Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Αναφέρεται στο βίο του, ότι μετά τήν Ανάσταση όσο έζησε ποτέ δεν γέλασε. Μία φορά μόνο εμειδίασε όταν είδε ένα παιδί να κλέβει ένα κιούπι. Τότε είπε, " το χώμα κλέβει χώμα". Το ότι δεν γέλασε στην υπόλοιπη ζωή του, το αποδίδουν οι πατέρες στα φρικτά τού Αδου που έζησε κατά την τετραήμερο τελευτή του. Εκείνος ποτέ δεν μίλησε γιά εκείνα που είδε .......
Mαρίνο πολυσεβαστέ μου αυτές τις μέρες τέλειωσα το βιβλίο για τα πνεύματα και για θάνατο του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιάνινωφ , εκδόσεις ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ. Αναφέρει περιπτώσεις αγίων που ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ έλαβαν ΕΜΠΕΙΡΙΑ των υπερφυσικών κολάσεων που περιμένουν τους αιρετικούς και ασεβείς μετά θάνατον, έφτασαν σε ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ μέτρα ασκήσεως...
Εμείς είμαστε κεγχριαίοι , ανύπαρκτοι πνευματικα επειδή ούτε ο φόβος της αιώνιας Κόλασης μας συγκλονίζει, ούτε ο θείος έρωτας μας καταφλέγει...Λοιπόν, με τέτοια χλιαρότητα πώς να μην καταντάμε " δαιμόνων επίχαρμα";
Να ευχηθώ να ζήσουμε κάτι από το μεγαλείο της Εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και να κάτι από την χαρμολύπη της Αγίας Μεγάλης Εβδομάδος...
Αναφέρεται στο βίο του, ότι μετά τήν Ανάσταση όσο έζησε ποτέ δεν γέλασε. Μία φορά μόνο εμειδίασε όταν είδε ένα παιδί να κλέβει ένα κιούπι. Τότε είπε, " το χώμα κλέβει χώμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι δεν γέλασε στην υπόλοιπη ζωή του, το αποδίδουν οι πατέρες στα φρικτά τού Αδου που έζησε κατά την τετραήμερο τελευτή του. Εκείνος ποτέ δεν μίλησε γιά εκείνα που είδε .......
Mαρίνο πολυσεβαστέ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτές τις μέρες τέλειωσα το βιβλίο για τα πνεύματα και για θάνατο του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιάνινωφ , εκδόσεις ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ.
Αναφέρει περιπτώσεις αγίων που ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ έλαβαν ΕΜΠΕΙΡΙΑ των υπερφυσικών κολάσεων που περιμένουν τους αιρετικούς και ασεβείς μετά θάνατον, έφτασαν σε ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ μέτρα ασκήσεως...
Εμείς είμαστε κεγχριαίοι , ανύπαρκτοι πνευματικα επειδή ούτε ο φόβος της αιώνιας Κόλασης μας συγκλονίζει, ούτε ο θείος έρωτας μας καταφλέγει...Λοιπόν, με τέτοια χλιαρότητα πώς να μην καταντάμε " δαιμόνων επίχαρμα";
Να ευχηθώ να ζήσουμε κάτι από το μεγαλείο της Εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και να κάτι από την χαρμολύπη της Αγίας Μεγάλης Εβδομάδος...