Αντιστέκομαι
όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές σαν τα κόκκαλα τ' αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας, που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα, αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους χυμούς, ειρήνη και φως..
(Νικ.Βρεττάκος)
Email:filikitati@hotmail.com
Αυτός που αγαπάει κατά Θεόν αδικεί, καταποντίζει, ξεφτιλίζει τον εαυτόν του σε σχέση με τους άλλους. Αντιθέτως, εκείνος που δεν αγαπά και είναι κυριευμένος από κακίες και εμπάθειες και τις τρέφει κρυφίως, αδικεί και καταδυναστεύει τους άλλους. Αυτός είναι ο νόμος που συναντάμε στην πραγματική κοινωνία των ανθρώπων. Άλλη κατάσταση δεν υπάρχει.
Μαρίνο μου οποία χαρά, και πόσο με αναπαύει ο ευθύς σου λόγος, ο παλιομοδίτικος! Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου... ;-) Φιλιά πολλά στο λατρεμένο σου Χρυσανθάκι!
Αυτός που αγαπάει κατά Θεόν αδικεί, καταποντίζει, ξεφτιλίζει τον εαυτόν του σε σχέση με τους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιθέτως, εκείνος που δεν αγαπά και είναι κυριευμένος από κακίες και εμπάθειες και τις τρέφει κρυφίως, αδικεί και καταδυναστεύει τους άλλους.
Αυτός είναι ο νόμος που συναντάμε στην πραγματική κοινωνία των ανθρώπων. Άλλη κατάσταση δεν υπάρχει.
Μαρίνο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήοποία χαρά, και πόσο με αναπαύει ο ευθύς σου λόγος, ο παλιομοδίτικος! Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου...
;-)
Φιλιά πολλά στο λατρεμένο σου Χρυσανθάκι!