Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Αγαπητέ "Ορθόδοξη Ομολογία" που έστειλες προ ολίγου σχόλιο, ΔΕΝ θα συνεχίσουμε επί εκκλησιολογικού. Το θέμα μας σε αυτή την ανάρτηση είναι η συνείδηση του ανθρώπου ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ και ΌΧΙ μόνο το εκκλησιολογικό. Γι αυτό (και επειδή κάνει και πολλή ζέστη και επειδή και δεν καταλαβαίνω που θες να την πάς τη...βαλίτσα )ΔΕΝ θα συνεχίσουμε επί εκκλησιολογικού την κουβέντα. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Αγαπητέ "Ορθόδοξη Ομολογία" που έστειλες προ ολίγου σχόλιο, ΔΕΝ θα συνεχίσουμε επί εκκλησιολογικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα μας σε αυτή την ανάρτηση είναι η συνείδηση του ανθρώπου ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ και ΌΧΙ μόνο το εκκλησιολογικό.
Γι αυτό (και επειδή κάνει και πολλή ζέστη και επειδή και δεν καταλαβαίνω που θες να την πάς τη...βαλίτσα )ΔΕΝ θα συνεχίσουμε επί εκκλησιολογικού την κουβέντα.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.