Έγραψες, στο κείμενό σου για τον άγιο...Βαλεντίνο ανάμεσα στ'άλλα και τις ακόλουθες φράσεις-πριν καταλήξεις στην τελική πανωλεθρία των συναισθημάτων σου, αγαπημένο μου:
Της δείχνεις τα δώρα. Τα προσέχει. Τα παίρνει.Τα πετάει στον καναπέ. Δε θυμάσαι πώς, αλλά με τα πολλά κάθεστε. Ω θεοί, τώρα θα αρχίσει το καλό. Έτσι; Ο αρχικός αιφνιδιασμός μπορεί να είχε απώλειες για την διμοιρία, αλλά η κυρίως επιχείρηση θα προχωρήσει όπως σχεδιάσθηκε. Σωστά; Αμ, δε.
Όπως είπαμε, συμπαθητικέ κατά τα άλλα, καψούρη, άνδρα, ως στρατηγός είσαι κακός.
Δεν υπολόγισες πολλούς, μα πολλούς, παράγοντες.
Και γι αυτό με το που κάθεστε, σου αρχίζει το πυρ κατά ριπάς.
..........................................................................
Συμπαθητικέ και κατά τα άλλα καψούρη άντρα(αλήθεια πότε κιόλας έγινες κι άντρας από τόσο δα νιάνιαρο που σε θυμούμαι, με τα κοντά παντελονάκια;) όπως το γράφεις και ο ίδιος για τον εαυτό σου, αυτό το λάθος έκανες και, συνεχίζεις να κάνεις:
-Δεν υπολόγισες πολλούς, μα πολλούς παράγοντες-θυμάσαι τι μου 'λεγες;
-Θα πάω με όσο το δυνατόν περισσότερες γκόμενες,προκειμένου να αποκτήσω εμπειρία
(μούτζες και τύφλες...) για να διαλέξω μετά την καλυτερότερηηηη(δε γελάτε κότες;)!
-Αμ δε!
Δε δουλεύει, τελικά, έτσι το σύστημα, τζετζεκάκι μου!
Δε δουλεύει έτσι σου λέω, και ματαιοπονείς, τρέχοντας σαν τυφλός προς αυτήν την κατεύθυνση.
-Και διατί δε δουλεύει, Σαλογραία μου, έτσι το σύστημα;
- Δε δουλεύει λόγω της κατασκευής του νευρικού μας συστήματος, λόγω της ποιότητας της ανθρώπινης φύσης μας.
-Δηλαδή;
-Συνελόντι ειπείν, τουτέστιν -δια να είπω με συντομία- σε κάθε σχέση, αλλά ιδιαίτατα σε αυτήν την ερωτική, οι αντι-δράσεις του συμπαίκτη σε εκάστη δική μας δράση, δεν ειναι
π ο τ έ μα π ο τ έ προβλέψιμες.
Εφόσον οι αντιδράσεις του συμπαίκτη-συντρόφου, δεν είναι προβλέψιμες,το κρεσέντο των δικών σου συναισθημάτων μπορεί να γίνει υψηλότατο, να εκφραστεί με τόνους οδυνηρής οξύτητας, ανυπόφορους...
Και εκεί, αρχίζει ο εγκέφαλός σου να παίρνει ανάποδες, να θές να ουρλιάξεις, να φύγεις, να χαστουκίσεις , να δείρεις, τον απέναντι έως και μέχρι θανάτου!
Σχετικά πρόσφατα διάβαζα για τη χήρα κάποιου διάσημου.
Τη ρώτησαν αν είχε σκεφτεί να χωρίσει τον άντρα της, και απάντησε:
-Να χωρίσω;
Όχι!
Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί.
Να τον σκοτώσω όμως, το σκέφτηκα πολλές φορές!
Το δήλωσε ευθαρσώς, επιθυμώντας να ζωγραφίσει τις εντάσεις στη σχέση -ειδικά εκείνης του γάμου- που οι άνθρωποι του κόσμου, βιώνουν.
Αυτές είναι συνοπτικά -και απλουστευμένα χάριν συντομίας, οι παρατηρήσεις μου.
-Και δεν επιθυμώ να σε απογοητεύσω, αλλά όσο θα πορεύεσαι στην ίδια οδό, τους ίδιους καρπούς θα θερίζεις:
Γοητεία και έλξη στην αρχή(λόγω των αφελών προβολών και προσδοκιών σου) απογοήτευση, θυμό και αποκαρδίωση στη συνέχεια(λόγω της επαφής με την πραγματικότητα της-κατά το φαινόμενο- αντί-Χριστης συμπεριφοράς του πλησίον σου).
-Και τι προτείνεις; θα με ρωτήσεις.
-Κάτι πολύ απλό, θα σου πώ.
Σου προτείνω να θέσεις ΣΑΦΗ ΟΡΙΑ.
(Αρκετά με τις βλακείες των χωρίς όρια συμπεριφορών, με τις οποίες μάς γέμισαν αλογόμυγες οι αμερικάνοι ψυχολόγοι και μας κατάστρεψαν).
Τα ΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ!
Τα ΟΡΙΑ που δίνει ο Κύριος της Δόξης, σε όσους Τον πιστεύουν, επιθυμούν να Τον αγαπούν και το κατά δύναμη, Τον υπακούουν.
Βέβαια, πρέπει να βρεις και γυναίκα που να αγαπάει και να υπακούει το Χριστούλη παρόμοια και εδώ είναι τα δύσκολα, εδώ είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας, το γνωρίζω...όμως ΕΙ δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι, λέει η Γραφή και στο δηλώνω, ΙΣΧΥΕΙ!
Όσα άλλα χαρίσματα και αν έχει η γυναίκα -ή και ο άνδρας Γωγούλα μου- χωρίς του Χριστούλη τα όρια, ο διάβολος όλα θα τα σκορπίσει και θα μείνετε με χέρια άδεια,με καρδιά παγωμένη, μεσα στον αδιέξοδο δρόμο...
Επιλέγοντας άνθρώπους που τιμάνε και σέβονται τις Εντολές του Ευαγγελίου , θα περιφρουρείτε εαυτούς και τη σχέση.
-Γιατί το ειδικεύεις τόσο το ζήτημα, Σαλογραία μου;
-Δε γίνεται να είναι καλός και χωρίς να αγαπάει το Χριστούλη;
-ΌΧΙ δε γίνεται!
Δε γίνεται σε βάθος χρόνου διότι οι άνθρωποι σπάνε πανεύκολα, αν δεν έχουν χτίσει τις σχέσεις τους πάνω στην Πέτρα που είναι ο Κύριος, αν ο Κύριος δεν είναι θεμέλιο.
Αν ο Κύριος είναι θεμέλιο, τότε, Άγγελος δικός Του,προπορευόμενος πάσας τας ημέρας της ζωής υμών
(που αναφέρει και η θαυμάσια ιερολογία των Στεφάνων του Γάμου) θα σας φωτίζει με το ιλαρό φώς Του.
Και η ρομαντική σας αγάπη, θα φαντάζει σπιτάκι στο λειβάδι, με Υπέροχο Φράχτη.
Οι αδέσποτες αγελάδες του Χάους δε θα μπορούν να μπούν στον ειρηνικό κήπο να αφανίσουν της σχέσης την ανθηρή πρασινάδα, κι ας κυλάνε τα χρόνια-ποτάμι.
Δε μιλάω θεωρητικά.
Από παρατήρηση δεδομένων και από εμπειρία αιώνων, καταθέτω, στη χούφτα της απορίας σου, το ψωμάκι της μικρής συμβουλής μου.
Μακάρι να την κρατήσεις!
ΣΑΛΟΓΡΑΙΑ
Τι ωραίο πράγμα που είναι να γνωρίζει κάποιος την κ.Σαλογραία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μπορώ να κάνω εγώ για εσάς?
Σας ευχαριστώ.
Αγαπημένο μου σ'ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα έχεις πάντα χαρά στην καρδιά σου!
Να έχεις και την ευχή της Κυρά Παναγιάς αν ανάψεις ένα κεράκι για το ΦΩΤΙΣΜΟ του Στέφανου και του Μάριου.
Φιλάκια!
Αγαπημένο Σαλογραιάκι σε χαιρετίζω με μια ιστορία, Ζούγκλα και θηρία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας φύλακας ζωολογικού κήπου,υπέβαλε την παραίτησή του από την υπηρεσία, και κατετάγη στο σώμα αστυφυλάκων μιας μεγάλης πόλεως.Μετά από την πρώτη περιπολία την οποία έκανε,ήλθε εις επαφή και επικοινωνία με τους ανθρώπους,απογοητεύθηκε.
Όταν είδε το οργανωμένο κακό,τα οργανωμένα συμφέροντα,την σήψη και την βαθιά διαφθορά,και έλαβε άμεση γνώση και πείρα της ζουγκλοποιημένης κοινωνίας,την ίδια μέρα παρουσιάσθηκε στον Διοικητή του και υπέβαλε την παραίτησή του.Προτιμώ είπε να είμαι φύλακας στον ζωολογικό κήπο,με τα αγρίμια παρά φύλακας της αγριότητας των ανθρώπων.
Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις τα ζώα δείχνουν ανώτερη συμπεριφορά από τους ανθρώπους.
Ο Θεός να σε έχει πάντα καλή μου λατρεμένη!
ΦΩΣ ΙΛΑΡΟΝ
Καλημέρα Φωτάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχάθημεν!
Σ ευχαριστώ πολύ για την ιστοριούλα!
Και γω τα αγαπώ τα ζώα...
Δυο σκύλους, δυο περιστέρια και ένα πιγκουινάκι
(κάτι σαν μικρό παπαγαλάκι )έχω αυτή τη στιγμή!
Να είσαι πάντα καλά -εν Κυρίω!
(άνευ Κυρίου, τίποτα δεν είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλά!):-)
Καλημέρα σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτηση σας πονάει ιδιαίτερα. Όσο κι αν δε θέλει να το παραδεχθεί, ο άνθρωπος είναι ελλειμματικός. Απόδειξη οι βασικές επιθυμίες για τροφή και βιολογική διαιώνιση-ικανοποίηση. Οι επιθυμίες δημιουργούν κίνηση για συν-πλήρωση του ελλείμματος σαν πρόσληψη του κόσμου και του άλλου. Η παροχή βιολογικής ικανοποίησης από τον άλλον δεν πάει μόνη της αλλά υποστασιάζεται από το πρόσωπο του άλλου, την ανεπανάληπτη του ετερότητα. Η βιολογική έλξη είναι η πρώτη βαθμίδα στην κλίμακα της τις ερωτικής σχέσης, σχέσης ατελεύτητης όπως ατελεύτητη είναι η ετερότητα του άλλου. Το σκόπιμο πάτημα στο πρώτο σκαλοπάτι μόνο, δηλαδή η χρηστική αντιμετώπιση του άλλου, είναι υπαρκτική αλλοτρίωση. Οντολογική υποβάθμιση από το επίπεδο του προσώπου, στο επίπεδο του ατόμου. Ότι κι αν κάμω το βλέμμα του άλλου θα μείνει στην μνήμη μου σαν ανάμνηση μη-σχέσης. Και μη-σχέση είναι η κόλαση.
Ένα δωράκι: ένα μπλογκ με ποιήματα που βρίσκω ωραία:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://konstas-poetry.blogspot.com/
Εmmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε
Ήμουν μακριά από την πόλη μου σήμερα.
Επισκέφτηκα τέσσερα Μοναστήρια στην Περιοχή της Αθήνας.
Συνάντησα χαριτωμένες υπάρξεις στον Παράδεισο...
Θα επανέλθω...
Emmanouil φίλτατε
ΑπάντησηΔιαγραφήζούμε σε κοινωνία που διψάει για σχέση και μόνο σχέση δεν έχει παρά τα αλλεπάλληλα ...κρεβατώματα με τα οποία και προωθούνται συνεργασίες και ...κοινωνικές ...αναβαθμίσεις διότι η σχέση ΔΕΝ ευλογείται εν Κυρίω.
Για μένα μόνο η εν Κυρίω σχέση είναι όντως σχέση.
Τα άλλα είδη των σχέσεων μοιάζουν αδύναμες σκιές σε φτωχό θέατρο Καραγκιόζη...
Πολυ ομορφο σχολιο και το δικο σας και του Εμμανουηλ.Με συγκινησε η φραση του΄¨ Οτι κι αν καμω το βλεμμα του αλλου ¨θα μεινει στη μνημη μου σαν αναμνηση μη σχεσης.¨Γραφει ο πατηρ Σωφρονιος του Εσσεξ¨Επειδη οι ανθρωποι δεν βλεπουν ουτε στον ιδιο τον εαυτό τους ουτε στον αδελφο τους την αυθεντικη και αιώνια αξία τους, γινονται τόσο θηριωδώς κακοι στις αμοιβαίες σχεσεις τους, και τοσο ευκολα σκοτώνουν ο ενας τον άλλον. και αλλου σχολιαζει προς κοντινό του προσωπο¨Εχεις θαυμασια καρδιά, ωστοσο ομως και συ ακόμη πρεπει να εργαζεσαι επανω στον εαυτό σου, για να τον κανεις ακομη πιο ανετο με τους ανθρώπους που σε αγαπουν. Να γινεις τετοια που να μην προκαλούνται ουτε προστριβες, ουτε λάθη ουτε παρεξηγήσεις μαζί σου. Ευχεσθε και για μενα. Οι αγιοι πατερες μας δειχνουν τον δρομο....Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΚΡΙΝΑ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω σε σκεφτόμουνα σήμερα και ήθελα να σου ευχηθώ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!:-)
Σ ευχαριστούμε ΠΟΛΥ για το σχόλιο.
Ναι, εκεί πρέπει να κατατείνουμε αλλά...τα πάθη, μας ΤΥΦΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΚΟΦΤΑΦΤΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Ο ΕΝΑΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΠΛΗΓΕΣ με την παραμικρή άστοχη λέξη μας, με το πιο αδιόρατο ύφος μας, με το πιο αφηρημένο βλέμμα μας.
Απόψε το βράδυ έτσι από μακριά, κοίταζα αυτό το ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΝ ΣΙΩΠΗ ΒΑΘΥΤΑΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ- ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ..
ΟΙ μοναχές ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗ ΜΙΜΗΘΟΥΝ...
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ, ΕΙΔΙΚΑ, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΙ Ή...ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΔΙΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΜΩΡΟΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ...
Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφή-που τιμάει με την αγάπη της το μπλογκάκι μου-
δυο λόγια ακόμη.
Στα θεωρητικά, οι κάπως κουλτουριάρηδες θρησκευόμενοι είμαστε όλοι καλοί.
Το ζήτημα προκύπτει στην π ρ ά ξ η των σχέσεων, επειδή οι σχέσεις είναι πινγκ πονγκ που λέω και γώ, και αν σου δώσει λάθος μπαλιά ο απέναντι, τείνεις να ανταποδώσεις και συ λάθος μπαλιά και κει αρχίζει και χαλάει το παιγνίδι, διότι πραγματικά, δεν αντέχει ο ένας επί πολύ σε μια ερωτική σχέση να είναι ο οσιομάρτυρας και ο άλλος να είναι ο εκμεταλλευτής ή ο αδιάφορος.
Και προκειμένου περί γάμου, οι προσπάθειες αμφοτέρωθεν ίσως, καταβάλονται όταν το θέμα της ερωτικής σωματικής έλξης είναι ισχυρό.
Αν αυτό ατονίσει(και πολλοί άγαμοι παπάδες κάνουν ό,τι μπορούν για το μαράνουν μέσα στα αντρόγυνα) τότε οι άνθρωποι περιχαρακώνονται στον εγωκεντρισμό τους, περιμένουν τον άλλον π ρ ώ τ α να κάνει το σωστό βήμα της συνδιαλλαγής ή της ταπείνωσης, ο άλλος δεν το κάνει διότι έχει δει πολλές αμερικάνικες ταινίες και έχει εμπεδώσει ότι η ηρωίδα π.χ. πρέπει να φέρεται με ύφος δέκα θιγμένων πριγκιπισσών, οπότε...εκεί οι Εξαποδοί με τις μουτρωμένες δεσποσύνες, κάνουνε πάρτυυυ!
Προσωπικά, ποτέ μου δεν κατάλαβα το μούτρωμα των δεσποσυνών μέσα στην ερωτική συζυγική σχέση, όταν λέω δεν το κατάλαβα, εννοώ δεν το άντεχα ούτε τρία λεπτά να το εφαρμόσω.
-Ενας καλός καβγάς μάλιστα!
Αλλά μούτρα;
Θεέ μου, τα μούτρα, μου φαίνονται η ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΕΩΝ.
Και όμως έχω ένα φίλο που η κυρία του, επί δεκαπέντε μέρες, μέσα στο ίδιο σπίτι, δεν του έλεγε ΟΥΤΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ.
Γι αυτό σου λέω:
Καλές οι υψιπετείς θεωρίες, αλλά..η πράξη;
-Ποια είναι φίλτατε Emmanouil και των φιλοσόφων
η π ρ ά ξ η ;
Σαλογραια καλημερα. Προβληματιζει θετικα η οπτικη σου γωνία γιατί σιγουρα η πραξη ειναι αυτη που μας δικαιώνει ενωπιον του Θεου δηλαδη πως αποκρουουμε το μπαλάκι που θα μας πετάξουν. Αυτο όμως εχει να κάνει με την προθέρμανση μας κάθε φορά. Αν είμαστε καλά προετοιμασμένοι και αν οι εσωτερικές μας δυνάμεις παρατάσσονται όπως πρεπει και υπαρχει μια εσωτερική ενότητα τότε θα αντιμετωπίσουμε την κάθε δυσκολία του άλλου. Θα το προχωρήσω όμως λίγο περισσότερο. Λάθη θα γίνουν και θα γίνονται πάντα. Γιατι ειμαστε τρεπτοί, κουβαλάμε πολλά στον χαρακτήρα μας (και δεν φταίμε οπωσδηποτε εμεις γι αυτο )αλλά και γιατί μεσα στην πανσοφία του μας θελει καταδικούς του ο Αγιος Θεός. Για να γίνει αυτο πρεπει να φορέσουμε την στολή της ταπείνωσης. Ετσι πέφτουμε ,(με γρίνιες , μουτρα ,μαλώματα κ.λ.π.)αλλά αυτές οι πτώσεις αν τις χρησιμοποιήσουμε σωστά μας ανεβάζουν κιόλας και μας φέρνουν πιο κοντά του. Για μένα και την φτωχή μου αντίληψη το μεγαλύτερο χάρισμα είναι αυτο΄Να πέφτω και να ξανασηκώνομαι χωρίς να απελπίζομαι περιμένοντας να με σηκώσει ο ίδιος ο Θεός μας αν χρειαστει.Θα συμφωνήσω πάντως ότι η ερωτική σχεση μεσα στον γάμο λειτουργει και ως ομπρέλα αμβλύνοντας διαφορές και εσωτερικές αποστάσεις που πιθανον υπάρχουν στο ζευγάρι και καλό ειναι να μην ατονει . Σ ευχαριστω που φιλοξενεις τις θέσεις μου και που παρουσιάζεις την πρακτική πλευρά των θεμάτων. Το τελευταίο μου αρέσει και ισως μου δοθει κάποτε η ευκαιρία να εκφραστω πιο ανοιχτα και πιο πρακτικά.Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα μαζί σου, θεωρητικά είναι έτσι...αλλά, όταν στήνεται μια παγίδα εκ του πονηρού σε αντρόγυνο συζυγίας μακροχρόνια, είναι αδύνατον να ελέγξεις
ό λ ε ς τις παραμέτρους.
Απλά, αρκεί να έχει κάποια σωματική αδιαθεσία η σύζυγος και να είναι οι ορμόνες της σε κακό χάλι, και τότε τον λόγο που θα της πεί ο σύντροφος θα τον μεταφράσει με πολύ σκοτεινά λόγια στο κεφάλι της και θα ανατροφοδοτήσει την επικοινωνία αρνητικότατα, είτε λεκτικά είτε εξωλεκτικά.
Οι ανατροφοδοτήσεις στις νοημοσύνες των ανθρώπινων εγκεφάλων δεν είναι τόσο γραμμικές, ούτε τόσο ελεγχόμενες, όσο μπορεί να είναι οι ανατροφοδοτήσεις σε νοημοσύνες ρομπότ, το ξέρεις καλύτερα από μένα.
Στο ανθρώπινο σώμα δεν είναι μόνο η μία σκέψη ή ο ένας λόγος ή η μία πράξη του άλλου.
Είναι μυριάδες οι πληροφορίες που κάθε δεύτερο μας χτυπάνε...
Εξαρτάται το τελικό αποτέλεσμα και από το αν με πονάει κάτι εκείνη την ώρα που αντιμετωπίζω μια ένταση, αν έχει το παιδί πυρετό ή πήρε κακό βαθμό στο σχολείο, αν έχω να πληρώσω ένα γραμμάτιο που αρχίζει να διαμαρτύρεται, αν διαθέτω προυπάρχουσα αρνητική εμπειρία ανθρώπινων σχέσεων από την πατρική οικογένεια και αρχίσω ταχύτατα να κάνω προβολές επί του άλλου τρίζοντας θυμωμένα τα δοντάκια μου.
ΠΟΣΗ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ, ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ, ΣΕ ΣΧΕΣΗ Γ Α Μ Ο Υ;
Σε ερωτική σχέση, με συμβίωση μακροχρόνια (δεν είχα ποτέ τέτοια εμπειρία) δεν ξέρω, δεν μπορώ να πώ, αλλά εκεί, ακριβώς, διότι το ζευγάρι δεν έχει δεθεί νομικά και κοινωνικά και οικονομικά (που είναι και το χειρότερο δέσιμο το επάγον ανελευθερία)με το δεσμό του ΓΑΜΟΥ, και λείπει αυτή η παράμετρος - του ΓΑΜΟΥ λέω- επηρεάζεται όλο το αποτέλεσμα του συστήματος- αν θεωρήσουμε το σύστημα της σχέσης ως άτυπη πειραματική διάταξη.
(Αυτό εξηγεί αρκετά το γιατί αντρόγυνα που συζούσαν εκτός γάμου επί δεκαετία, πήραν διαζύγιο σε ένα εξάμηνο, όταν παντρεύτηκαν)
Ήμουν καταπληκτική θεωρητική περί γάμου και ανατροφής τέκνων, πριν παντρευτώ, άμα παντρεύτηκα είδα ότι ήταν πολύ ζόρικα τα κομβία της Αλέξαινας...
Και να ερωτήσω απλώς και αν θες μου απαντάς:έχεις διατελέσει τουλάχιστον για μια δεκαετία, έ γ γ α μ η;
Θα μου άρεσε να ακούσω λόγους προερχόμενους
εξ ε μ π ε ι ρ ί α ς.
Σαλογραία και παλι ο λόγος σου με κάνει ν΄απαντήσω αν και λιγο περιεκτικά λόγω πολλών υποχρεώσεων και γιατι με την σιωπή μάλλον προσεγγίζουμε καλύτερα το μυστήριο των Αγίων Παθών. Ξεκινώ απο το τέλος ΄Ειμαι παντρεμένη περίπου 23 χρόνια και είμαι πολύτεκνη μητέρα . Αυτά που περιγράφεις εχουν ακριβως έτσι στην καθημερινότητα των ανθρώπων και πολλες φορές ούτε η δική μου οικογένεια απετέλεσε εξαίρεση. Δεν θα θιξω καθόλου την αναφορά σου σε ελευθερη συμβιωση προ γάμου και τα αιτια που οδηγουν πολλες τέτοιες σχεσεις στο διαζύγιο.Δεν ειχα συμβίωση προ γάμου ετσι ουτε εγω δυναμαι να εχω αποψεις.Κρατω ως πολυ σημαντικη την επισημανση που κάνεις για την προυπάρχουσα αρνητικη εμπειρία ανθρωπίνων σχέσεων απο την πατρικη οικογένεια.Ειναι καταλυτικά τα παιδικα μας βιώματα όσο αφορά την εξέλιξη της μελλοντικης μας οικογένειας. Οπως επίσης δεχομαι πως όχι μόνο οι ορμονικές αλλαγες της γυναίκας αλλά και του ανδρα και των παιδιών μπορει να συμπέσουν χρονικά μεσα σε μια οικογένεια και τότε να λεμε Μα τι έπαθα εγω τι έπαθαν οι δικοι μου και μιλάω έτσι φέρονται αλλιώς κ.λ.π.Ολα αυτα κατα την γνώμη μου δεν έχουν παρα να μας οδηγησουν σε πιο έντονο γονάτισμα μπροστα στο Θεο και θα βλέπουμε θαύματα και εσωτερικ΄ες αλλοιώσεις. Θα ελθουν αρκει να μην τις περιμένουμε με τον δικό μας τρόπο να έλθουν όπως δηλαδη εγκεφαλικα τις φανταστήκαμε.Πρακτικα μερικες φορες σκεφτομαι΄Πως θα ηταν η ζωη μου χωρις τον ανδρα η το παιδι μου/η τον οποιοδήποτε που τώρα με δυσκολεύει με την συμπεριφορά του? Το δευτερο ειναι η ύπαρξη διακριτικου και καλου γνώστη των προβλημάτων του γάμου πνευματικου. Κυρίως για να αντιμετωπίζω το θηρίο που έχω μέσα μου και τις δικές μου εσωτερικές αλλοιώσεις. Αν ειναι κοινος για το ζευγάρι ακομα καλύτερα. Μενω σε 2 ακομα σημεια του λόγου σου.΄Ειναι αδυνατον να ελέγξεις όλες τις παραμέτρους.. Κατα την γνωμη μου καμμια παραμετρο δεν ειναι καλο να μπορούμε να ελέγξουμε γιατι τότε βάζουμε το Θεο στην ακρη και μόνο οταν βρεθούμε σε αδιέξοδα τρεχουμε να μας τα λύσει.Ενω καλο θα ηταν να ειμαστε συνέχεια κοντα του και να μην περιμένουμε με την λογικη να ελέγξουμε τις καταστασεις και μετα να στραφουμε σε αυτον. Τελικα ειπα πολλα Αςπαρει το ποτάμι και ενα τελευταιο΄Θα διαφωνησω μαζι σου και σε ενα αλλο σημειο χθεσινου σχολιασμου που κανεις. ¨Για τους λοιπους ειναι πολυ δυσκολο(να ομοιασουν στην Παναγια μας) ειδικα αν ειναι και γιατροι η διδασκαλοι...¨Μακαριστη γερόντισσα έλεγε προ καιρου Μας βάζετε ¨γυαλιά¨εσεις οι λαικοι και έγγαμοι. Μας ξεπερνατε κατα πολυ οταν σηκώνετε το βαρος των αγρυπνιών για ο μεγάλωμα των παιδιων σας εχοντας τον καματο ολης της μερας. Εστω και αν ο λόγος της ηταν και παραμυθητικος για να τονωθούμε οι εγγαμοι ειναι και αληθινος αφου και στον κοσμο μπορούμε να σωθούμε και να ομοιάσουμε στην Κυρια Θεοτόκο κατα το μετρο της χωρητικότητας της χαριτος του Θεου μεσα μας. Μακρινα και Καλη Ανασταση σε ολους μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου Σε λάτρεψα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε ευχαριστώωωω!
Σαλογραια Χριστος Ανεστη. Εισαι γλυκος ανθρωπος. Σε ευχαριστω που διαβαζω τόσο όμορφες σκεψεις στο μπλογκάκι σου. Μπαινω στο πειρασμό νασχολιάσω διαφορα. Υστερα προτιμώ τη σιωπή.. Μου αρέσει να αφουγκράζομαι και ο απόηχος των λόγων σας η των ποιημάτων να σταλάζουν αργα αργα μεσα μου και να περνουν τηνθεση τους ανασυρωντας αναμνησεις συναισθηματα η τακτοποιώντας ανησυχίες και μπερδεματα. Πολλά απο αυτα τα βρισκω σαν μια γλυκεια μέθη. Καποια θα ξεχαστουν Μενει ομως η επικοινωνια ολων ημων Σ ευχαριστω Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Εύχομαι να λάμπει το Φως Του, πάντοτε στην καρδιά σου.
Χαίρομαι απίστευτα,όταν κάποιος που βαδίζει την ίδια Οδό, καταθέτει λογισμούς και εμπειρίες του, να το ξέρεις...
Και η μηδαμινότητά μου, όλο σκέφτομαι να σιωπήσω και όλο κάποιο μήνυμά μας, με κάνει να ξαναπιάνω το πληκτρολόγιο...
Καιρός του σιγάν;
Καιρός του λαλείν;
Με βασανίζει η απορία ενίοτε...
Ωραια η απορια σου. Και μενα με απασχολει Μαλλον και τα δυο χρειάζονται. Μια σαλη καλογριουλα ειχε πει κάποια στιγμη΄Δεν καταλαβατε τι σας ειπα γιατι τα αυτια σας ακουνε μόνο εξωτερικα τα λόγια μου. Ετσι ενω μιλω εσεις ειστε σε αλλο μηκος κύματος και αυτα που λεω δεν περνουν πιο μέσα.Μου έκανε μεγάλη εντυπωση αυτη η κουβέντα. Το παρατηρω και στα παιδια. Οσο περισσότερο μιλω τόσο λιγώτερο με καταλαβαίνουν. Η εκφορα του λογου ειναι βεβαια πλησίασμα και χάδι όταν γίνεται με την καρδιά.Προσπαθω εκει να κατατείνω αλλα δεν τα καταφερνω λόγω αδυναμιών. Θάθελα να μιλώ και με το βλέμμα και με το αγγιγμα και με την κίνηση. Το εισπράτουν και αυτο ως αυρα οι μικρότεροι. Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί από μας που πήγαμε μερικές τάξεις σχολείο και παπαγαλίσαμε μερικές σαχλαμάρες των προς διδασκαλία μαθημάτων των αναλυτικών-των Υπουργείων-προγραμμάτων(αναπνοή!)
ΑπάντησηΔιαγραφήξεγελαστήκαμε σφόδρα, φανταζόμενοι ότι αρκεί να δώσουμε είτε τις σωστές συμβουλές, είτε το σωστό παράδειγμα μαζί με πλούσια αγάπη στα παιδιά μας.
Δυστυχώς, ΔΕΝ αρκεί ούτε το ένα, ούτε το άλλο.
Η ανθρώπινη φύση είναι πάνυ αγριαίνουσα και αχάριστη και δείται ισχυρών χαλινών, στα πρώτα χρόνια του βίου- τα πρώτα εικοσιπέντε χρόνια θα τολμούσα να είπω!:-)
Και βέβαια, τα παιδιά -και όχι μόνο- δεν ακούν, διότι εκτός των άλλων, έχουν διαφορετικές εμπειρίες από τις δικές μας.
Το διαφορετικό τους βίωμα, τα κλειδώνει σε ένα άλλο αισθητηριακό δωμάτιο και οι αποκωδικοποιήσεις που κάνουν, γίνονται με άλλα εμπειρικά δεδομένα.
Σίγουρα δεν προσλαμβάνει τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο, όποιος κάνει χρήση υπολογιστή για πρώτη φορά στα τριάντα του, και όποιος χρησιμοποιεί υπολογιστή από τα πέντε του και σουλατσάρει ελευθέρως στο διαδίκτυο από τα δέκα...
Τα λάθη που διαπράττουμε, δε γίνονται σκόπιμα, όμως η αγαθή μας προαίρεση, δεν εμποδίζει τις αρνητικές
τους συνέπειες από δω και μέχρι την αιωνιότητα κάποτε...
Αν δεν σε πιέζω χρονικα δως μου μια απάντηση για το πως θα γινει να ειμαστε κοντα τους αφου τα διαφορετικά τους βιώματα τα κλειδώνουν σε ενα αλλο αισθητηριακό δωμάτιο το οποιο δεν μπορουμε να ανοιξουμε.Πως μπορουμε να αποκωδικωποιησουμε οσα μας λένε η και δεν λένε αφου πραγματικα οι εμπειρίες μας ειναι διαφορετικές¨;Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήχρόνο έχω.
Συμβουλή κατάλληλη δεν έχω.
Τα παιδιά, τα βιώματά τους, δεν τα κλειδώνουν επίτηδες.
Είμαστε όλοι κλειδωμένοι στο δικό του δωμάτιο εμπειρίας ο καθένας, κανείς μας δε βλέπει το πρόσωπο του άλλου, κανείς μας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ακριβώς τι κουβαλάει στην ψυχή του, ο άλλος, ας είναι και ο σύντροφος, ο γονέας, ή το παιδί μας.
Μονάχα τις λέξεις ο ένας του άλλου, ακούμε...
Είμαστε κλειδωμένοι σε διαφορετικά δωμάτια, με διαφορετικά αντικείμενα(=εμπειρίες και ερμηνείες εμπειριών ο καθένας μας)και προσπαθούμε δια του
λ ό γ ο υ να καταλάβουμε ή να κάνουμε εγγραφές επί των ψυχών των παιδιών μας.
Ο λ ό γ ο ς ποτέ δεν θα καταφέρει να γίνει
σ ά ρ κ α.
Να γίνει κάτι χειροπιαστό, ανάμεσα σε μένα και στο παιδί μου.
Δε λέω, κάποιες επαναλήψεις και μάλιστα συναισθηματικά φορτισμένες, θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, αλλά στην πράξη θα μένουν πολλά άλλα να αιωρούνται.
Ας πούμε την αγωνία σου ως μητέρα, ό,τι και να εξηγείς, με τα λόγια, η κόρη σου(αν έχεις κόρη) θα την καταλάβει όταν θα γίνει μάνα και αυτή με τη σειρά της.
Νωρίτερα, θα νομίζει ότι καταλαβαίνει, αλλά η κατανόηση θα μοιάζει με χούφτα που της ρίχνεις νερό και το νερό γλιστράει και πέφτει στο χώμα της λήθης.
Νομίζω ότι θα βοηθούσε να μπορούσε ο γονιός να
κ α θ ο δ η γ ή σ ε ι τις εμπειρίες των παιδιών του.
Πόσο εφικτό είναι αυτό σήμερα, στα ξεχαβαρλωμένα σχολεία μας;
Στην ανεκτική κοινωνία μας;
Κάποτε τα παιδιά φ ο β ο ύ ν τ α ν, τη μάνα τους, τον πατέρα τους, τους δασκάλους.
Αυτός ο φόβος και τα συγκρατούσε και τα προφύλασσε.
Κέρδιζες χρόνο.
Δεν έτρεχε η κόρη στις κρεβατοκάμαρες από τα δώδεκα της, για να ψάχνει γιατρό για εκτρώσεις στα δεκατρία της.
Για τόλμα τώρα να δώσεις και ξυλιά σε παιδί.
Θα σε κρεμάσει η κοινωνική λειτουργός έτσι και σε καταγγείλει το τέκνο.
Το τέκνο πρέπει να είναι ασύδοτο.
Όσο πιο ασύδοτο, τόσο πιο πολύ στα νύχια του Δράκοντα του αρχέκακου.
Πραγματικά, δεν έχω απάντηση.
Αν μπορείς να τα πιέζεις με ένα είδος ηχηρής σιωπής και προσευχής, κάντο.
Αν μπορείς να τα διδάξεις ότι η κάθε τους πράξη φέρνει σ υ ν έ π ε ι ε ς άμεσες, είτε ηθικές είτε ηθικές στη ζωή τους, επίσης κάν' το.
Αν μπορείς να τα συνδέσεις με μια καλή Ορθόδοξη ενορία και ζωή, και κατασκηνώσεις,επίσης κάνε το.
Από κει και μετά, ας δώσει ο Κύριος, το δικό Του το Έλεος.
Σαλογραιάκι μου σε ευχαριστω.Πολυτιμες οι συμβουλές σου. Θα επανελθω κάποια αλλη στιγμη γιτί τώρα δεν εχω αρκετο χρόνο. Με απασχολει το θέμα αυτο και υπο μια πιο γενικη μορφη γιατί διαχειρίζομαι και άλλα παιδια εκτος απο τα δικά μου. Επισης με απασχολει η καταθλιψη σε παιδια. Φαινεται και ακουγεται ως υπερβολη αλλα δυστυχως δεν ειναι.Στην εφηβεια έχουμε και τέτοιες καταστάσεις.Να ευχεσαι να έχουμε διακριση και φώτιση για καλύτερη επικοινωνία μεταξυ μας.Καλο βραδυ Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα με εκπλήσσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού δ ε ν έδωσα συμβουλή, για Όνομα!
:-Ο
Απλά, εκόμισα πολλές γλαύκες εις την Μακρίνα!
Η κατάθλιψη, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν έχει να κάνει με την εφηβεία.
Έχει να κάνει με το δαιμόνιο της Aχαριστίας που όλους μας έχει τυφλώσει και μας βυθίζει στη μεμψιμοιρία.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΕΙΡΑ ΔΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ Η ΖΩΗ, ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΕΙ...
Στην Πάτρα, μια φίλη η Μαρία η Μανωλάκου, τύπωσε τα νεανικά της ημερολόγια
(ήταν έφηβη τον καιρό της κατοχής) σε βιβλίο με τίτλο ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ.
Η κυρία Μανωλάκου δε ζει πια ήταν μεγάλη κυρία και μεγάλη αγωνίστρια, όμως, διαβάζοντας αυτό της το έργο, διαπίστωσα πως -τόσο η ίδια όσο και τα παιδιά της ηλικίας της- παρόλο ότι ζούσαν στην καρδιά του πολέμου, και της πείνας και της εξαθλίωσης, ήταν παιδιά-έφηβοι, γεμάτα κέφι για ζωή και χαρά!
Πραγματικά, τι σχόλιο θα έκαναν εδώ οι ψυχολόγοι και οι παιδοψυχίατροι;
Τα τρια ΄αν μπορεις ΄΄που εβαλες τα θεωρω συμβουλες ΄πολυτιμες.ΤΟ ημερολόγιο της Μαργαρίτας ισως αξιωθω να το διαβάσω και να αποκομίσω πολυτιμα στοιχεια . Εμεις όμως έχουμε μερτικο για την αχαριστια των παιδιων μας Τα μεγαλώνουμε με τροπο που τα ωθει στην αχαριστια αφου και οι ιδιοιειμαστε γκρινιαρηδες και αχαριστοι.Θα επανελθω γιατι δεν φταιει μονο αυτο. Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρώ επίσης πολύ σημαντικό το ρόλο που μπορεί να παίξει εκτός από τον φωτισμένο πνευματικό-ιερέα και ο φωτισμένος ανάδοχος.
Μακρίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συμπληρώσω, επειδή ένα τηλεφώνημα με διέκοψε, ότι ο ανάδοχος έχει υπέρ του, το γεγονός ότι βλέπει το παιδί, πάντα σε ευχάριστο πλαίσιον δώρων, εορτών κλπ ενώ ο γονιός έχει και τον άχαρι ρόλο, του να πρέπει να μαλώσει το παιδί, με αποτέλεσμα, από τη μεριά του παιδιού, να σωρεύονται εις βάρος του γονέα, μνησικακίες.
Όταν νιώθουμε μια μνησικακία, έστω και μικρή προς κάποιο πρόσωπο, αρνούμαστε να εφαρμόσουμε τις καλές συμβουλές του, μας βγαίνει αντίδραση.
Ο ανάδοχος, μπορεί να συμβουλεύει τα ίδια με τους ευσεβείς γονείς και να γίνεται ακουστός,διότι δεν υπάρχουν αρνητικές συναισθηματικές συνδέσεις με το πρόσωπό του, αλλά μόνο ευχάριστες...
Και αν δεν υπάρχει ανάδοχος κοντά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να βρεθεί ένα άλλο πρόσωπο, που να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο ...έστω και άτυπα και σε διακριτική συνεργασία πάντα με το γονιό.
Η ωφέλεια θα είναι μεγάλη...
Σαλογραια Χριστος ανεστη.Με πολυ ενδιαφερον διαβασα τα τελευταια σχολια για την προσεγγιση των παιδιων με μας. Αληθεια και ο πνευματικος και ο/η νονος μπορει να εχουν ρόλο κλειδι και να βοηθησουν τα παιδια μας εξομαλυνοντας πολλες φορες τις σχεσεις μας με αυτα.Αν και παιζει ρόλο και η προσωπικότητα του αναδοχου.Ο.Κ.Ειναι αληθεια πως στους τριτους ανοιγουν περισσότερο τ αυτια τους ιδιως αν μεσα τους τους τοποθετουν ψηλα.Τελευταια ανακαλυψα ως μεγαλη βοήθεια την μνημόνευση ονομάτων στην θεια λαιτουργια.Με ενα μυστικο τρόπο αλλαζει ο τροπος που σκεφτονται, ενεργουν η εμμενουν σε καποια αποψη η και επιρρεάζονται απο άλλους. Αυτο βεβαια ισχύει για όλους μας και για ολες τις εμπλοκες στις διαπροσωπικές μας σχεσεις.Ειναι σαν να νοτιζεις μυστικα το εδαφος της ψυχης τους με τη χαρη του Θεου και ο σπορος που υπάρχει εκει ανοιγει σιγα σιγα και φυτρωνει και μεγαλώνει.Και μαλιστα χωρις τηνπαρεμβαση τη δικη μας που στην προσπαθεια να οργωσουμε την ψυχουλα τους καταστρεφουμε πολλες φορες τον σπορο.Νιωθω πολυ μικρη απεναντι σε όλες αυτες τις ψυχές που με περιβάλλουν. Για την καταθλιψη νομιζω καποτε οτι οφειλεται στην ολιγοπιστια μας και στην ελλειψη ουσιστικης σχεσης με τον Θεο και τους ανθρωπους. Ποτε δεν ειχα σκεφτει ως αιτια την αχαριστια μας.Η επιβολη του θεληματός μας πάνω στους αλλους ισως και αυτο.Δεν ψαχνω τοσο τα αιτια απλα για συζητηση, οσο να βοηθηθω και αν μπορω να βοηθήσω.Σε ευχαριστω Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!
Συμφωνώ μαζί σου ΑΠΟΛΥΤΑ για τη μυστική ενέργεια της ωφέλειας εκ της μνημόνευσης των ονομάτων κατά τη θεία λειτουργία.
ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΤΕΡΑΣΤΙΑ, ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ, ε π ί σ η ς, ΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΚΑΘΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΚΕΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡ ΤΗς ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ.
Εκεί με την συνεχή προσέλευση στο Μυστήριο, βλέπει έκαστος μέσα του, μυστικά, το αθόρυβο θαύμα της ΊΑΣΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ...αρκεί να γίνεται η προσέλευση με τις κατάλληλες προυποθέσεις που λέει η Εκκλησία και
οι δ ι α κ ρ ι τ ι κ ο ί της, ποιμένες.
Μακρίνα μου επίσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ψάξουμε την ταπετσαρία της ψυχικής ενδοχώρας των καταθλιπτικών ατόμων, θα δούμε ότι είναι φτιαγμένη από μουρμουρητά αχαριστίας ή αντίστασης στο θέλημα του Κυρίου, ή αντίστασης στο θέλημα των άλλων ανθρώπων.
Θαύμαζα μια κατηχήτρια που είχα κάποτε, τη δεσποινίδα Σοφία από την Καλαμάτα, την οποία είχα...υιοθετήσει-εν αγνοία της- ως πνευματική μου μητέρα...
Η εκλεκτή αυτή εν Χριστώ Ιησού γυναίκα, είχε ασκήσει τον εαυτό της στην εκκοπή του θελήματος της.
Όταν βρισκόταν με άλλους έκανε πάντα υπακοή σε ό,τι της έλεγε ο άλλος, εκτός αμαρτίας βεβαίως...
Και δεν το θεωρούσε αυτό αδυναμία της, αλλά δύναμη.
Βέβαια αυτή η υποχωρητικότητα δεν ενδείκνυται στις σχέσεις γονέων βιολογικών και παιδιών τους, όσο ακόμη είναι μικρά και ανώριμα.
Εκεί ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΑΣΚΗΘΕΙ Η γονεΪκή ΕΞΟΥΣΙΑ.
(Πήρα κάποτε, μια ιδέα για άσκηση γονεΊκής εξουσίας, παλαιότερου τύπου, βλέποντας και την ταινία ΑΜΕΡΙΚΑ ΑΜΕΡΙΚΑ , του Καζάν, όσο και αν σου φαίνεται παράξενο)
ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΚΗΘΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ, ΒΛΑΠΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕς ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, και αυτό το διατυπώνει με σύγχρονη ψυχιατρική γλώσσα ο Ψυχίατρος ο κ. Νίκος Σιδέρης, στο βιβλίο του:ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, ΓΟΝΕΙΣ ΘΕΛΟΥΝ.
Το βρήκα υπέροχο, τι κρίμα που δεν το διάβασα πριν κάμποσα χρόνιααα!
Αυτά τα λίγα γι απόψε , σε ασπάζομαι,
με την εν Κυρίω αγάπη, πίστη, και ελπίδα...
Αγαπητές Σαλογραία και Μακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤων φιλοσόφων και των ψυχολόγων (ουδέν εκ των δύο είμαι εξ επαγγέλματος) η πράξη είναι μάλλον άγονη. Δεν περιγράφεται με θεωρίες η ετερότητα του ανθρώπου. Η ετερότητα δεν είναι δεδομένο αλλά τελείται εν χρόνω σαν γεγονός σχέσης, σχέσης που βιώνεται, που δεν κοινωνείται. Το που θα βγάλει το ταξίδι κανένας δεν ξέρει. Ίσως η μόνη πυξίδα να είναι η ασκητική διάσταση του γάμου και της οικογένειας. Στη Δύση που ζω (φοβάμαι και σε μεγάλο τμήμα του Ελλαδικού χώρου) κοινωνία σχέσεων δεν υπάρχει. Η κοινωνία έχει αντικατασταθεί από την ακοινώνητη society. Η ενορία αφανίζεται από τον ατομικό ευσεβισμό. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον μόνο μέσα στην οικογένεια μπορεί κανείς πλέον να μοιραστεί. Να δώσει. Να πραγματώσει τον έρωτα όχι σαν αναζήτηση ατομικής ηδονής αλλά σαν έξοδο από το εγώ, σαν παράθεση στον άλλον, σαν άθλημα αυθυπέρβασης, σαν εκ-σταση. Ο γάμος ίσως να είναι η μοναδική δυνατότητα για τους περισσότερους μας να μάθουν να αγαπούν. Δηλαδή να κάμουν ένα βήμα στον δρόμο του Θεού που είναι αγάπη. Αν αποκαλύψουμε αυτή την μορφή σχέσης στα παιδιά μας, πάντα με πράξεις, ίσως να μην ζήσουν την κόλαση. Και κόλαση είναι το μην μπορείς να αγαπήσεις. Τα κηρύγματα λίγο ωφελούν. Ίσως το να βλέπουν τους γονείς μετά από πολλά χρόνια γάμου, που και που, να περπατάνε χέρι-χέρι να είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά, το μεγαλύτερο εφόδιο, στον κόσμο που τα φέραμε. Αν πάλι δεν γίνει έτσι, άγνωστοι οι δρόμοι της Οικονομίας Του. Ίσως η πίκρα της μη-σχέσης να φανερώσει το μέγεθος της υπαρκτικής αστοχίας, να οδηγήσει στην μετάνοια.
Emmanouil
ΑπάντησηΔιαγραφήκόλαση είναι να μη μπορείς να αγαπήσεις, πράγματι.
Κόλαση είναι το μη θες να προσφέρεις...
Κόλαση επίσης είναι η κατά-κριση του πλησίον, η
α-κύρωση από το δικό μας κακοπροαίρετο βλέμμα των κρυμμένων αγνών προθέσεών του, και ο ΦΘΟΝΟΣ για ό,τι καλό εκείνος βιώνει.
Ζούμε σε εφιαλτική εποχή που έχει σκοτώσει πάντα -τα σε παλαιότερες εποχές- αυτονόητα.
Δεν υπάρχουν αυτονόητα σήμερα.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΙΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Για τούτο και αυτό το ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ.
Εκείνο που με παρηγορεί σε τελική ανάλυση, είναι ότι ο Κύριος, μπορεί να εξάγει και του πικρού, μεγάλη ωφέλεια.
Προσωπικά, ωφελήθηκα υπέρμετρα από την παγκάκιστη σχέση των γονέων μου.
Έβλεπα τα χάλια τους και έλεγα:
-Παναγία μου, αυτό να ΜΗΝ το κάνω, ούτε το άλλο, ούτε το παράλλο...
Όμως...είναι τόσο πολυσχιδής και υπερευαίσθητη η ανθρώπινη φύση, που ναι, μεν, δεν κάνεις εκείνο και το άλλο και το παράλλο λάθος, αλλά κάνεις τα μύρια αλλιώτικα.
Και πάλι πέφτεις στη λούμπα!
Και Ο Λ Α γίνονται για ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ, ΟΥΚ ΕΣΤΑΙ ΤΕΛΟΣ...
Σαλογραία αγαπητή
ΑπάντησηΔιαγραφή"Προσωπικά, ωφελήθηκα υπέρμετρα από την παγκάκιστη σχέση των γονέων μου.
Έβλεπα τα χάλια τους και έλεγα:
-Παναγία μου, αυτό να ΜΗΝ το κάνω, ούτε το άλλο, ούτε το παράλλο..."
Έτσι είναι και η δική μου ιστορία.
Emmanuil
ΑπάντησηΔιαγραφήἀρα καταλαβαίνεις πολύ καλά τι θέλω να εκφράσω.
Καλό βράδυ! ;-)
Σαλογραια μου με συνεχει παντα ενα περιστατικο απο τη ζωη του Αγιου Σιλουανου.Καποιος μοναχός του ζητησε κάποτε να τον συνοδεψει σε εναν άλλο ασκητη προκειμένου να συζητήσουν μαζι του και να ωφεληθουν.Ο Σιλουανος δεχτηκε και καθως προχωρουσαν στο δρομο ο π. Βενιαμιν τον ρωτησε΄Εσυ τι θελεις να τον συμβουλευτεις;¨Ο Σιλουανος απαντα τίποτα. Τότε τον ξαναρωτα ¨Γιατι τοτε μπαινεις στον κόπο να ελθεις μαζι μου¨; ¨Και ο Σιλουανος απαντα¨ Κοβω το θελημά μου ενωπιον σου και αυτο ειναι η μεγαλη μου ωφελεια, περισσοτερο απο οτι θα μπορουσε να με ωφελησει μια συμβουλη του γεροντα.Για μενα αυτη η σταση ζωης τα λεει όλα.Ξερω πολλες φορες σημερα αν φερθουμε ετσι η βλακες θα θεωρηθουμε η καν δεν θα προβληματιστουν απο την σταση μας.Μυστικα ομως ολα γινονται μεσα στις ψυχες. Υπο αυτη την εννοια εχει δικαιο ο Εμμανουηλ που λεει οτι ποτε δεν ξερεις που θα βγαλει το ταξιδι.Να σχολιάσω παντως οτι και η δικη μου ιστορια με τους γονεις μου ειναι ιδια (κακες σχεσεις μεταξυ τους). Και παρατηρω οτι κανω τα ιδια λαθη στα παιδια μου με αυτα για τα οποια μεσα μου τους ειχα κατηγορησει η ειχα σταθει αυστηρη ενω θεωρητικα τα εχω εντοπισει και προσπαθω να μην επαναλαμβανονται.Ετσι εφαρμοζεται η θεια δικαιοσυνη για την οποια μιλάει ο Π Παισιος.Δεν με απελπιζει όμως αυτο.Απο μια πλευρα ειναι καλο να βλεπουν και τα παιδια την ετεροτητα των προσωπων και ότι επιτυχημενος γαμος δεν σημαινει δεν μαλωνω και δεν διαφωνω ποτε με τον η την συζυγο.Ενεχει και μια ειλικρινεια αυτη η σταση και την προτιμω αρκει η διαφωνια να γινεται με σεβασμο και αγαπη προς τον αλλο. Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε πάνω στο θέμα της εκκοπής του θελήματος γίνονται μεγάλα θαύματα, αρκεί ο πιστός , να κόβει το θέλημά του, για την Αγάπη του Χριστού, και μόνο, και όχι χάριν ανθρωπαρέσκειας.
Ο ενήλικος που κόβει το θέλημά του, από ιδιοτελή κίνητρα και κυρίως χάριν ανθρωπαρέσκειας, επιβαρύνεται ψυχολογικά, και κάποια στιγμή αγανακτεί και σπάει, και τον κατευνάζουν με χάπια.
Οι τελευταίες σου σκέψεις μου θύμισαν αυτό που τραγουδάει ο Σαββόπουλος:
-πώς να κρυφτείς απ'τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!
Καλό σου βράδυ, αγαπημένο μου...
Σαλογραια Χριστος Ανεστη. Δεν εχω να γραψω λογο απλα ηθελα να να ρωτησω τι κανεις . Διαβασα για τα θαυματα που περιγραφεις απο την καθημερινη σου ζωη σε αλλη αναρτηση καθως και των φιλων του μπλογκ. Δεν θα επεκταθω μονο να πω και γω ποσο βοηθιεμαι απο τετοιες αναφορες.Δεν θα το πιστεψεις αλλα παρ ολο που ειμαι πολυ φορτωμενη καθημερινα, περιμενω να ελθει το βραδακι να μπω στην ιστοσελιδα σου και να διαβασω πολυ ομορφες σκεψεις η και να διαλεχτω μαζι σας.Αυτο με ξεκουραζει και σ ευχαριστω.Το βιβλιο ¨Το ημερολογιο της Μαργαριτας¨θα μπορεσω να το βρω σε βιβλιοπωλεια; Κυκλοφορει πια η εχει εξαντληθει προ πολλου;Καλο βραδυ Μακρινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθώς Ανέστη!
Τα θετικά συναισθήματα είναι παραπάνω από αμοιβαία.
Στερεώνεις χαλίκια στον τοίχο της ψυχής μου...
Ιδού δη τι καλόν ή τι τερπνόν, αλλ'ή το ...συνομιλείν αδελφούς...πάνω σε θέματα παρέχοντα ευλογία , έτσι δεν είναι;
Σ'ευχαριστώ!
Αν έχεις χρόνο, πήγαινε στην ανάρτηση με τίτλο Η ΚΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ...
Το ημερολόγιο της Μαργαρίτας, δεν έχει θρησκευτικό προσανατολισμό.
Είναι απλά το ημερολόγιο που κράταγε μια μικρή μαθήτρια(η ίδια η συγγραφέας) τον καιρό της Κατοχής. Το εξέδωσε η Εστία σχετικά πρόσφατα, αν δε με απατά η μνήμη μου.
Προσωπικά από όλο το βιβλίο, κράτησα τη χαρά που είχαν εκείνα τα παιδιά στην ψυχή τους, παρά τις όποιες στερήσεις, διότι λόγω του τ ρ ό π ο υ ζωής, το Άγιο Πνεύμα, με διάφορους τρόπους τα επισκίαζε...
Η Κυρία Θεοτόκος να σε μεταποιεί σε σταγόνα δροσιάς για διψασμένους και κουρασμένους οδοιπόρους.
Καλό βράδυ!
Σαλογραια μου χρονο εχω λιγο, στο κομπιουτερ ομως δεν μπορω να μενω για αρκετη ωρα λογω προβλημάτων με την υγεια μου. Το τελευταιο σχολιο με την αναρτηση περικυματικης θεωρίας το διαβασα. Εχει πολυ ενδιαφερον και δεν καταλαβα ...τιποτα η ελαχιστα πραγματα. Με την φυσικη καλα τα πηγαινω, αλλα με την συνδεση θεολογιας -φυσικης καθολου καλα.Εχω δυο αποριες. Με βαση αυτα που γραφονται στο αρθρο και τα σχολια θα ηθελα καποιος να μου πει τι σημαινειη φραση του ψαλτηρίου¨.. ανακαινισθησεται ως αετου η νεότης σου..¨Γιατι εγω βλεπω στα βιβλια των αγιων οτι το σωμα τους πολλες φορες ηταν πληρως αποδομημενο και φθαρμενο και η ψυχη τους η αγια συγκρατούσε αυτο το φθαρμενο κομματι ύλης. Ηταν η συνεχης παρουσια του Αγιου Πνευματος που έδινε ζωη και στο υλικο κομματι , το σωμα το εν φθορα ευρισκομενο. Επισης τι ειναι αυτο που νεκρα σωματα αγιων ψυχων μεσα στο φερετρο μεταμορφώνονται και ενω ειναι γριες εμφανίζονται με χαρακτηριστικα απαστράπτουσας δεκαοκτάχρονης/νου;Η ψυχη έφυγε ,αποχωρίστηκε πως γίνεται αυτο;Για μενα ειναι μυστηριο και δεν ξερω να τα προσεγγισω. Εχω και μια απορια που αναφερεται σε σενα΄Πως με εστειλες σε ενα αρθρο που εχει σαφη αναφορα στην φυσικη ; Πειράζοντας σε θα πω ΄΄ Μηπως εισαι στ αληθεια μια σαλη γραία;¨Φιλάκια Μακρινα Και κατι ακομα¨Μπορω να αναφερθω σε συγκεκριμένα περιστατικα περι ανακαινισμενου προσώπου μετα θάνατον αν κάποιος το θελήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΚΡΊΝΑ ΜΟΥ θίγεις πολύ ενδιαφέρον ζήτημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πρέπει να αφιερώσουμε μια ανάρτηση...
Σ ευχαριστώ θερμά...θα επανέλθω!
Δεν ξέρω να μιλώ ωραία οπως εσεις ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαλογραια , Μακρίνα ..σας ευχαριστώ!
..κ
Κ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριστεράκι μου...
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ ΕΡΓΑ...
ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΙΔΡΩΜΕΝΑ...
ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ Ε Ρ Γ Α είναι Θεός!
Όποιος έχει μόνο λόγια είναι...άνθρωπος!
:-)
Φιλιάααα!