Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Σχόλιο με αφορμή την Ομαδική Ψυχοθεραπεία

Πως ακριβώς δουλεύει η Ομαδική Ψυχοθεραπεία;

23 Νοεμβρίου 2015
orthod-dikaiom_20_UP_new
Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να συμμετέχουν σε μια ομάδα μοιράζονται με τα υπόλοιπα μέλη της ψυχοθεραπευτικής ομάδας τα προσωπικά θέματα που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους. Για παράδειγμα, ένα μέλος μπορεί να επιλέξει να μοιραστεί γεγονότα από την καθημερινότητα της εβδομάδας που πέρασε, με ποιόν τρόπο ανταποκρίθηκε σ’ αυτά, εάν αντιμετώπισε κάποια δυσκολία. Μπορεί επίσης να μοιραστεί με την ομάδα αυτογνωσίας τα συναισθήματα και τις σκέψεις του για γεγονότα που συνέβησαν σε προηγούμενες συνεδρίες της ομάδας, και να τα συσχετίσει με θέματα που τέθηκαν από άλλα μέλη, ή από τον συντονιστή της ομάδας.

Άλλα μέλη πάλι μπορεί να ανταποκριθούν στα ζητήματα που φέρνει ένα μέλος, να του δώσουν ανατροφοδότηση, κουράγιο, να το στηρίξουν ή να του ασκήσουν κριτική, ή απλά να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους με αφορμή τα λόγια του προηγούμενου μέλους. Τα θέματα που συζητιούνται μέσα στην ομάδα αυτογνωσίας δεν καθορίζονται από τον συντονιστή, αλλά ανακύπτουν αυθόρμητα από τα ίδια τα μέλη της.

Τα άτομα που συμμετέχουν στην ομάδα συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που νιώθουν παρόμοια μαζί τους, και τελικά αισθάνονται ανακούφιση γιατί βλέπουν πως δεν είναι μόνοι τους κι αβοήθητοι με το πρόβλημα που τους απασχολεί.

Η ομάδα μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική πηγή νοηματοδότησης, υποστήριξης & δύναμης σε δύσκολες περιόδους κατά τις οποίες κάποιο μέλος της αντιμετωπίζει έντονο άγχος και συναισθηματικό αδιέξοδο.

Η ανατροφοδότηση που εισπράττει κάποιο άτομο στην ομάδα από τις αντιδράσεις και την ανταπόκριση των υπολοίπων μελών στα ζητήματα που «ανοίγει» κατά την θεραπευτική διαδικασία συνήθως το βοηθάει να συνειδητοποιήσει κάποιες δυσλειτουργικές του στάσεις, ή/και επαναλαμβανόμενα μοτίβα στη συμπεριφορά του που μπορεί να δυσκολεύουν τις σχέσεις του με τους άλλους.

Επίσης, η ανατροφοδότηση της ομάδας μπορεί να τον/ την βοηθήσει να αλλάξει την οπτική με την οποία βλέπει τα πράγματα, ή/και να υιοθετήσει πιο δημιουργικές και αποτελεσματικές στάσεις απέναντι στα προβλήματα που τον/ την απασχολούν.

Γενικά, η ομάδα αυτογνωσίας μπορεί να λειτουργήσει ως ένα ζωντανό εργαστήρι πειραματισμού, όπου τα μέλη μπορούν να δοκιμάζουν με ασφάλεια νέες στάσεις, πεποιθήσεις και συμπεριφορές, πριν τις εφαρμόσουν στην καθημερινότητά τους, εκτός ομάδος.

Συχνά μέσ’ την ψυχοθεραπευτική ομάδα τα μέλη συναντούν ανθρώπους της παρελθούσας, ή και της τωρινής τους ζωής, με τους οποίους έχουν μια δυσκολία, που όμως θα ήθελαν να είναι σε θέση να την διαπραγματευτούν αποτελεσματικά. Στην ομαδική ψυχοθεραπεία όλοι θα έχουν σίγουρα την ευκαιρία να επεξεργαστούν δημιουργικά τέτοιες καταστάσεις.


Παρατήρηση: o Δρ. Γρηγόρης Βασιλειάδης είναι δημιουργός της ιστοσελίδας www.aftognosia.gr


........................................................................................................
.........................................................................................................

Σχόλιο: 

Όταν  διαβάζω αυτές  τις αξιέπαινες  προσπάθειες από κοσμικούς ανθρώπους  στο χώρο της ψυχοθεραπείας, αναλογίζομαι την ψυχολογική  αθλιότητα που επιπολάζει εντός πολλών ...Ορθοδόξων ενοριών, όπου οι παπάδες λειτουργούν στην καλή περίπτωση ως βαριεστημένοι δημόσιοι υπάλληλοι και  στην κακή, μάλλον ως χασάπηδες ψυχών, παρά ως ποιμένες. 

Όπου οι ενορίτες συμπεριφέρονται στους διπλανούς τους,  μάλλον ως φθονεροί ρουφιάνοι, παρά ως γνήσιοι αδελφοί- έστω ως στοιχειωδώς  καλλιεργημένοι, κοσμικοί άνθρωποι... 

Τότε  θλίβομαι...
Πραγματικά ζούμε  του ΑντίΧριστου τις  Έσχατες μέρες 
και όποιος μπορεί από μόνος του να σώσει τον εαυτόν του, ας τον σώσει.

Βοήθεια από τους... χριστιανούς "πλησίον" θα είναι πολύ αφελής, 
αν περιμένει  ότι θα λάβει...

................................................................................

3 σχόλια:

  1. Αγαπητή Ευανθία, οι σύγχρονες κοσμικές μορφές ομαδικής ψυχοθεραπείας, δεν είναι άλλο παρά ένας προσωρινός τρόπος ανακούφισης, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι θεραπεία ψυχής. Τα πάθη υπάρχουν στην καρδιά του ανθρώπου και τρέφονται με την εκτός Εκκλησίας κοσμική ζωή των ανθρώπων, και εκεί ο διάβολος καυχάται στον Άγιο Δημιουργό μας και περίπου λέει ότι, "να δεν χρειάζεται η Αγία Εκκλησία σου, διότι τα δημιουργήματά σου τρέχουν στα δικά μου θεραπευτήρια και εκεί βρίσκουν ανακούφιση."!!!!! Και έτσι ο διάβολος κερδίζει έδαφος στον κόσμο και η αποστασία πληθαίνει.

    Θεραπεία ψυχής υπάρχει μόνο στο Μυστήριο Της Αγίας εξομολόγησης στην Αγία Εκκλησία Του Χριστού.

    Όσο για το σχόλιό σου που παραθέτεις, για τους Ορθοδόξους Ιερείς που πολλές φορές φέρονται, "ως βαριεστημένοι δημόσιοι υπάλληλοι και στην κακή περίπτωση, μάλλον ως χασάπηδες ψυχών, παρά ως ποιμένες", θέλω να σου υπενθυμίσω, (και γιατί όχι να δικαιολογήσω,) ότι είναι και αυτοί άνθρωποι και θα πρέπει να γευτούν στο πετσί τους όλα τα πάθη των πνευματικών τους παιδιών, για να μπορέσουν να καταλάβουν και να δείξουν συμπόνια στα τέκνα τους στην Αγία Εξομολόγηση.
    Εάν εμείς ως κοσμικοί ζούμε ένα πάθος και συνθλιβόμαστε από το εσωτερικό κάψιμο της καρδιάς της ψυχής και όλου του σώματος, και τη νύχτα πέφτουμε στα γόνατα και να παρακαλάμε με αναφιλητά και με δάκρυα ο Κύριος να ποιήσει Έλεος και να μας ανακουφίσει, και ζητάμε από την Παναγία μας να στείλει εκείνον τον Άγιο που πέρασε στην επίγεια ζωή του το ίδιο πάθος με εμάς για βοήθεια, και να τρέχουν ποτάμι τα δάκρυα, και να ανακουφίζεσαι λίγο, και ξανά το πάθος να θεριεύει και ξανά τη νύχτα να ξυπνάς και να ξαναγονατίζεις για να βρείς λίγο έλεος και ανακούφιση, πόσο περισσότερο ο Ορθόδοξος Ιερέας που σαλεμένος βιώνει όλα αυτά που ζούμε όλοι εμείς.
    Θυμήσου τον Μέγα Αντώνιο που είδε όλες τις παγίδες του διαβόλου απλωμένες στη Γη και έφριξε. Δυστυχώς εμείς οι ΓΟΧ έχουμε και ένα περίσσιο εγωισμό ότι είμαστε γνήσιοι, (τα χάλια μας), και καυχόμαστε ότι τάχα στην Πίστη είμαστε ακριβείς!!! και δεν αναλογιζόμαστε ότι η πίστη και η ορθή ομολογία δεν είναι ανεξάρτητη από τα εργα μας εν Χριστώ. Πως λοιπόν να έχουμε ταπείνωση για να "περάσουμε όλες τις παγίδες του διαβόλου που απλώθηκαν στη Γη?""
    Δεν έχουμε ταπείνωση και γι αυτό λουζόμαστε ο ένας τα πάθη του άλλου και πάει λέγοντας η κατάντια μας.
    Λυπάμαι πραγματικά που δεν είμαι καλύτερος για να κάνω και τον πνευματικό μου καλύτερο, και λυπάμαι που μας τρώει η μαρμάγκα και το σαράκι των παθών μέρα με τη μέρα, και απορώ πως μας ανέχεται ο Άγιος Θεός, γιατί είμαστε άξιοι για λοιμό, σεισμό, καταποντισμό, και φοβάμαι πολύ την δικαία οργή Του Θεού που έρχεται πολύ γρήγορα για να ξεσπάσει.
    Είθε ο Κύριος να μας παρηγορεί και να μας φροντίζει και να μας δίνει εκείνα τα φάρμακα για να βλέπουμε την ασθένειά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. παπα-Κώστα μου
    μακάρι να ΜΗΝ ήταν τα πράγματα όπως μου φαίνονται.
    Μακάρι να ΜΗΝ...
    ;-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή