Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Πήγε κάποτε στο Άγιο Όρος ένας άνθρωπος ελαφρώς άσχετος με τα εκκλησιαστικά. Έκατσε το τριήμερο (Σάββατο Κυριακή Τυρινής, Καθαρά Δευτέρα), άκουσε και το μεθ' ημών ο Θεός και μετά βγήκε.
Όταν γύρισε στην γειτονιά, έλεγε: " Μου λέγατε ότι οι μοναχοί κάνουν νηστεία! Να δείτε την Κυριακή τι μας έβγαλαν: ψάρια, μακαρόνια, τυριά, κασέρια, γλυκά, και μας έλεγαν φάτε φάτε. Μετά την άλλη μέρα θύμωσε ο Θεός, δεν είχε ούτε φαΐ, ούτε νερό".
Πήγε κάποτε στο Άγιο Όρος ένας άνθρωπος ελαφρώς άσχετος με τα εκκλησιαστικά. Έκατσε το τριήμερο (Σάββατο Κυριακή Τυρινής, Καθαρά Δευτέρα), άκουσε και το μεθ' ημών ο Θεός και μετά βγήκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν γύρισε στην γειτονιά, έλεγε: " Μου λέγατε ότι οι μοναχοί κάνουν νηστεία! Να δείτε την Κυριακή τι μας έβγαλαν: ψάρια, μακαρόνια, τυριά, κασέρια, γλυκά, και μας έλεγαν φάτε φάτε. Μετά την άλλη μέρα θύμωσε ο Θεός, δεν είχε ούτε φαΐ, ούτε νερό".
;-) Χαριτωμένο!
ΑπάντησηΔιαγραφή