Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Τα πάντα αφήνουν ίχνη-Να το θυμάσαι







Λατρεμένο, 
τα πάντα αφήνουν ίχνη, 
να το θυμάσαι...

 Σε παμπάλαιο  τοίχο,  στην  Αρόη, 
χτες τ' απόγιομα της Κυριακής του Θωμά,
τα  αδιόρατα μονοπάτια των σιωπηλών, 
υπομονετικών, φερέοικων  σαλιγκαριών,  
 αποκαλύφθηκαν στα έκπληκτα μάτια μου,  
ως ορατές ασημένιες κλωστές, 
την ώρα που οι χρυσαφένιες  ακτίνες της δύσης, έπεφταν, 
με συγκεκριμένη γωνία, επάνω τους.

(εντυπωσιακός,  μεταφυσικής ομορφιάς πίνακας 
-το απρόσμενο  στραφτάλισμα  του αρχαίου τοίχου-
 και κρίμα που η κάμερά μου 
τη λάμψη να αποδώσει, δεν τα κατάφερε)
....................................................... 

Aόρατες κι οι καθημερινές
- φαινομενικά ασήμαντες- 
ζωές μας, 
αόρατες δια γυμνού, χοϊκού οφθαλμού.

Όταν όμως θα σελαγίσει το φως της τελικής Θείας Κρίσης
 στην όψη τους,
 τότε ξεκάθαρα θα φανεί, τι δρόμους περπάτησε έκαστος 
και τι ίχνη χάραξε στις μοναδικές πέτρες  του βίου,  
για όσο χρόνο, κινήθηκε επάνω τους.
.......................................

Πάντα με ακούραστη την πίστη, την ελπίδα και  την αγάπη
θα  σου εύχομαι αγιοπνευματικές  διαδρομές, φωτοφόρες...

 Η μάνα Ευανθία -η Σαλογραία- μονίμως 
εν Πάτραις



11 σχόλια:

  1. Αγαπητη μου, πολυ ομορφο το παραδειγμα σου. Πολυ σωστα τα λες! Ποσες φορες προσπερναμε αμαρτιες η δε δινουμε βαση στην ψυχη μας, ετσι ωστε να την καλλιεργησουμε οπως πρεπει...

    Αλοιμονο σε ολους μας στη τελικη θεια κριση! Πραγματικα το καθε δευτερολεπτο της ζωης μας θα μετρησει και θα θεωρηθει σημαντικο στα ματια του Κυριου... δε τη γλιτωνει κανεις!

    Ο Κυριος μονο να μας ελεησει παρακαλαω..

    Να εισαι καλα :-)
    Σε ασπαζομαι με αγαπη και ειρηνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-) Λάουρα
    εκείνο που ήθελα εμμέσως να πω με αυτή την ανάρτηση είναι ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΝΕΝΟΣ.

    Είτε καλό φαίνεται το έργο, είτε κακό.

    Το έργο εκάστου ΘΑ ΤΟ ΚΡΙΝΕΙ με τη ΔΕΥΤΕΡΗ και Ένδοξη ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, οπως ακριβώς ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, που απαγγέλλουμε κάθε Κυριακή, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

    Νωρίτερα από εκείνη την ώρα, Ο,ΤΙ και ΝΑ ΛΕΜΕ εμείς, αποκαλύπτονται ΑΠΛΩΣ, ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΚΑΣΙΕΣ υποκειμενικότατες.


    Επίσης, ΚΥΡΙΟΤΑΤΑ, αυτό που ήθελα να πω με αυτή την ανάρτηση είναι
    ότι ΟΣΟ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ να φαίνονται οι ζωές κάποιων ανθρώπων, ο Κύριος-ως ΗΛΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΙΩΝΙΟΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥΣ, όταν ο χρόνος της επίγειας Δοκιμασίας των ανθρώπων τελειώσει.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητη μου, εχεις πολυ δικαιο. Κανεις δε μπορει να κρινει κανεναν! Αν και το κανουμε καποιες φορες.... Εχω κρινει αλλα εχω κριθει κιολας. Οταν ενιωσα την κριση απο τον συνανθρωπο μου, με επνιγε η αδικια! Ενιωσα πραγματικα σαν αθλιος ανθρωπος, αλλα μετα σκεφτηκα, για οτι εργα ασχημα εχω κανει εχω μετανοησει βαθια, και ο Κυριος, και ΜΟΝΟΝ Εκεινος, καταλαβαινει τα βαθη της ψυχης μου και μπορει να με κρινει και να με καταδικασει! Κανεις ανθρωπος δε μπορει, αλλα ουτε και εγω, να κρινει εφοσον δε γνωριζει τα εσωψυχα του καθενος! Οτι βλεπουμε εμεις φαινομενικα, δε σημαινεκι οτι ισχυει...ΔΕΝ εχουμε τον λογο της τελικης κρισης....

      Φιλια!

      Διαγραφή
    2. Λαουρα ΔΥΣΤΥΧΩΣ
      ατην ΠΛΑΝΗ της κατάκρισης πέφτουμε κυρίως όσοι ταυτίζουμε τα μούτρα μας με το Θεό και νομίζουμε ότι έχουμε ΕΠΑΡΚΕΙΣ πληροφορίες ώστε να κρίνουμε και να δικάζουμε την ψυχή του πλησίον.

      Ειναι το κατεξοχήν αμάρτημα των ΠΛΑΝΕΜΕΝΩΝ και ΦαρισαΪκών ψυχών, όπως οι δικές μας.

      Μόνο με ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΩΘΕΝ ΒΟΗΘΕΙΑ, αυτή η ΚΟΛΑΣΗ της κατακρίσεως της ΑΘΕΑΤΗΣ ψυχής του πλησίον, μπορεί ΚΑΠΩΣ και επιφανειακά έστω, να χαλιναγωγηθεί...

      Διαγραφή
    3. Ναι αγαπητη μου... εχεις δικαιο... με καλυψες πληρως :-)

      Καλη σου μερα!

      Διαγραφή
  3. Πράγματι, όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας...Η απλή καθημερινότητα του καθενός μας περνάει απαρατήρητη, καμμιά φορά και από εμάς τους ίδιους. Τα ίχνη της δε, τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις γίνονται ορατά σε κάποιους στους πιο πολλούς, στους βιαστικούς δεν είναι ορατά ούτε και στη σφαίρα της υποψίας...Ο Θεός, που είναι έξω από το χώρο και το χρόνο έχει όλο το χρόνο και όλες τις γωνίες για να βλέπει τα Πάντα...Αυτός μπορεί να αναδεικνύει την ομορφιά εκεί που οι πολλοί είτε δεν υποπτεύονται την παρουσία της ή ακόμα εκεί που τηνθεωρούν ακόμα και ασχημία...Η αλήθεια είναι ότι όλα γύρω μας μας διδάσκου...αρκεί η όραση να είναι ευαίσθητη!
    ΑΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. A.Κ.

    ΠΑΝΤΑ είσαι μέσα στη σκέψη μου και ερμηνεύεις απόλυτα εύστοχα αυτό που ήθελα να πω.
    ;-)
    Αύριο, αν πάρεις τον παλιό δευτερεύοντα δρόμο που ξεκινάει περίπου ΑΠΕΝΑΝΤΙ από την κύρια είσοδο του Κάστρου της Πάτρας, και περπατήσεις προς το γύρω της Αρόης, αφού βαδίσεις με γρήγορο βήμα, κάπου 15 λεπτά, στο αριστερό σου χέρι, και ώρα 7 το βραδάκι πριν δύσει ο ήλιος, θα ΔΕΙΣ, τον παμπάλαιο τοίχο που περιγράφω, με τα ασημένια μονοπάτια της απαλής πατημασιάς των χοχλιών, θα τα δείς να αστραφτοκοπούν στο ηλιοβασίλεμα...

    Περιμενω καλύτερη φωτό, να μου στείλεις!

    Περιστεράκι μου να είσαι παντα καλά!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους
    Πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού
    Πολύ λίγοι όμως είναι αυτοί που τη βλέπουν καθαρά
    Και αυτοί που δεν την είδαν
    Δεν μπορούν να προσκυνήσουν τον Ιησού Χριστό ως Άγιο και Κύριο
    Και το ιερότατο λόγιο που καθημερινά έχουμε στο στόμα
    Δε λέει "Ανάστασιν Χριστού πιστεύοντες" αλλά τι;
    "Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι προσκυνήσωμεν
    Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον αναμάρτητον".
    Πως λοιπόν μας προτρέπει τώρα το Άγιο Πνεύμα
    Να λέμε ότι είδαμε αυτήν που δεν είδαμε
    Αφού μάλιστα μια φορά αναστήθηκε ο Χριστός πριν χίλια χρόνια
    Κι ούτε τον είδε κανείς να ανασταίνεται;
    Άραγε μήπως η Αγία Γραφή θέλει να λέμε ψέματα;
    Όχι βέβαια αλλά αυτό που μας προτρέπει να ομολογούμε είναι η αλήθεια
    Επειδή η Ανάσταση του Χριστού συντελείται μέσα στον κάθε πιστό κι όχι μια φορά
    Αλλά κάθε ώρα θα λέγαμε, αφού αυτός ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός ανασταίνεται μέσα μας
    Και λαμπροφορεί και απαστράπτει τις αστραπές της αφθαρσίας και της θεότητος.
    Γιατί η φωτοφόρος παρουσία του Πνεύματος μας υποδεικνύει την Ανάσταση του Χριστού ή μάλλον
    Μας αξιώνει να δούμε αυτόν τον ίδιο τον Αναστάντα.
    Γι' αυτό και λέμε: "Θεός είναι ο Κύριος μας και φανερώθηκε σε μας" (ψαλμ.117, 27).
    Σ' όσους λοιπόν αποκαλυφθεί ο αναστημένος Χριστός
    Πάντως πνευματικά εμφανίζεται στα πνευματικά τους μάτια.
    Γιατί, όταν έρχεται σε μας δια του Αγίου Πνεύματος, μας ανασταίνει εκ νεκρών, μας ζωοποιεί
    Και μας δίνει τη χάρη να Τον βλέπουμε μέσα μας ολοζώντανο
    Αυτόν τον αθάνατο και ανώλεθρο και να γνωρίζουμε πλήρως, ότι Αυτός μας συνανασταίνει
    Και μας συνδοξάζει, όπως μαρτυρεί η Αγία Γραφή.

    Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

    ................

    Ο Άγιος δεν μας μιλάει γιά ίχνη, αλλά γιά Ανάσταση εδώ και τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ;-) Φιλ. ανων. των 2:33 π.μ.
    άλλαξες θέμα συζήτησης.
    ;-)
    Και βέβαια η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού είναι απολύτως χειροπιαστό γεγονός και για μάς!

    Στη συγκεκριμένη ανάρτηση μιλάμε για τα αδιόρατα ίχνη που αφήνουν οι φαινομενικά μικρές και ασήμαντες ζωές των ανθρώπων.
    Και κείνα τα ίχνη, χάρη στη Θυσία του Κυρίου Ιησού, μπορεί να αποκτήσουν μια αξία αιώνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Aμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν".
    (Ιω. 5,24)

    Mέταφραση:

    Σας διαβεβαιώνω, ότι εκείνος ο οποίος ακούει την διδασκαλίαν μου και πιστεύει στον Πατέρα, που με έστειλε, αυτός έχει κερδήσει την αιώνιον ζωήν και δεν θα περάση από δίκην και κρίσιν, αλλά έχει μεταβή πλέον από τον πνευματικόν θάνατον της αμαρτίας εις την αιώνιον ζωήν.

    Ο "ακούων και πιστεύων", λέει ο Κύριος. Πολλοί κατατάσσουν τους εαυτούς τους στούς πιστούς, αλλά δεν είναι. Δεν τους αφήνει ο εαυτός τους.

    "ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  8. Προς σεβαστό αναγνώστη σχετικά με την παρούσα ανάρτηση, υστερόγραφον
    ........
    Ήταν μια πραγματική απροσδόκητη εικόνα ΛΑΜΨΗΣ σε ΟΛΗ την επιφάνεια του τοιχου
    που ειχαν περπατήσει σαλιγκάρια.

    Θα την θυμάμαι πάντα.

    Και την έβλεπε κάποιος ΜΟΝΟ αν κοίταγε από ΟΡΙΣΜΕΝΗ γωνία.

    Αν δεν κοίταζε από τη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ γωνία, έβλεπε έναν απλό φθαρμένο τοίχο χωρίς λάμψη.

    (Διορθώνω εδώ):

    Ήταν η Κυριακή του Θωμά, μέρα κατά την οποία παντρεύτηκα.
    ;-)

    Και το θεώρησα μικρό δωράκι του Κυρίου σε μένα, το θέαμα, παρήγορο.

    Σαν να μου έλεγε Εκείνος, δια μέσου της εικόνας της φύσης:

    -Τρελόγρια, και να τηγανίζεις πατάτες ΑΣΗΜΑΝΤΟ μπορεί να ΜΟΙΑΖΕΙ αλλά..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!

    Συνέχισε, λοιπόν, το τηγάνισμα, όπως τα σαλιγκάρια συνεχίζουν να σούρνονται στην επιφάνεια των πετρών, κάτι καλό θα προκύψει,
    χαχα!


    ΑπάντησηΔιαγραφή