Τα πάντα αφήνουν ίχνη-Να το θυμάσαι

Λατρεμένο, 

τα πάντα αφήνουν ίχνη, 

να το θυμάσαι...

 Σε παμπάλαιο  τοίχο,  στην  Αρόη, 

χτες τ' απόγιομα της Κυριακής του Θωμά,

τα  αδιόρατα μονοπάτια των σιωπηλών, 

υπομονετικών, φερέοικων  σαλιγκαριών,  

 αποκαλύφθηκαν στα έκπληκτα μάτια μου,  

ως ορατές ασημένιες κλωστές, 

την ώρα που οι χρυσαφένιες  ακτίνες της δύσης, έπεφταν, 

με συγκεκριμένη γωνία, επάνω τους.

(εντυπωσιακός,  μεταφυσικής ομορφιάς πίνακας 

-το απρόσμενο  στραφτάλισμα  του αρχαίου τοίχου-

 και κρίμα που η κάμερά μου 

τη λάμψη να αποδώσει, δεν τα κατάφερε)

....................................................... 

Aόρατες κι οι καθημερινές

- φαινομενικά ασήμαντες- 

ζωές μας, 

αόρατες δια γυμνού, χοϊκού οφθαλμού.

Όταν όμως θα σελαγίσει το φως της τελικής Θείας Κρίσης

 στην όψη τους,

 τότε ξεκάθαρα θα φανεί, τι δρόμους περπάτησε έκαστος 

και τι ίχνη χάραξε στις μοναδικές πέτρες  του βίου,  

για όσο χρόνο, κινήθηκε επάνω τους.

.......................................

Πάντα με ακούραστη την πίστη, την ελπίδα και  την αγάπη

θα  σου εύχομαι αγιοπνευματικές  διαδρομές, φωτοφόρες...

 Η μάνα Ευανθία -η Σαλογραία- μονίμως 

εν Πάτραις