Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Ένα υστερόγραφο για αετούς και μια αναφορά στην κυνηγό με τον αετό που θα ήθελα να δω στον κινηματογράφο

Αποτέλεσμα εικόνας για η κυνηγός με τον αετό


Κείμενο:  Τζένη Παπαγεωργίου

Την λένε Αϊσολπάν, είναι 13 χρόνων και ζει με την οικογένειά της ως νομάδας του Καζακστάν στα Όρη Αλτάι, στη Μογγολία. Κάθε μέρα φροντίζει με τον πατέρα της τα ζώα τους, πηγαίνει σχολείο και, φαινομενικά, δεν ξεχωρίζει σε τίποτα από τα άλλα παιδιά της ηλικίας της. Εκτός από μία λεπτομέρεια: είναι αποφασισμένη να γίνεικυνηγός με αετό, όπως ο πατέρας της, ακολουθώντας μια παράδοση χιλιετιών που μεταφέρεται από πατέρα σε γιο...όχι σε κόρη.

Και όμως, επιθυμία και στόχος της Αϊσολπάν είναι να γίνει η πρώτη αναγνωρισμένη γυναίκα «Κυνηγός με αετό» μια και είναι το μοναδικό κορίτσι σε 12 γενιές της οικογένειάς της, που τολμά   κάτι τέτοιο. Σε αυτό, τη βοηθά ο πατέρας της, που ενάντια σε όσα πιστεύουν οι περισσότεροι άντρες της φυλής τ
ου, θεωρεί ότι η Αϊσολπάν το αξίζει και μπορεί. 


Η ιστορία της μικρής από το Καζακστάν συγκίνησε τον σκηνοθέτη Otto Bell, ο οποίος αντίκρισε πρώτη φορά την Αϊσολπάν στις εκπληκτικές φωτογραφίες του ισραηλινού φωτογράφου Asher Svidensky, και πραγματικά μαγεύτηκε: Ένα κορίτσι με σπινθηροβόλο βλέμμα στην κορυφή ενός χιονισμένου βουνού, να ελευθερώνει με απέραντη χαρά έναν αετό στους ουρανούς...


«Ήταν λες και όλες οι αισθήσεις μου συγκεντρώθηκαν σε μία για ένα δευτερόλεπτο» ομολογεί ο  σκηνοθέτης. «Ήξερα ότι αυτό το κορίτσι περιφέρεται κάπου στον κόσμο,  κι έπρεπε να γίνει μια ταινία για αυτήν. Ήθελα να είμαι εγώ αυτός που θα την κάνει».

Όλα τα υπόλοιπα έγιναν άμεσα. Ο Bell ήρθε σε επαφή με το φωτογράφο και μαζί ξεκίνησαν για να συναντήσουν την Αϊσολπάν και την οικογένειά της. Όταν μάλιστα ο πατέρας της τους είπε ότι την επόμενη ημέρα σκόπευε μαζί με την κόρη του να ανέβουν στο βουνό για να αιχμαλωτίσουν έναν νεαρό αετό, δεν πίστευε στην τύχη του. Το γύρισμα θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο γιατί δεν είχε τα μέσα, αλλά δε ήταν κάτι που μπορούσε να αφήσει! 

Τα υπόλοιπα θα τα παρακολουθήσετε στην ταινία. Η ιστορία αρχίζει αφότου η Αϊσολπάν έχει ήδη εκπαιδευτεί με τον αετό του πατέρα της για πολλούς μήνες. Επειδή όμως κάθε αετός μπορεί να έχει μόνο ένα αφεντικό, έχει έρθει η ώρα για την Αϊσολπάν να συλλάβει τον δικό της. Αυτό και κάνει. Ο δικός της αετός θα κυνηγήσει μαζί της, μέχρι την στιγμή που θα τον απελευθερώσει κάποια χρόνια αργότερα, ώστε ο κύκλος της ζωής του να συνεχιστεί, όπως ακριβώς το θέλει η παράδοση...
Μας είπε η ίδια η «Κυνηγός των Αετών» που βρέθηκε για λίγο στην Αθήνα από τη μακρινή Μογγολία, μαζί με τον πατέρα της φυσικά, που την ακολουθεί παντού, στα άγρια βουνά και στις μεγαλουπόλεις πλέον...

Αϊσολπάν, είσαι κυνηγός αετών αλλά ακόμη είσαι ένα παιδί. Πώς έγινε και ασχολήθηκες με κάτι τόσο δύσκολο; Είναι σύνηθες για ένα κορίτσι ή περισσότερο τα αγόρια το κάνουν αυτό στη χώρα σου;
Ξεκίνησα από τα 10 μου, βοηθώντας τον πατέρα μου να αναθρέψει αετούς στο σπίτι, άρχισα να ιππεύω άλογο, και να πηγαίνω για κυνήγι μαζί του. Κανονικά, είναι αντρική δουλειά. Είναι ασυνήθιστο για ένα κορίτσι. Αλλά αν ένα κορίτσι προσπαθήσει να το κάνει και πάρει το ρίσκο, φυσικά μπορεί να καταφέρει ό,τι και τα αγόρια! 

Δεν υπάρχει αγόρι στην οικογένεια για να κάνει αυτή τη δουλειά;
Μπαμπάς Αϊσολπάν: Η παράδοση των Καζάκων έχει μακρά ιστορία στο κυνήγι με τον αετό, σχεδόν 2000 χρόνια. Φυσικά και έχω δύο αγόρια ακόμη και δύο κορίτσια. Ο μεγάλος μου γιος επίσης κυνηγά. Αλλά ζούμε στον 21ο αιώνα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών είναι ίσα. Για αυτό βοήθησα την κόρη μου να γίνει κυνηγός αετών. Δεν έχει σημασία αν είσαι άντρας ή γυναίκα αλλά αν μπορείς ή όχι.

Πώς ήταν η εμπειρία να πηγαίνεις πρώτη φορά για κυνήγι με το δικό σου αετό;

Τη πρώτη φορά που κυνήγησα με τον αετό μου, εκείνο το πρωί είχα πολύ άγχος, ήμουν αφηρημένη Είναι ένα πολύ περίεργο συναίσθημα, πολύ όμορφο αλλά δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια…Βέβαια ο μπαμπάς ήταν μαζί μου, οπότε σιγά-σιγά ηρέμησα, γιατί με ενθάρρυνε και μου έλεγε συνέχεια: «Αϊσολπάν, μπορείς να το κάνεις. Όλα θα πάνε καλά». Έτσι ήταν η πρώτη φορά. Όσο για το πώς αισθάνθηκα όταν ο αετός ήρθε και κάθισε για πρώτη φορά στο χέρι μου…εγώ μεγάλωνα αετούς ήδη στο σπίτι μου. Οι αετοί ζούσαν μαζί μας, οπότε δεν ήταν για μένα έκπληξη ήταν μια φυσιολογική διαδικασία.

Η εξάσκηση; Ήταν επίπονη;
Συνήθως αιχμαλωτίζεις μωρά αετούς στα μέσα Ιουλίου, το καλοκαίρι δηλαδή. Η εξάσκησή τους κρατά τρεις μήνες για να κάνεις τον αετό σου έτοιμο για κυνήγι. Οπότε άρχισα να τον προπονώ Οκτώβρη και είμαστε έτοιμοι το Φεβρουάριο. Εκτός από το να τον προπονείς όμως πρέπει και να τον αναθρέψεις…να τον ταΐζεις σωστά για να γίνει δυνατός…

Είναι θέμα επιβίωσης το κυνήγι ή hobby;
Μπαμπάς: Δεν είναι χόμπι, είναι μέρος της ζωής μας. Στις μέρες μας, αν ο αετός πιάσει κάτι, είναι για να τραφεί ο ίδιος ή χρησιμοποιούμε το δέρμα των θηραμάτων και τη γούνα τους, για να φτιάξουμε ζεστά ρούχα και καπέλα. Για παράδειγμα το καπέλο της Αϊσολπάν προέρχεται από το κυνήγι της με το αετό της. Και επειδή είναι μέρος της παράδοσης να έχεις τον αετό ως κατοικίδιο, δεν είναι σωστό να τον κρατάς συνέχεια στο σπίτι. Πρέπει να πετά και να κυνηγά. 

Είσαι πια η πρωταγωνίστρια μιας ταινίας. Αυτό σημαίνει ότι αισθάνεσαι ηθοποιός;
(Γελώντας)…Όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα, αισθανόμουν ντροπή, και πολύ δυσάρεστα μπροστά στην κάμερα. Δεν είμαι ηθοποιός…Όμως η ταινία έχει να κάνει με την καθημερινότητά μου, οπότε στα μισά της περίπου άρχισα να αισθάνομαι άνετα, χωρίς άγχος. Ακόμη και ο αετός μου άρχισε να εναρμονίζεται με τις κάμερες…

Δηλαδή δεν αισθάνθηκες ποτέ star; Ούτε όταν η ταινία τελείωσε κι εσύ άρχισες να γυρίζεις τον κόσμο για την προώθησή της;

Αφού τελείωσε η ταινία λάβαμε πολλές προκλήσεις από διάφορες χώρες. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για μένα. Επισκέφθηκα διαφορετικές χώρες με ξεχωριστές κουλτούρες και πολιτισμούς, γνώρισα νέους φίλους, νέους ανθρώπους. Πολλοί από αυτούς μου έκαναν ερωτήσεις όπως εσείς. Αλλά δεν αισθάνομαι καλή ηθοποιός. Αν έπρεπε να παίξω κάτι άλλο, δεν θα μπορούσα να το κάνω…

Οπότε δεν θα γίνεις ηθοποιός στο μέλλον…

Όχι θέλω να γίνω γιατρός. Γιατί η μαμά μου έχει καρδιακά προβλήματα και θέλω να τη φροντίσω αλλά και όσους έχουν παρόμοια προβλήματα…

Σου άρεσε αυτός ο διαφορετικός κόσμος που γνώρισες στην περιοδεία σου; Ο δυτικός τρόπος ζωής; Θα μπορούσες να ζήσεις στη δύση, iσως για τις σπουδές σου;
Ναι θα μπορούσα…Η αλήθεια είναι ότι συνάντησα πολλές εκπλήξεις την πρώτη φορά που ταξίδεψα εκτός Μογγολίας. Τα κτίρια ήταν διαφορετικά, ο τρόπος ζωής διαφορετικός, ο τρόπος επικοινωνίας των ανθρώπων διαφορετικός, όλα αυτά μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέροντα…

Ποιο το μήνυμά σου στον κόσμο μέσα από την ταινία και ειδικά προς τα παιδιά της ηλικίας σου;
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι καταρχήν να δείξω στον κόσμο αυτό το ιδιαίτερο έθιμο, της παράδοσης των Καζάκων, το κυνήγι με τον αετό, και επίσης να κατανοήσουν τη θέση μιας γυναίκας-κυνηγού. Θέλω να δείξω ότι ένα κορίτσι μπορεί να κάνει ό,τι κι ένα αγόρι. Στα νέα κορίτσια θέλω να πω:

«Mην εγκαταλείπετε ποτέ τους στόχους σας. Προσπαθήστε σκληρά και μη τα παρατάτε. Να είστε δυνατές, ακριβώς όπως και οι θηλυκοί αετοί…»

Άλλαξε η καθημερινότητά σου μετά από την ταινία; Βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά;
Ναι, άλλαξαν κάποια πράγματα…Έγινα πιο δημοφιλής στην πατρίδα μου. Όταν περπατώ στο δρόμο, στο αεροδρόμιο, οι άνθρωποι με αναγνωρίζουν, με σταματούν και ζητούν μια φωτογραφία μαζί μου...Ακόμη και όταν πήγα στο Παρίσι δύο Αμερικάνοι με αναγνώρισαν στον Πύργο του Άιφελ και φωτογραφήθηκαν μαζί μου. Αυτή είναι μεγάλη αλλαγή.

Στο πλάι της Αϊσοπλάν, εκτός από τον μεταφραστή, καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης στεκόταν ο αγέρωχος πατέρας της, ο οποίος την συνοδεύει παντού και τη βοηθά, όταν δυσκολεύεται. Δεν είναι τυχαίο που κατάφερε να δικαριθεί σε διαγωνισμούς κυνηγιού με αετούς, ανάμεσα σε πολλούς έμπειρους άντρες κυνηγούς. Πάντα κυνηγά με τον μπαμπά ή τον αδερφό της. Αν δείτε την ταινία, το στιγμιότυπο που για πρώτη φορά γίνεται το κάλεσμα του αετού από το βουνό, είναι κάτι που δεν μπορείς να κάνεις μόνος σου. Εκείνος, είναι πάντα εκεί. Η μητέρα της μάλιστα λέει ότι είναι πολύ δεμένη μαζί του και αυτό δεν της αφήνει πολύ χρόνο να περνά με την κόρη της. Αλλά δεν παραπονιέται.

«Θέλω η κόρη μου να ζει μια ζωή που να της αρέσει» σημειώνει σε κάποιο στιγμιότυπο της ταινίας. 

Δεν είναι η πρώτη σύγχρονη κυνηγός με αετό στο Καζακστάν. Η δικηγόρος Makpal Abdrazakova είχε προηγηθεί, ως η πρώτη γυναίκα από την Μογγολία που αγωνίστηκε στο φεστιβάλ Golden Eagle στο Ölgii και κέρδισε νικώντας 70 βετεράνους κυνηγούς. Είναι όμως η πιο νεαρή.

Η δική της νίκη στο διαγωνισμό ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή, ήταν ένα νέο ρεκόρ. Ο χρόνος για έναν αετό να εφορμήσει από την κορυφή του βουνού και να προσγειωθεί στον ώμο του αφεντικού του είναι 30 δευτερόλεπτα και σε πολλές περιπτώσεις, τα πουλιά απλά πετούν μακριά. Ο αετός της 
Αϊσολπάν πέταξε μέχρι τον ώμο της μέσα σε πέντε δευτερόλεπτα! Αυτός είναι ο ταχύτερος χρόνος που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα, και έκανε πολλούς έμπειρους κυνηγούς να τρίβουν τα μάτια τους!

Η ταινία «Η Κυνηγός με τον Αετό» προβάλλεται στις αίθουσες από τις 27 Απριλίου, σε διανομή filmtrade





πηγή: http://trelogiannis.blogspot.gr/2017/05/blog-post_69.html
...............................................................................
...............................................................................

Ακολουθεί ως υστερόγραφο
(της εδώ, υποφαινομένης μπλογκομανδάμας), 
ακολουθεί επαναλαμβάνω,
σύντομος διάλογος
με τις φωνές που έχω στο κεφάλι μου ...

(τρελογιατρέ μου, μην ανησυχείς
είναι ακίνδυνες!)

-Πώς το "έφαγες" το κόλλημα με τους αετούς
μωρή Σαλογραία; 

-Φταίει ο συχωρεμένος ο πατέρας μου.
Από μικρή που ήμανε, κάθε τόσο, μου επαναλάμβανε: 

"Κόρη, στη ζωή σου να είσαι αϊτός!" 

Λέγε λέγε, ο μπαμπάς, επί χρόνια, 
πόσο θέλει ένα μικρό, χαζό παιδί; 

Ε! Μου 'μεινε το κουσουράκι!
;-)







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου