..............................................................................
Θησαυρέ μου
Να είσαι για τους ανθρώπους, Παρηγορητής
όπως το Φως
όπως η Θεία Μουσική του Πνεύματος της Ειρήνης,
που τους γεμίζει τα μάτια
με Δάκρυα
Άγιας Χαράς!
Σε ασπάζομαι, τρις,
Με Αγάπη Περιστερά, που φτερουγίζει ως τον Αγλαό Ουρανό,
της Πίστης
και της Ελπίδας...
Σαλογραία
η γη δε θέλει τόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ ναι, αγαπημένο μου...
Σ'ευχαριστώωωωω! θα το διορθώσω αμέσως...
Φιλιάαα!
Ο καθένας βλέπει ότι μπορεί να δει, κι ακούει ότι μπορεί ν ακούσει...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτό είναι όντως ..αξιοθαύμαστο...!
Εμένα με πλημμύρισες Συγκίνηση και Ευχαριστία.
Σ ευχαριστώ Σαλογραία μου.
Βασίλισσά μου- των Ρόδων...Ρεγγίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σημερινά λόγια,
(που και ΜΕΣΟΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ εορτάσαμε, άντε άλλες 25 μέρες και φτάνουμε στς ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ την ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΜΕΡΑ)
αποτελούν σπέσιαλ ευχές προς το λατρεμένο μου Στέφανο...
Σαν σήμερα η μάνα του, τον έφερε σε τούτο τον κόσμο, προκειμένου να μπεί κι αυτός
στη Στιγμιαία Δοκιμασία της Μυστικής Προαίρεσης...
σε κείνη που εισήλθε κάποτε και ο μέγιστος των Αποστόλων Πέτρος,
όταν δέχτηκε τρεις φορές
-μετά τη Λαμπροφόρο Ανάσταση-
από τον Κύριο Ιησού,
το Αιώνιο Ερώτημα:
-Σίμων Ιωνά, αγαπάς με, ΠΛΕΙΟΝ τούτων;
Και ο Πέτρος ολόθερμα,
βαθιά Μετα-νοημένος, για την πρότερη τύφλωση, απάντησε τρείς φορές επίσης,
(για ΟΛΗ την αιωνιότητα, με Άγιο πάθος απάντησε...)
Αναστημένος κι αυτός απ' τον Αναγεννητικό Πόνο της Αγιάτρευτης Θείας Αγάπης:
-Ναι, Κύριε, σύ οίδας, ότι Φιλώ ΣΕ!
Και τότε... Λέγει αυτώ(=τω Πέτρω) ο Κύριος:
- Βόσκε τα αρνία μου...»
(Ιωάν. 21,15 καί 16-17)
Αγαπημένη Φίλη, παρηγοριά της ψυχής μας... μα όποτε μπω στο "κελάκι" σου, ευωδιάζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε τόσο μα τόσο πολύ...
Να χαίρεσαι και τον Στεφανάκο σου
Λένα περιστεράκι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ευχαριστία όλη δική μου...
Μακάρι να καταφέρνουμε -άπαντες οι αγωνιζόμενοι-να εκπέμπουμε "ευωδία Χριστού"που γράφει και ο Απόστολος.
Δύσκολο, μια και απαιτείται ΣΥΝΕΧΗΣ
ε γ ρ ή γ ο ρ σ η, και Μετά-νοια
Εύχου για το Στέφανο...να γίνει αυτό για το οποίο είναι πλασμένος να γίνει...
Καμιά φορά με πιάνει θλίψη μεγάλη ότι τάχα αυτοί που αγαπώ είναι "μακριά" από το θεό... Και τότε ένας Αγαπημένος που ξέρει να με συνεφέρνει μου λέει τάχα απότομα και άγρια... "κοίτα να δεις, μόνο για σένα να αμφιβάλλεις ότι θα μπεις στην Αγκαλιά Του... Για κανέναν άλλο δεν σου επιτρέπεται να αμφιβάλεις... Όλους σωσμένους κι όλους Αγίους να τους βλέπεις... εκτός από τον εαυτό σου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά μου χαμογελά...
Και τα λόγια του, μαγικά μου παίρνουν τη θλίψη και με κάνουν να βλέπω τους Αγαπημένους μου σαν Αγίους. Και αλήθεια είναι ήδη Άγιοι όσοι αγαπάμε. Και τα Αγαπημένα Αγόρια σου Άγιοι είναι... εμείς μπορεί να μην το ξέρουμε ακόμη, Εκείνος όμως το ξέρει...
Το άγχος της αγάπης μας μας κάνει να νομίζουμε ότι οι αγαπημένοι μας είναι μακριά από το Θεό, αλλά ο Θεός δεν είναι μακριά από κανέναν...
Χρονιά πολλά γλυκιά μου
Να καμαρώνεις τα Όμορφά σου Αγγελούδια...
Λένα πωπω...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι μου είπες τώρα...με συγκινείς...
Θα σου πώ σε προσωπικό μέιλ, κάποια στιγμή περισσότερα...
Ο Θεός να σου ανταποδώσει...
Μικρό το Λάθος Αγαπητέ Ανώνυμε 18 Μαίου 10.22.π.μ αυτό με τον Τόνο με την Γή. Υπάρχουνε πιο Σοβαρά πιο Ουσιώδη Λάθη. Ωραία τα Βίντεα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ.
Ποιος Κ. είσαι, καλό μου;
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
Ο Κ. που αγαπάει τον Τέσλα;
"Ο Κωσταντίνος ο μικρός κι ο καστροπολεμήτης";που λέει και το δημοτικόν άσμα;