Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Από το " Ο Μαίτρ και η μαργαρίτα" -Μα που να με πάρει ο διάβολος ποιός είστε επιτέλους; φώναξε στον Μαίτρ -Πώς είπατε; Το εννοείτε;; Πολύ ευχαρίστως....
Από το " Ο Μαίτρ και η μαργαρίτα"
ΑπάντησηΔιαγραφή-Μα που να με πάρει ο διάβολος ποιός είστε επιτέλους; φώναξε στον Μαίτρ
-Πώς είπατε; Το εννοείτε;; Πολύ ευχαρίστως....
:-) Ακύλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει ποολλή πλάκα, πράγματι, αυτή η στιχομυθία..