Ευλογημένο μου
αυτές τις μέρες διάβασα το βιβλίο:
"Η ζωή εκ τάφων" του Μητρ. Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημητρίου.
Πραγματικά ...αλληθώρισα -τρόπος του λέγειν-τόσα ...υπερφυσικά φανερώματα μαζεμένα, ομολογώ, δεν θα φανταζόμουνα ούτε στα πιο περιπετειώδη μου όνειρα!
Ας με συχωρέσει ο Άγιος Ραφαήλ, που σχεδόν μέχρι πριν λίγα χρόνια, δεν του έδινα
καμιά ιδιαίτερη προσοχή- και ας έχτισε ο πατέρας μου ένα μικρό εκκλησάκι στη Χάρη του- ευγνωμόνως -για την επιτελεσθείσα θεραπεία από θανάσιμο νόσημα, θεραπεία του ετοιμοθάνατου τότε φίλου και συναδέλφου του, Βασίλη Μπούρα, στη δεκαετία του 1990.
Δεν προθυμοποιήθηκα ποτέ άχρι του νυν, να διαβάσω αναλυτικά την ιστορία του Αγίου Ραφαήλ
και ας την είχε και δια λόγων- κατανυκτικά-ζωγραφίσει ο πολύς Φώτης Κόντογλου
στο βιβλίο του: "Σημείον Μέγα"- βιβλίο που βρισκόταν αγορασμένο εκ νεότητος μεν
στη βιβλιοθήκη μου, αδιάβαστο δε, έως και σήμερον.
(Αφού επιτέλους, ταρακουνήθηκα -η ακαμάτρα- και αποφάσισα να το μελετήσω,δεν μπορώ να βρώ, πού στην ευχή, το καταχώνιασα!
Η ελπίδα μου για προσεχή ανεύρεση, στον άγιο Φανούριο εναποτίθεται, χαχα...τα γνωρίζεις...)
Σχετικά με τη θαυμαστή και άμεση θεραπεία του Βασίλη Μπούρα από Αγίους Ραφαήλ και Ταξιάρχη Μιχαήλ, αναφέρω στην παλιότερή μου ανάρτηση
για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στο Μανταμάδο της Λέσβου- θα το θυμάσαι.
Οι άγιοι όλων των εποχών, οι εν Κυρίω Ιησού θυσιάσαντες
το ίδιον,
- όχι μόνο αμαρτωλό
αλλά ακόμη και φαινομενικά αγαθό
εγω-κεντρικό θέλημά τους,
ίνα μορφωθεί ο Σωτήρας Χριστός εν αυτοίς,
αποκαλύπτονται στα μάτια μας
ως οι ουσιαστικά αεί ζώντες, τροπαιοφόροι - εκ των ανθρώπων.
Είθε να μας παρηγορούν μέχρι τέλους,
οι φωτοφόρες πρεσβείες τους.
Σαλογραία
Αγαπημενη Σαλογραια,φανταζομαι την εκπληξη σου που ειδες καποιο σχολιο μου.Περναω απο το μπλοκ σου,αλλα δεν γραφω παντα...απο βαρεμαρα...Σημερα ειχα αναγκη να παρω λιγο σθενος απο τη βοηθεια των Αγιων και εξεπλαγη που ειδα αναρτηση για τους Αγιους Ραφαηλ,Νικολαου και Ειρηνης καθως και την παλαιοτερη με τον Ταξιαρχη Μιχαηλ στο Μανταμαδω.Πιστευω στους θαυματουργους αυτους Αγγελους,διοτι τοσο τα ματια μου οσο και τα αυτια μου υπηρξαν μαρτυρες πολλων θαυματων....σ΄΄ ευχαριστω αγαπητη Σαλογραια που με τις αναρτησεις σου μας βοηθας στις δοκιμασιες μας και στην ολιγοπιστια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήMινωίτισσα γλυκειά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ πολύ για την καλή σου κουβέντα.
Να είσαι πάντα καλά.
Θα ήθελες να μας πεις, όταν θα έχεις λίγο καιρό, έστω και συνοπτικά κάτι που σε στήριξε πνευματικά και έχει σχέση με τους αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο, Ειρήνη και Ταξιάρχη;
Πολύ θα χαιρόμουν να το άκουγα.
Καλή Αποκριά να έχουμε.
Με υγεία ψυχής και σώματος πίστη, ελπίδα και αγάπη.
Σε φιλώ
Σαλογραία μου, νομίζω ότι το πλέον άρτιο κι αληθινό βιβλίο που γράφτηκε για τους Αγίους είναι το ΣΗΜΕΙΟΝ ΜΕΓΑ,του, κυδωνιέως, Φώτη Κόντογλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού κρύπτεσθε στο "τρελό σας καρναβάλι"-εδώ , ευτυχώς, μ' έχουν απολύτως απαλλάξει. Απλώς, "χτυπάω κάρτα" ώς το μεσημέρι. Πιστεύω ότι σε δυο τρεις μήνες θα ησυχάσω. Χαιρετισμούς στον Πέτρο.
Γιάννη ποιητή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για την προτροπή να διαβάσω -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ-αυτό το βιβλίο η ακαμάτρα.
Στο καρναβάλι κατέβηκα μια Κυριακή ως θεατής σε ένα πεζοδρόμιο, πριν 25 χρόνια περίπου, έτσι από μικρή περιέργεια περίπου μαζί με τα μικρά τότε παιδιά μου.
Έφριξαν από τη βαβούρα και εκείνα και εγώ.
Έκτοτε, τις μέρες αυτές, κλεινόμαστε μέσα και περιμένουμε να περάσει η καρναβαλοθύελλα που δεν μας αφορά.
Φιλιά στη Μαρία σου
Πάντα με ξεχωριστή εκτίμηση
Καρναβάλι γίνεται στις τιμές στη Πάτρα.Μασκαρεύονται διπλάσιες.Ακολουθούν ακόμα εκείνη την ευφυέστατη πολιτική να μην σερβίρουν ελληνικό καφέ στις καφετέριες αυτές τις μέρες;Κατά τ'άλλα δεν ενθουσιάστηκα τις δυο φορές που είχα κατέβει τότε.Σκηνοθεσία,διαφήμιση,χορηγοί,κέφι με το στανιό.
ΑπάντησηΔιαγραφήπαπα-Κώστας
;-) παπα-Κώστα δεν είχα σκεφτεί τη μασκαράτα των τιμών. Καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι που δε μ' αρέσει και μένα. Το κέφι κατά παραγγελία και με το στανιό. Εντάξει μωρέ τώρα. Δουλεύουν και μερικοί άνθρωποι.
Είναι η λαχτάρα για κέρδος με όποιο τίμημα..
Αγαπημενη μου Σαλογραια,εχω ολη την καλη διαθεση να αναφερω θεματα που απασχολησαν εμενα καθως και αλλα προσωπα και με τη βοηθεια των Αγγελων,πηγαν ολα καλα...συνοπτικα θα πω μονο το εξης προς το παρον....μια φιλη μου πριν πολλα χρονια,νεωτατη και πολυ κοσμικη,ειχε καποιο προβλημα υγειας,προσευχηθηκε στους Αγγελους καθως και στον Αγιο Εφραιμ και προς εκπληξη των ιατρων,θεραπευτηκε....αμεσως μετα εκτισε μια μικρη εκκλησια...μια αλλη κυρια,απεκτησε παιδι μετα απο πολλα χρονια και εφτιαξε κι αυτη μια εκκλησια προς τιμη των Αγ.Ραφαλ,Νικολαου και Ειρηνης η οποια ειναι πλεον ενορια και εξυπηρετει πολυ κοσμο....οσο για τον Ταξιαρχη,εχω επισκεφθει τον Ταξιαρχη στη Συμη και εχω νοιωσει φοβερο δεος.....ειχα την ευκαιρια στο συντομο αυτο ταξιδι μου πριν μια 2ετια περιπου,να συνομιλησω με ατομα που εφιλοξενουντο στον ξενωνα της μονης και μιλουσαν με πολλη πιστη προς τον Αγιο...που τους ειχε θεραπευσει απο ανιατη αρρωστια...αλλα οι αγγελοι ειναι παντου και παντα και σπευδουν για τις αναγκες μας,ακομη και τις καθημερινες ,που πολλες φορες μας πνιγουν...Ευχαριστω αγαπητη Σαλογραια και θα επανελθω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήMΙνωίτισσα ευγενέστατη
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτές οι προσωπικές ιστορίες με τις φανερώσεις των αγίων αποδεικνύονται ως ό,τι πιο ευλογημένο μπορεί να αποταμιεύσει έκαστος στης καρδιάς του τα βάθη.
Αυτές οι εμπειρίες λειτουργούν ως σωσίβια ψυχής σε τρικυμίες δύσκολες που σε όλους ανεξαιρέτως επισυμβαίνουν.
Ευχαριστώ για τις αναφορές που μας έκανες και εύχομαι να συνεχίζεις με ισόβια υπομονή τον καλό σου αγώνα.
Την βαθιά αξία της πνευματικής υπομονής,
τώρα και γω που μεγάλωσα, άρχισα να την καταλαβαίνω.
;-)
Μοιάζει πικραμύγδαλο στη γεύση αυτή η υπομονή, αλλά τη ζωή τη γλυκαίνει όταν την αποδεχόμαστε στο Όνομα της Αγάπης...
Σε ασπάζομαι με χαρά και καληνυχτίζω...
Συμφωνω απολυτα, αγαπητη Σαλογραια με τα λογια σου και στεκομαι ιδιαιτερα στη σκεψη σου για τη βαθια αξια της πνευματικης υπομονης που μοιαζει με πικραμυγδαλο στη γευση αλλα γλυκαινει τη ζωη οταν την αποδεχομαστε στο Ονομα της Αγαπης...σ ευχαριστω....
ΑπάντησηΔιαγραφήMινωίτισσα γλυκειά
ΑπάντησηΔιαγραφήσου θυμίζω και το μότο ας πούμε,
της σελίδας μου εδώ, το σχετικό πάλι με την έννοια της υπομονής, από τον προφήτη Ησαία:
" οι δε υπομένοντες τον Θεόν, αλλάξουσιν ισχύν, πτεροφυήσουσιν ως αετοί"
(Μια άλλη καταπληκτική εικόνα αυτή της μετάλλαξης της ύπαρξης- δια της εν Χριστώ υπομονής- σε πτηνά πνευματικά...)
Πάντα με αγάπη να ευχηθώ Καλή Αποκριά για σήμερα...και του χρόνου!
Σαλογραία μου, η Μινωίτισσα είναι η Ακριβή μου φίλη από την Κρήτη, και χάρηκα πολύ τη συνομιλία σας από εδώ. Θέλω να προσθέσω κάτι για τον Ταξιάρχη της Λέσβου. Αισθάνομαι Δέος και μόνο που το θυμάμαι. Η μορφή του Ταξιάρχη στις 5 το πρωί, στο μισοσκόταδο, ένα πρωί καλοκαιριού πριν από μερικά χρόνια που βρέθηκα εκεί, με είχε συγκλονίσει. Φωτογράφησα πολλές φορές τον Ταξιάρχη και όταν είδα τις φωτογραφίες, είδα διαφορετικές εκφράσεις... Κι έτσι βεβαιώθηκα πως δεν μου έκαναν παιχνίδια σκιών τα μάτια μου όταν νόμιζα ότι έβλεπα, άλλη στιγμή φοβερό και επιτιμητικό το πρόσωπο κι άλλοτε γεμάτο οικτιρμούς και γαλήνη και ευσπλαχνία.. Μιλούν εκεί για τόσα θαύματα.. Παρ όλο που πήγαμε μετά και στο άλλο μοναστήρι των Αγίων Ραφαήλ-Νικολάου και Ειρήνης, ας με συχωρέσουν κι εμένα-γιατί η μορφή του Αρχαγγέλου ποτέ δεν σβήστηκε από τη μνήμη μου και παραμένω Συγκλονισμένη κάθε φορά που το θυμάμαι, ενώ η Μυτιλήνη για μένα είναι: Ταξιάρχης! Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Τυρινή Εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο τις 5 το απογευμα προσπαθω να στειλω σχολιο,αγαπητη Σαλογραια....θελω να στειλω κι εγω τις ευχες μου για καλες Αποκριες και καλη συνεχεια....εχω πεισμωσει....μεχρι και την Τατιανα ενοχλησα που μου δινει ακουραστα συμβουλες απο το τηλεφωνο.Ελπιζω τωρα να τα καταφερα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜινωίτισσα, Τατιάνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήελήφθη η το ξεχείλισμα της καρδιάς σας. Ευχαριστώ.
Τατιάνα, συμφωνώ και γω...ο Ταξιάρχης με ΚΑΘΗΛΩΣΕ.
ΦΡΙΚΑΡΑ. ΕΠΑΘΑ λαλά...
Μου φάνηκε πιο ΖΩΝΤΑΝΟΣ από εμάς τους επισκέπτες...
Δεν είναι τυχαίο που την εικόνα του ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑΝ και οι Τούρκοι, σε όλη την Τουρκοκρατία, ούτε ότι απελευθερώθηκε το νησί τη μέρα της γιορτής του, αν δεν κάνω λάθος...
Έχω ακούσει φοβερά και για τον Ταξιάρχη στη Σύμη αλλά δεν κατάφερα ως τώρα να βρεθώ εκεί...
Ας είναι βοήθεια οι Ουράνιες Ταξιαρχίες για όλους μας...
Αγαπητη Σαλογραια,ηθελα να προσθεσω ακομη πως προσπαθω να εμψυχωθω απο τα λογια του προφητη Ησαια και σ ευχαριστω που μου το υπενθυμιζεις...Οσο για τον Ταξιαρχη της Συμης θελω να αναφερω ακομη πως απο μικρο παιδι ειχα ακουσει για την θαυματουργο βοηθεια του.Ειχα ακουσει πως οταν καποιος ηθελε να ζητησει τη βοηθεια του,εβαζε μεσα σ΄΄ ενα γυαλινο μπουκαλι προφανως,διοτι πριν 50 χρονια δεν πρεπει να υπηρχαν πλαστικα,ενα χαρτι με το ονομα του ,τη διευθυνση του και το αιτημα του και το εριχνε στη θαλασσα....τα θαλασσια ρευματα μετα απο καποιες μερες εφθαναν στο μοναστηρι,τα διαβαζαν οι καλογεροι και απαντουσαν....με αξιωσε ο Θεος και εχω παει δυο φορες και ισως παω και φετο,διοτι ενα φιλικο μου νεο ζευγαρι ,ασχετο με τα θρησκευτικα,με προτροπη φιλων,προσευχηθηκαν στον Ταξιαρχη και ω του θαυματος απεκτησαν παιδι και εταξαν να το βαπτισουν στον τοπο Του.Λογω μακρινης αποστασης και δυσκολης συγκοινωνιας με τη Λεσβο,δεν γνωριζουμε εδω πολλα για την θαυματουργη μορφη του Ταξιαρχη.Γι αυτον ακουσα για πρωτη φορα απο μια Αθηναια η οποια μου ελεγε οτι οποτε ειχε προβλημα ατομικο η οικογενειακο,πηγαιναν για προσκυνημα στο Μανταμαδω και πολλες φορες οταν επαιρνε στα χερια της το βιβλιο Του με την παρακληση προφανως,αισθανοταν μια ευωδια που τη γαληνευε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυλογημένη μου Μινωίτισσα
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά εντυπωσιακά τα μικρά σκηνικά που περιγράφεις. Δεν τα ήξερα, ομολογώ!
Λοιπόν, με τέτοιες εμπειρίες, βοηθιέται και ειρηνεύει η ψυχή μας και λέμε, αυτό που έγραφαν κάτι παλιοκαίρικοι καθρέφτες ή πετσέτες, επάνω τους
(είχα δει όταν ήμουν μικρή), έγραφαν:
"ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ".
.................
ΝΑΙ. ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
Σαν σκιές ονείρων είτε καλών, είτε εφιαλτικών, ΟΛΑ ΤΑ γήινα θα περάσουν και θα ξεχαστούν.
Ο ΔΕ ΠΟΙΩΝ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ,
(θα )ΜΕΝΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ!
;-)
Και να συμπληρωσω με τη μαντιναδα,υπομονη κι υπομονη,καρτερι και καρτερι και τουτος ο ανηφορος, κατηφορο θα φερει....προτιμωτερος βεβαια ειναι ο ισιος δρομος ....καλη σου μερα αγαπητη Σαλογραια.
ΑπάντησηΔιαγραφή;-) Μινωίτισσά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτική η μαντινάδα σου!
Νομίζω πρέπει να την κάνω ανάρτηση!
Σε ασπάζομαι τρις.