Αναπάντεχη Χαρά!

Σ'ένα από τα έργα του ο Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ 

γράφει μια διδακτική ιστορία  για έναν αμαρτωλό ο οποίος απρόσμενα έλαβε τη χάρη της μετανοίας μπροστά σε μια εικόνα της Παναγίας.

Αυτή η ιστορία έγινε τόσο αγαπητή από τον ρωσικό λαό όπου αγιογραφήθηκε και πήρε την ονομασία:

 ''Παναγία η Απρόσμενη Χαρά''

Σ'αυτήν βλέπουμε έναν αμαρτωλό με συντετριμμένη καρδιά να προσεύχεται γονατιστός μπροστά στην Παναγία.

Αυτός είχε τη συνήθεια να προσεύχεται καθημερινά μπροστά στην εικόνα της Παναγίας επαναλαμβάνοντας τα λόγια του αρχαγγέλου:«Χαίρε Κεχαριτωμένη...»

Μια φορά όπου σαν από ρουτίνα πήγαινε για να αμαρτήσει,γύρισε το κεφάλι του προς την εικόνα της Παναγίας και τρομαγμένος είδε την Παναγία ολοζώντανη να κρατάει το Θείο Βρεφος στην αγκαλιά της, με πληγές ανοιχτές στα χέρια και στα πόδια Του, ενώ αίμα έτρεχε από την πλευρά Του όπως όταν σταυρώθηκε.



Ο αμαρτωλός έπεσε στα γόνατα φωνάζοντας :«Κυρία,ποιός το έκανε αυτό»;
«Εσύ και οι άλλοι αμαρτωλοί που σταυρώνετε το Υιό μου, 
 ξανά και ξανά με τις αμαρτίες σας όπως κάποτε οι Εβραίοι» 
του απάντησε η Παναγία τρυφερά.

-«Δείξε μου έλεος»άρχισε να φωνάζει με δάκρυα στα μάτια

-«Με φωνάζεις Μητέρα του ελέους αφού πρώτα με στενοχώρησες με τις πράξεις σου»

-«Ω,Κυρία δείξε μου έλεος.
Εσύ είσαι η μόνη ελπίδα μας,πρέσβευε στον Υιο σου να μας συγχωρήσει»

 Παναγία επανειλημμένα παρακάλεσε τον γιό της  και τελικά το Θείο Βρέφος τον συγχώρησε λέγοντας :

«Ως ένδειξη της συγχωρήσεως ας αγγίξει τα χείλη του πάνω στις πληγές Μου»

Πραγματικά ο αμαρτωλός σηκώθηκε και φίλησε τις πληγές του Χριστού.

Μετά από αυτό το όραμα ο αμαρτωλός αισθάνθηκε δέος και χαρά.
Η ψυχή του γέμισε αγαλλίαση και δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του.

Προσκύνησε ξανά την εικόνα γεμάτος χαρά που βρήκε τη συγχώρεση και γνώρισε την μετάνοια

Η εικόνα τιμάται την 1η Μαίου.

Προσκύνησε ξανά την εικόνα γεμάτος χαρά που βρήκε τη συγχώρεση και γνώρισε την μετάνοια.

Η εικόνα τιμάται την 1η Μαίου.
πηγή για το κείμενο και την εικόνα: https://proskynitis.blogspot.gr/2011/05/1.html
................................................................................................................................
................................................................................................................................