(επανάληψη)
Αγαπημένο μου
μπορεί να με δέρνουν οι άπειρες άλλες εμπάθειες, πλην...θεία χάριτι, με τo θέμα του φθόνου μέχρι στιγμής- διότι ουδείς επιγιγνώσκει το... μέλλον των συναισθημάτων του- δεν είχα πάρε δώσε- ούτε κατά διάνοιαν ούτε κατά φαντασίαν.
Τούτου ένεκεν, όταν διάβαζα στα αγιωτικά βιβλία ότι κινήθηκε ο φθόνος του δαίμονα ενάντια στον τάδε άνθρωπο, ή ενάντια στον τάδε μοναχό, αυτό ηχούσε στα χαζά αυτάκια του, ως απερίγραπτα κενός λόγος.
Το διάβαζα, ήξερα από τα λεξικά ότι ο φθόνος υποστασιαζόταν με μορφή υπερθετικού βαθμού ζήλιας -ανακατεμένης με διάθεση χαιρεκακίας και επιθυμία φ ό ν ο υ της ψυχής του πλησίον- πλήν...εφόσον δεν ανήκε στην προσωπική μου εμπειρία, πραγματικά- επί της ουσίας- υπήρχε για μένα, ως terra incognita,τουτέστιν ως γη άγνωστη.
Άμα ο άνθρωπος δε διαθέτει εμπειρία ή επίγνωση συγκεκριμένων παθών, ως μπίτι τυφλός και αχμάκης πορεύεται σε αυτό το μάταιο κόσμο...
-Τώρα σοβαρολογείς, μωρή Σαλογραία;
Θέλεις να σε πιστέψω;
-Με πιστέψεις δε με πιστέψεις, πιτσουνάκι μου, αυτή είναι η δική μου αλήθεια, και έχω χρέος να την καταθέσω με ντροπαλότητα, ως ενώπιον Κυρίου -επιτέλους δε θα βάλω και τον κόπανο να κλάψει αν αμφισβητείς την ειλικρίνειά μου!
Έχεις κάθε δικαίωμα!
Λοιπόν, με εξαιρετική καθυστέρηση- κατά τα ειωθότα- άρχισα να κατανοώ την αλήθεια του Φθόνου του Δαίμονα προς τις ψυχές των ανθρώπων- μέσα από διάφορες εμπειρίες- και όταν τον συνειδητοποίησα...τρόμαξα!
Πραγματικά, όλοι οι ανθρώπινοι φθόνοι από εκείνον τον Αρχέκακο Όφι υποδαυλίζονται και κατευθύνονται για τούτο και πολύ σοφά, οι άγιοι, δε μισούσαν ποτέ κανέναν άνθρωπο, όσο άθλια και άν τους φερόταν, επειδή γνώριζαν...ποίος ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ κακού, είναι η αιτία
Γι αυτό και η Εκκλησία, εύχεται υπέρ των μισούντων- Φθονούντων και επηρεαζόντων ημάς...
Άπαξ και συνέλαβα έστω αμυδρά την αλήθεια επί του θέματος, άρχισα να παρακαλώ για το φωτισμό μιας κατειλημμένης -απο Δαίμονα Φθόνου- φιλενάδας η οποία αδυνατώντας να αποκτήσει παιδιά, μου δήλωνε:
-Σαλογραία, όταν βλέπω στο δρόμο γυναίκα γκαστρωμένη, λέω από μέσα μου:
-Μπα που να πέσεις κάτω, μωρή, και να σπάσεις το λαιμό σου, εσύ και το παιδί που έχεις στην κοιλιά σου!
Μπα που να πέσεις, μωρή κάτω να τσακιστείς και να μη σώσεις να σηκώσεις κεφάλι!
Γιατί να έχεις εσύ παιδί και γω να μην έχω;
..........................................
ΜΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Η ΤΡΙΧΑ ΚΑΓΚΕΛΟ, τότε που το άκουσα.
Υπέθεσα ότι αστειεύονταν.
Δυστυχώς, δ ε ν αστειεύονταν.
Το απέδειξε η συνέχεια των γεγονότων.
Δυστυχώς, μιλούσε ο Αρχέκακος Όφις, μέσα από το στόμα της, εκείνη την ώρα...
Ο δύσμοιρος ο Εξαποδώς όντας απερινόητα επηρμένος και επειδή από το Φθόνο, του βγαίνει το μάτι, μέρα και νύχτα, ακούραστα, με τρόπους για μας, ακατανόητους, εργάζεται προς καταστροφή του γένους μας, δίνοντας στον άνθρώπινο εγκέφαλο- αενάως- μυριάδες υποβολές αμαρτίας.
Ξεκινάει από τις μικρότερες και κλιμακώνει τις υποβολές μέχρι του κακού τα δυσθεώρητα ύψη...
Όπως μου ομολογούσε εξ εμπειρίας ένας μετα-νοημένος πιστός:
-Ο διάβολος επειδή μας ΦΘΟΝΕΙ, είναι ΨΕΎΤΗΣ, ΚΛΕΦΤΗΣ, ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ, μεθοδεύοντας ακούραστα την Αιώνια Καταστροφή του σώματος και της ψυχής μας.
Στην αρχή μας διαβάλλει, μας κατηγορεί το Νόμο του Κυρίου, ως ανόητο, ανούσιο, ξεπερασμένο, μετά, σπρώχνοντάς μας σε αμαρτωλές εμπειρίες, μας αφαιρεί τη Χάρη του Βαπτίσματος, με πολλά, μικρά και σταθερά βήματα, και στη συνέχεια, ωθεί την ψυχή μας, στην πιο ΜΑΥΡΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗ.
ΚΑΙ εκεί, εξαπολύει την ύστατη επίθεση.
Μας πολιορκεί με σκέψεις Αυτοκτονίας
(Επτά μάθαμε ότι αυτοκτόνησαν στην Πάτρα τις μέρες που πέρασαν, για Όνομααα!) .
Μας ψιθυρίζει συνέχεια μέσα στον ύπνο μας, μέσα στον ξύπνιο μας:
-Τελείωσαν όλα.
-Απότυχες.
-Δεν υπάρχει φώς.
-Έγινε χάλια το λίφτινγκ που πήγες και έκανες.
-Δε σου δωσε δάνειο η Τράπεζα. Πώς θα πας διακοπές;
-Σε πνίξαν τα χρέη.
-Θα σου πάρει η τράπεζα το κοτέτσι, δε θα χεις να φας αυγουλάκια, θα πεθάνεις της πείνας.
-Πήγαινε να κρεμαστείς!
-Πάρε ηρωίνη!
-Ανατινάξου μέσα στο αμάξι όπως ο Μίκυ Ρουρκ στην τάδε ταινία.
-Πιές πέντε μπουκάλια μαυροδάφνη Πατρών που είναι υπέροχη, να κάψεις κύτταρα να μη σκέφτεσαι.
-Κόψε με ζιλέτ ξυραφάκια τις φλέβες σου!
-Πήγαινε να καθαρίσεις τον τάδε χωριάταρο που σου καταπάτησε το χωράφι και σε έβρισε.
-Πήγαινε να ξεκοιλιάσεις αυτόν που σου πήρε την πόρσε, τη γκόμενα και έφυγε.
Και οι προτροπές προκειμένου να πορευθώμεν κατά κρημνών τέλος δεν έχουν!
Αλίμονο, αν μας πετύχει δίχως την πρέπουσα στήριξη, δίχως τα όπλα τα δεξιά και τα αριστερά που δίνει η προσευχή, οι εν Χριστώ αδελφοί, η νηστεία, η συμμετοχή στης Ζωής το Ποτήριο...
Κύριε, περιφρούρησέ μας από το Φθόνο του Εχθρού των αιώνιων ψυχών μας.
Μάθε μας να μισούμε τα πάθη και να αγαπάμε τους εμ-παθείς αδελφούς μας...
Όταν παρασύρονται και μας φθονούν και μας καταριώνται σε μύριους τόνους και αποχρώσεις κακίας, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι
Ευανθία η Σαλογραία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου