Γράφει ο Κοσμάς Βίδος
«Ισως να χρειαστεί να πάρουν κατάθεση της πρώτης… σύζυγό του» είπε η νεαρή συνάδελφος από τηλεοράσεως. Δεν ήταν, φοβάµαι, ένα ατυχές σαρδάµ, από αυτά που µπορεί όλοι να κάνουµε όταν µιλάµε στην κάµερα ή στο µικρόφωνο του ραδιοφώνου και µετά τραβάµε τα µαλλιά µας που ξεφτιλιστήκαµε.
Μου δηµιουργήθηκε η εντύπωση πως η δηµοσιογράφος δεν ήξερε πράγµατι να κλίνει τη λέξη ο/η σύζυγος – ή έστω πως δεν µπορούσε να το κάνει µε άνεση.
Ακούω όλο και περισσότερα τέτοια µαργαριτάρια.
Από επαγγελµατίες των ΜΜΕ αλλά και από άλλους, νέους ανθρώπους που έχουν τελειώσει τα καλύτερα σχολεία, που µιλάνε από τρεις ξένες γλώσσες και πάνω, που έχουν κάνει τα πιο απαιτητικά µεταπτυχιακά.
Εκεί που ατενίζω µε δέος τα τυπικά προσόντα τους, νιώθοντας άξιος µόνο για να πλένω τα πιάτα τους, µου βγάζουν το µάτι µε τα τερατώδη λάθη τους.
Μεσάνυχτα από συντακτικό και γραµµατική, µετεξεταστέοι και στις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις (που κάποτε, για γενιές όπως η δική µου, είχαν µεγάλη αξία).
Μου το επισηµαίνουν φίλοι εκπαιδευτικοί, θα το µεταφέρω λοιπόν κι εγώ όπως το λένε κι ας ακουστώ προσβλητικός:
Πολλά νέα παιδιά είναι σε ανησυχητικό βαθµό αστοιχείωτα.
Δεν χρειάζεται να μπείτε στις διδακτικές αίθουσες για να το επιβεβαιώσετε. Δείτε στην τηλεόραση το «Ρουκ Ζουκ» με τη Ζέτα Μακρυπούλια που ζητάει από τους παίκτες εκτός από χαριτωμένοι, χαμογελαστοί, γρήγοροι, έξυπνοι και επικοινωνιακοί, να γνωρίζουν πέντε κολλυβογράμματα.
Δίνει η παρουσιάστρια ένα θέμα στον παίκτη και πρέπει εκείνος να βρει γρήγορα τέσσερις ή πέντε λέξεις σχετικές με αυτό. Θέμα πρώτο: «Νίκος Καζαντζάκης». Ποια λέξη ήρθε στον νου της παίκτριας; «Τραγούδια! Εγραφε τραγούδια;», ρωτάει λίγο ένοχα την παρουσιάστρια.
Θέμα δεύτερο: «28η Οκτωβρίου». Το σκέφτηκε λίγο η παίκτρια, προβληματίστηκε και ψέλλισε «1821».
Θέμα τρίτο και φαρμακερό: «Ουράνια σώματα». «Ωχ! Τι είναι αυτό;» αναρωτιέται ο νεαρός παίκτης. Αδύνατον να καταλάβει σε τι αναφέρεται ο όρος «ουράνιο σώμα».
Και μένεις εσύ, ο τηλεθεατής, με το στόμα ανοιχτό από την έκπληξη. Είναι πράγματι σοκαριστική η άγνοια.
Και ακόμη πιο σοκαριστικό ότι αντί να προσπαθήσουν να καλύψουν τα κενά τους, βγαίνουν και τα περιφέρουν ανερυθρίαστα.
Δεν καταλαβαίνουν πόσο εκτίθεται κανείς όταν αγνοεί τα στοιχειώδη ή όταν δεν μπορεί καν να διατυπώσει τη σκέψη του σωστά, υποπίπτοντας σε γραμματικά και συντακτικά λάθη;
Οπως φαίνεται, δεν το καταλαβαίνουν. Κάποτε κάναμε πλάκα ρωτώντας τους φίλους μας «να σας τρατάρω μερικούς… ξηροί καρποί;» και κοροϊδεύοντας έτσι την αδυναμία των αγράμματων γιαγιάδων μας να κλίνουν σωστά τις δύο λέξεις.
Σήμερα, ξηροί καρποί να είναι κι ας είναι και άκλιτοι, όλο και λιγότεροι το καταλαβαίνουν. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μην έχουν αλάτι, γιατί ανεβάζει την πίεση.
Κοσμάς Βίδος
πηγή: Το ΒΗΜΑ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου