Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Ανήσυχε, διάβασα, μπήκα και στο μπλογκ του ανήσυχου, σε ένα λινκ που υπήρχε εκεί, άφησα σχόλιο και μου έβγαλε ότι το μπλογκ του ανήσυχου καταργήθηκε. Τι να υποθέσω; δεν ξέρω.
Γιαυτό Μόνον Εκείνη νικά τον Θάνατο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλογραία μου, ας πεθάνουμε από Αγάπη Θεού και ανθρώπου, για ν αναστηθούμε..
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΡεγγίνα μου, σ ευχαριστώ...
Δεν είχα σύνδεση όλη μέρα ...τώρα είδα όλα τα αγαπητικά σας ραβασάκια...
Σε φιλώ με πολλή χαρά
Χριστός Ανέστη!
Αν θες διαβασε τη συνεντευξη μου στο THE F WORD : http://thewordf.blogspot.com/2011/05/blog-post_03.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνήσυχε,
ΑπάντησηΔιαγραφήδιάβασα, μπήκα και στο μπλογκ του ανήσυχου, σε ένα λινκ που υπήρχε εκεί, άφησα σχόλιο και μου έβγαλε ότι το μπλογκ του ανήσυχου καταργήθηκε.
Τι να υποθέσω; δεν ξέρω.