...........................
Ειρήνη είναι όταν
τ' ανθρώπου η ψυχή
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος,
κι ο ήλιος
ψυχή μες στον άνθρωπο.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Ειρήνη είναι όταν...ποίηση Ν.Βρεττάκος
...........................
Ειρήνη είναι όταν
τ' ανθρώπου η ψυχή
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος,
κι ο ήλιος
ψυχή μες στον άνθρωπο.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τ'όνομά σου : ρινίσματα ήλιου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ'όνομά σου : στροφή από φλάουτο τη νύχτα.
Τ'όνομά σου : στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο.
Τ'όνομά σου : κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την 'Aνοιξη πίσω τους
Τ'όνομά σου : βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
Τ'όνομά σου : περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα
Τ'όνομά σου : τοπίο χωρισμένο με χρώματα
Τ'όνομά σου : δυο δρυς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του.
Τ'όνομά σου : ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ'όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ'όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ'όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.
Τ'όνομά σου : ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το το μάγουλο
Τ'όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ'όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ'όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ'όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε
Τ'όνομά σου : αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα.
Τ'όνομά σου : αλληλούια πάνω στο Έβερεστ
Νικηφόρος Βρεττάκος απαντάει σε Νικηφόρο Βρεττάκο
:-)
Αλήθειες από έναν σοφό και σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο. Είχα την τιμή να τον ακούσω να απαγγέλλει ποιήματά του στην Πάτρα. Σαλογραία σε ευχαριστώ διότι συχνά μας παρουσιάζεις πτυχές από το έργο του λαμπρού λογοτέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτάκι μου:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήσε λάτρεψα πάλι!
- Το όνομά σου, αλληλούια πάνω στο Έβερεστ!
(Η πρώτη ταινία που είδα στη ζωή μου ήταν μια που αναφερόταν στην κατάκτηση του Έβερεστ...)
Τι στίχος!
Αναστάσιε
ΑπάντησηΔιαγραφήείχες την τιμή να τον γνωρίσεις και προσωπικά;
Θα περάσω να μου πείς λεπτομέρειες!
Προσωπικά, με αναπαύει η πίστη, το άρωμα και το φως που βρίσκω στους στίχους του, η σοφία, η ταπείνωση και η αγάπη με την οποία ήταν διαποτισμένο το κάθε κύτταρο της ποίησής του.
(Έχεις ακούσει το ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ που τραγουδάει ο Παπάζογλου;
Σπαραχτικό.
- Εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι ο λυγμός του...)
Ἂν δὲν μοῦ ῾δινες ποίηση Κύριε
ΑπάντησηΔιαγραφήἊν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
Αὐτὰ τὰ χωράφια δὲ θἆταν δικά μου.
Ἐνῷ τώρα εὐτύχησα νἄχω μηλιές,
νὰ πετάξουνε κλώνους οἱ πέτρες μου,
νὰ γιομίσουν οἱ φοῦχτες μου ἥλιο,
ἡ ἔρημός μου λαό,
τὰ περιβόλια μου ἀηδόνια.
Λοιπόν; Πῶς σοῦ φαίνονται; Εἶδες
τὰ στάχυά μου, Κύριε; Εἶδες τ᾿ ἀμπέλια μου;
Εἶδες τί ὄμορφα ποὺ πέφτει τὸ φῶς
στὶς γαλήνιες κοιλάδες μου;
Κι᾿ ἔχω ἀκόμη καιρό!
Δὲν ξεχέρσωσα ὅλο τὸ χῶρο μου, Κύριε.
Μ᾿ ἀνασκάφτει ὁ πόνος μου κι᾿ ὁ κλῆρος μου μεγαλώνει.
Ἀσωτεύω τὸ γέλιο μου σὰν ψωμὶ ποὺ μοιράζεται.
Ὅμως,
δὲν ξοδεύω τὸν ἥλιό σου ἄδικα.
Δὲν πετῶ οὔτε ψίχουλο ἀπ᾿ ὅ,τι μοῦ δίνεις.
Γιατί σκέφτομαι τὴν ἐρμιὰ καὶ τὶς κατεβασιὲς τοῦ χειμῶνα.
Γιατί θἄρθει τὸ βράδι μου. Γιατί φτάνει ὅπου νἆναι
τὸ βράδι μου, Κύριε, καὶ πρέπει
νἄχω κάμει πρὶν φύγω τὴν καλύβα μου ἐκκλησιὰ
γιὰ τοὺς τσοπάνηδες τῆς ἀγάπης.
Ὁ Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991), γράφει ὁ Μιχαὴλ Περάνθης, εἶναι «Ποιητὴς τῆς ἐλεύθερης φαντασίας, ἀφήνεται σὲ λυρικὲς ὀνειροπολήσεις, ἄλλοτε στοὺς κανόνες τῆς μετρικῆς καί, συχνότερα, σὲ ρυθμικὴ διαδοχὴ στίχων. Ἰδιοσυγκρασία εὐαίσθητη, φύση συναισθηματικὴ καὶ γνησίως λυρική, τυλίγει τὰ γραπτά του μὲ μιὰ διάχυση τρυφερότητας, δινοντὰς τοὺς τὸ ἅπλωμα, τὸ γύρισμα καὶ τὴν ἐλαστικότητα τῆς φαντασίας του».
Αφιερωμένο στη salograia
Μήτσους
Μήτσους
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ! :-)
Το κομμάτι είναι από τα πιο αγαπημένα μου.
Σ' ευχαριστώ...