Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

H μάνα μαία




(η φωτό από το neamamaorganosou.blogspot.com)

Η ΜΑΝΑ ΜΑΙΑ

Πώς δένονται τα πράγματα με πράγματα
ένας φακός το ξέρει
με λίγο καθάρισμα
τα φέρνει πιο κοντά, βγαίνουν απ' το συρτάρι,
λαβίδα τόση δα
δίνει λαβή για συνειρμούς

σε πιάνουν με το ζόρι απ' το χέρι
κι όπου σε βγάλουν

νύχτα πατώ χωράφια
στα σκοτεινά

γυρίζει πίσω η μάνα

πατημασιές παιδιού δύσκολα ακούγονται

ανάσαινε ξωπίσω την ανάσα

νυστάζω φώναζα

κι ο γύφτος πιο δυνατά το φόβο του
-τρέχα να ζήσεις
κοιλοπονάει απ' το πρωί-

φόβοι υπερήλικες έξω από το τσαντίρι
ξορκίζανε τον ερχομό της μαίας

γύρω απ' τις φλόγες, με τρέχανε χρησμοί

κι η μάνα μαία, σύμπαν.

Σωτήρης Π. Βαρνάβας, εν Πάτραις

από την ποιητική συλλογή "Χρεόγραφο",
εκδόσεις Γαβριηλίδης
..........................................................
Υ.Γ.

Επειδή κάποιοι δεν κατάλαβαν τι ήθελε να πει ο ποιητής
και μου διατύπωσαν απορία
να εξηγήσω ότι η μάνα του Σ.Β. εργαζόταν ως μαία.

Λοιπόν, όταν την φώναξε επειγόντως κάποιος γύφτος 
για να του ξεγεννήσει τη γυναίκα, 
η μαία πήρε κοντά της μέσα στη μαύρη νύχτα 
και το μικρό, δικό  της παιδί, 
επειδή δεν είχε πού να το αφήσει...

Αυτή το θραύσμα μνήμης
έγινε η βάση της δημιουργίας του εδώ ποιήματος
κάμποσες δεκαετίες αργότερα.

(...ασμένως αντέγραψε την κατάθεση ψυχής του Σωτήρη:
  η κόρη της μαμής, Ευανθία η Σαλογραία)

5 σχόλια:

  1. Καλή μου φιλη το λινκ στο τελος του ΥΓ σου δεν καταλαβα που μας παει....
    Τωρα οσον αφορα το ποιημα..
    Δεν είναι ασχημο αλλα αυτα τα πεζα ποιήματα ποτε δεν τα καταλαβα.... σαν κατασκευες.
    Για μενα ποιημα σημαινει κατι που μπορω να το ενορχηστρωσω να το ντυσω με μουσκη ή τουλαχιστον κατι που εχει την στοιχειωδη ομοιοκαταληξια...
    Να μου πεις γουστα ειναι αυτα...

    Τελοσπαντων...
    μου αρεσε το τελος ..."κι η μάνα μαία, σύμπαν"..

    Η μανα ειναι γενικως το συμπαν μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-)
    Θανάκο μου
    μη μου στενοχωριέσαι αν δεν κατάλαβες το περιεχόμενο.

    Δεν είναι υποχρεωτικό να καταλαβαίνουμε πάντα.

    Η ομορφιά που κρύβεται μέσα στο μυστήριο παραμένει ασύλληπτη!

    Έκαστος από ένα έργο τέχνης, συγκινείται με το δικό του τρόπο και για τους δικούς του λόγους...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε το νόημα το καταλαβα...
      Δεν ειναι δα και τιποτα δυσκολο...
      Περιγραφικο ειναι κυρίως...

      Την κατασκευη λεω δεν καταλαβα των πεζων ποιηματων.... και το γιατι χαρακτηριζονται ποιηματα...
      Θα επρεπε να ανηκουν σε καποιο άλλο ειδος λογοτεχνιας...

      Διαγραφή
  3. Εμένα με απελευθερώνει και με ηρεμεί
    ο στίχος που δεν έχει ομοιοκαταληξία.

    Μου αρκεί ο εσωτερικός ρυθμός που φτιάχνεται από τονισμούς και τους ήχους των λέξεων, απ' τις φευγαλέες εικόνες, από τα αιωρούμενα στο φως ή το ημίφως, συναισθήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Μου αρκεί ο εσωτερικός ρυθμός που φτιάχνεται από τονισμούς και τους ήχους των λέξεων, απ' τις φευγαλέες εικόνες, από τα αιωρούμενα στο φως ή το ημίφως, συναισθήματα..."

      Αγαπητή μου Ευανθία...
      Τι πάνγλυκα που το περιέγραψες, έτσι όπως το αισθάνθηκες και το μετέφερες αυτό είναι από μόνο του μουσική...απλή, πολύχρωμη μα συγκεκριμένη κιόλας!
      :-)

      Π

      Διαγραφή