Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Οι αρχές της βασιλείας του αντίΧριστου και ο παπισμός κατά π. Σεραφείμ Ρόουζ



Το 1963 ό Ευγένιος ανέλαβε να γράψει ένα δοκίμιο για το έργο του Ντοστογιέφσκι :
«Μέγας Ιεροεξεταστής» και για το «νέο χριστιανισμό» της Ρώμης.

Άντλησε το υλικό του απ' όσα είχε ήδη γράψει για το κεφάλαιο του βιβλίου του, πού ήταν ομότιτλο: «Νέος Χριστιανισμός».

 Τελειώνοντας, σχεδίαζε να στείλει το δοκίμιο στον πατέρα Κωνσταντίνο με την ελπίδα ότι θα εκδοθεί.
Μερικές εκατοντάδες σελίδες γράφτηκαν και ξαναγράφτηκαν, έτσι ούτε αυτό το δοκίμιο ολοκληρώθηκε ποτέ, εξαιτίας των αλλαγών στη ζωή του.


Στο εισαγωγικό μέρος του δοκιμίου, ό Ευγένιος σκιαγράφησε τις αρχές της βασιλείας του αντίΧριστου, όπως περιγράφονται στα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας και στα έργα των Ορθοδόξων συγγραφέων Σολόβιεφ και Ντοστογιέφσκι.

Ή θρησκεία του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή» του Ντοστογιέφσκι - έγραψε - «είναι ή θρησκεία του επίγειου άρτου, των υλικών αγαθών.
Έχει ένα κεντρικό δόγμα: ή ευημερία του άνθρωπου ο' αυτόν τον κόσμο είναι το μόνο κοινό και αναγκαίο θρησκευτικό μέλημα όλων των ανθρώπων.


Για όποιον έχει την ικανότητα να διακρίνει την διαφορά, ένας τέτοιος ανθρωπισμός μοιάζει πράγματι με ευτελές υποκατάστατο του Χριστιανισμού- όμως δεν είναι κατά κανένα τρόπο επιφανειακός.

 Απηχεί ορισμένα απ' τα ...υψηλότερα ανθρώπινα αισθήματα και ή λογική του - από την στιγμή πού κάποιος δεχτεί την πρωταρχική βάση του συλλογισμού - είναι ακαταμάχητη.

Στην πραγματικότητα, αποτελεί το ευφυέστερο και πιο περίτεχνο υποκατάστατο για το Χριστιανισμό πού επινοήθηκε ποτέ».

Ή θρησκεία του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή», όπως ισχυρίστηκε ό Ευγένιος, δανείζεται θεμελιώδεις χριστιανικές αξίες - την ειρήνη, την αδελφοσύνη, την ενότητα, την αγάπη - και τις διαστρεβλώνει για να εξυπηρετήσουν την προώθηση αμιγώς επίγειων στόχων.

Δεν καταργεί ανοικτά το Χριστιανισμό, απλώς τον επανερμηνεύει και μάλιστα τόσο διεξοδικά, ώστε ειλικρινείς Χριστιανοί οδηγούνται να εργαστούν για τούς ίδιους στόχους, όπως εκκοσμικευμένοι ιδεαλιστές οι όποιοι επιζητούν να οικοδομήσουν το δικό τους ουράνιο βασίλειο, εδώ στη γη.

Ό Ευγένιος ταύτισε τον εγκόσμιο ιδεαλισμό της σύγχρονης εποχής - απ' όπου κι αν  προέρχεται:

από «χριστιανούς», αποκρυφιστές, κομμουνιστές, ή Δυτικούς με κοσμικό φρόνημα - με μια μορφή της αρχαίας αίρεσης ή οποία ονομάζεται χιλιασμός.

Ό χιλιασμός, εκτός από το θεολογικό ορισμό του, ως συγκεκριμένη χριστιανική αίρεση,
(οι χιλιαστές πιστεύουν ότι ό Χριστός θα έρθει σύντομα στη γη και θα βασιλέψει εδώ μαζί με τούς άγιους Του για χίλια χρόνια, πριν από το τέλος του κόσμου) , αναφέρεται γενικότερα σε οποιαδήποτε εκκοσμικευμένη πίστη, προς κάποια μελλοντική εποχή τέλειας ειρήνης και ουράνιας ευλογίας
στη γη.

Ό χιλιασμός - μαζί με το μηδενισμό, του οποίου την «πιο φωτεινή πλευρά» εκφράζει - είναι το κλειδί για την κατανόηση του πνεύματος τής εποχής, διότι είναι το κομβικό σημείο γύρω απ' το όποιο πολλά ανόμοια στοιχεία θα ενωθούν.


Στις διακηρύξεις τής σύγχρονης ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, ό Ευγένιος είδε τις πιο προφανείς ενδείξεις ενός «αναπροσανατολισμού» των χριστιανικών αξιών προς την κατεύθυνση του εκκοσμικευμένου χιλιασμού.

Ανέφερε χαρακτηριστικά την έκκληση του πάπα Ιωάννη του XXIII προς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να υπακούσουν στον «πνεύμα των καιρών» και την αξιοσημείωτη δήλωσή του ότι:
«Η φωνή των καιρών είναι ή φωνή του Θεού».

Επεσήμανε τα χλευαστικά σχόλια του πάπα απέναντι στην ιδέα ότι το τέλος του κόσμου μπορεί να πλησιάζει και την διεξοδική, απεναντίας, προσπάθειά του να αναπτύξει το δόγμα για μία επικείμενη «νέα τάξη στις ανθρώπινες σχέσεις».

Αντιπαραθέτοντας την βιβλική εντολή «μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω» (Α' Ιωάννου, 2:15), ό Ευγένιος παρέπεμψε στα λόγια του πάπα Παύλου του VI:

«Θα αγαπάμε την εποχή μας, τον πολιτισμό μας, την τεχνική επιστήμη μας, την τέχνη μας, τον αθλητισμό μας, τον κόσμο μας».

Όπως ακριβώς αυτό το εγκόσμιο αίσθημα οικουμενικής αισιοδοξίας είναι μια νοθευμένη μορφή αγάπης, αλλοιωμένη σε σχέση με την αληθινή Χριστιανική αγάπη, έτσι και ή αντίληψη του λεγόμενου «νέου χριστιανισμού» περί ενότητας, είναι μια εξωτερική απλώς απομίμηση της πνευματικής και εσωτερικής ενότητας των πιστών, για την οποία μίλησε ό Κύριος.


Ό πάπας Ιωάννης ό XXIII θριαμβολογούσε, μιλώντας για την «ενότητα στην εκτίμηση και το σεβασμό απέναντι στην Καθολική Εκκλησία, πού ζωογονεί όσους ακολουθούν μη-Χριστιανικές θρησκείες».

Υπό το φώς αυτής της δήλωσης, ό Ευγένιος συμπέρανε:

 «Αν ή ανθρωπότητα καταφέρει πραγματικά, όπως ισχυρίζεται ή Ρώμη, να φτάσει σε μια ορατή θρησκευτική αρμονία επί της γης, αναμφίβολα αυτό δε θα έχει να κάνει με μια κοινή Χριστιανική Πίστη, αλλά με κάποια συμφωνία τέτοιας μορφής βασισμένη στην ανοχή και το σεβασμό».

«Ό ανθρωπιστικός ιδεαλισμός» - εξήγησε ό Ευγένιος - «είναι ότι απομένει από το χριστιανισμό, όταν συγκεκριμένα ή Χριστιανική Αλήθεια έχει εκλείψει από αυτόν.
Είναι το κοινό έδαφος στον όποιο Χριστιανοί και μη-χριστιανοί μπορούν να συνυπάρξουν σε ενότητα διότι ακριβώς επειδή πήγασε από το Χριστιανισμό και άντλησε από το Χριστιανικό δόγμα τις ειδικές αρχές του, έχει ακόμα απήχηση σε οποιονδήποτε πιστεύει πρώτα στον άνθρωπο και στην επίγεια ευτυχία.

Καθένας ό όποιος αποδέχεται αυτό το δόγμα, μπορεί να του δώσει όποιο νόημα θέλει.

Οι Χριστιανοί μπορεί να βρουν σ' αυτό την επίγεια όψη ενός δόγματος το οποίο, στην πληρότητά του, μιλά επίσης και για τον Παράδεισο- οι μη-χριστιανοί μπορούν να εντοπίσουν εκεί, ένα δόγμα για τον άνθρωπο και για μια «ανώτερη πραγματικότητα» πού δεν παραβιάζει τις δικές τους συγκεκριμένες ιδέες για το τι υπάρχει πάνω απ' τον άνθρωπο και πέρα απ' αυτόν τον κόσμο και οι αντιχριστιανικοί μπορούν να βρουν σ' αυτό, μια έκφραση παγκόσμιας σοφίας,  η οποία εξαντλεί από μόνη της τις θρησκευτικές ανάγκες του ανθρώπου.

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ή Ρώμη μπορεί να γίνει ό δάσκαλος της ανθρωπότητας και ή πηγή του οικουμενιστικού ανθρωπισμού τον όποιον «κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος «μπορεί ν' αποδεχτεί, χωρίς να αποδέχεται και τη συγκεκριμένη Χριστιανική Πίστη από την οποία προήλθε».

Δύο χρόνια αφότου ό Ευγένιος έγραψε τα παραπάνω, στις 4 Οκτωβρίου 1965, ό πάπας Παύλος VI έκανε μία πρωτοφανή για τα ιστορικά δεδομένα προσφώνηση ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών.

Το γεγονός επαλήθευε τα όσα είχε πει ό Ευγένιος στον Γκλέμπ για τα Ηνωμένα Έθνη το 1961, την ημέρα που συναντήθηκαν για πρώτη φορά.

«Αν εξετάσουμε την προσφώνηση του πάπα στα Ηνωμένα Έθνη»- έγραψε ό Ευγένιος - «αποκαλύπτεται ένα πολύ σπάνιο γεγονός:

δεν αναφέρεται καθόλου κατά την διάρκειά της ό σκοπός της Εκκλησίας του Χριστού, ενώ το όνομα του Χριστού ακούγεται μόνο μια φορά κι αυτό, σε μια αμφιλεγόμενη πρόταση στον τέλος.

Ίσως να θεωρείται δεδομένο ότι το κοινό γνωρίζει τί εκπροσωπεί ό πάπας- πράγματι είπε:

"Γνωρίζετε την αποστολή μας". Παρακάτω όμως, διευκρινίζοντας την "φιλοδοξία" της εκκλησίας της Ρώμης, ό πάπας περιορίστηκε να πει ότι (ή Εκκλησία) εύχεται να είναι "μοναδική και παγκόσμια" - "στην πνευματική σφαίρα!"

»Μόνο για ένα λεπτό στην προσφώνησή του, έμοιαζε σαν να ετοιμαζόταν να πει ένα λόγο γνήσιου Χριστιανισμού. Αναφερόμενος στην εντολή του Κυρίου προς τούς αποστόλους Του να «πάνε και να μεταδώσουν το χαρμόσυνο μήνυμα σε όλους τούς λαούς», ό πάπας ανακοίνωσε ότι πραγματικά είχε ένα «χαρμόσυνο μήνυμα» για «όλους τούς λαούς» οι όποιοι εκπροσωπούνται στα Ηνωμένα Έθνη.

Για τούς Χριστιανούς, αυτό μπορεί να σημαίνει μόνον ένα πράγμα: το χαρμόσυνο άγγελμα της σωτηρίας, της αιώνιας ενότητα Θεώ ζωής.

Ό πάπας ωστόσο είχε ένα διαφορετικό μήνυμα, πού εξέπληξε: "θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μήνυμά μας είναι... μια μεγαλειώδης ηθική επικύρωση του υψηλού αυτού θεσμού» αυτό προσφέρει η Ρώμη σήμερα στη θέση του Χριστιανικού Ευαγγελίου!...

»Τα ιδανικά του πάπα δεν προέρχονται από τον Κύριό μας, ούτε από τους Αποστόλους και τους Πατέρες της Εκκλησίας του Χριστού, αλλά από τούς φαντασιόπληκτους ορθολογιστές της μοντέρνας εποχής οι όποιοι έχουν αναβιώσει την αρχαίας αίρεση του χιλιασμού - το όνειρο μιας επίγειας χιλιετίας (millenium).

Αυτή ή αίρεση φάνηκε σαφώς, στην έκκληση του πάπα για μια «νέα εποχή» («new age») της ανθρωπότητας και για μια «νέα ιστορία - ειρηνική, αληθινά ανθρώπινη ιστορία, όπως την υποσχέθηκε ό Θεός στους καλοπροαίρετους ανθρώπους».

Ή Εκκλησία του Χριστού ποτέ δεν δίδαξε αυτό το περίεργο δόγμα είναι ωστόσο ένα από τα θεμελιώδη δόγματα του ελευθεροτεκτονισμού, του αποκρυφισμού και πολυάριθμων άλλων σεκτών, ακόμη και (χωρίς αναφορά στον Θεό) του μαρξισμού.

Ό πάπας χαιρετίστηκε από τον Τύπο ως «προφήτης», επειδή υιοθέτησε αυτή την σεκταριστική φαντασίωση στον κύριο σώμα του λατινικού δόγματος.


ΒΙΒΛ. Π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΤΟΜΟΣ Α

Πηγή:  http://apantaortodoxias.blogspot.com/

http://amethystosbooks.blogspot.com/2011/05/blog-post_7718.html
...........................................................................................................


14 σχόλια:

  1. Αγαπητή Σαλογραία,

    Χίλια ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να δω και να ακούσω τον S. Rose.

    Να είσαι πάντα καλά!

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παναγιώτη

    Μετά τον άγιο Ιωάννη Μαξιμόβιτς, ο π. Σεραφείμ Ρόουζ,
    είναι ο λατρεμένος μου άγιος διανοούμενος των νεότερων χρόνων...
    Νομίζω ότι έγραφε με μεγάλη φώτιση, μεγάλη ταπείνωση, ταπείνωση, ανυπόκριτη αγάπη,απερίγραπτη λεπτότητα, με έναν αχτύπητο συνδυασμό πατερικής ανόθευτης σκέψης και γλώσσας σύγχρονης, με ένα στίλ που κανείς άλλος να μιμηθεί ΔΕΝ είναι δυνατόν, επειδή όπως λένε και οι γάλλοι,
    "ΤΟ ΣΤΥΛ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ" και ο κάθε άνθρωπος ώς δημιούργημα, ακτινοβολεί ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, μέσα στην Αγιοπνευματική ομορφιά του.

    Ο πρώτος τόμος της βιογραφίας του, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ μεταφρασμένος από τη ΧΑΡΑ ΛΙΑΝΑΝΤΩΝΑΚΗ, ΑΞΙΖΕΙ να διαβαστεί από ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΚΑΙ ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

    Δεν θα έλεγα τα ίδια ενθουσιώδη για το δεύτερο τόμο.

    Τον τρίτο τόμο δεν θυμάμαι αν τον αγόρασα και φοβάμαι να τον διαβάσω λόγω του ...τραύματος που ακόμα με τυραννάει από την ελλιπή μετάφραση του δεύτερου τόμου που κάποιος άλλος
    (ΟΧΙ Η ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΧΑΡΑ ΛΙΑΝΑΝΤΩΝΑΚΗ)
    ως μεταφραστής έκανε.

    (Έχω καταντήσει πολύ αυστηρός κριτής βιβλίων με την ηλικία, δυστυχώς...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υ.Γ.Υ.Γ.
    Να θυμίσω για όσους δεν το γνωρίζουν ότι "Ευγένιος"ήταν το κατά κόσμον όνομα του π. Σεραφείμ.

    Επίσης να θυμίσω ότι ανήκε στην Εκκλησία των Ρώσων της ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ που εκείνο τον καιρό είχε ως πρόεδρό της το Αγιο Μητροπολίτη Φιλάρετο
    (το λείψανό του βρέθηκε άφθορο, πολλά χρόνια μετά θάνατον και ανακηρύχθηκε Άγιος από τη Ρωσική Διασπορά).

    Ο Φιλάρετος είχε γράψει "Επιστολές Πόνου", στον Πατριάρχη Κωνσταντινοπόλεως Αθηναγόρα, το 1969, ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

    Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, τον καιρό που ζούσε και ο Άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς(+1966)
    και ο Μητροπολίτης επικεφαλής της ο Άγιος Φιλάρετος(+1985)
    ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
    ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ, επομένως
    ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

    ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΓΝΟΟΥΣΕ ΕΠΙΣΗΜΩΣ
    τόσο ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ,
    όσο και τα κείμενα ΤΟΥ Π.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ, του Αγίου Ιωάννη Μαξιμόβιτς.(συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. (συνέχεια από προηγούμενο)

    Τώρα- ΠΟΛΎ ΠΡΟΣΦΑΤΑ- που οι Ρώσοι της Διασποράς ενώθηκαν, ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΜΟΣΧΑΣ, ε τώρα και η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΚΑΙ Π.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ και στα έντυπά τους
    οι εκδοτικοί οίκοι
    -οι φίλα προσκείμενοι στην ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ-
    ΜΙΛΟΥΝ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ,με σεβασμό
    Α Π Ο Σ Ι Ω Π Ω Ν Τ Α Σ, όμως, εν πολλοίς
    ("ΤΥΧΑΙΑ"ΆΡΑΓΕ; δε νομίζω...)
    ΤΗΝ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥς ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
    ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ...

    και κυρίως ΑΠΟΣΙΩΠΩΝΤΑΣ

    ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
    ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ( με τις λοιπές Εκκλησίας που μετέχουν και στο προδοτικό, ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟ, ΠΑΓΚΌΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ)

    ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΩΣ.
    ΤΏΡΑ,βέβαια, ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΑΝ ΚΑΙ ΕΓΙΝΑΝ ΑΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΦΟΒΑ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ...

    Αυτά προς προβληματισμόν νκαι ενημέρωση των ενδιαφερομένων για τα γεγονότα...και λυπούμαι αν κάποιους μπορεί να στενοχωρήσω με τις επεξηγήσεις μου όμως...όφειλα να τις κάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σαλογραία μου πολύ σημαντικά είναι αυτά που γράφεις, και πρέπει να σταθούμε σοβαρά απέναντι σ αυτά τα δεδομένα. Είναι λογικό οτι πιο πετυχημένη επίθεση κάνει εκείνος που δεν φαίνεται να επιτίθεται.. Εκείνος που μπερδεύει τα πράγματα έτσι ώστε να μοιάζουν με τ Αυθεντικά. Γνώρισα μια γυναίκα στη δουλειά μου, μητέρα, που όπως προχωρούσε η συνέντευξη καταλάβαινα μια ανισορροπία, Κάτι δεν πήγαινε καλά στην προσωπικότητα, Κάτι έβλεπα, απροσδιόριστο..μέχρι που σε κάποια ερώτηση μου είπε οτι είναι μάρτυρας του Ιεχωβά. Και επι πλέον λέει οτι : Πιστεύω στο Θεό! Λοιπόν: Ξέρεις που πατάνε τούτοι οι λύκοι με προβιά προβάτου; Σε προσωπικότητες που ως παιδιά δεν πήραν την εγγύτητα, τη στοργή, την ουσιαστική επικοινωνία με γονιό, και "τη δίνουν αυτοί", υποδύονται πολύ καλά αυτό το πράγμα. Όταν τη ρώτησα που στηρίζεται στη ζωή, μου είπε στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μου που είναι φίλοι μου.. και στο Θεό... Πού αλλού πατάνε; Σε προσωπικότητες με περιορισμένη σκέψη, ή με ελλείμματα, ή με ευαλωτότητα, ή με τάσεις να εξαρτηθούν, ή με προβλήματα ψυχισμού, και έτσι σύρουν στην απώλεια ψυχές υπερ ων Χριστός απέθανεν! Τι κάνουμε όλοι εμείς γιαυτό; Πρακτικά τι κάνουμε; Στεκόμαστε Κοντά στους ανθρώπους; Όλοι μας, απ όποια θέση ο καθένας...στεκόμαστε; Μεταδίδουμε Εκείνο του Χριστού; ή αφήνουμε τους ανθρώπους να στέκονται μόνοι 38 χρόνια και να λένε:άνθρωπον ουκ έχω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Επρεπε να ενωθούν με το Πατριαρχείο της Μόσχας,εφόσων και αυτό έχει κοινωνία με τις άλλες εκκλησίες που κοινωνούν με τους Οικουμενιστές;
    Απορία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρεγγίνα και ανων.

    Σας ευχαριστώ για τοποθέτηση και ερώτηση.

    Ταπεινή δική μου απάντηση στην ερώτηση που κάνεις, αγαπημένο μου, είναι ότι:

    -ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ ΜΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ.

    όμως...μάλλον ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΤΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΝΕΩΤΕΡΙΖΟΝΤΕΣ όπως ο Μητροπολίτης μετά από αυτούς , ο Λαύρος, όπως και ο Μάρκος Γερμανίας, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ( ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΚΕΥΗ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΖΟΜΕΝΑ ΕΝ ΠΑΝΤί) ΚΑΙ..."έσπασαν" και ενώθηκαν με τους κοινωνούντας με την αίρεση κι αυτοί.
    ................................

    Θυμάμαι κάτι καλά παιδάκια που ξέρω, όταν άκουσαν ότι ένας πενηντάχρονος ιερέας έγγαμος, τα έμπλεξε με την τριαντάχρονη έγγαμη επίσης πνευματική του κόρη, κάγχασαν και είπαν:

    -Τώρα έχει σειρά ο παπάς της δικής μας ενορίας.
    Πού θα πάει! Θα "σπάσει" κι αυτός.
    Ολοι "σπάνε" στο τέλος!
    ...................................
    Τους άκουσα με τι χαρά που το λέγαν και πόνεσε η καρδιά μου:σαν να μιλάγαν εξαποδοί από το στοματάκι τους.

    Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.
    ΟΙ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ, ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ..
    .................
    -Καλέ ιερέα της ενορίας μας, σε παρακαλώ, ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ.
    ΑΝΤΕΞΕ,ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΛΕΜΕ
    ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΓΕΣ;
    ΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ..
    ΔΙΟΤΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ
    ΛΙΓΟΙ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
    ΕΧΕΙ ΣΧΙΣΤΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΕΚΑΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ
    ΟΙ ΜΕΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΕ
    ΚΑΙ ΟΙ ΔΕ ΜΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΝ
    ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ''ΤΟΝ ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ'' ΤΟΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ.
    ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΑΙ
    ΕΝΩ ΑΛΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΝΕΥΣΕΙ ΑΝΕΜΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
    ΑΛΛΟΙ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ [ΒΛΕΠΕ ΕΣΦΙΓΜΕΝΙΤΕΣ]
    ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΟΥΤΕ ΑΓΑΠΗ ...ΟΥΤΕ ΑΛΗΘΕΙΑ...ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ.
    ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΛΕΓΟΥΝ ''ΤΡΕΧΕΙΣ ΜΑΤΑΙΑ''ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ..ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΛΕΝ ''ΟΧΙ! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ..ΜΕΡΙΚΟΙ ΛΙΒΑΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑ ΘΑΡΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΡΙΠΤΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ.
    ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΜΟ
    ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ'' ...'' ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΜΙΣΟΚΑΛΟΣ..
    ΝΤΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ.
    Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΙ!
    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
    ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ..
    ΠΗΝ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πηνελόπη
    είμαστε σε ΈΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ...

    Έκαστος ας ΠΡΑΞΕΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ.

    ΠΡΑΤΤΩ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ για μένα
    σημαίνει ότι εδώ που είμαι, είμαι, επειδή ΠΙΣΤΕΥΩ ότι
    ΕΔΩ(σε αυτή την ενορία και σύνοδο) ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ
    Η ΑΠΑΞ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙΣΑ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ, ΠΙΣΤΙΣ.

    Δεν είμαι "εδώ"για να με θυμιάζουνε, ούτε για να βγάλω χρήματα, ούτε για να βρώ άντρα ή νύφη ή δεν ξέρω τι άλλο κίνητρο να σκεφτώ..

    Λοιπόν, Πηνελόπη, όποιος ΠΡΑΤΤΕΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΚΙΝΗΤΡΑ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ,
    ΚΑΙ λάθη να κάνει,
    ΘΑ ΕΛΕΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ, διότι ΕΚΕΙΝΟΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ,
    ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛο ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΣΕ Π Λ Α Ν Η
    η ανθρώπινη φύση.

    Αυτό σκέφτομαι και δεν επιθυμώ να ασχοληθώ με το ΠΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ, ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ.

    ΜΟΥ ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΩ Π ώ Σ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙ ΕΜΕΝΑ.

    Και ...συντρίβομαι βλέποντας ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ
    ΣΤΗΝ π ρ ά ξ η ...

    Σε ασπάζομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αχ καλή μου Σαλογραία. Μεγάλο και επώδυνο το θέμα σου. Και είναι τέτοιο, γιατί εξετάζει εμάς τους ανθρώπους και το πως είναι ικανός ο άνθρωπος με συνεταίρο τον μισόκαλο να διαστρεβλώσει τα πάντα. Αλλά έτσι ήταν πάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας, κι έτσι θα παραμείνει μέχρι το τέλος της. Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί είχε γράψει ο Γκάτσος.

    Πως μπορεί κανείς να βρει την αλήθεια μέσα στον χαμό της μάχης; Πως μπορεί κανείς να σταθεί για λίγο την ώρα που έρχονται κατά πάνω του τα μαχαίρια και οι σφαίρες και την ώρα που πέφτουν γύρω του νεκροί οι φίλοι του, πως μπορεί να σταθεί και να πει, γιατί μάχομαι; Αφού αυτή η μια στιγμή, μπορεί να του στοιχίσει την ζωή του.

    Δυστυχώς, αυτό είναι το σημερινό σκηνικό. Τρέχουμε στην μάχη της κάθε μέρας χωρίς να υποψιάζονται καν πολλοί τον λόγο για τον οποίο έχουν βρεθεί σε αυτόν τον πόλεμο. Άλλοι νικούν, άλλοι νικιούνται, άλλος φωνάζει από εδώ θα σωθούμε, άλλος από εκεί... Τρέχουμε αλλόφρονες, άτακτοι, και οι φωνές εκείνες της λογικής (ή καλύτερα της αγάπης) που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν τους αφινιασμένους ανθρώπους αρχίζουν και εκλείπουν.

    Και μέσα σε αυτόν τον χαμό, βλέπω έναν Ιησού Χριστό να κλαίει... Ου γαρ οιδασι τι ποιούσι... Άκουσε άραγε ο Πατέρας τον Υιό στην έκκληση του αυτή; Μάλλον ναι, αφού δυο χιλιάδες χρόνια μετά και κάτι ψιλά, βρίσκομαι εγώ εδώ πάνω από ένα από πληκτρολόγιο μετά από τόσες και τόσες γενιές από τότε που η ανθρωπότητα σταύρωσε τον Θεάνθρωπο να γράφω τις σκέψεις μου. Πως έγινε αυτό; Αλλάξαμε; Όχι. Μας συγχώρεσε γιατί δεν ξέρουμε τι κάνουμε και γιατί του το ζήτησε ο Υιός Του. Ως πότε αυτό θα αποτελεί αιτία να μας συγχωρεί; Άγνωστό.

    Ήλος

    Υ.Γ. Αγαπημένος ο π. Σεραφείμ Ρόουζ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ήλε
    Ή Ιστορία έχει τελειώσει.
    Απλώς τώρα κρίνεται εκάστου η προαίρεσις...
    Ευχαριστώ για την επίσκεψη...
    Καλό ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ακούσαμε σήμερα "πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν" το οποίο πολύ απέχει από τον "χιλιασμό" που διακηρύττουν οι δυτικοί είτε ως παπικοί,είτε ως χιλιαστές. Διότι "η γαρ σαρξ επιθυμεί κατά του πνεύματος, το δε πνεύμα κατά της σαρκός" και "ει πνεύματι ζώμεν, πνεύματι και στοιχώμεν". Το πρόβλημα λοιπόν είναι η αποπνευματοποίηση του "χριστιανισμού". Συμφωνώ δε απολύτως με την Πηνελόπη στο τι παγίδα έχει στήσει ο διάβολος.
    Στέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Στέλιο φίλτατε
    αρκεί κανείς να παραβρεθεί ως θεατής σε γάμους που γίνονται σε κτήματα της ...καλής κοινωνίας,

    (ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΝΑΪΣΚΟ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΕΞΩ...μέσα στη...Mother Nature)

    για να ΦΡΙΞΕΙ με τον ΕΜΠΑΙΓΜΟ που γίνεται στο μυστήριο από τις φωτογραφήσεις, ακόμα και από τα ανέκδοτα που λένε κατά τη διάρκεια του Μυστηρίου, οι ...ιερουργούντες παπάδες, μη ενοχλούμενοι ουδαμώς από τα... ματζαφλάρια της βιντεοσκόπησης, κάτι παλούκια τρίμετρα- τόοοσα με το συμπάθιο- που αιωρούνται στον αέρα, μπρος στα μούτρα του παπά και των νυμφευομένων, επειδή επιθυμούν να μας αφήσουν το γάμο αξέχαστο, μα για Ονομααα!.

    Και μετά, στην ώρα του φαγητού ανάμεσα στα υπέροχα σερβίτσια, και τα περιποιημένα γρασίδια, να οι γιγαντοθόνες να προβάλλουν, στους αποσβολωμένους καλεσμένους,τα στιγμιότυπα από τη ζωή του ζεύγους(δίκην ερωτικής ταινίας, και με μαγιό τολμηρές περιπτύξεις στην παραλία ) που μόλις στεφανώθηκε.

    ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ απλώς ΜΙΚΡΟΤΑΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΥΠΕΡΤΑΤΗς ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗς ΚΑΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ του Γάμου,
    απλώς
    ΚΡΑΤΑΙΟΥΤΑΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Υ.Γ.
    κατ' αναλογίαν, η εκκοσμίκευση είναι πλέον ΠΑΝΤΟΥ.
    Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΟΛΕΡΑ ΤΟΥ ΝΟΥ, ΠΟΥ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΩΝΕΙ ΨΥΧΕΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή