πηγή:Αναστάσιος
Ορθογραφία
Στα χρόνια μου τη λέξη καλωσύνη
με ω μέγα τηνε γράφανε
τραβώντας τη γραμμή του κι άλλο
σαν να πρεπε μες στη διπλή αγκαλιά του
ολόκληρη την έννοια να χωρέσει.
Ο νόμος της ορθογραφίας τώρα
με ο μικρόν ζητά να γράφεται η λέξη.
Τι θα μπορέσει πια σ' ένα τείχος
περίκλειστο ως το γράμμα να εισέλθει;
Απ΄ την ορθογραφία νιώθω ήδη
η καλοσύνη σου πως μ’ έκλεισε απόξω.
Ζήνων
Στο πρώτο σκαλί της πίστεως
ΑπάντησηΔιαγραφήαπόμεινα Κύριε.
Δεν ποθώ άλλο την ανάβαση
μοιάζω να κουράστηκα προκαταβολικώς
απ' τον αγώνα που θα χρειαζόμουν.
Μα ως εδώ που έφτασα
φοβάμαι θα τα χάσω όλα:
και της κορφής τη βράβευση
και της άγνοιας το άλλοθι.
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχοι στίχοι!
...............................
Απόψε στον ύπνο μου έβλεπα ότι κατέβαινα μια σκάλα.
Δίπλα μου τη σκάλα την ανέβαινε, η φίλη μου η Ζωή, με τον άντρα της και το τρίτο της μπεμπάκι που γέννησε στις 7 Ιανουαρίου τα ξημερώματα (εορτή Χριστουγέννων με το πάτριο εορτολόγιο)
να της ζήσει!!!
....................
Διάβασες τους διαλόγους από το θεατρικό του Αργύρη Χιόνη που σου έδωσα;
κατέβαινες;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή;-) Ναι καλέ συ,γιατί έπηξες στο ερωτηματικό;!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν μια σκάλα με σκαλιά μάλλον μαρμάρινα στο εσωτερικό μάλλον κάποιου μεγάλου κτηρίου.
Την κατέβαινα από τη δεξιά μεριά και από τα αριστερά μου, οι φίλοι την ανέβαιναν.
Γιατί αλαφιάστηκες; τι λένε οι ονειροκρίτες για το κατέβασμα; Θα αποδημήσω προς Κύριον σύντομα; Αμήν και γένοιτο...
;-)