(η φωτο από tokleidi.com)
...Σου ξέφυγε κουβέντα; ...είπες στο αδελφό σου,
"άντε μωρέ και σύ";
Τελείωσε η υπόθεση.
Χύσε το αίμα σου, κόψε το κεφάλι σου,
ο λόγος σου μένει.
Γι' αυτό οι άγιοι πατέρες λένε:
Μέσα μας ας έχουμε πάθη, ας έχουμε όχι μία λεγεώνα,
αλλά λεγεώνες σατανάδων που να μας ρίχνουν κάτω και να αφρίζουμε, δεν πειράζει.
Η κουβέντα που θα πούμε για τον άλλο είναι χειρότερη.
Τις λεγεώνες τις βγάζει ο Χριστός αμέσως
και τις πετάει στον γκρεμό, στην θάλασσα.
Τον λόγο που θα πούμε, δεν μπορεί να τον διορθώσει.
Ο λόγος γίνεται πουλάκι, και πάει όπου θέλει.
Σκορπάει την αμαρτία σου και την αποκαλύπτει
σε όλους τους αγίους και σε όλους τους αγγέλους,
και θα την βρείς εκεί πάνω στον ουρανό.
Μπορεί να συγχωρεθείς για αυτό που έκανες,
αλλά ο λόγος σου δεν μαζεύεται, ανεβαίνει επάνω.
Τον εαυτό σου βρίσε τον, μούντζωσέ τον,
ό,τι θέλεις κάνε τον,
όχι όμως τον άλλον.
Αφού δεν έχεις δικαίωμα να σχίζεις έναν ξένο χιτώνα,
πόσο μάλλον δεν έχεις το δικαίωμα
να σχίζεις το σώμα του Χριστού.
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ
Φαντάσου να το στείλεις καί γραπτώς τι έχει να γίνει....
ΑπάντησηΔιαγραφήMαρίνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ άμα είναι να ...αναγορεύσω κάποιον που λέει και ο Παπαδιαμάντης, προτιμώ να τον...αναγορεύσω ΓΡΑΠΤΩΣ...διότι ΠΡΟ της ηλεκτρονικής εποχής τα γραπτά είχαν μια σταθερότητα οπωσδήποτε.
Τώρα βέβαια, τρέχα γύρευε τι αλλοιώσεις θα γίνονται εξεπίτηδες σε κείμενα μερικών στο προσεχές...άλλο θέμα αυτό...πάντως ναι...προτιμώ να "στολίζω" γραπτώς επειδή ΑΝ "στολίσω" προφορικώς, ο απέναντι μπορεί από την κακία του, να βάλει στο στόμα μου λόγια που ΔΕΝ τα είπα.
Με τα γραπτά η απάτη και η διαστρέβλωση ΙΣΩΣ είναι πιο δύσκολη...και πάλι..ο Θεός να μας φυλάει..πάντως...ΚΑΜΙΑ παρεξήγηση ΔΕΝ λύνεται με γραπτά.
Για να λυθεί παρεξήγηση πρέπει ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΠΟ οι παρεξηγημένοι και πικραμένοι και να ΦΑΝΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΑΛΑΚΤΟΜΠΟΥΡΙΚΟ, να γλυκαθούνε αρχικά, κατά την προαίρεση και μετά να ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΕΔΑΦΙΑΙΑ μετάνοια ΠΡΩΤΟΣ αυτός που ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΤΡΟΠΟ και μετά και ο αποδέκτης του κακού τρόπου.
Δύσκολα πράγματα αυτά. Απαιτούν ΤΑΠΕΙΝΟ ΦΡΟΝΗΜΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΕΥΦΥΙΑ από τη μεριά εκείνου που ΞΕΚΙΝΗΣΕ την άγρια επίθεση.
Σου φαινόμαστε, όμως, για ευφυής λαός;
Εμένα μου φαινόμαστε (έτσι όπως έχουμε καταντήσει δηλαδή)
για Πάβλακες.
Αν ξέραμε ΤΙ ΧΑΝΟΥΜΕ με την παραμικρή κακία μας, θα προτιμούσαμε να ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ επι΄τόπου, παρά να διαπράξουμε την παραμικρή κακία εις βάρος ΕΙΔΙΚΑ του ΑΔΕΛΦΟΥ μας.
Αλλά...ξαναλέω...ΔΕΝ καταλαβαίνουμε (και παπάδες και λαικοί) το Χριστό μας! (την έλεγε τη μάγκικη φράση ο συχωρεμένος ο μπαμπάς και μου έμεινε...΄)
Και όποιος δεν καταλαβαίνει το Χριστό του, πέφτει από το ένα λάθος στο άλλο, και από τη μια γκάφα στην άλλη και εκτίθεται ενώπιον των Αγγέλων, απερινοήτως...ίλεως ημίν γενού, Κϋριε...
Υστερόγραφο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έλεγε κάποτε, ο διευθυντής του Γενικού Εσπερινού Λυκείου Πατρών, ότι όταν για ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ λόγο, τσακωθούν άγρια δυο μαθητές (πράγμα πολύ συνηθισμένο σε κάθε σχολείο μεταξύ εφήβων)είναι ΠΑΡΑΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, να φέρουμε ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ σε αντιπαράσταση, να πει έκαστο τον πόνο του και να ακούσει τον πόνο του άλλου, να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν το ΠΡΟΒΛΗΜΑ που δημιούργησαν το καθένα με τη δική του στάση, και αφού τα πούμε και τα πούνε μεταξύ τους και ζητήσουν σε πρώτη φάση ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ συγνώμη, ΤΟΤΕ να τα αφήνουμε να ξαναπάνε στην τάξη.
Αν "θάψουμε" με αυταρχικό τρόπο, ΧΩΡΙΣ ΕΚΤΕΝΗ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ από βαρεμάρα δική μας, ή έλλειψη παιδαγικής κατάρτισης, το τσάκωμα μεταξύ των μαθητών και το παραβλέψουμε, αυτό μπορεί με την πάροδο των ημερών να διογκώνεται από το κοχλάζον μίσος τους , να διογκώνεται, να μας διαλύσει ΟΛΗ την τάξη και όλο το σχολείο και όχι μόνον, σε έσχατη ανάλυση.
Συμφωνώ μαζί του.
Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΛΟΓΙΚΗ αυτό το υπαγορεύει αλλά...σε έναν κόσμο απίστευτα ανώριμο και πνευματικά ακατάρτιστο ακόμη,όπου ζούμε όλοι μας, πολλά είναι αυτά που μακάρι να αλλάξουν προς το χριστιανικότερο και ψυχοσωματικά υγιαίστερο..