Ο μεγάλος πατέρας και άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, του οποίου την μνήμη εορτάζει σήμερα η Εκκλησία, έδωσε μεγάλο αγώνα να επανέλθουν οι χριστιανοί στην ευλογημένη συνήθεια της συχνής προσέλευσης στο Άγιο Ποτήριο, συνήθεια που επί των ημερών του είχε ατονήσει. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα συνέγραψε, μαζί με τον Άγιο Μακάριο Νοταρά Μητροπολίτη Κορίνθου, και το πόνημα "Περί της Συνεχούς Μεταλήψεως", το οποίο γνώρισε αρκετές επανεκδόσεις μέχρι σήμερα.
Η συνήθεια αυτή πολεμήθηκε και πολεμείται μέχρι της μέρες μας, με πρόφαση μια "ειδική" νηστεία, άνευ της οποίας τάχα δεν δικαιούται ο πιστός να λάβει ως έπαθλο την Θεία Κοινωνία, ασχέτως αν η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρη στο ότι η Θεία Κοινωνία είναι φάρμακο προς θεραπεία και όχι έπαθλο των δήθεν "αξίων".
Στο πρόλογο της γ΄ εκδόσεως του παραπάνω εγχειριδίου, που έγινε από τον λόγιο μοναχό Κωνστάντιο Δουκάκη στην Αθήνα το 1895, διαβάζουμε το εξής γεγονός, που συνέβη στον μοναχό αυτόν, το οποίο αποτέλεσε μάλιστα αφορμή για την τρίτη έκδοση του πατερικού έργου:
"Ημέραν τινά Κυριακήν ετελείτο αγρυπνία εν τινι ενταύθα ιδιοκτήτω εκκλησιδίω του προφήτου Ελισσαίου. Παρευρεθείς και εγώ εν τη αγρυπνία, περί το τέλος της θείας λειτουργίας, ακούσας του ιερέως εκφωνήσαντος "μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε" προσήλθον όπως μεταλάβω των αχράντων μυστηρίων, προητοιμασμένος βεβαίως ων. Άλλ' ο εφημέριος ιδών με προσεγγίσαντα, ητοιμάσθη να στρέψει τα νώτα, ότε εγώ προλαμβάνω και λέγω "Δέσποτα μου, με προστάξατε να προσέλθω, και ιδού ήλθον, διά τί τώρα φεύγετε;". Λέγει ο ιερεύς: "τι σε επρόσταξα;". "Να προσέλθω να μεταλάβω" τω απεκρίθην.
Η συνήθεια αυτή πολεμήθηκε και πολεμείται μέχρι της μέρες μας, με πρόφαση μια "ειδική" νηστεία, άνευ της οποίας τάχα δεν δικαιούται ο πιστός να λάβει ως έπαθλο την Θεία Κοινωνία, ασχέτως αν η διδασκαλία της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρη στο ότι η Θεία Κοινωνία είναι φάρμακο προς θεραπεία και όχι έπαθλο των δήθεν "αξίων".
Στο πρόλογο της γ΄ εκδόσεως του παραπάνω εγχειριδίου, που έγινε από τον λόγιο μοναχό Κωνστάντιο Δουκάκη στην Αθήνα το 1895, διαβάζουμε το εξής γεγονός, που συνέβη στον μοναχό αυτόν, το οποίο αποτέλεσε μάλιστα αφορμή για την τρίτη έκδοση του πατερικού έργου:
"Ημέραν τινά Κυριακήν ετελείτο αγρυπνία εν τινι ενταύθα ιδιοκτήτω εκκλησιδίω του προφήτου Ελισσαίου. Παρευρεθείς και εγώ εν τη αγρυπνία, περί το τέλος της θείας λειτουργίας, ακούσας του ιερέως εκφωνήσαντος "μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε" προσήλθον όπως μεταλάβω των αχράντων μυστηρίων, προητοιμασμένος βεβαίως ων. Άλλ' ο εφημέριος ιδών με προσεγγίσαντα, ητοιμάσθη να στρέψει τα νώτα, ότε εγώ προλαμβάνω και λέγω "Δέσποτα μου, με προστάξατε να προσέλθω, και ιδού ήλθον, διά τί τώρα φεύγετε;". Λέγει ο ιερεύς: "τι σε επρόσταξα;". "Να προσέλθω να μεταλάβω" τω απεκρίθην.
"Αυτός δε μοι λέγει, "ενήστευσες τρεις ημέρας από λάδι;". Τότε και εγώ απολέσας την υπομονήν, απεκρίθην μετά ψυχικής ταραχής: "Δεν με ερωτάς, δέσποτά μου, εάν εξωμολογήθην; δεν με ερωτάς αν έκλεψα, αν εμοίχευσα, αν εφόνευσα, αν εβλασφήμησα, αν επιώρκησα, αν εσυκοφάντησα, αν παρέβην τας εντολάς του Θεού, εν γένει, αλλά μοι λέγεις αν έφαγα λάδι. Συ δεν τρώγεις λάδι το Σάββατον ή την Κυριακήν;". "Εγώ είμαι, λέγει, παπάς και μη με εξετάζεις, αλλά σε, δεν σε μεταλαμβάνω!"".
Η ιστορία αυτή μου θύμισε την περίπτωση ενός καλού καγαθού πνευματικού στην επαρχία πριν μερικά χρόνια, την οποία μου διηγήθηκε ένας ευσεβής αδελφός και η οποία φανερώνει την άγνοια και την σύγχυση που υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Μια Δευτέρα προσήλθε ένας πιστός για να κοινωνήσει. Ο ιερέας τον αγριοκοίταξε και σκύβοντάς κοντά του του είπε: "Νήστεψες χθες το λάδι;". Ο πιστός του απάντησε αρνητικά και τότε ο ιερέας του είπε: "Δεν νήστεψες το λάδι; Δεν σε μεταλαμβάνω!".
Μετά από λίγο καιρό προσήλθε ένας άλλος πιστός, πάλι ημέρα Δευτέρα για να μεταλάβει και η ερώτηση του ιερέως επαναλήφθηκε. Ο πιστός σε αυτήν την περίπτωση του απάντησε θετικά και τότε ο ιερέας του είπε: "Νήστεψες ημέρα Κυριακή; Δεν σε μεταλαμβάνω!".
Αντίδοτο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τόσο η μελέτη των πατερικών βιβλίων, όσο και ο σεβασμός στους πνευματικούς. Όταν ένας πιστός έχει ευλογία από τον πνευματικό του, καλό θα είναι να μην εμποδίζεται να κοινωνάει.
Αν και η αγία συνήθεια της συχνής προσελεύσεως έφθασε στο σημείο να χαρακτηρισθεί από τους πολεμίους της ως "αίρεση" και "μακρακισμός", οι Άγιοι Κολλυβάδες, διά στόματος του Αγίου Αθανασίου του Παρίου αποφάνθηκαν ότι "όντως αίρεσις και πλάνη εστί το διώκειν και κωλύειν τους πιστούς της θείας Τραπέζης ότε βούλοιντο".
Κλείνοντας και με αφορμή την μνήμη του Αγίου Νικοδήμου αναρτούμε την β΄ έκδοση του έργου του, προς ωφέλεια των Ορθοδόξων Χριστιανών.
Η ιστορία αυτή μου θύμισε την περίπτωση ενός καλού καγαθού πνευματικού στην επαρχία πριν μερικά χρόνια, την οποία μου διηγήθηκε ένας ευσεβής αδελφός και η οποία φανερώνει την άγνοια και την σύγχυση που υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Μια Δευτέρα προσήλθε ένας πιστός για να κοινωνήσει. Ο ιερέας τον αγριοκοίταξε και σκύβοντάς κοντά του του είπε: "Νήστεψες χθες το λάδι;". Ο πιστός του απάντησε αρνητικά και τότε ο ιερέας του είπε: "Δεν νήστεψες το λάδι; Δεν σε μεταλαμβάνω!".
Μετά από λίγο καιρό προσήλθε ένας άλλος πιστός, πάλι ημέρα Δευτέρα για να μεταλάβει και η ερώτηση του ιερέως επαναλήφθηκε. Ο πιστός σε αυτήν την περίπτωση του απάντησε θετικά και τότε ο ιερέας του είπε: "Νήστεψες ημέρα Κυριακή; Δεν σε μεταλαμβάνω!".
Αντίδοτο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τόσο η μελέτη των πατερικών βιβλίων, όσο και ο σεβασμός στους πνευματικούς. Όταν ένας πιστός έχει ευλογία από τον πνευματικό του, καλό θα είναι να μην εμποδίζεται να κοινωνάει.
Αν και η αγία συνήθεια της συχνής προσελεύσεως έφθασε στο σημείο να χαρακτηρισθεί από τους πολεμίους της ως "αίρεση" και "μακρακισμός", οι Άγιοι Κολλυβάδες, διά στόματος του Αγίου Αθανασίου του Παρίου αποφάνθηκαν ότι "όντως αίρεσις και πλάνη εστί το διώκειν και κωλύειν τους πιστούς της θείας Τραπέζης ότε βούλοιντο".
Κλείνοντας και με αφορμή την μνήμη του Αγίου Νικοδήμου αναρτούμε την β΄ έκδοση του έργου του, προς ωφέλεια των Ορθοδόξων Χριστιανών.
.............................................................................................
Σχετική με το θέμα και η παλιότερή μου ανάρτηση με τίτλο:
Το σεξ, ο ηγούμενος Σάββας και η συνεχής θεία Μετάληψη
είναι μια αληθινή ιστορία, που αξίζει αγαπημένο μου,
να την διαβάσεις...
Το σεξ, ο ηγούμενος Σάββας και η συνεχής θεία Μετάληψη
είναι μια αληθινή ιστορία, που αξίζει αγαπημένο μου,
να την διαβάσεις...
επανάληψη από:
http://salograia.blogspot.gr/2015/09/blog-post_88.html
Οι Μακρακιστες πήγαν στην άλλη άκρη. Δηλαδή να κοινωνουν σε κάθε λειτουργία χωρις να νηστευουν εστω την προηγούμενη μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠατριάρχης Καλλίνικος Γ’ καί Σύνοδος τοῦ Πατριαρχείου ΚΠόλεως.
«Οἱ Ἱερεῖς δέ ὅπου ἔχουσιν ἐνορίτας, νά διδάσκωσιν αὐτούς νά μεταλαμβάνουν εἰς τάς Τεσσαρακοστάς τοῦ χρόνου καί νά προσέρχωνται μέ καθαράν καρδίαν καί συντριβήν καί εὐλάβειαν εἰς τήν Θείαν Κοινωνίαν. Ἐάν δέ θελήσωσι νά κοινωνήσωσι καί ἄλλην φοράν ἔξω ἀπό τάς Τεσσαρακοστάς τάς ἁγίας, ἑπτά ἡμέρας ἤ πέντε - τό ὀλιγότερον – νά νηστεύσωσι καί νά ἀκούωσι τήν καθημερινήν Ἀκολουθίαν εἰς τάς ἐκκλησίας ἤ νά τήν διαβάζωσιν εἰς τά ὀσπήτιά τους. Εἰς ἀνάγκην δέ, ἄς νηστεύσωσι καί τρεῖς ἡμέρας μόνον, προετοιμαζόμενοι μέ τήν Θείαν Ἐξομολόγησιν…
Συμεών Θεσσαλονίκης ΑΠΑΝΤΑ
Εντολή προς Ιερείς να νηστεύουν τον κόσμο 3 μερες το λαδι πριν να μεταλάβουν σελ 479
Ο Νικοδημος οριζει 7 μερες νηστεία πριν την μετάληψη . Τον καιρο εκεινο κοινωνουσαν 2 φορες τον χρόνο, οπότε τα συμπερασματα βγαινουν μόνα τους, τι εννοει ο Νικόδημος περι συχνης μεταλήψεως, και σε καμια πριπτωση το σε καθε λειτουργια των Μακρακιστων και μαλιστα χωρις νηστεία της προηγουμενης
SCRIPTA MANENT
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ θέμα της προσέλευσης στη θεία Μετάληψη το λύνει έκαστος πιστός με δύο τινά:
Με την συνείδησή του και τον πνευματικό του.
Αν τη σημερινή εποχή οι παπάδες λόγω των προσωπικών τους βλακωδών εγωισμών, εμποδίζουν με ΑΔΙΑΚΡΙΣΙΑ και για ΓΕΛΟΙΕΣ προφάσεις τη θεία Μετάληψη των πιστών , να μην τους κακοφανεί όταν σε λίγο, ούτε κατσαρίδες δεν θα πατάνε μέσα στους Ορθόδοξους ναούς τους.
Τα προσωπικά πάθη εκάστου ΜΟΝΟΝ το Σώμα και το Αίμα του Χριστού ΜΠΟΡΕΙ να τα πολεμήσει ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ενός εκάστου πιστού που ΜΟΝΟΝ ο Θεός τον ΓΝΩΡΙΖΕΙ.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ, ιδιαίτατα οι λαϊκοί πιστοί από παπάδες που ΔΗΘΕΝ δεν τρώνει κρέας ποτέ τους και ΞΕΣΚΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ, ή την ΑΝΑΙΤΙΑ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ τις σάρκες των ενοριτών τους π.χ.
Για όποιον δεν έχει πάρει ακόμη είδηση τι ΠΟΛΕΜΟΣ γίνεται ενάντια σε κάθε ψυχή χριστιανού, τα μαντάτα είναι ζόρικα..
Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και την κατάθεση των παραπάνω λόγων σας.
Είμαι βέβαιη ότι στο βάθος ΔΕΝ διαφωνούμε..
αλλά και ΑΝ διαφωνούμε
άλλος θα μας κρίνει...
ΌΧΙ άνθρωπος,
ΕΥΤΥΧΩΣ!
;-)
Δεν διαφωνώ με την συχνή μετάληψη, επειδη οι Λειτουργίες γίνονται για να κοινωνά ο κόσμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ με το όλα ίσιωμα, ήτοι 3 φορές την εβδομάδα, χωρίς νηστεία, χωρίς πνευματικό αγώνα, χωρίς ομολογία κλπ
Στην αρχαία Εκκλησία κοινωνουσαν καθε μερα χωρις νηστεία, λόγω μαρτυρίου και ολοκληρωτικής ακτημοσύνης, θυμίζω τι επαθαν οι Ανανίας και Σαπφείρα.
@SCRIPTA MANENT
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σας και επίσης συμφωνώ με το ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ των Αγίων Νικοδήμου και Μακαρίου Κορίνθου.
Το έχω ξαναγράψει: Μακάρι όλοι οι βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, αυτό το έργο να το μελετούσαμε καθημερινά και να αγωνιζόμασταν όπως θα έπρεπε.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ το παράδειγμα του Ανανία και της Σαπφείρας έχει χάσει πια την ισχύ του στο σημερινό κόσμο.
Ο Θεός σήμερα δεν φαίνεται να ενοχλείται όσο παλιά με τους κίναιδους και παιδόφιλους παπάδες και δεσποτάδες. Γιατί άραγε;
Κάποτε, το θείο αστροπελέκι, ερχόταν χωρίς την παραμικρή ανοχή.
Σήμερα που έχουν γίνει όλα ΜΠΑΧΑΛΟ μέσα στους ιερατικούς και μοναχικούς κύκλους (άσε και τους λαικούς δηλαδή), τώρα πια, ο Κύριος φαίνεται ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΝΕΚΤΙΚΟΣ και οι έχοντες αυστηρή συνείδηση ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ και ίσως σκέπτονται ενδόμυχα: " Μα..πού στην ευχή είναι τα αστροπελέκια; Γιατί καθυστερούν τόσο; Γιατί οι ασεβείς φαίνονται τόσο πολύ να γλεντάνε την Καραγιάνναινα και κάτι λίγοι ζηλωτές που βασανίζουν τον εαυτόν τους με αυστηράτατα τυπικά και στερήσεις δε βλέπουνε άσπρη μέρα;
Ειναι ένα ερώτημα.
Μένει στους νομομαθείς Φαρισαίους εν Κυρίω, να το απαντήσουν, αγαπητέ.
;-)
Όταν αναφέρεσαι στον πνευματικό, προφανώς αναφέρεσαι στα πλαίσια του "έκαστος δοκιμαζέτω εαυτόν και είτα εκ του Ποτηρίου πινέτω"του Αποστόλου. Σημασία μέγιστη έχει ο διαρκής αγώνας και η εγκράτεια που πρέπει να έχει ο Χριστιανός. Αν δεν υπάρχει αδιαφορία ή περιφρόνηση στην εγκράτεια νομίζω ότι δεν πρέπει ο πιστός να χάνει την ευκαιρία της μέγιστης τόνωσης της Θείας Μεταλήψεως. Δεν πρέπει να υποβιβάζεται η συμμετοχή στη Θ.Ευχαριστία στη συμπλήρωση τριημέρου αποχής από το ελαιόλαδο. Πολύ φτηνό ακούγεται...Ο πιστός πρέπει να αγρυπνεί πάντοτε για τον κίνδυνο της συνήθειας. Μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ο Άγιος Ιωάννης Μαξιμόβιτς (ο ασκητής αυτός) προέτρεψε κάποιον που δίσταζε επιδή την προηγουμένη είχε καταλύσει κρέας, να προσέλθει στη Θεία Ευχαριστία, προφανώς επειδή έβλεπε, χάριτι Θεία την ανάγκη του! Αυτό δεν αποτελεί κανενός είδους γενίκευση βέβαια αλλά δεν στηρίζει τη θεωρία της τριημέρου νηστείας. Το θλιβερότερο είναι ότι το θέμα αυτό τείνει και πάλι να διχάζει τους πιστούς, ακόμα και τώρα που φθίνουμε αριθμητικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈρρωσθε!
ΑΚΥΛΑΣ
@ΑΚΥΛΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή(κατά κόσμον, σύνευνο Πέτρο Κουτσούκο)
;-)
Ευχαριστώ θερμά για τη συμβολή σου στο θεολογικό..."μαλλιοτράβηγμα"...
;-)
Προσυπογράφω και με τα δυο τα χεράκια!
;-)
Επεξηγηματικό σχόλιο για νεολαίους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύνευνος καλέ σεις, είναι ο συζυγάτος!
Σας διαφώτισα; Ελπίζω να σας διαφώτισα!
;-)