Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Ποιος άνθρωπος είναι ψυχοπαθής κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας;




 Ποιος είναι "ψυχοπαθής", κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας

του πρωτοπρεσβυτέρου π. Ιωάννη Ρωμανίδη 

Ο κάθε άνθρωπος είναι ψυχοπαθής κατά την Πατερική έννοια. 

Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος σχιζοφρενής για να είναι ψυχοπαθής. 

Ο ορισμός της ψυχοπάθειας από Πατερικής απόψεως είναι ότι ψυχοπάθεια υπάρχει στον άνθρωπο εκείνον που δεν λειτουργεί σωστά η νοερά ενέργεια μέσα του.

 Όταν δηλαδή ο νους του ανθρώπου είναι γεμάτος από λογισμούς, όχι μόνο κακούς λογισμούς, αλλά και καλούς λογισμούς8.

Όποιος έχει λογισμούς, καλούς ή κακούς μέσα στην καρδιά του, αυτός ο άνθρωπος από Πατερικής απόψεως είναι ψυχοπαθής.

 Ας είναι οι λογισμοί αυτοί ηθικοί, ακόμη και ηθικώτατοι, ανήθικοι ή οτιδήποτε άλλο.

 Δηλαδή κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας όποιος δεν έχει περάσει από κάθαρσι της ψυχής από τα πάθη και δεν έχει φθάσει σε κατάστασι φωτισμού με την Χάρι του Αγίου Πνεύματος είναι ψυχοπαθής.

 Όχι όμως με την έννοια της Ψυχιατρικής. 

Ο ψυχοπαθής για τον ψυχίατρο είναι κάτι άλλο. 

Είναι εκείνος που πάσχει από ψύχωσι, είναι ο σχιζοφρενής. 

Για την Ορθοδοξία όμως ένας που δεν έχει περάσει από κάθαρσι της ψυχής από τα πάθη και δεν έχει φθάσει σε φωτισμό, είναι νορμάλ ή δεν είναι νορμάλ; 

Αυτό είναι το θέμα.

Ποιος είναι ο νορμάλ Ορθόδοξος Χριστιανός στην Πατερική παράδοσι; 

Αν θέλετε να το δήτε αυτό ξεκάθαρα, διαβάστε την ακολουθία του Αγίου Βαπτίσματος, διαβάστε την ακολουθία του Αγίου Μύρου, η οποία τελείται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως την Μεγάλη Πέμπτη· διαβάστε την ακολουθία των Εγκαινίων των ιερών ναών. 

Εκεί θα δήτε τι σημαίνει ναός του Αγίου Πνεύματος, εκεί θα δήτε ποιος είναι ο φωτισμένος.9

Όλες οι ακολουθίες καθώς και η ασκητική παράδοσις της Εκκλησίας αναφέρονται κυρίως σε τρεις πνευματικές καταστάσεις: 

Στην κάθαρσι από τα πάθη της ψυχής και του σώματος, στον φωτισμό του νου του ανθρώπου από την Χάρι του Αγίου Πνεύματος, και στην θέωσι της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου.

 Κυρίως όμως μιλούν για την κάθαρσι και τον φωτισμό, επειδή οι ακολουθίες της Εκκλησίας είναι εκφράσεις της λογικής λατρείας. 

Οπότε ο νορμάλ Ορθόδοξος ποιος είναι; 

Ο βαπτισμένος, αλλά μη κεκαθαρμένος; 
Ο μη φωτισμένος; 
Ή ο κεκαθαρμένος και φωτισμένος; 
Ο τελευταίος φυσικά. 
Αυτός είναι ο νορμάλ Ορθόδοξος.

Άρα σε τι διαφέρουν οι νορμάλ Ορθόδοξοι από τους άλλους Ορθοδόξους; 

Στο δόγμα; 
Όχι, βέβαια.

 Πάρτε τους Ορθοδόξους, γενικά. 
Μεταξύ τους όλοι έχουν το ίδιο δόγμα, την ίδια παράδοσι και την ίδια κοινή λατρεία.

 Μέσα σε έναν ιερό ναό μπορεί να υπάρχουν π.χ. τριακόσιοι Ορθόδοξοι. 

Από αυτούς όμως μόνο οι πέντε να είναι σε κατάστασι φωτισμού, ενώ οι άλλοι να μην είναι. Και μάλιστα οι άλλοι να μην έχουν ιδέα του τι είναι κάθαρσις. 10

Οπότε τίθεται το ερώτημα: 

Οι νορμάλ Ορθόδοξοι Χριστιανοί μεταξύ αυτών πόσοι είναι; 
Δυστυχώς μόνο οι πέντε.

Η κάθαρσις όμως και ο φωτισμός είναι συγκεκριμένες καταστάσεις θεραπείας, που μπορούν να εξακριβωθούν από εμπείρους και φωτισμένους πνευματικούς πατέρες. 

Οπότε έχομε εδώ καθαρά ιατρικά κριτήρια. 

Ή μήπως δεν είναι καθαρά ιατρικά τα κριτήρια;

Εφ' όσον ο νους είναι ένα φυσιολογικό όργανο του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου – διότι όχι μόνο οι Έλληνες ή οι Ορθόδοξοι έχουν νουν, αλλά και οι Μουσουλμάνοι και οι Βουδιστές και όλος ο κόσμος -, άρα όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια ανάγκη για κάθαρσι και φωτισμό. 

Η δε θεραπευτική αγωγή είναι μία. 

Ή υπάρχουν πολλές θεραπευτικές αγωγές γι' αυτό το νόσημα; 

Και είναι πράγματι νόσημα ή όχι;

Σημειώσεις:

8. Βλ. Ιωάννου Ρωμανίδου: «Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια, η δε Ορθοδοξία η θεραπεία της», εν Ορθοδοξία – Ελληνισμός, Πορεία στην Τρίτη Χιλιετία, Β’ τόμος, έκδοσις Ι. Μ. Κουτλουμουσίου, Άγιον Όρος, 1996, σσ. 67-76.
9. Ο καθηγητής κ. Γεώργιος Μαντζαρίδης, σε σχόλιό του σχετικό με το περιεχόμενο του βιβλίου του Αρχιμ. Ζαχαρία Ζάχαρου με τίτλο Αναφορά στην Θεολογία του Γέροντος Σωφρονίου (έκδοσις Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 2000), το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Σύναξη (τεύχος 85, Ιαν. – Μάρτ. 2003, σσ. 94-98), αναφέρει τα εξής (σ. 98): «... Η αγάπη προς τους εχθρούς αποτελεί το αψευδές κριτήριο της αλήθειας και της καθολικότητας της Εκκλησίας. Στην διδασκαλία του αγίου Σιλουανού και του Γέροντα Σωφρονίου οι άνθρωποι δεν διακρίνονται σε εχθρούς και φίλους (ή, σε καλούς και κακούς), αλλά σε γνωρίσαντας και αγνοούντας τον Θεόν. Όπου αναγνωρίζονται εχθροί, σημαίνει ότι απορρίπτεται μέρος του σώματος της ανθρωπότητας και φαλκιδεύεται η παγκοσμιότητα. Η τήρηση της εντολής της αγάπης προς τους εχθρούς σημαίνει ότι ο άνθρωπος αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, (ότι) γίνεται καθολικός, παγκόσμιος. Και σε εκκλησιολογικό επίπεδο η αγάπη προς τους εχθρούς αποτελεί κριτήριο που βεβαιώνει την καθολικότητα. Αληθινή Εκκλησία είναι εκείνη που διατηρεί ζωντανή την αγάπη προς τους εχθρούς (σ. 350). Η επισήμανση αυτή είναι βαρυσήμαντη και ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας».
10. Η λέξις Δυτικός εδώ νοείται όχι γεωγραφικά, αλλά πολιτισμικά και θρησκευτικά και σημαίνει την Δυτική, Παπική και Προτεσταντική, θρησκευτική και πολιτισμική παράδοσι.



21 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ,Σαλογραία.
    Αρχίζω τη μελέτη.

    Με εν Χριστώ αγάπη,Ευάγγελος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aναρωτιέται και απαντάει (σύμφωνα με το πνευματικό του επίπεδο) ο συγγραφέας του κειμένου:

    «Οπότε ο νορμάλ Ορθόδοξος ποιος είναι;

    Ο βαπτισμένος, αλλά μη κεκαθαρμένος;
    Ο μη φωτισμένος;
    Ή ο κεκαθαρμένος και φωτισμένος;
    Ο τελευταίος φυσικά.
    Αυτός είναι ο νορμάλ Ορθόδοξος».

    Διαφωνώ με την άποψή του.

    Ο κεκαθαρμένος και φωτισμένος βρίσκεται ακόμα σε πορεία να γίνει Ορθόδοξος.

    Ορθόδοξος είναι και λέγεται μόνο ο Θεωμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα αγαπητή Σαλογραία και λοιποί φίλοι!

    Το θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι πολύ ενδιαφέρον αν και ο πατήρ Ρωμανίδης είναι ειδικός στη μελέτη της θεραπείας της ψυχής.

    Εμείς,συγκεντρώνουμε πληροφορίες μονο για την κατάρτησή μας και για την ψυχική μας θεραπεία,ώστε ο δρόμος τον οποίον διαλέξαμε,να αποδειχτεί μαγνήτης και για πολλούς άλλους συνανθρώπους μας,αφού αυτός ο δρόμος είναι που έχει την αξία εν ταπεινώσει,εν συντριβή,εν μετανοία ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

    Οι Πατέρες,μας λέγουν πως Ο Θεός δεν νομοθετεί την απάθεια,αλλά αυτό που μπορεί.

    Αν ζητούσε κάτι τέτοιο [μας λέγει ο αββάς Χαιρήμωνας],θα ήταν σαν να υποχρέωνε τα ένυδρα να μεταπηδήσουν προς τον εναέριον βίον.

    Και ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναίτης μας λέγει ,πως όλοι αυτοί που αγωνίστηκαν και έφτασαν στην αρετή,ΕΦΤΑΣΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ,ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ,ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.

    Κανένας δεν μπορεί να καυχηθεί ότι έκοψε τα πάθη του,εάν δεν κατανοήσει ότι η Θεία Δωρεά γίνεται με τη Χάρη Του Θεού,σε όποιον το επιθυμεί και σε όποιον αγωνίζεται ΦΙΛΟΤΙΜΑ.

    Αγωνίζεται βέβαια κάθε ψυχή,ανάλογα με το πόσο επιθυμεί να εργαστεί πνευματικά [μας λέγουν οι αββάδες της ερήμου]και είναι αδύνατον να λάβουν όλοι το ίδιο στεφάνι,απόδειξη:

    ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΩΝ..

    Ο Δημιουργός όμως,φρόντισε να θεραπεύει τις ασθένειες της ψυχής με τα αντίθετα [μας λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος]έτσι ώστε ,αν κάποιος έχει αμαρτήσει μέχρι εκεί που δεν παίρνει με τις θλίψεις,τα βάσανα,τις ασθένειες να ταπεινωθεί και να σηκωθεί χωρίς άσκηση,ώστε να υπάρχει μιά δικαιολογία κατά την ημέρα της Κρίσεως.

    Και βρήκα στον άγιο Αναστάσιο τον Σιναίτη πως οι κακοί θάνατοι των αμαρτωλών είναι και για τις αμαρτίες τους,είναι και για τον φόβο των λοιπων αμαρτωλών αλλά κυρίως[άκουσον..άκουσον]...

    ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟΠΟ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ!...[Αυτοί δηλαδή θα ξανακριθούν].

    Από την άλλη,υπάρχουν πολλά ανοίγματα που περιέχει το Θείον έλεος:

    1]Εξομολόγηση
    2]Θεία Κοινωνία
    3]ελεημοσύνες
    4]το να συΓχωρεί κανείς συνεχώς τους άλλους
    5]οι πρεσβίες των αγίων
    6]το χύσιμο του αίματος για Τον Χριστό
    7]η αγάπη
    8]τα δάκρυα
    9]η άφεση των αμαρτιών μέσα από ψυχικές και σωματικές ταλαιπωρίες...1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. (συνέχεια από προηγούμενο σχόλιο)

    ..κατα το ψαλμικόν:

    ''Δες την ταλαιπωρία μου την σωματική και τον ψυχικόν μου κόπο και συΓχωρεσε τις αμαρτίες μου.Ψαλ 24,18].

    10]η διόρθωση της ζωής μας

    11]Ο Κύριος λέγει στον Ησαία:

    ''Αφαιρέστε τις πονηρίες από το βάθος των ψυχών σας γιά να είστε καθαροί στα μάτια μου,κόψτε τις πονηρίες,κάντε το καλό,προσπαθήστε να είστε δίκαιοι στις κρίσεις σας και όταν γίνουν όλα αυτά ,ελάτε να ανοίξουμε διάλογο..και τότε οι ψυχές σας από ερυθρές ,θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι.Ησαι.1,16-18]

    12]εκείνος που επέστρεψε αμαρτωλό από πλάνη,θα σώσει την ψυχή από τον θάνατο και θα εξαλείψει πλήθος αμαρτιών Ιωάνν 5,20]

    13]Με ελεημοσύνες και Πίστη,καθαρίζονται οι αμαρτίες των ανθρώπων.Παροιμ 15,27][Η δύναμη της Πίστης εξαφανίζει τον ρύπο των αμαρτιών].

    Η Χάρη Του Θεού συνεργάζεται με το αυτεξούσιο γιά την επιτέλεση του καλού,ΌΜΩΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΟΠΩΣ Ο ΛΗΣΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ.

    Αυτός λέγει ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναίτης μπήκε στον Παράδεισο με την απόφαση.

    ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΓΙΟΙ,ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΊΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΧΑΡΙΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΕΧΤΕΙ.

    Βγαζει συμπεράσματα ο αββάς Θεόδωρος[Η Θεία χάρις είναι προυπόθεση της Σωτηρίας.

    Εφόσον η Χάρις είναι Δωρεά Του Θεού θα μπορούσε να ειπΩθεί ότι η Σωτηρία είναι δώρον της Χάριτος Του Θεού.

    Έτσι ,ούτε η Θεία Χάρις χωρίς την ανθρώπινη θέληση μπορεί να ενεργήσει ούτε η ανθρώπινη θέληση χωρίς την ενίσχυση και την καθοδήγηση της Θ.Χάριτος.

    Αφού λοιπόν η Σωτηρία δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη Θεία Χάρη και το αυτεξούσιο είναι Δώρον Του Θεού,Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΟΝΤΑ ΣΩΘΗΝΑΙ...

    Πην.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ;-)Από το ιστολόγιο "ΚΑΛΑ ΕΩΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ": http://xaroumena.blogspot.gr/

    ψάρεψα το παρακάτω κείμενο του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς που δεν το θεωρώ άσχετο με το θέμα της ανάρτησης και το παραθέτω:

    "Για μένα η σκέψη, η κάθε σκέψη, είναι το μεγαλύτερο βάσανο που υπάρχει κάτω από τον ουρανό, μέχρι να μεταμορφωθεί σε Θεο-σκέψη, σε Χριστο-σκέψη, δηλαδή μέχρι να λογοποιηθεί, να νοηματοδοτηθεί.

    Αλήθεια, η σκέψη είναι κόλαση αν δεν μεταμορφωθεί σε Χριστο-σκέψη.

    Χωρίς το Λόγο η ανθρώπινη σκέψη βρίσκεται συνέχεια στην άλογη παραφροσύνη, στο παραλήρημα, στη σατανική ανόητη αυτοβεβαίωση, σε εκείνο το σατανικό: η σκέψη για τη σκέψη, σε αναλογία με το L' art pour l' art.

    Η ανθρώπινη σκέψη μωραίνεται με την αμαρτία, όπως και η αίσθηση.

    Ο μοναδικός γιατρός και το μοναδικό φάρμακο από αυτή την τρέλλα είναι ο Θεάνθρωπος, διότι Αυτός είναι ο Θεός Λόγος που έγινε άνθρωπος.

    Σε Αυτόν και με Αυτόν δόθηκε και εξασφαλίστηκε στην ανθρώπινη σκέψη η δυνατότητα της άπειρης θείας τελειοποίησης.

    Ο Χριστός έγινε άνθρωπος, ακριβώς ώστε αυτός ο πλανήτης οδηγούμενος από το γυμνό και «καθαρό» ανθρώπινο λόγο να μην καταντήσει τελικά και ανεπανόρθωτα, ένα πλήρες τρελλοκομείο.

    (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς, "Άνθρωπος και Θεάνθρωπος")
    "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πηνελοπάκι
    καλημέρες και να είσαι καλά!

    Ο αγώνας ο πνευματικός, από τη στιγμή που θα ξεκινήσει ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ, ΔΕΝ σταματάει ποτέ.
    Φιλιά πολλά!
    .......................
    Ευάγγελε

    Χαίρομαι που λαβαίνω νέα σου.

    Σε συναντώ κάθε μέρα στο φως του μελισσοκεριών μου.
    ;-)
    Η Παναγία αενάως να σε δυναμώνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα το διαβάζω το βιβλίο αυτό.Πατερική θεολογία.Ό π.Ιωάννης Ρωμανίδης ήταν χαρισματικός.Έγραφε απλά και κατανοητά.
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητοί αδελφοί...περνώντας τυχαία
    Θαύμασα τις ωραίες τοποθετήσεις σας. Όμως έχω κάποια απορία να εκφράσω, γιατί καταλαβαίνω ότι έχετε εμπειρία πνευματική, ειδικά εσείς κ.Ιωάννη.
    Κάποιος αντιμετωπίζει έντονη σαρκική επιθυμία και δεν τον αφήνει να ησυχάσει ούτε μέρα ούτε νύχτα και το πρόβλημα είναι στο σώμα που δεν λέει να "πέσει"κι όχι στο μυαλό...
    Γιά βρείτε μου μιά λύση να στέκει πνευματικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φιλ. ανων. των 2:38 μ.μ.

    επίτρεψέ μου να σε παραπέμψω σε παλιότερή μου ανάρτηση με τίτλο:"ΤΟ ΣΕΞ , Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ:

    "http://salograia.blogspot.gr/2009/11/1821.html
    Εκεί ίσως πάρεις μια απάντηση για το πρόβλημα που σε απασχολεί.

    Το κοιτάς και τα ξαναλέμε.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Του αββά Κασσιανού
    Αν υπάρχει μέσα μας ο ζήλος ν' αγωνιστούμε νόμιμα και να στεφανωθούμε, όπως λέει ο απόστολος (Β' Τιμ. 2:5), αφού νικήσουμε το ακάθαρτο πνεύμα της πορνείας, να μην έχουμε θάρρος στη δική μας δύναμη και άσκηση, αλλά στη βοήθεια του Δεσπότη μας Θεού. Γιατί δεν παύει ο άνθρωπος να πολεμείται άπ' αυτό το πνεύμα, ώσπου να πιστέψει αληθινά ότι όχι με τη δική του επιμέλεια και με τον δικό του κόπο, αλλά με την προστασία και τη βοήθεια του Θεού απαλλάσσεται άπ' αυτή την αρρώστια και ανεβαίνει στο ύψος της αγνείας. Γιατί αυτό είναι, βέβαια, κάτι πού υπερβαίνει τη φύση και κάνει κατά κάποιο τρόπο ασώματο εκείνον πού έχει υποτάξει τους ερεθισμούς της σάρκας και τις ηδονές της. Γι' αυτό λοιπόν είναι αδύνατον - για να το πω έτσι - να πετάξει με τα δικά του φτερά προς το υψηλό και ουράνιο τούτο βραβείο της αγιοσύνης και να γίνει μιμητής των αγγέλων, αν δεν τον σηκώσει ή χάρη του Θεού από τη γη και τη λάσπη. Γιατί καμιά άλλη αρετή δεν εξομοιώνει περισσότερο με τους αγγέλους τους δεμένους με τη σάρκα ανθρώπους όσο ή αρετή της αγνείας. Μ' αυτή την αρετή, ενώ βρίσκονται και ζουν ακόμα στη γη, έχουν το πολίτευμα στους ουρανούς, σύμφωνα με τον απόστολο (Φιλιπ. 3:20).

    Δείγμα του ότι αποκτήσαμε τελείως αυτή την αρετή είναι το να μην προσηλώνεται ή ψυχή σε καμιά εικόνα αισχρής φαντασίας κατά τη διάρκεια του ύπνου. Γιατί αν και δεν λογαριάζεται σαν αμαρτία αυτή ή κίνηση (στον ύπνο), αποτελεί όμως απόδειξη πώς ή ψυχή είναι άρρωστη και δεν έχει ακόμα ελευθερωθεί από το (σαρκικό) πάθος. Γι' αυτό πρέπει να πιστεύουμε, πώς οι αισχρές φαντασίες, πού μας έρχονται στον ύπνο, είναι τεκμήρια της προηγούμενης αμέλειας και της αρρώστιας μας. Ακόμα περισσότερο κάνει φανερή την κρυμμένη μέσα στα βάθη της ψυχής μας ασθένεια ή ρεύση, πού μας συμβαίνει στην ανάπαυση του ύπνου. Γιατί όσοι έφτασαν στο έπακρο της αγιοσύνης και της αγνείας, ούτε όταν κοιμούνται προσηλώνονται στις φαντασίες (των ονείρων) ούτε όταν είναι ξύπνιοι αισθάνονται καμιά κίνηση (αμαρτωλής επιθυμίας).

    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ευχαριστώ πολύ σεβαστέ μου παπα-Κώστα.
    Να μου φιλήσεις την πρεσβυτέρα σου.
    Αν και τόσο νέος λαλείς ως έμπειρος γέρων δια στόματος των Αγίων Πατέρων.
    Η Παναγία να σε σκεπάζει μέρα και νύχτα διότι ο αγώνας προς τις δυνάμεις του Σκότους είναι ανύστακτος και το γνωρίζουμε άπαντες...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σαλογραία μου, διάβασα μ ενδιαφέρον το κείμενο. Μ έκανες να θυμηθώ μια παλιά εικόνα που είχα δει παιδί όπου είχε σχεδιασμένες τις ψυχές σε σχήμα καρδιάς και μέσα στην κάθε μία υπήρχαν σχέδια ανάλογα με το περιεχόμενο. Όπως πχ φίδια και σκορπιοί και σύμβολα του κακού, κι απέναντι σύμβολα του Θεού, σε αντιστοιχία φωτισμού. Ανάλογα την επιρροή της ψυχής υπάρχουν φωτεινά και σκοτεινά σημεία στην κάθε ψυχή-πιστεύω. Όσο μπορεί και καθαρίζεται στο λουτρό της Μετάνοιας και της Εξομολόγησης και παλεύει τα Πάθη της, αφήνει χώρο στο Θεό να κατοικήσει μέσα της. Εκείνο που με παρηγορεί πάντα για το σκότος που υπάρχει στις κρυφές γωνιές της ψυχής μου είναι το: "και εκ βορβόρου, μαργαρίτην ποιείν, και εξ υιού γεένης υιόν Βασιλείας επιτελείν.."
    Σε φιλώ
    Καλό βράδυ Σαλογραία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. copy-paste λέγεται...αντί να λέω δικές μου αρλούμπες καλύτερα είναι να παραθέτω αυτούσια τα λόγια των Πατέρων.Ο Ευεργετινός είναι πάντα πρόχειρος στο σπίτι!
    παπα-Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πρός ανών. 5 Δεκεμβρίου 2012 2:38 μ.μ.

    Κάνε απ αυτό που επιθυμείς και θέλεις.

    Του φτάνει αυτό και μόνο, να θυμάσαι πάντα ότι σε αγαπάει όπως είσαι και δεν ζητάει καμμία ανταπόδωση γι' αυτό, ο Θεός.

    Ολα θα έρθουν απλά και απαλά από μόνα τους. Θα στά προσφέρει ο ίδιος σου ο εαυτός και θα δείς πόσο όμορφα θα είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. παπα-Κώστα μου
    ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό αν κάποιος μιλήσει αυθόρμητα και προσωπικά να πει αρλούμπες, εφόσον ΣΥΝΔΕΕΙ τη φωνή του με την ΟΥΣΙΑ της φωνής των Πατέρων...
    ;-)
    Είχα π.χ.(ας χρησιμοποιήσω μια αναλογία)
    μια φίλη που αρνιόταν να ακούσει τι την συμβούλευαν οι άξιοι και εξαιρετικοί γονείς της.

    Όταν εγώ ως φίλη, της επανελάμβανα αυτά που της λέγαν οι γονείς της, τα ΙΔΙΑ ακριβώς, αλλά με τη δική μου φωνή, το δικό μου ύφος, τη δική μου επιχειρηματολογία, τότε αβιάστως, τα δέχονταν και ερχόταν από μόνη της να υπακούσει στις συμβουλές των γονέων της.

    Αυτό τον ρόλο ίσως τον έπαιζαν παλιότερα οι εν Κυρίω ανάδοχοι, αλλά ξεφύγαμε πάλι από το θέμα μας.
    Γι αυτό χρειάζεται άλλη ανάρτηση!
    ;-)
    .................
    Σχετικά με τον σαρκικό πειρασμό,

    προς ανων. φιλ.

    οι Πατέρες στέκονταν απέναντί του ως μεγάλοι και ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ πολεμιστές, χρησιμοποιώντας τα όπλα της νηστείας, της προσευχής , της ταπείνωσης και της συνεχούς θείας Μεταλήψεως με όλο τον εν Κυρίω σεβασμό και την θεία αγάπη.

    Χωρίς αυτά τα όπλα, ο σαρκικός πειρασμός
    ταλανίζει τα ΜΥΑΛΑ των ανθρώπων
    (όλα από το Νου Ηγεμόνα, ως γνωστόν ξεκινάνε)

    Βλέπεις το κοινωνικό σκηνικό, έτσι δαιμονικά
    που είναι στημένο, βοηθάει κατά πάντα προς τη λάθος πρακτική και κατεύθυνση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φίλε Ιωάννη σ`ευχαριστώ
    κατάλαβα ότι έχεις πείρα των πειρασμών.
    Εγραψα καθαρά ο νούς είναι αλλού και το σώμα τανίζεται σε αντίθετη κατεύθυνση.
    Κι είδες τι απαντήσανε οι "θεωρητικοί"!
    Απ`τι τετριμμένες θεωρίες τις "ανεφάρμοστες" δύσκολα φεύγει κανείς.
    Οι πολλοί ζούν σε εικονική πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συμφωνώ και εγώ αγαπητή Σαλογραία με τα λεγόμενα τα τελευταία περί σαρκικών πειρασμών.Πρέπει να μάθει ο νους να γίνει ΗΓΕΜΩΝΑΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.ΕΤΣΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ,ΘΑ ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ''ΣΚΑΣΕ!''ΚΑΙ ΘΑ ΣΚΑΕΙ..ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ [ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ]ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ..π
    ---

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ;-)
    Nα προσθέσω και γω, αγαπητή Πηνελόπη, την ΕΜΠΕΙΡΙΑ φίλου που έχει και μια ηλικία αλλά που ο σαρκικός πειρασμός δεν τον εγκαταλείπει, παρότι ο νους του είναι στο Θεό, το σώμα του τον πάει αλλού.
    Ο φίλος αυτός, τελικά, από ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ομολόγησε ότι ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, τον σαρκικό πόλεμο μπορούσε να τον κάνει να ΑΤΟΝΙΣΕΙ.

    Και τούτο διότι όταν ο άνθρωπος απέχει από τη ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, απέχει από τη ΣΥΝΕΧΗ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ.

    ΠΟΙΟΣ μπορεί να ΑΝΤΕΞΕΙ και να πολεμήσει τον Εχθρό του, ΧΩΡΙΣ ΤΡΟΦΗ;

    ΚΑΝΕΝΑΣ.

    Μόνον τον π. Κωσταντίνο Καπετανόπουλο έχω βρεί στην Πάτρα να κόπτεται ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ και το ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΘΕΟΛΟΓΩΝ τον αγαπητό κ. ΣΩΚΡΑΤΗ ΝΙΚΑ.

    Μπορεί να είναι και άλλοι και μακάρι να είναι. Προσωπικά ΜΟΝΟΝ αυτούς συνάντησα, και χάρηκα.

    Και υπάρχουν ομιλίες τους ΕΞ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ, ΠΟΛΎ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ πάνω στο ζήτημα.

    Το να αποφανθεί κάποιος ότι δεν νικιέται ο σαρκικός πόλεμος και ότι το "πουλί" τον σέρνει τον αγωνιστή χριστιανό από τη μύτη, σαν βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος μου ακούγεται.

    Πολλά μπορεί να πει ακόμα κανείς επί του θέματος, αλλά ΔΕΝ είναι το θέμα μας.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Υπάρχουν ειλικρινείς αγωνιστές πού νίκησαν αυτό το πάθος υποκύπτοντας σ' αυτό, εναποθέτωντας πλήρες την ελπίδα τους στόν Πανάγαθο Κύριο.

    Κάποιοι εξυψώνονται από την αμαρτία, ενώ κάποιοι ξεπέφτουν από την αρετή.

    Αυτά, δεν τα γνωρίζουν οι "θεωριτικοί".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πραγματικά,

    ο Ασωτος της Παραβολής, εξυψώθηκε τελικά από την υπερπλεονάζουσα αμαρτία του, αντιθέτως ο ενάρετος -πλην σκληρόκαρδος- μεγάλος αδελφός της παραβολής, φάνηκε άδειος στα μάτια του Θεού Πατρός, από Χάρη,

    ωστόσο σε θέματα ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ,
    του ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ που διδάσκει η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

    εμείς ΔΕΝ θα καταντήσουμε κρυφοπροτεστάντες αναγορεύοντας την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μας ΓΝΩΜΗ
    σε κριτή και καθοδηγητή απάσης της Οικουμένης,

    άπαγε!

    Εμείς, οι ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ομολογούντες, και με συντετριμμένη καρδία επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν, ΟΦΕΙΛΟΜΕΝ να ΠΟΥΜΕ έξω από τα δόντια την ΑΛΗΘΕΙΑ που διδάσκει η ΣΟΦΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας, εδώ και ΑΙΩΝΕΣ και να ΜΗ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ δικές μας συνταγές συμπεριφοράς είτε επειδή αυτό μάς βολεύει είτε επειδή σε μας προσωπικά, ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ του κανόνα, δούλεψε.

    Ναι, πράγματι, από την ΠΟΛΛΗ συγκατάθεση σε ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΑΙ ΣΙΧΑΜΑΡΑ της ΑΜΑΡΤΙΑΣ, το έχω δει να συμβαίνει και σε κοντινά μου πρόσωπα αυτό, όπως από την πολλή "αρετή" μπορεί και να προκύψει σιχαμάρα της αρετής

    (γι αυτό, εξάλλου βγάζουν τα ράσα πολλοί πρώην "ενάρετοι"παπάδες και τρέχουν με ...κοριτσια και ...αγόρια στην κατηφόρα - ονόματα να μην πω, να μην επεκταθώ)

    ΔΕΝ είναι εξάλλου και το θέμα αυτής της ανάρτησης.
    ;-)

    Αυτή η ανάρτηση έθεσε γενικότερα το ζήτημα της
    ψυχ-α-σθένειας στην οποία ΣΧΕΔΟΝ άπαντες οι αγωνιζόμενοι

    (προς αρχική καταστολή και εν συνεχεία μετα-μόρφωση των παθών μας),

    εργαζόμαστε, προκειμένου όχι να καταντήσουμε απλώς "ηθικοι και χρηστοι΄πολίτες" αλλά προκειμένου να λάβουμε ΕΝΤΟΣ ΜΑς ΜΥΣΤΙΚΑ, τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

    ΑΝ ΔΕ ΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΑΡΗ, ΠΑΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ προσωπείον ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ, ΜΑΤΑΙΟΝ!


    Δεν θα γράψω περισσότερα.
    Τα περισσότερα σε ΆΛΛΗ ανάρτηση.

    Ιωάννη
    και λοιποί αγαπημένοι
    μια καλή συνέχεια να έχετε στους αγώνες σας.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μα αυτά που γράφουμε Ευανθία μου, έχουν άμεση σχέση με την ανάρτηση κι ας είναι σχετικά.

    Δεν γράφουμε κάτι αντίθετο με την διδασκαλία του Κυρίου. Ας θυμηθούμε την παραβολή με τους δύο γιούς που τους έστειλε ο πατέρας στο χωράφι να δουλέψουν και ό ένας είπε πηγαίνω πατέρα και δεν πήγε ενώ ό άλλος αρνήθηκε να πάει και τελικά πήγε.

    Ποιός απο τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα; ρώτησε έπειτα ο Κύριος.

    Ας μη φορτώνουμε λοιπόν τους συναθρώπους μας, που έχουν καλή διάθεση, με φορτία δυσβάστακτα, σπρώχνοντάς τους έτσι μακρυά απο τον αυθεντικό Χριστό που είναι γεμάτος αγάπη, κατανόηση και ευσπλαχνία γιά τα παιδιά του.



    ΑπάντησηΔιαγραφή