βασίλισσαν των Ουρανών, διά να σε ερωτήσω, διά ποίαν αιτίαν ανά πάσαν στιγμήν κραυγάζεις “Φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος!”»

Βλέπων το θαύμα ο Γρηγόριος, απεκρίθη στον άγιο επισκέπτη:

«Και τι άλλο πρέπει να ζητώ από τον Θεό εγώ, όστις είμαι εμπαθής και πλήρης αμαρτιών, παρά να ελεηθώ και να φωτισθώ διά να γνωρίζω το θέλημά του και να το εκτελώ;».

Ο ιερός Ευαγγελιστής απεκρίθη: «Η Δέσποινα των απάντων ορίζει να είναι βοηθός σου, και επίσης εγώ ο δούλος της να σε βοηθώ».

Ερωτά ο θείος Γρηγόριος: «Και που πρόκειται να με βοηθή η Μήτηρ του Κυρίου μου; Εις την παρούσαν ζωήν, ή εις την μέλλουσαν;».

Απεκρίθη ο Θεολόγος: «Και εις την παρούσαν ζωήν και εις την μέλλουσαν».

Ταύτα είπεν ο θείος Ιωάννης, και αφού επλήρωσε χαράς και ευφροσύνης την καρδία του Γρηγορίου, άφαντος εγένετο απ’ αυτού

πηγή για το κείμενο: Το ιστολόγιο  Τρελογιάννης  

....................................................................................................................................................

.....................................................................................................................................................