Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Η ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα


Παραθέτω απόσπασμα-για χάρη σου- περιστεράκι μου.
Ελπίζω να βρεις κάποιες απαντήσεις σε ερωτήματα...
...........................................................................

Στο βιβλίο μου Ο ΔΡΌΜΟΣ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΣ,έκανα διάκριση ανάμεσα στην αγάπη(την οποία όρισα σαν ενδιαφέρον για την πνευματική ανάπτυξη ενός άλλου ανθρώπου)και το ρομαντικό έρωτα(τον οποίο έχω καταλήξει να θεωρώ μια μορφή ναρκισσισμού).

Το αμερικάνικο ιδεώδες για το ρομαντικό έρωτα στηρίζεται στην ιδέα πως είναι με κάποιο τρόπο δυνατό να <αναληφθεί> στους επτά ουρανούς η Σταχτοπούτα με τον πρίγκιπά της μέσα σε ατέλειωτους οργασμούς.

Αυτό είναι μια ψευδαίσθηση.

Ο ρομαντικός έρωτας είναι προτιμότερος από τον προκάτοχό του-δηλαδή μια κουλτούρα προσχεδιασμένων και κανονισμένων γάμων.

Αλλά το γεγονός παραμένει πως όποιος πιστεύει πως ο αιώνιος έρωτας σε μια σχέση είναι μια αιώνια πιθανότητα, είναι καταδικασμένος σε αιώνια απογοήτευση.

Μάλιστα, νομίζω ότι η αναζήτηση του Θείου στις ανθρώπινες ερωτικές σχέσεις είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε τόσο στη δική μας κοινωνία, όσο και σε άλλες.

Αυτό που κάνουμε είναι ότι προσδοκούμε από το(τη)σύζυγο ή τον εραστή μας να γίνει ο Θεός μας.
Προσδοκούμε από το σύζυγο ή τον εραστή μας να ικανοποιεί ό λ ε ς μας τις ανάγκες, να μας γεμίζει, να φέρνει τον Παράδεισο στη γη.

Και αυτό ποτέ δε συμβαίνει.

Και ένας από τους λόγους που ποτέ δε συμβαίνει-είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι όταν το κάνουμε αυτό-είναι ότι καταπατούμε την Πρώτη Εντολή, η οποἰα λέει:

<Εγώ είμαι ο Κύριος και ο Θεός σου και δε θα λατρεύσεις άλλους θεούς>.

Είναι ωστόσο φυσικό, πολύ φυσικό να το κάνουμε αυτό. Είναι πολύ φυσικό να θέλουμε να έχουμε έναν απτό Θεό, ένα Θεό που όχι μόνο να μπορούμε να βλέπουμε και να αγγίζουμε, αλλά και να κρατάμε και να αγκαλιάζουμε και να κοιμόμαστε μαζί του και ίσως ακόμα και να αισθανόμαστε ότι μας ανήκει.

Έτσι προσδοκούμε από το σύζυγο ή τον εραστή μας να είναι ο Θεός μας και στη διαδικασία αυτή ξεχνάμε τον αληθινό Θεό.

Ο άλλος, λοιπόν, λόγος που οι βαθιά θρησκευόμενοι τόσο συχνά επιλέγουν την αγαμία είναι ότι δε θέλουν τ ί π ο τ α να τους περισπά από την αγάπη τους για το Θεό.

Δε θέλουν να πέσουν βορά στην ειδωλολατρία του ανθρώπινου ρομαντικού έρωτα.

Ξέρουν, όπως είπε ο Άγιος Αυγουστίνος:

<Μας έπλασες για τον εαυτόν σου, αγαπημένε Κύριε, και δεν μπορούμε να αναπαυθούμε πραγματικά παρά μόνο μέσα σε Σένα>.

Και ξέρουν πως είναι δυνατό αν η υπ'αριθμόν μ ί α σχέση τους είναι με το Θεό, να μ η χρειάζονται καμία άλλη σχέση.

(Ψυχίατρος Σκοτ Πεκ από το βιβλίο του, Ο ΔΡΟΜΟΣ Ο ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΑΞΙΔΕΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, σελ.215-216, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, 1996)

38 σχόλια:

  1. Ο/Η Γρηγόρης Ζαγοραίος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα":

    Ωραία τα γράφει ο Πεκ αλλά εγώ έχω μια μικρή ένσταση.
    Στον ρομαντικό έρωτα πιστεύουν οι έφηβοι και όσοι ... παρατείνουν για κάποιο λογο την εφηβεία τους.
    Σ`αυτήν την ηλικία (την πραγματική εφηβεία) νομίζω και υγιές και θεμιτό είναι, οι άνθρωποι να ζούν λίγο το παραμύθι!
    Ούτως ή άλλως, έπειτα θα μπούν στην τραγικότητα της παρούσης ζωής και θα εξανεμιστούν οι πομφόλυγες ...)τέτοιες δεν είναι στην φωτογραφία;)
    Τι γίνεται με τον έρωτα τον ... χωρίς ρομαντισμό, αυτό που λέμε sex και που πολλές φορές γίνεται wild sex?
    Πως απομυθοποιείται αυτό, αγαπημένη μου, που ξεκινά από τα ένστικτα και "ωραϊζεται" με την διαβολική φαντασία και κινεί διαθέσεις και μετακινεί...όρη
    και που δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη πομφόλυξ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΓΡηγόρη μου
    είσαι με τα καλά σου;
    Ρωτάς για wild sex μια γραία;
    Για Ονομααα!
    Τι μπορεί να σου πεί μια σαλή γραία επί του ζητήματος;
    Θα σου πεί: Γρηγόρη, κόψε το wild sex ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ αν θες να ΜΗ σε τραβάνε τα παγανά στην Κόλασηηη!

    - Πώς να το κόψω, μανδάμ, το ρημάδι;
    θα με ρωτήσεις, ντροπαλά και ξελιγωμένος στα γέλια.
    -Με τα όπλα που δίνει η Εκκλησία, τέκνον μου, θα σου απαντήσει εκείνη.

    Ποια είναι τα όπλα;

    ΝΗΣΤΕΙΑΑΑΑ!
    (Να καταντήσεις το πετσί και το κόκκαλο, όχι να μου είσαι...αφράτος σα δεσπότης, έλεος)
    ΑΓΡΥΠΝΙΑ,
    ΠΡΟΣΕΥΧΗΗΗΗΗ,
    ΠΕΤΑ ΤΗΝ ΤΥΦΛΕΟΡΑΣΗΗΗΗΗΗ,
    ΜΗ ΚΟΙΤΑΣ ΤΙΣ ΑΦΙΣΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ- καλύτερα να σε πατήσει κανένα αυτοκίνητο, παρά να κοιτάς τριγύρω σου, ΣΟΥ ΛΕΩ!
    Και για να σοβαρευτώ, πέρα από τη σωματική άσκηση, που είναι η νηστεία και οι κόποι του σώματος, ο πειρασμός ο σαρκικός νικιέται ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ(ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΑΛΟΓΡΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΑΒΒΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ)
    Γι αυτό ο Δαίμων στην εποχή μας, κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να απομακρύνει τους -δήθεν- πιστούς από το Αγιο Ποτήριο.
    Εννοείται ότι πρέπει να προηγείται η κατάλληλη προετοιμασία που ο κάθε Ορθόδοξος γνωρίζει ποια είναι και την οποία θα την κάνει με βάση την κατάσταση της υγείας του, που MONO αυτός O IΔΙΟΣ είναι σε θέση να την γνωρίζει, ποια είναι.

    Οι ΑΗΔΙΕΣ περί ρομαντικού έρωτα, έχουν καταστρέψει εκατομμύρια ανθρώπους στην εποχή μας, ακριβώς από την εφηβεία ξεκινώντας.

    Ευτυχώς τώρα και με την επιστήμη της ψυχολογίας αλλά και της βιολογίας, μαθαίνουμε το ρόλο που παίζουν οι ορμόνες και μπορούμε την ερωτική θύελλα να την κατανοήσουμε σε αλλο βάθος και με μια απελευθερωτική επίγνωση, πιο κοντά σε ό,τι διδάσκει η πανάρχαια εμπειρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
    Στο βιβλίο Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ από τα Ελληνικά Γράμματα, είναι αφιερωμένες κάμποσες σελίδες στα θέματα αυτά τα ορμονικά των σεξουαλικών καταιγίδων.
    Επιμένω όμως,ότι η ΠΛΗΡΗΣ χαλιναγώγηση του ενστίκτου, ΜΟΝΟ εν Χριστώ Ιησού, και δια της ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ, μπορεί να ελέγχεται.

    Αλλά και εδώ ο Εξαποδώς, ανακατώνει τα μυαλά των εξομολόγων και τους τα σαλεύει και κολλάνε σε κάτι τριήμερα ανάλαδα τα οποία θέλουν να επιβάλλουν στους δύστυχους προσερχομένους προς εξαγόρευση λογισμών, και μετά αυτοί οι σούπερ ιερωμένοι, μπαγλαρώνονται -στα 70 τους- ως παιδεραστές, στη Φυλάκα.
    -BΡε χριστιανέ, παπά! ΕΛΕΟΣ!
    Δεν τον βλέπεις το δύστυχο που τηγανίζεται από τις διαολοουρές;
    Γιατί τον εμποδίζεις με ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ευλαβείας;
    ΕΣΥ, ΧΟΝΤΡΕ ΜΟΥ ΠΑΠΑ, ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΑΧΑΜ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΥΣΜΟΙΡΟΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΙΕΤΑΙ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ ΑΠΌ ΤΗ ΘΛΙΨΗ ΤΟΥ,ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΣΤΕΡΗΜΕΝΟΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΕΝΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΜΑΥΡΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ ΣΑΝ ΤΟ ΡΑΣΟ ΣΟΥ, ΖΗΛΙΑ;
    ΕΛΕΟΣ!
    ΤΙ ΠΣΥΧΗ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΤΕ ΟΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ;
    Σου θυμίζω στο περί Συνεχούς Θείας Μεταλήψεως, των Αγίων Νικοδήμου και Μακαρίου, που αναφέρει ΚΑΝΟΝΑ του Αγίου Τιμοθέου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας, ο οποίος λέει: ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ , ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΒΡΙΖΕΙ ΧΥΔΑΙΑ, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ...
    Αν οι παπάδες δεν κλέπτονταν εκ δεξιών , δηλαδή δια προφάσεων δήθεν αγαθών, οι λαικοί ως σώμα, θα ήμασταν καλύτεροι.
    Αλλά, ΤΥΦΛΟΣ, τυφλόν εάν οδηγεί, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται...
    Δυστυχώς το 99 τοις εκατό των πνευματικών οδηγών μας, είναι τυφλοί, λατρεμένο μου... και έτσι το ...πουλί μας, το παίρνει ο διάολος και το...σηκώνει και μας βαράει στο κούτελο, και χάνουμε πάσα αξιοπρέπεια και πάσα ευθυκρισία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τί θύελλα είσαι εσύ μωρέ!!!!
    Κύριε Ίησού μου.............!
    ...........................................
    Όλα τέλεια και διεξοδικά τα αναλύεις και είναι η απάθεια επι θύραις, για τους μεταλαμβάνοντες...κατά τα λεγόμενα σου!
    Κι όμως υπάρχουν περιπτώσεις που δεν ισχύουν τα ... "μέσα" και το ομολογείς η ίδια, φέρνοντας επί του προκειμένου τους αεί μεταλαμβάνοντας ακόλαστους κληρικούς!
    Και πώς γίνεται να μεταλαμβάνομε, να ασκούμαστε, να νηστεύουμε, να προσευχόμαστε, να μη βλέπομε τηλεοραση να ζούμε πολλές φορές αποκομένοι στο περιθώριο της κοινωνίας και οι αισχροί λογισμοί να αναβλύζουν από την καρδιά μας σαν το ...γάργαρο νερό της πηγής!
    Μάλλον αλλού είναι το μυστικό καί όρα την οσία Μαρία που έκαμε 47 συναπτά έτη χωρίς να κοινωνήσει αλλά ήταν διαρκώς ενωμένη με τον Θεό και την αμμά Σάρρα την εν τω Γεροντικώ που έμεινε 13 χρόνια πολεμουμένη σφοδρώς από τον δαίμονα της πορνείας καίτοι είχε άκρα άσκηση και πνευματική ζωή...
    Βρές μου αυτό το μυστικό και θα σε αγαπώ ...αιώνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γρηγοράκη μου,
    λατρεμένο μου πρέπει να βγω γι αυτό θα είμαι πολύ σύντομη.
    Οι ακόλαστοι κληρικοί ναι, μεν, μεταλαμβάνουν αλλά ΔΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ.
    Οι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ παπάδες και Δεσποτάδες και Πατριαρχάδες ΔΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ και δεν ταπεινώνονται σε άλλο ιερέα.
    ΔΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΑΦΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΛΙΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ.
    Χωρίς, ομως, την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ της καθαρής εξομολόγησης, ΔΕΝ ερχεται η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
    Αλλά ΠΩΣ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΚΑΤΙΑΝΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΠΑΠΑ ΤΟΥ,ή σε έναν τρίτο, ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΝΑ ΧΑΙΔΕΎΕΙ ΑΓΟΡΑΚΙΑ, π.χ;
    ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΙΣΧΡΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΠΕΣΕΙ ΤΗς ΥΠΟΛΗΨΕΩΣ, ΚΟΙΝΩΝΑΕΙ ΜΕ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΕΚΕΙ ΠΤΩΜΑ ΠΡΟΚΑΤΕΛΑΒΕΝ.
    Η υπέρτατη αμαρτία , λατρεμένο μου είναι η ΚΕΝΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΗΦΆΝΙΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΕΝΩ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, Δ Α Ι Μ Ο Ν Ε Σ.
    Λοιπόν, επειδή δεν μπορούμε αλλιώς να καταλάβουμε τον εωσφορικο εγωκεντρισμό μας, μας τρώνε τα φίδια των αισχρών λογισμών, ενίοτε και των πράξεων, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία μας και να γίνουμε ΧΩΜΑ, ΚΑΣΤΑΝΟΧΩΜΑ, ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ...
    Ας ΑΦΉΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ, ΌΤΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥς ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙ ΣΕ ΕΝΟΡΙΕΣ ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ...
    ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΚΑΝΩΝ, ΓΙΑ ΜΥΡΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ ΨΗΤΑ ΑΡΝΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΠΑΔΩΝ οι δαιμόνοι.
    ΟΙ Ρώσοι το ξέρουν αυτό καλύτερα απο μας...και προσέχουν περισσότερο, γι αυτό τους βλέπεις ακόμα και τους λαικούς ρώσους στα Ιεροσόλυμα π.χ. και ντρέπεσαι να κοιτάξεις τη σεμνότητα, το φως και την ιερότητα που εκπέμπουν τα πρόσωπα τους, ακόμη και σε αυτόν τον αιώνα τον Απατεώνα...
    Η Μεγάλη μορφή της Αγίας Μαρίας, ΕΞ ΑΝΑΓΚΗΣ, ΚΑΙ Ως ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ ΕΠΙ 48 ΕΤΗ, αλλά με τέλεια νηστεία, με παντελή αποκλεισμό των αισθήσεών της από ό,τι τερπνό, με ποταμούς δακρύων με αδιάλειπτη προσευχή.
    ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΚΙΑΣΕΙ Η Παρηγορία του Παρακλήτου, τέτοιες προαιρέσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Y.Γ.προς Γρηγόρη.
    Με είπες και ...θύελλα και μου άρεσε γιατί...όταν ήμανε μικρή αδυνατούλα και ΠΟΛΥ χαζή έστελνα μικρές Αγγελίες στην τότε κυκλοφορούσα ΔΙΑΠΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ-ηταν κάτι σαν το Ιντερνετ της τότε εποχή-και έγραφα με το ψευδώνυμο ΚΟΡΙΤΣΙ ΘΥΕΛΛΑ...μιλάω για δεκαετία του 1960....έγραφε τότε και ο Ευγένιος Τριβιζάς εκεί αν δεν κάνω λάθος, και νωρίτερα πάλι αν δεν με απατά η μνήμη μου ο Φρέντυ Γερμανός...
    Αχ! Και θυμάμαι ότι με ...φλέρταρε αθώα ένας στην ηλικία μου μικρός ΑΣΠΡΟΣ ΑΡΑΠΗΣ...και γω για να δοκιμάσω τα ειλικρινή του συναισθήματα του είπα ότι ο πατέρας μου ήταν ένας φτωχός ψαράς-που ΔΕΝ ήταν-και από κείνη τη στιγμή ο ΑΣΠΡΟΣ ΑΡΑΠΗΣ δεν μου ξανάγραψε! :-) Τυχαία μετά πολλά πολλά έτη, τον είδα σε ένα δελτίο ειδήσεων.
    Είναι λιμενικός.
    Το μικρό του όνομα Ισίδωρος.
    Μα τι μικρός που είναι ο κόσμος τελικά, Γρηγοράκη μου:-)
    Τι γρήγορα που τελειώνει το θέατρο του εδώ βίου, και θα φύγει ο καθένας μας για ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ...
    ΚΑΙ Η ΣΕΞΟΜΑΝΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΘΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΤΗΛΟ..ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΠΑΤΗΛΟ...
    Φιλια στη μαμάαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γράφεις τόσα χειμαρώδη που αποπροσανατολίζεις...την κοινή γνώμη!
    Πάντως σίγουρα το μυστικό φάρμακο της ψυχής υπάρχει στα γραφόμενα σου!
    Η απαρατήρητη γνωστή λέξη και... πράγμα: ΧΩΜΑ!
    Εκεί που πατούμε, από κεί που τρεφόμαστε, εκεί που θα καταλήξουμε! Εκεί που θα ταφεί κάθε μάταιο έργο και κάθε βασανιστικός ή ... γαργαλιστικός λογισμός!
    Έχεις φάει εσύ αρκετό, χρυσαφένια μου?
    Γιατί εγώ συνέχεια τρώγω ... μα δεν χορταίνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γρηγόρη μου
    από χώμα άλλο τίποτα!
    Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ό λ ο χώμα.
    Μετά, ίσως το χώμα δια της βροχής των δακρύων και τη φωτιά της Μετάνοιας, ίσως μετατραπει σε σκεύος πήλινο που θα μπορέσει να κρατήσει το ύδωρ το ζωηφόρο, της Χάριτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καί Θύελλα και ποίηση μαζί....
    Παρακαλώ τον σύζυγό σου, να σου δώσει πολλά γλυκά φιλιά... από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. :-0
    Ευτυχώς που κανείς σύζυγος δε ζηλεύει μια γραιότατη σύζυγο, αλλιώς...θα είχαμε ντράβαλα με αυτά που γράφονται εδώ μέσα, χρυσούλι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλό μήνα καλή μου Σαλογραία δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου όσα γράφεις είναι κάρατσεκαρισμένα από την ζωή, θα κοιτάξω να βρώ και το υπέροχο βιβλίο που μου σύστησες, και το έχεις και αφιέρωμα να είσαι πάντα καλά γλυκιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άστο Σαλογραία μου, βαριά η καλογερική!
    Και προσευχόμαστε και νηστεύουμε και μεταλαμβάνομε, αλλά οι λογισμοί πάσης φύσεως λεηλατούν τη ψυχή μας και το χρόνο μας...
    Σχετικά με τη ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα δε συμφωνώ και απαντώ παράλληλα και στον κ. Ζαγοραίο.
    Γιατί ο ρομαντικός έρωτας είναι βίωμα μόνον της εφηβικής ηλικίας; Θα μου πείς στην απάνθρωπη εποχή που ζούμε που όλα είναι "δούναι και λαβείν" δε χωράει ρομαντισμός. Συμφωνώ. Αλλά μη τα ισωπεδώνουμε όλα! Υπάρχουν και καλοπροαίρετοι άνθρωποι με αγαθή συνείδηση και καθαρή τη καρδία, πρωτίστως δε, με φόβο Θεού που μπορεί να ζήσουν έναν ρομαντικό έρωτα και πέραν της νιότης.
    Μήπως παραείμαι ρομαντική;
    Σε φιλώ
    Δ.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς ναι μιλάω σαν παθούσα, ο άνθρωπος που πιστεύει στην αγάπη και στην ειλικρίνεια γίνεται βορά των αρπακτικών ιδιαίτερα των ερωτευμένων, κάθε ερωτευμένος είναι ψυχοπαθής ως προς ένα βαθμό τουλάχιστον, η αντίληψη των πραγμάτων είναι διαστρεβλωμένη και οι ανάγκες τόσο έντονες που σαν ναρκομανής σε κατάσταση στέρησης καταστρέφει τους γύρω του ώστε να πάρει τη δόση του. Ο μύθος του έρωτα καλά κρατεί και η πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί μας οδηγεί σε ομαδική παράκρουση, κανείς άνθρωπος ευρισκόμενος σε μεγάλη ανάγκη (ειδικά αν οφείλεται σε ορμονικά κοκτέιλ) δύναται να σταθεί με θάρρος απέναντι στον άλλο* και να δείξει την ελάχιστη παληκαριά, η ανάγκη γαρ τον οδηγεί στην απώλεια κυρίως της ανθρωπιάς και της αξιοπρέπειας.
      Παρότι άθεη (φυσικός ούσα) αναγκάζομαι να συμφωνήσω ότι χρειάζεται ιδιαίτερη εγκράτεια και μεγάλη προσοχή στον τρόπο που θα διαχειριστούμε τα ερωτικά συναισθήματα, αν αυτά υποταχθούν στην λογική και στην αγάπη με την έννοια της αναγνώρισης του άλλου σαν πρόσωπο και με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία του (μπορεί να το κάνει ένας ερωτευμένος;) ίσως δούμε λίγο από τον "παράδεισο" στην παρούσα ζωή ( για την άλλη δεν μπορώ να εγγυηθώ) αλλιώς μιλάμε για το ναρκισσιστικό παραλήρημα ενός ανθρώπου που άγεται και φέρεται από τις ορμόνες τις ανάγκες τις αδυναμίες και τις ανασφάλειες του, αυτό ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει με αγάπη και ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες, έχει να κάνει με το σκοτεινό και ανεξερεύνητο εαυτό μας με τη σκιά μας που δεν τολμούμε να κυττάξουμε στα μάτια και κρυβόμαστε πίσω από μια ονειροφαντασία που έχει καταλήξει μια ομαδική σημερινή παράκρουση, το μύθο του ρομαντικού ΄έρωτα όπως έχει προκύψει από τα ιπποτικά μυθιστορήματα της μεσαιωνικής Ευρώπης.
      Τα σέβη μου για τον εξαιρετικό ιστότοπό σας
      Με εκτίμηση Ελένη

      * Όταν ένας άνθρωπος για να ζήσει τον "έρωτά του" δεν σέβεται την ασθένεια την ανημπόρια την ύπαρξη προβληματικών παιδιών και φτάνει στο στο σημείο να ρισκάρει τη ζωή του πρώην συντρόφου και γονέα των παιδιών του, τότε πως πρέπει να χαρακτηρίσουμε ένα τέτοιο συναίσθημα;

      Διαγραφή
    2. Ελένη μου
      υπέροχο, το σχόλιο.

      Παρότι φυσικός(όπως μας δήλωσες) γράφεις καλύτερα από φιλόλογο, θα ομολογήσω!
      ;-)
      Θεωρώ πλεονέκτημα ότι στην εποχή μας, κάποιο ποσοστό ανθρώπων, συνειδητοποιεί όλο και πιο βαθιά την ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα.

      Αυτοί που συνειδητοποιούν εγκαίρως, μπορούν με διάφορους τρόπους να προφυλάξουν τους εαυτούς τους.

      Αυτοί που δεν συνειδητοποιουν, είναι αναπόφευκτο να πληγώνουν βαθύτατα και τους γύρω τους αλλά και τους εαυτούς τους είτε το επιδιώκουν είτε όχι.

      Προσωπικά, αν διαβάσεις παλιότερες προσωπικές εξομολογήσεις μου σε αυτό το μπλογκάκι, είχα την εμπειρία της κακής σχέσης των γονέων μου, διότι...ο μπαμπάς κάθε τόσο έπεφτε ...ερωτοχτυπημένος, με κάποια, βαρύτατα.
      ;-)

      Αυτό το βίωσα για πολλά χρόνια.

      Στην τελική, αν με ρωτήσεις τώρα, τι απεκόμισα, θα σου πω: μια βαθύτερη επίγνωση που ΔΕΝ την ανταλλάσσω με ΚΑΜΙΑ ευτυχή παιδική ηλικία (αυτήν που υποτίθεται η ζωή, θα μου όφειλε)

      Νομίζω ότι τελικά, αποτελεί νομοτέλεια το πλήγωμα, η αδικία, σε αυτήν εδώ τη ζωή, από διάφορες αφορμές πειρασμών.

      Μακάριος όποιος θα βρει τρόπους για να μπορέσει να αντέξει μέχρι το τέλος και κυρίως μακάριος όποιος θα μπορεί να συν-χωρἠσει στην αδυναμία του διπλανού του μέχρι το τέλος.

      Πολλές φορές, η άψογη δική μας συμπεριφορά (άψογη κατά την προσωπική μας εκτίμηση, ίσως και των συγγενών και φίλων μας) μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο, στο να δώσουμε την άφεση σε κείνον που μας πληγώνει, ώστε να συνεχιστεί η ζωή μας με δημιουργικό τρόπο.

      Η κουβέντα μεγάλη.

      Αυτή τη στιγμή, όμως, πρέπει να βγω από το διαδίκτυο.

      Εύχομαι να έχουμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε.

      Σε ασπάζομαι
      και, απ' την καρδιά μου,
      σ' ευχαριστώ για την αγάπη...

      Διαγραφή
  12. Τρυφερό μου Δ.Β.
    θυμάμαι έναν εκλεκτό πνευματικό που είχα κάποτε από τη Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας, ο οποίος συμβούλευε να μη φοβούμαστε τους λογισμούς διότι μοιάζουν με πουλιά που πετούν ψηλά, απλά σχηματίζεται η σκιά τους, φευγαλέα στο χώμα και ύστερα χάνονται.
    Να φοβούμαστε, έλεγε, μόνο τη
    σ υ γ κ α τ ά θ ε σ η σε κακούς λογισμούς διότι από τη συγκατάθεση, η μετατροπή του κακού λογισμού σε έ ρ γ ο, δεν είναι μακριά.
    Αν γίνει συγκατάθεση τότε η κατάσταση, μοιάζει σαν τα πουλιά να σταθμεύουν πάνω στο κεφάλι, φτιάχνοντας στα μαλλιά μας τη φωλιά τους, με όποια κακή συνέπεια αυτό επιφέρει...
    Και ναι, ο ρομαντικός έρως είναι εφικτός και πέραν της νιότης, το πιστεύω διότι το έχω ΔΕΙ να συμβαίνει, με την προυπόθεση ότι ο Κύριος Ιησούς, είναι ο πρώτος εραστής ΚΑΙ των ΔΥΟ ερωτευμένων.

    (Αυτά τα αναφέρει καταπληκτικά σε λόγους του ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Θεός ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σου λέω, αλλά, ποιος τον ακούει την σήμερον;)

    Χωρίς αναφορά στον Κύριο Ιησού, το τρίγωνο θα σχηματιστεί πάλι- επειδή η μικρότερη επικοινωνιακή μονάδα, είναι π ά ν τ α η Τριάδα και όχι η δυάδα όπως θα υπέθετε κάποιος.

    Αν όμως, ανάμεσα στο ζευγάρι δεν βρίσκεται ο Χριστούλης, ως λατρεμένο τρίτο σημείο αναφοράς με το οποίο θα αποσυμπιέζονται οι εκάστοτε και εκασταχού αναπτυσσόμενες εντάσεις- τότε οι δυο σύζυγοι σύντομα θα κορεσθούν συναισθηματικά -νευρολογικά, και θα αναζητήσουν καινούργιες διεγέρσεις του νευρικού-συναισθηματικού τους συστήματος είτε σε συνάδελφο, είτε σε οικογενειακό φίλο, είτε στον κουμπάρο και το ξέρεις το ανέκδοτο με τον κουμπάρο που όλο έμπαινε έβγαινε , έμπαινε έβγαινε στο σπίτι, βγήκαν στο τέλος, όλα τα παιδιά με γυαλιά και μουστάκιιιι! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ψευδαίσθηση του ρομαντικού έρωτα":

    Πολύ διαφωτιστική η ανάρτηση!
    Πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι απαιτείται πολύ προσοχή στην ενασχόληση με την ψυχολογία διότι χρησιμοποιείται ως μέσο προσηλυτισμού στη Νέα Εποχή, του ανθρώπου της Δύσης που εμπιστεύεται την επιστήμη.
    Ο Σκοτ Πεκ δεν ανατράφηκε μέσα στην Ορθοδοξία αλλά σε έναν διαστρεβλωμένο χριστιανισμό με αποτέλεσμα να καταλήγει σε λανθασμένες θεολογικές ερμηνείες στη προσπάθειά του να εξηγήσει πνευματικά ζητήματα.

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλέξανδρε
    σ' ευχαριστώ θερμά για την επισήμανση και έχω να πώ ότι συμφωνώ απολύτως μαζί σου.
    Χρειάζεται μεγάλη προσοχή με συγγραφείς, που είναι έξω από την Ορθόδοξη παράδοση, όσο και αν δηλώνουν ότι διαθέτουν χριστιανική συνείδηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γρηγόρης Ζαγοραίος2 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:10 π.μ.

    ...δεν ξέρω τι λέει η ψυχολογία αλλά είδα στην πράξη μεγάλους και ακαταμάχητους έρωτες να εκλείπουν σαν καπνός και ενίοτε στην θέση τους να μπαίνει μίσος και αδιαλαξία!
    Αλλά θέλοντας να απαντήσω στο "τρυφερό" Δ.Β. που πιστεύει ακόμη στο ρομαντικό έρωτα,
    να ψάξει γύρω της, εκεί που σπαταλά την καθε μέρα της, στην πόλη που ζεί, και άν βρεί έστω και ένα ζευγάρι που να ζεί τον ρομαντικό έρωτα-και απο τις δύο πλευρές, εννοείται- μετά από 5 χρόνια σχέσης, οποιασδήποτε σχέσης να μου το δηλώσει και εγώ ...θα παντρευτώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γρηγόρης Ζαγοραίος2 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:36 π.μ.

    και σε σένα Σαλογραία μου, την χαριτωμένη αγωνίστρια του Χριστού αφιερώνω το παρακάτω, σχετικό με τα πολύχρωμα ωδικά πτηνά, των λογισμών:

    Πώς να βαστάσω το βαρύ φορτίο
    δεν δύναμαι θαρρώ ν`αντισταθώ
    σε κείνην την υπόκωφη φωνή της χθόνας
    πού ψιθυρίζει μου κρυφά να μείνω εκεί
    και πίσω να στραφώ γιά να χαρώ...

    Τάζει μου η πλάνα, ηδονές ποικίλες
    βέβηλες χάριτες μου πέμπει ξελογιάστρες
    που της καρδιάς το βογγητό καλύπτουν
    με του αυλού τους το κελάδημα το δόλιο

    Κι είναι ο ανήφορος μακρύς, στενή κι η στράτα
    στο Άκρως Εφετόν με οδηγούνε, μα πώς θα φτάσω
    που είν`οι σειρήνες διαρκώς σιμά μου;
    Βαρύ` ναι αλήθεια το φορτίο
    μα θα υπομένω μέχρι να φανεί ο Κυρηναίος
    τον δρόμο πού`καμα ως τα τώρα, να μή χάσω!

    Γράφτηκε στην Θεσσαλονίκη 17/11/1987

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γρηγόρη μου
    μια ευλογημένη συζυγία εν Κυρίω, που έχει και το στοιχείο του ρομαντικού έρωτα σε κάποια δόση, είναι θησαυρός μέγας.
    Λοιπόν, σε όποιον δόθηκε αυτός ο θησαυρός, είναι αφροσύνη να τον περιφέρει φανερά ανά τας οδούς και τας ρύμας, διότι υπάρχει ο φόβος των ληστών-φθονερών δαιμονίων, που θα θαυμάσουν -δήθεν- αρχικά την υπέροχη σχέση και μετά θα την δυναμιτίσουν πλαγίως με ποικίλους τρόπους έως και να την διαλύσουν όπως έγινε στην περίπτωση της υπέροχης Αγίας Θεοδώρας της εν Αλεξανδρεία.
    Γι αυτό, όποιος αξιώνεται ευλογημένης συζυγίας είναι συνετό να το κ ρ ύ β ε ι όσο μπορεί το γεγονός από μάτια τρίτων και ο ύ τ ε στον παπά να μην το λέει, διότι και οι παπάδες, άνθρωποι είναι, μπορεί να ζηλέψουν (αν πειραχτούν από δόλιους Εξαποδούς) και να δώσουν διασπαστικές συμβουλές στο ζευγάρι. Πολλά αντρόγυνα καταστράφηκαν από φθονερούς, στερημένους και άφρονες πνευματικούς, η αλήθεια να λέγεται, περιστεράκι μου.
    Ούτως εχουσών των καταστάσεων, δεν είναι περίεργο που δεν μπορείς να παρατηρήσεις γύρω σου, κανέναν απολύτως μεγάλο έρωτα διότι και αν υπάρχει-και υπάρχει- ο τοιούτος, ΚΡΥΒΕΤΑΙ και βεβαίως, άριστα ποιεί που κρύβεται, όπως έκρυβαν οι κατά Θεόν σαλοί, την βαθύτατη καθαρότητα και ταπείνωσή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Y.Γ.
    Ευχαριστώ και για τα στιχάκια! :-)
    Σε προτιμώ πάντως, ως ασκητικό, εκλεκτό αγιογράφο.
    Κρίμα που δεν υπογράφεις τα έργα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. πως φαίνεται πως είσαι ερωτιάρα...
    αυτό πάντως και να θέλεις δεν μπορείς να το κρύψεις!
    Αλλά οι γυναίκες έχετε άλλη ψυχολογία, πρέπει να το παραδεχτείς...
    Οι άντρες από άλλα έλκονται και οι γυναίκες σε άλλα επενδύουν και είναι πεπεισμένοι και οι δύο γιά τον μεγάλο "έρωτά" τους.
    Είδα να γκρεμίζονται βουνά ως επίτευξη του έρωτα κι ύστερα να ανασηκώνονται ωκεανοί για να καλύψουν τα κενά...του ίδιου έρωτα!
    Πάντως αφού επιμένετε... σας εύχομαι να τον ζήτε τον έρωτα...να χαιρόμαστε και μείς οι απέξω!
    Όλο και καμιά σταγόνα θα περισσεύσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γρηγόρη μου
    ως ζωγράφος έχεις ανεπτυγμένη φαντασία και προβαίνεις σε ανεπίτρεπτες υπεργενικεύσεις. :-)
    Εμείς θ ε ω ρ η τ ι κ ά τοποθετηθήκαμε και μιλήσαμε.
    Δεν είπαμε το παραμικρό για τους εαυτούς μας, ή και αν είπαμε δεν ήταν θετικό αυτό που γρἀψαμε
    (Σου θυμίζω τα σχόλιά μου, κάτω από τα περί του αν είναι θεάρεστος ο ξυλοδαρμός και η κακοποίηση των γυναικών)
    Ο καθένας, από τη θέση που τον έβαλε ο Χριστούλης, πρέπει να κάνει το καλύτερο που καταλαβαίνει και που μπορεί.
    Βγαίνω τώρα.
    Να είσαι πάντα καλά, να μου γράφεις κ α ι στιχάκια!
    Φιλιά στη μαμάααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Υ.Γ. προς Γρηγόρη επίσης
    (οι συμπάθειες προς ποιητές και ζωγράφους δεν κρύβονται)
    Σχετικά με το ....ερωτιάρικο(ἐλεος, έλεος) της γραίας, έχω να ερωτήσω σεμνά και ταπεινά και χαμηλοβλεπούσικα:
    -Μήπως, τέκνον μου, επειδή εσύ ως νέο και όμορφο παλικάρι έχεις τον έρωτα στο νού σου, φαντάζεσαι ότι τον έχουν και οι γραίες;
    Εάν ναι,ας ΜΗΝ είσαι τόσο σίγουρος δια το τί αισθάνονται αι αγωνιζόμεναι -προς ετοιμοπαράδοτον ψυχήν- ηλικιωμέναι κυρίαι αυτής της σελίδας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γρηγόρης Ζαγοραίος2 Φεβρουαρίου 2010 στις 2:10 μ.μ.

    ...χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει!
    όσο δε για τας γραϊδας... κακό και εφάμαρτο το βρίσκεις χρυσαφένια μου να φλέγονται από έρωτα?
    Αφού το ξέρεις, η ψυχή δεν γερνά...
    Ακόμη και αι καλογραίαι θέλουν να καίγονται από Θείο Έρωτα ...πολλώ δε μάλλον αι σαλογραίαι που χάριν της Αγάπης Του... απώλεσαν τα μυαλά τους!
    Στόχω γράψει κι άλλη φορά,
    Νάχα λίγη από την φλόγα σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γρηγόριε γρηγόρευσον την εξεύρεση συμβίας γρηγορίας στον έρωτα, ίνα μη ευρόν Σε οσονούπω παρανάλωμα στου αντιπάλου…!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Ανώνυμος
    ...κάνε και κανά translation γιατί τα ελληνικά σου μου είναι λίγο ...δυσνόητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καμιά φορά ανακατεύονται τα λόγια απο τους ηλεκτρονικούς δαίμονες των σελίδων...
    Το πάθαινα και σε εφημερίδα που έστελνα σχόλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Γρηγόρης Ζαγοραίος3 Φεβρουαρίου 2010 στις 2:51 μ.μ.

    να τους εξορκίζεις...
    τι κάνεις εδώ πέρα εσύ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αγαπημένε μου Γρηγόρη
    το γένος τούτο ουκ εκβαλείται ει μη εν προσευχή και ΝΗΣΤΕΙΑ.
    Και δεν ξέρω αν γίνεται δεκτό ως προσευχή το καθημερινό παραλήρημά μου, ενώπιον του Κυρίου της Δόξης, πλην από νηστεία είμαι μηδέν εις το... πηλήκιο, που είπε και ο πρωθυπουργός μας, διότι βέβαια δεν είναι νηστευτής όποιος αφανίζει μιά πιατέλα με είκοσι τουλάχιστον κουραμπιέδες (από τα μάτια του εκδότη του ΑΚΡΙΤΑ κάποτε π.χ.) τους οποίους τους καταβρόχθισα ώσπου να πεις:τερψιλαρύγγιο!
    Για Ονομααα!
    Χωρίς ΝΗΣΤΕΙΑ αληθινή από τροφές και αμαρτίες, μάς μουτζώνουν χαιρέκακα οι δαιμόνοι, Γρηγόρη μου.
    Πάρτυ κάνουν εις βάρος μου!
    Μου το δήλωσε κάποτε και ο ένας γιος μου:
    -Δεν τα κόβεις τα γλυκά μάνα, γι αυτό εγώ δε μετα-νοώ.
    Είχε δίκιο.
    Χωρίς στέρηση τροφής δεν γίνεται δεκτή η προσευχή μας, από τον Κύριο, διότι σημαίνει ότι δεν διαθέτουμε ακόμη επαρκή μετά-νοια και αγάπη για τον πλησίον μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. "Αυτά τα αναφέρει καταπληκτικά σε λόγους του ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Θεός ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σου λέω, αλλά, ποιος τον ακούει την σήμερον;"

    Σε ποιούς λόγους του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Γωγούλα μου
    στους περι παρθενίας π.χ ή στους περί γάμου...δεν έχω παραπομπές αυτή τη στιγμή, έχω σκόρπια κείμενά του, αλλά ούτε αυτά μπορώ να στα βρω διότι πρέπει να ψάξω σε χάος βιβλίων και ντουλαπιών...
    Κοίτα το από το γκουγκλ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Δε σκόπευα να σχολιάσω αλλά μου κανε κλικ κάτι. Η αναφορά σου στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Γορτυνίας. Επειδή έλκω την καταγωγή μου από το νότο, άσχετα που μα ςπήγε η ζωή, και πέρασα από κει και γνώρισα και γνωρίζω, αν κι έχει αλλάξει η σύνθεση της μονής πια, το γέροντα Θεόκτιστο, πες μου ότι η αναφορά σου ήταν γι αυτόν; Εξαιρετικός γέροντας, μοναδική μορφή, σοφός!! Θα θυμάμαι πάντα μια επικοινωνια προσωπική που χαμε που του ζήτησα τη γνώμη του για ένα θέμα που με ταλαιπώρησε πολύ. Δε θα ξεχάσω την αυθεντία των λόγων του: μόνο όσοι ξέρουν μιλάνε έτσι. Αυτό είναι έτσι, εκείνο έτσι ....Λείπει ο γέροντας. Έχω χρόνια να πάω στη μονή αλλά μαθαίνω νέα τους από κοινούς γνωστούς και φίλους.Ωραία είναι στην Πελοπόννησο αν κι εμένα με θλίβει πολύ, ειδικά η Πάτρα..(συγγνώμη για την προσωπική αναφορά)..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. lpap
    Αγαπημένο μου βρίσκουμε κοινά, βλέπω και χαίρομαι...
    Ο πνευματικός ο δικός μου στα χρόνια της εφηβείας, ήταν ο εντιμότατος και ασκητικότατος π. Χρυσόστομος Ζαχαρόπουλους, του οποίου γέροντας υπήρξε ο γέρων Θεόκτιστος στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, στη Γορτυνία.
    Είχα γνωρίσει κάπως και το γέροντα Θεόκτιστο.
    Έφυγε υπέργηρος από αυτόν τον μάταιο κόσμο.
    Υπήρξε άνθρωπος με α γ ά π η
    και κ α τ α ν ό η σ η, χωρίς να σημαίνει ότι υπήρξε αλάνθαστος, ο Θεός ας τον αναπαύσει από τους κόπους του...

    Και γω δεν κατάγομαι από την Πάτρα.

    Μένω χρόνια εδώ επειδή είναι οι εργασίες μας.

    Στην αρχή μού φαινόταν απαίσια ως πόλη.

    Μετά...τη συνήθισα, τη συμπάθησα και τώρα δεν την αλλάζω με τίποτα...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλά πόσο χρονών είσαι;; αχαχχαχχα αν λάβω υπόψη πως κι ο γέροντας Θεόκτιστος έφυγε πολύ μεγάλος από συτή τη ζωή!! Σοβαρά τώρα: κανείς αλάνθαστος, ούτε ο γέροντας. Μπορώ να σου αριθμήσω και λάθη του.. αλλά όλα εμπίπτουν, ελπίζω, στο ακατανόητο και σκληρό πολλές φορές σχέδιο του Θεού. Εγώ έχω πνευματικό ένα εξαιρετικό άνθρωπο..τον π. Γεώργιο Ευθυμίου..(που δεν τα πάει καλά με τα ίντερνετ και την τεχνολογία κι όλο τον ξετρυπώνω ιντερνετικά από αναρτήσεις άλλων). Θεωρώ κορυφαία στιγμή στη ζωή μου τη συνάντηση με τον γ. Παίσιο και τις συναντήσιες με τον γ. Πορφύριο. Στον οποίο και χρωστώ πολλά..προκοπή μόνο δεν κάνω κι όλο στο παράπονο είμαι..κλασσική χριστιανή!! ΑΝ κι οι χριστιανοί με θεωρούν κάπως..δεν ξέρω γιατί..ή με λατρεύουν ή μ αντιπαθούν!!Αλλά μ αρέσει αυτό..Γιατί αφορά τους ίδιους κι όχι εμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. :-)
    Πόσων χρονών είμαι;
    χαχαχα...την ίδια απορία είχαν και για τη...Βουγιουκλάκη. Θα το κρατήσω μυστικόοοο!
    Έτσι για ..σασπένς στην κουβέντα...

    ;-)
    Τέλειος είναι μόνο ο Θεός και αλάνθαστες μόνο οι μεγάλες Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι.
    Ανθρωπος μεμονωμένος, υπόκειται πάντοτε σε κίνδυνο λάθους ή πλάνης.

    ....και δεν γίνεται, πουλάκι μου να είμαστε σε όλους αγαπητοί.
    Το τόνισε και ο Κύριος:"αλίμονο όταν σας πούν μπράβο όλοι οι άνθρωποι"

    Τον ίδιο τον Κύριο τον κακολογούσαν αφόρητα οι φθονεροί Γραμματείς και Φαρισαίοι του καιρού του.
    Τους είχε ρημάξει ο ΦΘΟΝΟΣ.
    ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ...
    Ε, τώρα μην υπερβάλλουμε!! Μια λαμψούλα την έχω και λόγω ονόματος αν θες μια και γιορτάζω την πιο λαμπρή μέρα του χρόνου..αλλά μην το κάνουμε θέμα σε παρακαλώ!!

    Η βουγιουκλάκη έμαθα πόσο χρονών ήτανε, βλέπεις ό,τι κρύβουμε έρχεται η άτιμη ζωή και τα φανερώνει(βελζεβούλεης λένε κάποιοι)...θα μάθω...

    εννοείται αστειεύομαι..
    να είσαι καλά και να γράφεις πιο συχνά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή