Κυριακή του Θωμά-η καλοπροαίρετη αμφιβολία

[...]Έλεγαν λοιπόν οι μαθηταί στο Θωμά όταν ήρθε:

«Έχομε δει τον Κύριο,

έχομε δει αυτόν που είπε:

 εγώ είμαι το φως του κόσμου· έχομε δει αυτόν που είπε

εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή και η αλήθεια·

και βρήκαμε την αλήθεια των λόγων να λάμπη μέσα στα πράγματα.

Έχομε δει αυτόν που είπε: σε τρεις ημέρες σηκώνομαι,

κι αφού είδαμε με τα μάτια μας την ανάσταση

προσκυνήσαμε αυτόν που αναστήθηκε.

Τον ακούσαμε να μας λέη «ειρήνη σ’ εσάς»,κι αλλάξαμε το σκοτισμό της λύπης σε γαλήνια χαρά.

Είδαμε τα χέρια του που δέχτηκαν τις αιχμές των καρφιών, είδαμε τα χέρια που κατηγορούν τη λύσσα των θεομάχων σκυλιών, είδαμε τα χέρια που ύφαναν την αφθαρσία μας.

Είδαμε και την πλευρά που κραυγάζει καθαρώτερα από κάθε κήρυκα την καλωσύνη του πληγωμένου.

Είδαμε την ίδια την πλευρά, που οι άγγελοι υμνούν και οι πιστοί σέβονται και οι δαίμονες τρέμουν.

Δεχτήκαμε και τη θεϊκή πνοή από το θεϊκό στόμα του, φύσημα πνευματικό, φύσημα που σκορπίζει κάθε χάρη.

.................................................................. 

Τέτοια βαθειά χαρά πήραμε απ’ το Σωτήρα, τέτοια δώρα απολαύσαμε.

Αδύνατο να μην πλουτίσωμε, αφού μας έτυχε τέτοιος Κύριος.

Έμεινε φτωχός μόνο αυτός που δε βρέθηκε μαζί μας».

Κι ο Θωμάς τι τους είπε; [...]

Τα περισσότερα στον Τρελογιάννη!