(Επανάληψη το εξομολογητικό κείμενο -άν θες δες και τα σχόλια-
από το http://salograia.blogspot.gr/2010/05/blog-post_8237.html )
...................................................................................
Ένα βασικό χαρακτηριστικό της μακαρίτισσας μάνας μου,
λατρεμένο μου,
ήταν η ευθύτητα και απίστευτη ειλικρίνεια της.
Αγανακτούσε με αυτό ο συχωρεμένος πατέρας μου,
και-καλώς ή κακώς- μου εκμυστηρευόταν:
-Άκου, ρε κόρη!
Την αγκαλιάζω ...κάνουμε αγάπες όπως κάνει το αντρόγυνο,
και μετά...μου δίνει μια κλοτσιά,
με πετάει σχεδόν κάτω απ'το κρεβάτι και μου λέει:
-Αντε! τελείωνε!
Θέλω να πλύνω τα πιάτααα!
Μωρέ τι να την κάνω εγώ τόοσο τίμια
που με τον απότομο τρόπο της, με ξυλιάζει;
Δε γινότανε να ήτανε λίιιγο πουτάνα
(Θε μου Θε μου, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με ό,τι διαθέτει!)
να μου λέει:
-Ναι μαναράκι μου, ό,τι πεις εσύ, τι θέλεις, αγάπη μου, να σου κάνω;
Χίλιες φορές καλύτερα θα ήτανε!
Μία, δύο, τρεις, πέντε αυτό το σκηνικό...
Ε! μετά την έστειλα στο διάολο τη συζυγική πίστη και ησύχασε το κεφάλι μου!
Δε μπορούσα να κάθομαι να παρακαλάω!
Με καταλαβαίνεις;
...............................................Τον καταλαβαίνω.
Η μάνα μου υπήρξε η μία άκρη.
Οι πολιτικοί της Ελλάδας στα χρόνια που ζω, είναι η άλλη άκρη.
Αυτοί, κλασαυχενιζόμενοι-οι και τα νομικά παίζοντες στα μακριά γαμψώνυχα δάχτυλά τους- δρουν -στην πλειονότητά τους- ως ξεκάθαρες επί χρήμασιν εκδιδόμεναι γυναίκες και ημείς-οι ως προς την πολιτικήν και την οικονομίαν νηπιάζοντες- γινόμαστε άναυδοι θεατές εις το της επί χρήμασιν εκδιδομένης γυναικός, μέεεγα κιγκλίδωμαααα!
(τα γράφω ...καλυμμένα προκειμένου να μη σκανδαλιστούν οι βαρείς... θεούσοι που κρυφοδιαβάζουν, αγαλλομένω νο-ί, αυτή τη σελίδα)
-Με πιάνεις;
-Σε έπιασα!
Και θα ρώταγε ο μακαρίτης ο Καζαντζάκης:
-Ο ίσιος δρόμος σήμερα χάθηκε;
-Έτσι φαίνεται.
-Μάλιστα.
Χάθηκε!
Οι άνθρωποι ή θα είναι αφανείς, ευθείς, εντιμότατοι, άγιοι
ή θα εκπορνεύονται αδιστάκτως.
-Μήπως υπήρχε το ί δ ι ο ποσοστό σε κάθε εποχή;
-Μήπως εμένα τ ώ ρ α άνοιξαν τα θεόχαζα τα ματάκια μου;
Την απορία, ποιος ευλογημένος, θα μου λύσει;
Ευανθία η Σαλογραία
Από τα πιάτα και μετά χρειάστηκα κενενά μισάωρο να σταματήσω να γελάω και να διαβάσω το υπόλοιπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την αρχαιότητα πολιτικός και λαοπλάνος ήταν δυο πολύ κοντινές έννοιες στην πράξη.
Αγαπητέ, ηλεκτρονικέ φίλτατε, παπα-Κώστα
ΑπάντησηΔιαγραφήό,τι γράφω εδώ μέσα από τα προσωπικά μου,
είναι βιωματικά, πέρα για πέρα, πολλές φορές το δηλώνω. ΔΕΝ διαθέτω δημιουργική φαντασία.
Ετσι ακριβώς μου τα εξομολογιόταν ο συχωρεμένος ο πατέρας μου, αργότερα όταν μεγάλωσα κάπως.
Η μακαρίτισσα η μανούλα υπήρξε...παρθένα προ του γάμου αλλά και ως έγγαμη σχεδόν παρθένα επέμενε να παραμείνει σε σημείο που να του τσακίζει τα ...καρύδια του άλλου, του δύσμοιρου συζύγου...
;-)
Και τότε που συνέβαιναν αυτά τα τραγελαφικά, κάποιοι πλάνταζαν...
Τώρα, μετά από απόσταση δεκαετιών, φέρνουμε στη μνήμη τα εν λόγω σκηνικά και ξελιγωνόμαστε στα γέλια (παίζει ρόλο και το ύφος της εξομολόγησης, βεβαίως...)
;-)
Όπως το είπες, σε άλλους ανοίγουν τα μάτια, σε άλλους δεν ανοίγουν. Μακάριοι οι γκαβοί, γιατί αυτοί με τα ανοιχτά μάτια θα πέσουν σε χειρότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πτώση του κόσμου ξεκίνησε με την πτώση του Εωσφόρου, διότι είχε την ελευθερία του οράν. Είδε τη Βασιλεία Του Θεού καί ζήλεψε.
Έτσι καί εμείς κάνοντας κακή χρήση της ελευθερίας του οράν, πέφτουμε καί δεν μπορούμε να τα συμμαζεψουμε.
Κάποιοι έλεγαν η νηστεία έχει μεγαλύτερη αξία με γεμάτο το ψυγείο, ενώ αν είναι άδειο αναγκαστικά θα νηστέψεις μη έχοντας άλλη επιλογή. Έτσι είναι ο γκαβός στα μάτια, δεν έχει άλλη επιλογή.
Μαρίνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό με το Φθόνο, άργησα ποοοολύ να το καταλάβω!
Και όμως είναι συναίσθημα κυριαρχικό πίσω από τις περισσότερες εμ-παθείς συμπεριφορές...
;-(
Τώρα αυτό με το ψυγείο ναί, θα συμφωνήσω...
Άλλο να έχει μέσα μόνο λεμόνια (που είχε κάποτε, όταν όλα μου το μισθό, τα ΄"έτρωγα" σε τηλέφωνα και ερωτικά γράμματα, οπότε κυρίως με έτρεφαν τα συναισθήματα και άλλο τώρα που το ψυγείο είναι γεμάτο και με ένα ταψί κιουνεφέ π.χ. και με κολάζει!)
Εν τοιαύτη περιπτώσει, μανδάμ...
-Τις δύναται σωθήναι;
-Τα αδύνατα παρ' ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ...ανέκραξεν η Γραία...
;-)