ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)» «Ἡ σωτηρία δέν εἶναι εὔκολο πράγμα», ἔλεγε ὁ γέροντας. «Ἐγώ δέ θά σᾶς δώσω τή σωτηρία «στό πιάτο». Ἀγωνιστεῖτε καί προσευχηθεῖτε μόνοι σας. ’Ἄν θέλετε νά σωθεῖτε, γίνετε κουφοί, μουγγοί καί τυφλοί γιά τόν κόσμο».»

Στο γέροντα έρχονταν και πολλοί νέοι άνθρωποι πού παραπονούνταν πώς είναι μελαγχολικοί και υποφέρουν από αϋπνίες και έλλειψη όρεξης. Αυτούς ό γέροντας τούς έπαιρνε στη μέση της αυλής, τούς έλεγε να κάνουν 450 εδαφιαίες μετάνοιες και τούς προέτρεπε να κάνουν το ίδιο και στο σπίτι τους κάθε βράδυ. 

  Τούς συμβούλευε επίσης να φορούν στο λαιμό τους σταυρό, να μην πίνουν, να μην καπνίζουν, να εκκλησιάζονται, να νηστεύουν τις καθορισμένες από την Εκκλησία νηστείες και να κοινωνούν. Τότε, σύμφωνα με τά λεγόμενά του, όλα τά «νεύρα» θα φύγουν και θα γίνουν υγιείς. 

Πρόσθετε επίσης πώς με τά νεύρα αισθανόμαστε πόνο, όταν όμως η ψυχή είναι άρρωστη δε σημαίνει πώς είναι άρρωστα και τά νεύρα αλλά οι δαίμονες μάς βασανίζουν και τότε χρειάζεται προσευχή για να τούς νικήσεις.

 Ο γέροντας αγαπούσε πολύ τη φύση. Την αισθανόταν. Προσπαθούσε να ομορφύνει τη γη με λουλούδια και διάφορα δέντρα. Σε όσα μέρη κι αν έζησε, όπως στη Λαύρα του Ποτσάεφ, στο κοιμητήριο των μοναχών, στην Ίαλόβιτσα, άφησε πίσω του ένα ζωντανό μνημείο με καλλωπιστικά φυτά και λουλούδια αλλά και οπωροφόρα δέντρα.

  Η άνοιξη ήταν γι’ αυτόν μια παραδεισιακή εποχή. Ο γέροντας έλεγε πώς μέχρι την εποχή του θερισμού, όλη η χλωρίδα, το χορτάρι, τά λουλούδια, τά φύλλα των δέντρων και τά δεντρύλια είναι φρέσκα, λαμπερά και γεμάτα ζωή, ενώ μετά τον καιρό του θερισμού έρχεται το φθινόπωρο και τά φύλλα αρχίζουν να χάνουν το χρώμα τους, τη φρεσκάδα τους. ’Έτσι είναι κι ο άνθρωπος…

Ο στάρετς .... είχε καλή καρδιά. Λυπόνταν πολύ για τις ψυχές τών κακών ανθρώπων, επειδή το κακό δεν είναι ίδιον της ανθρώπινης φύσης. Το κακό εμφανίζεται στον άνθρωπο με την επήρεια των δαιμόνων, γι’ αυτό κι οι κακοί άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να μοιάζουν μ’ αυτούς. «Κάθε αμαρτία τυλίγει την ανθρώπινη ψυχή σαν ένας ιστός αράχνης, γιατί η κακία είναι σαν την ατσάλινη κλωστή. Προσπάθησε να την σπάσεις. Κακοί άνθρωποι σκότωσαν τον τσάρο και τώρα χλευάζουν τούς ορθοδόξους. Είναι μεγάλη ευτυχία για μάς πού αξιωθήκαμε να γεννηθούμε ορθόδοξοι. 

Επειδή, να, πολλοί λαοί δυστυχώς δε γνωρίζουν την Ορθοδοξία», επαναλάμβανε συχνά ο γέροντας. 

Δέκα χρόνια πριν από την αγιοκατάταξη του αγίου πατριάρχου Τύχωνος -μεγάλου ομολογητή της Ορθόδοξης πίστης- ο γέροντας .... τον θεωρούσε ήδη άγιο και είχε τη φωτογραφία του δίπλα από την εικόνα του αποστόλου Ανδρέα.

Ο Γέροντας ισχυριζόταν πώς οι εκπομπές της τηλεόρασης αδειάζουν την ανθρώπινη ψυχή και την παρεκκλίνουν από το δρόμο της σωτηρίας. Μετά την παρακολούθηση τέτοιων εκπομπών ο άνθρωπος δε θέλει να προσευχηθεί- και αν προσευχηθεί, θα το κάνει μόνο με τά χείλη, η καρδιά του θα είναι μακριά από το Θεό. Μια τέτοια προσευχή κατά το γέροντα είναι «εις κατάκριμα». «Η σωτηρία δεν είναι εύκολο πράγμα», έλεγε ο γέροντας. 

«Εγώ δε θα σάς δώσω τη σωτηρία «στο πιάτο». Αγωνιστείτε και προσευχηθείτε μόνοι σας. 

’Αν θέλετε να σωθείτε, γίνετε κουφοί, μουγγοί και τυφλοί για τον κόσμο».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΣΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΟΝΙΣΠΟΛΙΑΤΗ. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ, ΑΘΗΝΑ 2015

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/01/27111897-01011971_89.html

πηγή:http://www.hristospanagia.gr/?p=50645