Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Παιγνιδι ΙΙ-Θεώνη Κοτίνη



Παιγνίδι ΙΙ

Ένα παιδί μικρό 
άψητο ζυμαράκι που απορροφά
λόγια φιλιά μαλώματα
πιάνει με χούφτα αυτόματη
το δάχτυλό σου
κι εσύ θαρρείς πως σ' εμπιστεύεται

Ένα παιδί χριστόψωμο
πρόσφορο τύχης άδολης 
να ξεκουράζεται 
στη σάρκα σου

Ένα παιδί μικρό 
όσο και ο κόσμος  που σου απόμεινε
μα φτάνει 
για να πληθύνει 
σαν άρτος του Θεού
ο χρόνος σου

Θεώνη Κοτίνη 

(από τη συλλογή Θεός ή αγάπη)

4 σχόλια:

  1. Tι πάνγλυκο! Ευχαριστούμε!

    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Π
    κανείς δεν μπορεί να δει τη γλυκύτητα αν δεν την έχει μέσα του!
    Χρόνια πολλά για την ημέρα, Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και συ στο μακρινό Βέλγιο;

    Ακόμη καλύτερα!


    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το που είναι κανείς δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία, άλλα είναι τα ουσιώδη!
      Χρόνια Πολλά!

      Π

      Διαγραφή
  3. Φίλτατε Π
    "ουχ ο τόπος αλλ' ο ΤΡΟΠΟΣ" λέγαν οι Πατέρες.

    Και μένα το ωραιότερο Πάσχα της ζωής μου,
    ήταν μαζί με το λατρεμένο μου
    (αργότερα και σύζυγό μου)
    Πέτρο Κουτσούκο,
    στο αντρικό, Ρώσικο, Ορθόδοξο μοναστήρι της Jordanville N.Y.
    κοντά στο Syracuse.

    Αλησμόνητο Μοναστήρι.

    Αλησμόνητο Πάσχα!

    Μέχρι να πεθάνω θα το έχω πρώτο τραπέζι πίστα,
    αυτό το Πάσχα,
    στην καρδιά μου!
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή