H μάνα μαία

(η φωτό από το neamamaorganosou.blogspot.com)

Η ΜΑΝΑ ΜΑΙΑ

Πώς δένονται τα πράγματα με πράγματα
ένας φακός το ξέρει
με λίγο καθάρισμα
τα φέρνει πιο κοντά, βγαίνουν απ' το συρτάρι,
λαβίδα τόση δα
δίνει λαβή για συνειρμούς

σε πιάνουν με το ζόρι απ' το χέρι
κι όπου σε βγάλουν

νύχτα πατώ χωράφια
στα σκοτεινά

γυρίζει πίσω η μάνα

πατημασιές παιδιού δύσκολα ακούγονται

ανάσαινε ξωπίσω την ανάσα

νυστάζω φώναζα

κι ο γύφτος πιο δυνατά το φόβο του
-τρέχα να ζήσεις
κοιλοπονάει απ' το πρωί-

φόβοι υπερήλικες έξω από το τσαντίρι
ξορκίζανε τον ερχομό της μαίας

γύρω απ' τις φλόγες, με τρέχανε χρησμοί

κι η μάνα μαία, σύμπαν.

Σωτήρης Π. Βαρνάβας, εν Πάτραις

από την ποιητική συλλογή "Χρεόγραφο",
εκδόσεις Γαβριηλίδης
..........................................................
Υ.Γ.

Επειδή κάποιοι δεν κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο ποιητής
και μου διατύπωσαν απορία
να εξηγήσω ότι η μάνα του Σ.Β. εργαζόταν ως μαία.

Λοιπόν, όταν την φώναξε επειγόντως κάποιος γύφτος 
για να του ξεγεννήσει τη γυναίκα, 
η μαία πήρε κοντά της μέσα στη μαύρη νύχτα 
και το μικρό, δικό  της παιδί, 
επειδή δεν είχε πού να το αφήσει...

Αυτή το θραύσμα μνήμης
έγινε η βάση της δημιουργίας του εδώ ποιήματος
κάμποσες δεκαετίες αργότερα.

(...ασμένως αντέγραψε την κατάθεση ψυχής του Σωτήρη:
  η κόρη της μαμής, Ευανθία η Σαλογραία)