Άνεμε σώσε
Στον Παναγιώτη Βρετάκο
Πάνω από τούτες τις κορφές των πλατανιών εδώ,
πάνω από τούτα τα δέντρα διαβαίνει ο άνεμός μου,
ο μεθυσμένος μου άνεμος, ο φωτεινός, ο άγριος!
Ρεύμα του απείρου μου έρωτα, ατίθασε παφλασμέ,
φέγγοντας με τα αιώνια σου τινάγματα τον αέρα,
κουνάς τη νύχτα ολόκληρη σαν νάσαι από μυριάδες
ταύρους που κατεβαίνουνε με ορμή!
Άνεμε σώσε!
Άνεμε βόηθα να πιαστώ απ' τα φωτεινά κλαδιά σου
ν' ανεβώ απάνω απ' τα θολά ποτάμια!
Άνεμε σώσε!
Σήκωσε κ' εναπόθεσε ψηλά, πάνω απ' τη νύχτα
το νούφαρο με τ' άγιο φως!
Άνεμε σώσε!
Νικηφόρος Βρεττάκος
(Τα Ποιήματα, τόμος πρώτος,
σελ.205, εκδόσεις Τρία Φύλλα )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου