Τον ρώτησα γιατί έγινε παπάς και μου απάντησε
ότι αφού έπρεπε να δουλέψει για κάποιον,
ένα αφεντικό που θα έλειπε όλη την ώρα,
ήταν το καλύτερο.
JEANETTE WINTERSON
(από το βιβλίο ΕΙΠΑΝ του Πάσχου Μανδραβέλη, εκδόσεις Καστανιώτη)
Τρίτη 29 Ιουλίου 2014
Toν ρώτησα γιατί έγινε παπάς και μου απάντησε ότι...χαχα...
Τον ρώτησα γιατί έγινε παπάς και μου απάντησε
ότι αφού έπρεπε να δουλέψει για κάποιον,
ένα αφεντικό που θα έλειπε όλη την ώρα,
ήταν το καλύτερο.
JEANETTE WINTERSON
(από το βιβλίο ΕΙΠΑΝ του Πάσχου Μανδραβέλη, εκδόσεις Καστανιώτη)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καταπληκτικό!Έτσι το πήρα κι εγώ απόφαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
Είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται για Ορθόδοξο Ιερέα. Διότι κανείς Ορθόδοξος δεν θα ήθελε να γίνει Ιερέας με τέτοια αιτιολογία γιατί ο Ορθόδοξος γεύεται πολύ καλά στο πετσί του στην καρδιά του και σε όλο του το είναι την Ίσχυρή Παρουσία Της Αγίας Χάριτος. Ο Άγιος Τριαδικός Θεός είναι Παρών και Ζωντανά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τύπος που τα γράφει είναι πλανεμένος, αφού μιλάει για απουσία και όχι για Ολοζώντανη Παρουσία.
;-) Τέλεια σχόλια από αμφοτέρους τους προλαλήσαντας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παπα-Κώστας απάντησε με χιούμορ που σπάει κόκκαλα, αυτοσαρκαζόμενος και χλευάζοντας τα απαράδεκτα κίνητρα προς ιερωσύνη, πολλών που ακολουθούν αυτό το ...επάγγελμα (ειδικά των επιδιωκόντων να γίνουν και ...δεσποτάδες με το αζημίωτο βεβαίως βεβαίως... )ενώ ο Μαρίνος απάντησε ως αγνός λαΪκός, άφθορος από αρνητικές εμπειρίες με παπάδες, που θέλει να βλέπει το ΙΔΑΝΙΚΟ πρόσωπο των κινήτρων, του προς ιερωσύνην προσερχομένου.
Και τους δύο εκ καρδίας, σας ευχαριστώ!
My dearest! Προφανώς με έχεις μπερδέψει με κάποιον άλλο Μαρίνο, διότι ούτε αγαθός είμαι ούτε άφθορος απο αρνητικές εμπειρίες με παπάδες στα 46 μου χρόνια ζωής με την Χάρη Του Θεού.
ΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απόλυτα όμως για το ιδανικό πρόσωπο των κινήτρων που αναφέρεις.
Το ναι ναι, είπε ο Χριστός μας...
Να προειδοποιήσουμε μόνο όσους σκέφτονται έτσι περί αφεντικού,ότι ο Μητροπολίτης είναι πάνω στο κεφάλι σου συνεχώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
;-) Και ως γνωστόν, οι περισσότεροι Μητροπολίτες είναι..."ο Θεός να σε φυλάει!" σκληρότεροι και από τους σκληρότερους χωροφύλακες όταν πρόκειται για τη διαφύλαξη της προσωπικής τους αμαρτωλής εξουσίας και των πολύτιμων οικονομικών συμφερόντων τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΤΥΧΩΣ πάντα υπάρχουν και ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.
Γι αυτό εξάλλου, παραμένουμε και μεις Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κατά την προαίρεση...
;-)
ΜΑΣ ΕΜΨΥΧΩΝΟΥΝ τα ΑΓΙΑ παραδείγματα, Αγίων επισκόπων που ΕΛΕΗΘΗΚΑΜΕ και ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ γνωρίσαμε...
Είναι ωραία η ανάρτηση και δίνει τροφή για σκέψη. Ο άνθρωπος στολίστηκε με την ελευθερία της προαιρέσεως. Έτσι, ο καθένας μπορεί να προσέρχεται στην ιεροσύνη μέσα από τις δικές του "ανάγκες" και επιδιώξεις. Το θέμα και η δυσκολία βρίσκεται στο έργο-εργασία, που καλείται να κάνει. Στο να κάνει το "θανάτω θάνατο πατήσας" καθημερινή εμπειρία και στάση ζωής δική του και των πιστών. Να μετέχει μνήμης θανάτου και εμπερίας ανάστασης. Της μαύρης απουσίας του Θεού από τη ζωή του ανθρώπου και της ένδοξης παρουσίας του. Τι δύσκολο έργο για έναν άνθρωπο! Μόνο με τη δύναμη της Χάριτος και την ταπείνωση γίνονται αυτά εφικτά... Σας ευχαριστώ για την ωραία ανάρτηση και τον ενδιαφέροντα διάλογο που παρακολούθησα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@parakosmos- (ωραία )Eλένη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου δίνει ο καλός σου λόγος χαρά και ανάπαυση!
;-)
Μια μέρα άφησα και σχολιάκι επώνυμο κάτω από την ανάρτησή σου για το Σωκράτη πριν λίγες μέρες αλλά δεν το είδα ανεβασμένο.
Έλειπες ή δεν έλαβες ποτέ, την παιδική μου γνώμη;
;-)
Δεν το έλαβα. Μάλλον πως εγώ έχω κάποιο πρόβλημα με αυτά. Δεν έχω πολύ καλή εξοικείωση. Να μου το ξαναστείλετε, θα χαρώ πολύ. Πατήστε εκεί που λέει "δεν υπάρχουν σχόλια" στο τέλος της ανάρτησης και μάλλον θα το λάβω. Τι να πώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμα: Να ξέρετε ότι αγωνίζομαι να κατακτήσω κι εγώ μια "παιδική" γνώμη. Είναι σκληρός αγώνας.... Αγωνίζομαι να αποκτήσω μια απλή ψυχή.
@parakosmo- Eλένη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο που σου άφησα δεν έλεγε κάτι ιδιαίτερο.. Ωστόσο προσεχώς θα κάνω πάλι μια νέα δοκιμή.
Εσύ καλή μου έχεις άλλα δώρα που εμείς δεν τα έχουμε.
Η παιδική σκέψη είναι θέμα νευρώνων.
Και η σκέψη της Χάνα Αρέντ π.χ. είναι θέμα άλλων νευρώνων.
Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τους νευρώνες του, οικεία βουλήσει.
Μόνον όταν παραγεράσουμε, επέρχεται νευρωνική ...πραότης στους περισσότερους, ίσως από μένα το κατανοείς καλύτερα εσύ...
Σε ασπάζομαι!
;-)
Ολοι σας γράφουτε τόσο ήρεμα,και με τόση ησυχία μέσα στον χαμό αυτόν της γης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μαθητέψω μαζί σας.
Μόνο που τα ελληνικά μου είναι φτωχά
Ευχαριστώ
;-) Φιλ. Ανων. των 7:51 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ αυτό το Πελοποννησιακό, "γράφουτε" που μας έδωσες.
;-)
Και εμείς σ' ευχαριστούμε για την ευγενική διάθεση.
;-)
Και τα δικά μου ελληνικά, συχνά, είναι μπερδεμένα, ειδικά όταν βιάζομαι να εκφραστώ...
Αλλά οι επισκέπτες αυτής της σελίδας είναι πολύ πλούσιοι πνευματικά και αυτό μου προσφέρει ελπίδα αυτές τις δύσκολες μέρες που γίνεται γύρω μας ο μέγας χαμός.
Δεν έχει σημασία η ορθογραφία ούτε το λεξιλόγιο.
Οι προθέσεις είναι όλο το παν.
Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν..
Θα το επαναλάβω για γενικότερη ενημέρωση.
Αν κάποιος θέλει να στείλει σχόλιο και είναι ας πούμε...δυσλεξικός, ή μένει στα εξωτερικά, κανένα πρόβλημα.
Μας γράφει με καλή διάθεση τις σκέψεις του και ανεβάζουμε το μήνυμα, ορθογραφικά "χτενισμένο" εφόσον χρειάζεται.
;-)
H EΛένη Ραβάνη-από το μπλογκ parakosmos
ΑπάντησηΔιαγραφήμου έστειλε το παρακάτω ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη.
Διαβάζουμε:
Στον ανώνυμο φίλο :
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν' ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα 'ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Τάσος Λειβαδίτης.
..........................
Ελένη μου, σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Σας ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι παρόμοιο λέγει και αυτό.
Το ψωμί είναι στο τραπέζι
το νερό είναι στο σταμνί
το σταμνί στο σκαλοπάτι
δώσε του ληστή να πιει
Το ψωμί είναι στο τραπέζι
το νερό είναι στο σταμνί
το σταμνί στο σκαλοπάτι
δώσε του Χριστού να πιει
Δώσε μάνα του διαβάτη
του Χριστού και του ληστή
δώσε μάνα να χορτάσει
δωσ’ του αγάπη μου να πιει
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφή