Τι είναι το Χριστοκεντρικό κήρυγμα;

Κάλεσε κάποιον παπά ο δεσπότης του, για να του κάνει αυστηρές συστάσεις για την «ανεπίτρεπτη» συμπεριφορά του. 

Και ανάμεσα στα άλλα «ανεπίτρεπτα», που του καταλόγισε,ήταν ότι, με βάση τις γνωμοδοτήσεις κάποιων ρουφιάνων, ο παπάς δεν κάνει χριστοκεντρικό κήρυγμα.

Και μπαίνει το ενδιαφέρον ερώτημα: Αλήθεια τι σημαίνει «χριστοκεντρικό» κήρυγμα; Μήπως σημαίνει κάποιες ασυνάρτητες ευσεβοφανείς φλυαρίες, που ουσιαστικά δεν λένε τίποτε; Ωσάν αυτές, που συνηθίζουν να εκφωνούν κάποιοι δεσποτάδες και οι ιεροκήρυκές τους στα πανηγύρια; Και  το μόνο αποτέλεσμα, που έχουν είναι να προκαλούν την ανία και τη ναυτία!

Κηρύγματα αβλαβή για το κατεστημένο, ανιαρά κι ανούσια. Κηρύγματα που στερούνται χάριτοςαφού είναι η εντολή της πλειοψηφίας των Δεσποτάδων καθώς τα έχουν καλά με το ασύδοτο, σάπιο κι ανθρωποφάγο αστικό κατεστημένο.

Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, για να κάμει κάποιος χριστοκεντρικό κήρυγμα, πρέπει πρώτα– πρώτα να είναι χριστοκεντρική και η πολιτεία του. Και δεν εννοώ, στην προκειμένη περίπτωση, την προσωπική του ζωή. Την οποία, όχι ο ένας και ο άλλος κι ούτε καν ο ίδιος, παρά μονάχα ο Θεός γνωρίζει. Εκτός βέβαια κάποιων περιπτώσεων αγίων. Όπως ο Παύλος, για παράδειγμα, ο οποίος δικαιωματικά μπορούσε να λέει το περίφημο εκείνο «ζω δε ουκέτι εγώ ζει δε εν εμοί ο Χριστός»! 

Δεδομένου ότι αναλώθηκε, μέχρι την τελευταία του πνοή και έδωσε και την τελευταία ρανίδα του αίματός του και σταγόνα του ιδρώτα του, για το Χριστό. Εννοώ απλά την πολιτεία του καθενός ως παράγοντα της εκκλησιαστικής κοινωνίας. Κι εδώ μπαίνει ένα άλλο βασικό και θεμελιώδες ερώτημα: Η ζωή των δεσποτάδων είναι χριστοκεντρική; 

[.....]Αλλά εκεί που οι δεσποτάδες έχουν κυριολεκτικά αναποδογυρίσει το Ευαγγέλιο, είναι -όπως ξανά ’χουμε πει- το τυραννικό πολίτευμα της δεσποτοκρατίας. 

Δεδομένου ότι ο Χριστός δίνει ρητή και κατηγορηματική εντολή στους μαθητές του και κατά συνέπεια σε όλους τους συνεχιστές του έργου του να μην ασκούν κανενός είδους εξουσία, πολύ δε περισσότερο δεσποτική. Παρά μόνο να υπηρετούν τους συνανθρώπους τους.

 Και οι δεσποτάδες έχουν επιβάλει στον κλήρο και το λαό ένα καθεστώς, που, αντί να θυμίζει το Χριστό, ενσαρκώνει τον «υπεράνθωπο» του Νίτσε. 

Γεγονός, που θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αποτελεί την τραγικότερη τραγική ειρωνεία της πανανθρώπινης ιστορίας.

[.....]Χριστοκεντρικό είναι το κήρυγμα της καρδιάς. Το κήρυγμα, που γίνεται με πόνο και αγάπη για το συνάνθρωπο. Το οποίο ακριβώς και απαγορεύουν με λύσσα κάποιοι δεσποτάδες, για να μη στενοχωρούν τις χρυσοστόλιστες, σαν του λόγου τους, κυράτσες και τους καλούς νοικοκυραίους, που πλουτίζουν, κλέβοντας και ληστεύοντας νόμιμα ή παράνομα τους συνανθρώπους τους. Και συνιστούν ως χριστοκεντρικό, το κήρυγμα που βρίσκεται σε διάσταση και διαμετρική αντίθεση με το Ευαγγέλιο και την πραγματικότητα. Όπως αυτή στην οποία μας έχουν καταδικάσει να ζούμε οι τοκογλύφοι και οι εφιάλτες πολιτικοί μας. Το οποίο κήρυγμα, σε τελική ανάλυση, αντί για χριστοκεντρικό, είναι α-χριστοκεντρικό και αχρηστοκεντρικό.

[....]Ποιοι, λοιπόν, είναι αυτοί που επιβάλλουν, ως χριστοκεντρικά, τα α-χριστοκεντρικά και αχρηστοκεντρικά κηρύγματα, που, όχι μόνο δεν διδάσκουν, αλλά προκαλούν και την αποστροφή και αγανάκτηση; 

Νομίζουν πως ο λαός δεν καταλαβαίνει ποια είναι τα κηρύγματα, που προέρχονται απ’ τις σάρκινες καρδιές, που μας έδωσε ο Θεός, και ποια απ’ τις πέτρινες, που η Κίρκη προσφέρει απ’ το νταμάρι της δεσποτικής «ύβρης»!!!

Γράφει ο Παπα – Ηλίας Υφαντής
papailiasyfantis.wordpress.com

http://www.agrinionews.gr

πηγή: http://www.evaggelatos.com