Τα θαύματα ΔΕΝ αποτελούν εκκλησιολογικό κριτήριο

Τά θαύματα δέν ἀποτελοῦν ἐκκλησιολογικό κριτήριο, εἴτε μέ τό νέο [εορτολόγιο] συμβαίνουν εἴτε μέ τό παλαιό [ εορτολόγιο ], εἴτε μέ Οἰκουμενιστές, εἴτε μέ συντηρητικούς. 

Ἕνα ἅγιο λείψανο - πού θαυματουργοῦσε πρίν καταλάβουν οἱ αἱρετικοί τούς ναούς τῶν Ὀρθοδόξων - θαυματουργεῖ καί μετά, καί δέν παίρνει παράσημο ἀπ' αὐτό ἡ αἵρεση (Ἰουστίνου, ἐρωτ., ε΄).

Τό Ἅγιο Φῶς κι ἡ Νεφέλη βγαίναν καί σέ περιόδους αἱρετικῶν Πατριαρχῶν, αὐτό δέν σημαίνει τίποτα γιά τούς Ὀρθοδόξους. 

Ἐπί Μονοθελητισμοῦ ἔβγαιναν ἐπίσης, ἀλλ΄ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής (μακάρι νά μιμηθοῦμε τόν 'φανατισμό' καί τόν 'φονταμενταλισμό' του) δέν κοινωνοῦσε μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων.

 "Μήν τό θεωρεῖς τίποτα σπουδαῖο πράγμα, ὅταν κάποιον ἀνάξιο ἤ ἑτερόδοξο βλέπεις νά θαυματουργεῖ", ὑπενθυμίζει ὁ ἅγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης, "Πολλές φορές, πολλοί ὄχι μόνο ὀρθόδοξοι ἁμαρτωλοί ἀλλά καί αἱρετικοί καί ἄπιστοι ἔκαναν θαύματα καί προφήτεψαν, ἀπό συγκατάβαση τοῦ Κυρίου. 

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, γιά κάποιους λόγους, ἐνήργησε καί σέ ἀναξίους καί βεβήλους. Καί δέν εἶναι ἀπό αὐτά πού θά καταλάβουμε κάποιον ἄν εἶναι ἅγιος" (ἐρωταποκρίσεις, Κ΄).

Θαύματα συμβαίνουν καί μέ τό παλαιό καί μέ τό νέο, καί μέ Οἰκουμενιστές καί μέ τούς ΓΟΧ καί μέ μονοφυσῖτες καί μέ νεστοριανούς καί μέ παπικούς καί μέ κάθε καρυδιᾶς καρύδι. 

Τό θαῦμα τῶν Κολλύβων ἔγινε μέ τόν ἀρειανόφρονα Εὐδόξιο Κων/πόλεως (360-370 μ.Χ.). 

Τό θαῦμα τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, ὅταν σώθηκε ἀπό τούς Ἀβάρους ἡ Πόλη, τό 626 μ.Χ., ἔγινε μέ τόν αἱρετικό Πατριάρχη Σέργιο.

"Ἐκεῖνος πού ἔχει ΠΙΣΤΗ μαζί μέ ΕΡΓΑ εἶναι καλύτερος ἀπό ἐκεῖνον πού κάνει σημεῖα καί θαύματα", λέει ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Ν. Θεολόγος. 


"Ἐπειδή ποιό εἶναι τό κέρδος· τί τό ὄφελος σ' ἐκεῖνον πού κάνει σημεῖα ἄν ἀποδιωχθεῖ ἀπό τήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί κληρονομήσει τήν γέενα τοῦ ἀσβέστου πυρός;".

Τό Λαυσαϊκό ἀναφέρει ὅτι ἑνός μαθητή τοῦ Ὠριγένη τό κρεβάτι μετά τόν θάνατό του γιάτρεψε ἀρρώστους. Λοιπόν μέ τό θαῦμα αὐτό ἔγινε ὀρθόδοξος ὁ Ὠριγένης; 

Κι οἱ θεοί τῶν ἑλλήνων, λέει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος "πολλάκις διά τῆς αὐτῶν τέχνης νοσήματα ἀπήλασαν, καί πρός ὑγίειαν τούς κάμνοντας ἐπανήγαγον. Τί οὖν, κοινωνῆσαι δεῖ τῆς ἀσεβείας διά τοῦτο; Μή γένοιτο…” (PG 48, 854).

Δέν ἔχω ἀνάγκη ἀπό θαύματα, λέει ἀλλοῦ ὁ ἴδιος ἅγιος, οὔτε ἀπό 'ἐνέχυρα' καί σημεῖα. 

Αὐτός πού ἔχει ἐλαττωματική πίστη εἶναι πού τά χρειάζεται (PG 50, 459).

 Τό ζητούμενο ἑπομένως εἶναι Πίστη ὀρθή (καί ἀκοινωνησία μέ τήν αἵρεση). 

Ὅποιος, ἀντίθετα, προτιμᾶ ἐντυπωσιακά ἐπιχρίσματα θρησκευτικῶν τελετῶν, μουσικές, ψαλμωδίες, ἄμφια καί βυζαντινό διάκοσμο καί πλήθη, τοῦ δίνονται εὐκαιρίες νά ἱκανοποιήσει καί αὐτά. 

Καθένας ὅ,τι ζητάει παίρνει. 

Ὁ Θεός μας βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους.

υπογραφή πβ
................................................................................
[σχολιάκι: 

Γειά σου μπατίρ Β. τσίφτη και καραμπουζουκλή! 
Είσαι πράγματι, ποοολύ διαβασμένος, Πατερικός χαρτοπόντικας,- και τύφλα να 'χουν οι βιβλιοθήκες του Boston! 

Ευανθία η Σαλογραία 

-η υπογραφή αυτή τη φορά με παραμπομπή στην ανάρτηση για τους χαμένους παπάδες και την κυματική θεωρία της ύλης. Αν θες να διαβάσεις, ζούλα το "ποντίκι"πάνω στο όνομα ]