Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
Διονύσιος Σολωμός-ποίηση Ν.Βρεττάκου
Το πρόσωπό σου, της Ελλάδας πρόσωπο, Ποιητή.
Τ'αχτινοβόλα μάτια σου, μάτια δικά της.
......................................
Το μέτωπό σου
μέτωπο της αποφασισμένης Ελευθερίας
..............................
Βουνά φτιαγμένα από γυαλί ουρανού,
.....καλύβια που καπνίζανε ταπεινοσύνη.......
πανάρχαιες ελιές
που ακόμη στάζουνε λάδι για τους θεούς,
άρματα που φύλαγε κάτω από το φουστάνι της
η Παναγιά στα εικονοστάσια, και μια γλώσσα
γλυκόλαλη που μύριζε ζεστό ψωμί, ρίγανη,
μέντα, αλιφασκιά και γάλα Τζαβέλαινας,
και όλα όσα δέθηκαν σφιχτά, γίναν ένα και πέρασαν
μαζί με όλους τους αιώνες τους μέσα σου
όσο που έγινες τέλος τόπος και χρόνος
..............Διονύσιε.................
................................
Νικηφόρος Βρεττάκος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Σαλογραία μου Ο Διονύσιος Σολωμός δεν διδάσκεται σχεδόν καθόλου στα παιδιά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συνάδει με την πολυπολιτισμική ΜΗ ΕΘΝΙΚΗ Παιδεία που παραχώνουν στο κεφάλι των Ελληνόπουλων.
Χρονια Πολλά για την Εθνική μας Εορτή και για την μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας μας τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου
Χρόνια πολλά για την ημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε αντοχές και δύναμη
Φίλε Θάνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά για τη μέρα.
Όλες μου οι ελπίδες βρίσκονται στο ομαδικό ασυνείδητο των Ελλήνων.
Κατά τον Γιουνγκ αυτός ο χώρος είναι και δεξαμενή αγιότητας και σοφίας και κατά τον James το Πνεύμα του Θεού- επειδή από τις οδούς του συνειδητού οι πύλες προς την αγιότητα είναι φραγμένες-φυλάει για τον εαυτό του, τους ουδούς του υποσυνειδήτου, προκειμένου να πετύχει ζωτικές και σωτήριες αναμοχλεύσεις συναισθημάτων.
Γι αυτό θαρσείν χρή...ταχ' αύριον...άμεινον!
Αγαπημένη μου Μeril
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ εκ καρδίας και αντεύχομαι τα καλύτερα.
Πότε θα τα πούμε σε καμιά ηλιόλουστη πλατεία της μικρής μας πόλης;;-)
Υγεία να έχουμε κι όλα θα γίνουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πούμε μια μέρα από τη βδομάδα του Πάσχα;
Meril
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕΤΆ την εβδομάδα του Πάσχα θα είμαι πιο ελεύθερη, αγαπημένο μου.
Έχουμε και ένα κοινό φίλο, εκεί που πρωτοβρεθήκαμε...θα ξανασυναντηθούμε...:-)
Χρόνια Πολλά σε σας και τους επισκέπτες του μπλόγκ σας. Για μας μια κοινή εργάσιμη. Όσο και αν έχει ξευτίσει η κατάσταση ,η διακήρυξη της 25ης είναι το οντολογικό σύνταγμα κάθε κράτους κάθε πόλεως. Η ελευθερία είναι ελευθερία εν Χριστώ. Μόνο αυτή η ελευθερία βλέπει τον άλλον σαν αδελφό και όχι σαν απειλή, σαν κόλαση. Ο Χριστός είναι ο ελκυστής που βγάζει την συλλογικότητα από το χάος χωρίς να την κάνει άβουλη μάζα. Είναι ο ποιμήν λογικών προβάτων. Χωρίς Χριστό και πολιούχο άγιο που να πρεσβεύει για την πόλη του, η πόλη είναι θεμελιωμένη στο μηδέν. Το άθεο σύνταγμα, σαν καταστατικός χάρτης διαχείρησης των δικαιωμάτων ακοινώνητων ατόμων, είναι η κινούμενη άμμος στην οποία βουλιάζουν τα κράτη του "διαφωτισμού". Αν περνάει κρίση η Ελλάδα σήμερα έχει κατά την γνώμη μου εκεί τη ρίζα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεκτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πεις μόνο ημερομηνία και ώρα
Μέχρι τότε
πολλες στιγμές ανάσας
Emmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΑΓΙΑΣΕΙ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ ΣΟΥ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑΑΑ!
:-)
Σε λάτρεψε και ο αγαπημένος μου σύνευνος.
-Αν ήτανε τραγουδιστής ο Εμμανουήλ θα πηγαίναμε ευχαρίστως να του πετάξουμε γαρδένιες και να σπάσουμε από το τσακίρ κέφι και μια ντουζίνα πιάτααα!
ΖΗΤΩΣΑΝ ο Εμμανουήλ και η παρέα του!
ΖΗΤΩΣΑΝ όλοι οι ήρωες του 1821 και δώθε!
(Εδώθε με τους αδελφούς, εκείθε με το χάρο.... που γράφει και ο Ποιητής για την ηρωική Έξοδο του Μεσολογγίου μια Κυριακή των Βαίων...)
Meril
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου στείλω μήνυμα με το λευκό μου περιστεράκι!
:-)
Η πλάκα είναι ότι, καθότι από την μητέρα μου κρητικός, γράφω και μαντινάδες. Με εμπνέει η "κουζουλάδα" αυτών των ανθρώπων. Είμαι εκτός φόρμας αυτή την εποχή αλλά θα επανέλθω.
ΑπάντησηΔιαγραφήEmmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαντινάδες;
Έξοχα!
Είναι και άλλοι με κρητική φλέβα που επισκέπτονται τη σελίδα, θα μας την εμπλουτίσετε προσεχώς όταν θα έχετε κέφι! ;-)
Ο/Η πηνελοπη άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διονύσιος Σολωμός":
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλησπερα συστρατευμενοι αδελφοι απανταχου της Ελλαδος---χρονια πολλα και αγιασμενα ---
Αιωνια η μνημη των προγόνων μας
που μας εδωσαν ενα γερο μαθημα βαθιας πιστεως και μεγαλης φιλοπατριας που και τα δυο με το φανο του Διογενη ψαχνουμε τα τελευταια χρονια ------
Καλο υπολοιπο σαρακοστης με δυναμη Χριστου παντα....και δεν μας ειπες θα πας στα ιεροσολυμα τις Αγιες ημερες;
τι ωραια που θα ηταν να πηγαιναμε ε;
Πηνελόπη
Καλησπέρα Πηνελοπάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήναι...τέλειωσε η νηστεία...σχεδόν...
Με το καλό η Μεγάλη Εβδομάδα
Όχι δεν θα πάω στα Ιεροσόλυμα.
Πήγα μια φορά τα Χριστούγεννα του 2006 και μου φτάνει!
:-)
Καλησπέρα. Χρόναι Πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου μεγάλε οσιομάρτυραααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλος ο μισθός σου θα είναι εν τοις ΟΥρανοίς!
Χρόνια πολλά και αιώνια χαρά! :-)
Ο θεολόγος του Λυκείου εκφώνησε σήμερα στην εκκλησία τον πανηγυρικό. Ο λόγος του ήταν τουλάχιστον προτότυπος, του τον ζητησα και σου μεταφέρω ένα απόσπασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κλείνοντας θέλω να κάνω μια αναφορά στον ρόλο της εκκλησίας στους πολέμους. Είναι το 452 μΧ και οι Ούννοι κατεβαίνουν από την Γερμανία και την Γαλατία, περνούν τις Άλπεις, λεηλατούν το Μιλάνο και φτάνουν έξω από την Ρώμη. Ο αυτοκράτορας, η σύγκλητος και ο λαός παρέλυσαν από το φόβο και τον τρόμο τους. Δεν είχαν πολλές οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις. Και προσέτρεξαν στον Λέοντα. Βλέπετε, τότε ο Λέων, ήταν επίσκοπος. Δεν ήταν κοσμικός άρχοντας όπως είναι ο Πάπας σήμερα στο Βατικανό. Ήταν επίσκοπος και προσέτρεξαν στον άγιο και του ζήτησαν να κάνει κάτι, να αναλάβει ό,τι μπορεί. Ήταν ανίσχυρος ο στρατός τους. Έβαλε τα άμφιά του ο Λέων και επικεφαλής πομπής ιερέων και διακόνων έψαλλαν ύμνους και πήγαν στον Αττίλα – που είχε στρατό και όπλα. Ο κλήρος της Ρώμης μπήκε ψάλλοντας, χωρίς όπλα φυσικά, ενδεδυμένοι ιερατικές στολές. Θαρρείς ότι πήγαιναν να λειτουργήσουνε – μια λειτουργία είναι κι αυτή, η λειτουργία που ξαφνιάζει όμως! Ο Αττίλας είχε μάθει να αντιμετωπίζει πολέμους και μόνο πολέμους μπορούσε να κάνει. Αυτό δεν το είχε φανταστεί. Περιβεβλημένος, λοιπόν, με τα ιερά άμφιά του, μαζί με τον κλήρο, ο άγιος ιεράρχης παρουσιάστηκε ενώπιον του Αττίλα. Και προς γενική έκπληξη, ο βάρβαρος αυτός, που τον αποκαλούσαν «μάστιγα του Θεού», επέδειξε βαθύτατο ιερό σέβας και λόγω του προσώπου του Λέοντος – κάτι ενέπνεε το πρόσωπό του – δεν δέχτηκε να μπει μέσα στη Ρώμη για χάρη του. Και τους επέβαλε μόνον ένα μικρό φόρο υποτελείας. Όταν οι στρατιώτες τον ρώτησαν για ποιο λόγο έδειξε τόση ασυνήθιστη επιείκεια, ο Αττίλας απήντησε ότι είδε στο πλευρό του Πάπα κάποιον απόστολο που λεγόταν Πέτρος, να κρατεί ξίφος στο χέρι του και να τον κοιτάζει με ύφος αυστηρό. Είναι τελείως διαφορετικά τα μεγέθη!
«Ούτοι εν άρμασι, ούτοι εν ίπποις, υμείς δε εν ονόματι Κυρίου επικαλεσόμεθα» (Ψαλ. ιθ΄/19, 8). Ναι, λοιπόν, η Εκκλησία είναι μέσα στο πόλεμο και είναι στην πρώτη γραμμή. Αρκεί να θέλει η Εκκλησία να είναι στην πρώτη γραμμή με τα δικά της όπλα. Όχι να παίξει το παιχνίδι των δυνατών και να πάρει τα δικά τους όπλα. Η Εκκλησία σε τέτοιες συρράξεις δεν παίζει το παιχνίδι κανενός, ούτε το εν όπλου αγώνος κανενός. Γιατί έχει άλλα μεγέθη, άλλα όπλα. Η Εκκλησία δεν χρησιμοποιείται ως αποκούμπι τέτοιες στιγμές για να βοηθήσει δευτερευόντως, απλώς, το μαχόμενο στρατό μας. Πάει μπροστά μ’ άλλο τρόπο αν θέλετε, να είναι μέσα στο πόλεμο, αλλά χωρίς τα όπλα που ξέρουμε. Είναι μια τρομερή απάντηση, αυτή του Λέοντος. Βλέπετε, ο Θεός έχει άλλα δεδομένα, άλλες παραστάσεις. Αυτά πάντοτε τα ξεχνάμε, τα απεμπολούμε, λέμε ότι δεν μπορεί να γίνει! Έγιναν δεκάδες φορές, γιατί να μην γίνει και τώρα; Αλλά, βλέπετε, η Εκκλησία είναι μόνο «προς χρήση», όταν χρειαστεί.
Ο σημερινός άνθρωπος δεν πάσχει από έλλειψη χρημάτων αλλά από έλλειψη Χριστού στην ζωή του. Εύχομαι ως Λαός να θυμόμαστε πάντα τα λόγια της Θεοτόκου και να αναλαμβάνουμε πάντα την ευθύνη μας απέναντι στους άλλους Λαούς που για τους δικούς τους ιστορικούς λόγους ζουν στο πνευματικό σκοτάδι. Η θυσία του Χριστού που θα ζήσουμε την Μεγάλη Εβδομάδα που έρχεται ας γίνει και παράδειγμα της δικιάς μας θυσίας απέναντι τους."
Μαρίνα
Μαρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήθερμά σ'ευχαριστώ!
Χαίρομαι που έχεις σθένος!
Καλή Λεφτεριάαααα! :-)
Βρε Μαρίνα, πραγματικά συγκινήθηκα με αυτό του Αγίου Λέοντος(δεν είναι ο Άγιος που γιορτάσαμε και εμείς εδώ και λίγο καιρό;) Κατ αρχήν τι έμπνευση(φώτιση)και παρρησία, ε; Και που; σε ένα βάρβαρο που σφάζει και καίει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αφού όλοι μας βλέπουμε πράγματι πως και πολλοί "δικοί" μας ενεργούν δίκην κοσμικών αρχόντων(αλλέως πνεύμα καριεριστικό), γιατί δεν κάνουμε εμείς κάτι;
Παράδειγμα; Βλέπετε να κινείται κάτι πανελλαδικά, ή στο χώρο σας, όπως θα έπρεπε και σύμφωνα με το βαθμό σοβαρότητας του πράγματος, για την Κυριακάτικη απασχόληση;
Είναι, ή δεν είναι θέμα μείζον για αντίσταση ενεργή; Μόνο τα συνδικαλιστικά όργανα θα αφήσουμε, που για διαφορετικούς βέβαια λόγους, ανθίστανται; Πείτε μου που κάνω λάθος στο συλλογισμό και θα κάνω υπακοή.
Προσέξτε, δεν εννοώ συλλαλητήρια σώνει και καλά, εννοώ την έστω μεταξύ των Χριστιανικών κοινοτήτων και παρεών, κίνηση εν γένει, που να φθάνει στ αυτιά και να παρακινεί και να ταρακουνάει τους πιο πάνω. ¨Οσοι έχουν προσευχή άς βοηθούν έτσι και ευλογημένο είναι και πολύ μάλιστα.
Αλλά όσοι δεν έχουμε, μήπως απολαμβάνουμε τον Χριστιανισμό που μας βολεύει,(κατά τον Σοσιαλισμό... του Σαββόπουλου);
Μήπως νομίζουμε πως κάνουμε υπακοή, ή άραγε σιωπούντες πράγματι κάνουμε και είναι αιρετικός ο λόγος μου; Συγχωράτε με αδελφοί. Τα λέω σε σας εδώ που βλέπω πως το πνεύμα σας είναι ησυχαστικό μεν, αλλά όχι πνεύμα βολεμένου ανθρώπου.
Τελικά τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνω.
Άντε και του χρόνου να γιορτάσουμε κι ας κρατήσουν οι χοροί....
Ο/Η πηνελοπη άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διονύσιος Σολωμός":
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα αγαπητη Σαλογραια που καθε αλλο παρα γραια όπως αυτοαποκαλεισαι
Εισαι πιο νεα και απο τις νεες διοτι εσυ μαζι με τον Αναστασιο και δυο ακομα μοναδες αποτελειτε την ''ελευθερη φωνη''των ιστιοτοπων...
Μου αρεσει το μυαλο σου και που εισαι ανοιχτη σε ολους με μια καθαροτητα σκεψης και μια κουλτουρα διαφορετικη.
Χαιρομαι πραγματικα που δεν εχεις εναν αρνητισμο του τυπου''Μην με ενοχλειτε παρακαλω!...'--η του τυπου ''Ανοιγω το παραθυρο και θα το κλεισω για κανενα τριμηνο..''--η του τυπου''εχω τον ιστιοτοπο για να προβαλλω τις θεσεις μου και να αυτοδικαιοθω και οχι να ακουσω τα δικα σου σχολια...''--η του τυπου ''Δεν δημοσιευω δευτερο σχολιο σου αρκετα εγραψες...'' --η του τυπου ''οτι αποριες εχεις αγαπητε-η ...δεν μπορω να σου τιποτα δεν προσευχεσαι πολυ...''------
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ σε ευχαριστω που μου δινεις βημα να ακουμπησω τις σκεψεις μου και να ακουσω απαντηση στις αποριες μου οποια απαντηση ειναι αυτη με καλυψε-δεν με καλυψε δεν εχει σημασια ---σημασια εχει οτι με ακουσες και μπηκες στον κοπο να ασχοληθεις μαζι μου ....και αυτο ειναι πολυ σπουδαιο---Απο καρδιας σε ευχαριστω!!!!!!!!!!!με χριστιανικη αγαπη
πηνελοπη
Καλή μου Πηνελόπη
ΑπάντησηΔιαγραφήβλέπουμε επάνω στον απέναντι, ΚΥΡΙΩΣ, αυτό που οι ίδιοι κουβαλάμε μέσα μας, δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω.
Λοιπόν, ΔΕΝ είναι καθόλου βέβαιο, ότι υπάρχουν επάνω μου τα στοιχεία που λες, πλην, είναι βέβαιο, ότι εσύ είσαι ένας αγαθός Ισραηλίτης, εν ώ ουκ έστι δόλος, που λέει και η Γραφή, και κατά τούτο, σε ευχαριστώ και γω με τη σειρά μου.
Όπως, έχω πει και κατά καιρούς, ξεκίνησα να γράφω για τα παιδιά, με την ελπίδα ότι ΚΑΠΟΤΕ, θα σταθούν να ακούσουν και το χαζό λόγο της γριας μάνας τους.
Τώρα όσοι τυχόν περνάτε από αυτή τη σελίδα, και με εμψυχώνετε με το χαμόγελό σας, πραγματικά, είστε οι καλοί άγγελοι που μου στέλνει ο Κύριος ώστε να με ενισχύσουν σε αυτή μου την πρόθεση.
Και πάλι εκ καρδίας, ό λ ο υ ς ανεξαιρέτως(και τους ασφαλίτες και τα μίσθαρνα όργανα του Σκότους που με χλευάζουν)σας ευχαριστώ!
Ανώνυμε 777. Τι σημαίνει "όσοι δεν έχουν προσευχή". Αν δεν έχουμε προσευχή νομίζω ότι όποια κίνηση και να κάνουμε λάθος θα βγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι είμαστε βολεμένοι συμφωνώ. Γι'άυτο νομίζω ότι και η προσευχή μας πρέπει να συνδιάζεται με σωματικό κόπο, τουλάχιστον για τους νεώτερους, μετάνοιες, ορθοστασίες, αγρυπνίες. Γιατί πολλές φορές ακούω ανθρώπους της "εκκλησίας" να ονομάζουν τον ευατό τους άνθρωπο της προσευχής, (σε αντίθεση με τους ανθρώπους της δράσης) μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν την ακηδεία τους.
777, υπάρχουν τόσα πολλά θέματα για να τρέξει ένας χριστιανός. Το βασικό πιστεύω είναι να έχουμε παρρησία, να λέμε την γνώμη μας ακομα και στους ιερείς μας και επισκόπους μας, να μην φοβόμαστε να είμαστε διαφορετικοί και ακέραιοι και από κει και πέρα υπακοή στην εκκλησία.
Πάντως έχεις γενικά δίκαιο. ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ.
ΚΑΛΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ λοιπόν για να δούμε και Ανάσταση!
Μαρίνα
Σαλογραία μου ελπίζω η Ανάσταση να μου φέρει και την λεφτεριά! Το ίδιο ευχομαι και για σένα, σε πνευματικό επίπεδο.(Αν και στην εκκλησία μας αρκετες γραίες έτεκαν υιους και θυγατέρες, όπότε ποτε δεν ξέρεις τι γίνεται)
Μαρίνα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυ του τρέχοντος, ουδέ του θέλοντος, αλλά του ΕΛΕΟΥΝΤΟΣ Θεού, και ΚΑΝΕίΣ δε φτάνει όπου προγραμματίζει ο ίδιος, αλλά ΌΠΟΥ ο Κύριος επιθυμεί να τον οδηγήσει -το σημειώνει και ο W.James.
Και σωστά το λες:πρώτα η ΣΤΑΥΡΩΣΗ , ΜΕΤΑ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
ΑΝΕΥ Σταυρού (και αναπτύσσει κάτι υπέροχα περί Σταυρού ο π. Δημήτριος Στανιλοάε)
ΑΝΕΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Φιλιά χαρούμενα :-)
σα σπουργιτάκια
- φτεροκοπούν να τσιμπολογήσουν το σιτάρι που σκόρπισες στο ηλεκτρονικό μας το χώμα!
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήπήγαινε στην ανάρτηση με τίτλο Τα γεγονότα και οι ερμηνείες τους...
πολυ σωστο εχεις δικαιο τουλαχιστον ας ειμαστε οι εαυτοι μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχώρα με, δε το έδωσα έτσι, που να είναι πιο ξεκάθαρο.
Εννοούσα, πως εμείς που δεν έχουμε την προσευχή εκείνη που έχουν οι γέροντες της αδιάλειπτης προσευχής, που μπορούν και βοηθούν τον κόσμο όλο, εκ μακρόθεν. Δεν είναι που λέμε πως χάρη σε αυτούς ο κόσμος υπάρχει ακόμη;
Για μας, τους ανάμεσα σε τόσες μέριμνες, μέχρι στιγμής έχω καταλάβει, πως μπορούμε να έχουμε κάποιο είδος προσευχής, κάποιες στιγμές λίγο, ή περισσότερο, και για σοβαρές περιπτώσεις να συμβουλευόμαστε τον γέροντα.
Τι γίνεται που υπάρχει λάθος άραγε σ αυτό το "νοητικό μοντέλο"....;
Πες μου το αν υπάρχει κατά τις προσωπικές σου εμπειρίες, γιατί εννοείται πως θέλω να μάθω και όχι από περιέργεια.
Κατά τα άλλα χαίρομαι, που συμφωνείς στη, με διάκριση, φόβο Θεού, προσωπική μετάνοια και αγάπη (και εννοώ ελλόγως όλα αυτά, κατά την ώρα της κατάθεσης άποψης), λειτουργία του αυτεξούσιου, προς ανάληψη δράσης και αντίδρασης στους ιερείς και επισκόπους, όταν κρίνεται αναγκαίο και θέλημα Θεού. Αμήν, γένοιτο.
Κι εδώ αν υπάρχει κάτι λάθος Θεολογικά, όποιος έχει αντίρρηση θα την ήθελα και να βάλω μετάνοια.
Δηλαδή έχουμε λόγο εμείς οι λαικοί, όταν βλέπουμε να γίνονται πράγματα περίεργα, για τα οποία δε μας καλύπτουν τα Αρχιερατικά όργανα.
Καλά Σαλογραία, εσύ θα συμφωνείς. Ή όχι;
Φίλτατε Ανώνυμε 777
ΑπάντησηΔιαγραφήδυο λόγια μόνο διότι υπάρχουν κάτι άλλα επείγοντα που πρέπει να γίνουν και δεν ευκαιρώ ούτε να κοιτάξω το mail σήμερα.
Φυσικά και μπορούν και ο λαϊκοί να διαμαρτύρονται και γραπτά και προφορικά για ό,τι αιρετικό -κυρίως-αλλά και δημόσια, ηθικά σκανδαλιστικό, κάνουν οι παπάδες- με κορύφωση διαμαρτυρίας, τη Διακοπή Μνημοσύνου του οικείου επισκόπου, είτε φέρει τον τίτλο του Μητροπολίτη, είτε φέρει τον τίτλο του Πατριάρχη.
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής(και όχι μόνο βέβαια) αυτό έκανε, γι τούτο οι ...καλοί παπάδες του καιρού του, του κόψανε το χέρι και τη ΓΛΩΣΣΑ, ώστε να μάθει να κάθεται ...φρόνιμα!
Όλα εξαρτώνται από τη συνείδηση και την επίγνωση του κρίνοντος, και δεν θα επεκταθώ διότι είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ το θέμα και δεν ασχολείται το εν λόγω μπλογκάκιον με τέτοια ζητήματα.
Αν σε ενδιαφέρει η κουβέντα επί του ζητήματος περισσότερο, πήγαινε στη σελίδα του Κυπριανού Χριστοδουλίδη.