Επιστρέφω συχνά στη γενέθλια γη μου.
Εκεί, με βλέπει η χλόη, με ακούει
το χώμα, γνωρίζω τρεις λέξεις ανέμου.
Τα τοπία της είναι σαν μια αγκαλιά που
με παίρνει. Κ' ενώ ταλαντεύεται το κεφάλι μου
αστήριχτο, πέφτουν τα χέρια μου όπως
τα χέρια του Ιησού στους φιλεύσπλαγχνους
ώμους του Ιωσήφ , μετά την αποκαθήλωση
(Νικηφόρος Βρεττάκος )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου