Οι τύραννοι κάθε τύπου πάντα γνώριζαν την αξία της ψυχαγώγησης των μαζών ως τρόπου κατευνασμού.
Όμως οι περισσότεροι από αυτούς δεν φαντάστηκαν ούτε στο πιο τολμηρό τους όνειρο ότι θα έφταναν σε μια κατάσταση όπου οι μάζες θα αγνοούσαν κάθε τι μη ψυχαγωγικό.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι τύραννοι πάντα βασίζονταν
-και ακόμη το κάνουν- στη λογοκρισία.
Σε τελική ανάλυση η λογοκρισία είναι ο φόρος τιμής των τυράννων στην υπόθεση ότι ο λαός
γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ σοβαρού λόγου και ψυχαγωγίας και μεριμνά για αυτό.
Πόσο ευχαριστημένοι θα ήταν όλοι οι βασιλείς , οι τσάροι και οι φύρερ του παρελθόντος (καθώς και οι κομισάριοι, του σήμερα), αν γνώριζαν ότι
η λογοκρισία παύει να αποτελεί αναγκαιότητα
όταν όλος ο πολιτικός λόγος παίρνει τη μορφή χωρατού.
( Νιλ Πόστμαν, από το βιβλίο "Διασκέδαση μέχρι θανάτου" εκδόσεις Δρομέας, σελ.153 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου