Βυθό βαθύ ονομάζει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος τα μυστήρια και τη σοφία του Θεού.
Γι’ αυτό, ενώ η ανθρώπινη σοφία διδάσκεται από τους ανθρώπους, η θεία σοφία διδάσκεται μόνο από τον Θεό και μόνο σε λίγους, όσους έχουν ζωντανή πίστη και καλή προαίρεση.
Γι’ αυτό, ενώ η ανθρώπινη σοφία διδάσκεται από τους ανθρώπους, η θεία σοφία διδάσκεται μόνο από τον Θεό και μόνο σε λίγους, όσους έχουν ζωντανή πίστη και καλή προαίρεση.
Εκείνος πού δεν διδάχθηκε από τους ανθρώπους τη σοφία τους, δεν θα μπόρεσει ποτέ να την κατανοήσει και να την οικειοποιηθεί.
Εκείνος πού διδάχθηκε από τον Θεό τη θεία σοφία, είναι σε θέση να κατανοεί τα πάντα, και θεία και ανθρώπινα.
Εκείνος πού διδάχθηκε από τον Θεό τη θεία σοφία, είναι σε θέση να κατανοεί τα πάντα, και θεία και ανθρώπινα.
Το Πνεύμα το Άγιον είναι πηγή κάθε σοφίας. «Το γαρ Πνεύμα πάντα έρευνα και τα βάθη του Θεού. Ημείς δε ου το πνεύμα του κόσμου ελάβομεν, αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού, ίνα ειδώμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα ημίν. Α και λαλούμεν ουκ εν διδακτοίς ανθρωπινής σοφίας λόγοις, άλλ’ εν διδακτοίς Πνεύματος Αγίου» (Α’ Κορ. 2. 10, 12-13).
Οι απόστολοι δεν μαθήτευσαν κοντά σε ανθρώπους, αλλά ξαφνικά «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι» (Πραξ. 2. 4). Και ο Κύριος δεν άνοιξε κανένα βιβλίο για να διδάξει τους μαθητές του, αλλά «διήνοιξεν αυτών τον νουν του συνιέναι τάς γραφάς» (Λουκ. 24. 45). Γι΄ αυτό από μας απαιτείται μόνο δεκτικότητα της χάριτος του Θεού, δηλαδή καλή προαίρεσις, πνευματικός αγώνας και συνεχής εκζήτησις του ελέους και του φωτισμού του Θεού.
Κατά το μέτρο της προαιρέσεως και του πνευματικού αγώνος του ανθρώπου έρχεται σταδιακά ο φωτισμός του νου. Και κατά το μέτρο του φωτισμού του νου δίδεται η χάρις του Κυρίου. Και κατά το μέτρο της αποδοχής και της πληρώσεως της ψυχής με τη θεία χάρη, πραγματοποιείται η ένωσις με τον Κύριο.
Εκείνος πού ενώθηκε νοερά με τον Κύριο είναι πεπεισμένος για τη σωτηρία του και αναστημένος πριν από την κοινή ανάσταση.
Εκείνος πού ενώθηκε νοερά με τον Κύριο είναι πεπεισμένος για τη σωτηρία του και αναστημένος πριν από την κοινή ανάσταση.
Όσο κανείς ασκείται, τόσο αναγνωρίζει την αδυναμία του. Και όσο αναγνωρίζει την αδυναμία του, τόσο πλουτίζει σε ταπείνωση και κατάνυξη. Και όσο αποκτά ταπείνωση και κατάνυξη, τόσο φωτίζεται η διάνοια του και διαπιστώνει ότι χωρίς τον Κύριο δεν είναι τίποτα και δεν έχει τίποτα.
Μέχρι να γνωρίσεις τελείως τον εαυτό σου, μέχρι να διαποτιστεί η ψυχή σου με τη χάρη του Θεού, μέχρι να φωτισθεί ο νους σου, μέχρι να καθαρθείς από τα πάθη, μέχρι να συμφιλιωθείς με τον Θεό, μέχρι να ενωθείς οριστικά μαζί Του, μέχρι τότε είναι αδύνατο να ζεις χωρίς τη θλίψη, χωρίς τον φόβο και χωρίς την οδύνη. Όταν όμως ενωθείς με τον Θεό, ο φόβος και η οδύνη θα μεταβληθούν σε χαρά και ευφροσύνη από του νυν και έως του αιώνος. Αμήν.
από το βιβλίο: «Πνευματικό Αλφάβητο» Αγίου Δημητρίου του Ροστώφ (Ιερά Μονή Παρακλήτου – ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 1996)
Πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com
Ουσιαστικα εντος ορθ.Εκκλησιας ,ο καθενας συλλαμβανει αναλογα της πιστεως κ της καθαρσεως,του ανοιγματος της καρδιας...με βοηθεια της Χαριτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρις την γνωση δεν μπορει να ειναι τετελειωμενος ο ανθρωπος ετσι ωστε να εχει τη δυνατοτητα να εχει και υγιη κριση κ γνωση.
Λεγει στην προς Ρωμαιους ο Απ.Παυλος''Και αφου θεωρησαν περιττο να εχουν τη σωστη γνωση για Το Θεο,τους παρεδωσε Ο Θεος στη μωρια τους''....και ...
''Ο α κ ο λ ο υ θ ω ν τον λογον μου και Π ι σ τ ε υ ω ν εις τον πεμψαντα με,εχει ζωην αιωνιον κλπ[Ιωαν 5-24]
Οι εντολες Του Θεου ,ειναι λεγουν οι Πατερες η αυτοπροβολη Του Ειναι Του!Ετσι οποιος δεν δεχεται την διδασκαλια απορρυπτει Τον Ιδιο,τον αρνειται,οποτε εαν δεν πιστεψει δεν του αποκαλυπτεται!
Ο γερ.Ιωσηφ λεγει σοφα πως Ο Θεος δεν βλεπεται αλλοιως παρα μονον μεσω της γνωσεως,ομως η Χαρις φωτιζει συνεργεια της πιστης κ με την καθαρση ερχεται ο φωτισμος,εκ του ακουοντος ομως εν παρακοη και εαν ολη τη γνωση των Πατερων κενωσεις και θαυμα να κανεις κ τον Νειλο να γυρισεις εαν δεν πιστεψει,ρανιδα ωφελειας δεν εχει''
Αντιθετα,η πνευματικη γνωσις στην κατασταση του θειου φωτισμου ομως,ειναι ενωσις κ κοινωνια με Τον Κυριο!
Η ιεραποστολη θα ηταν περιττη εαν δεν καταλαβαιναν οι ακουοντες ,επειδη υπαρχει μεσα τους κ ο φυσικος νομος,επομενως ειναι ζητημα πρωτιστως πιστεως και μετεπειτα συνεργασιας χαριτος για την τελειοτητα της θεογνωσιας που ειναι θειον Δωρον!
1
2
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχουν τρεις ταξεις ανθρωπων
1 αυτοι που διδασκονται απο αλλους
2 αυτοι που ειναι θεοδιδακτοι[βλεπε Οσια Μαρια Αιγυπτια...αυτη δεν ειχε Ευαγγελιο μαζι της ουτε κανεναν διδασκαλο...ειχε ομως τον Μεγα Αρχιερεα Θεανθρωπο ως διδασκαλο της]
3 αυτοι που ο,τι κ αν ακουσουν το ριχνουν τον καλαθο...
Υπαρχουν ομως κ τρεις καταστασεις
1 καθαρτικη
2 Φωτιστικη
3 τε-λειωτικη[Μεγιστη Δωρεα κ μακαρι να αξιωθουμε!]
Ο αββας Πανφουτιος μας λεγει πως
''Κυριος σκοπος μας ειναι κ πρεπει να μεινει η ψυχη 1]προσκολλημενη στο Θεο[αδιαλειπτος προσευχη] κ
2] προσκολλημενη στα θεια μηνυματα...
Ο αββας Ισαακ προσθετει
''Τρια πραγματα καθιστουν σταθερο το νου
1 οι αγρυπνια
2 η μελετη κ
3 η ευχη
Αυτες οι τρεις α σ κ η σ ε ι ς .....>οδηγουν το νου σε
Κ α θ α ρ ο τ η τ α και σε ε ν ο τ η τ α με Τον Κυριο''
Η προσευχη θανατωνει τα παθη ,η μελετη προστατευει απο κακες φαντασιες,και τα παθη....
Η εναγωνια ικεσια Του Ιησου[Ιωαν 17-..]λεγει καπου προς Τον Πατερα πως παρακαλει γι'αυτους που θα πιστεψουν με το κηρυγμα αυτων στον λογο σου...ωστε ολοι να ειναι ενα και α γ ι α σ ε αυτους με την α λ η θ ε ι α Σου....
Οταν ενωθει κανεις με Τον Θεο και κανει αγωνα οσο μπορει ,του χαριζει ταυτοχρονα κ τη θεογνωσια.
Ο αγ.Σιμεων ο Νεος Θεολογος δεν ειχε γνωσεις,με τη βοηθεια της Χαριτος,θεολογησε εν Πνευματι κ αληθεια!
Το εν Πνευματι ειναι το ολο ζητουμενο!πην