Καλημέρα αγαπημένο μου.
Για σήμερα θα παραπέμψω πάλι σε παλιότερη ανάρτηση
εσένα, τον νέο επισκέπτη.
Κάνε κλικ ΕΔΩ και σπάζοντας τη σχετική πλάκα
θα δεις να ξεπετάγεται
το παράδοξο, πλην χειροπιαστό πετούμενο της ελπίδας!
Για τον παλιό, λατρεμένο μπλογκοναύτη, θα πω ότι ξαναδιαβάζοντας
το βιβλίο Πένταθλον (εκδόσεις Ακρίτας) του π. Βασιλείου Θερμού
βρήκα εκτός των άλλων παραμυθητικών, και
την παρακάτω φράση του Τάσου Λειβαδίτη:
Κύριε
μόνο με τη σιωπή σε νιώθουμε.
Κάθε ομιλία σε πληγώνει.
Κι οι λέξεις μας είναι τα τραύματά σου
απ' όπου, μαζί με το αίμα σου
στάζει και λίγη απεραντοσύνη.
Τάσου Λειβαδίτη
Συνομιλίες,
"Ο τυφλός με το λύχνο" Κέδρος 1998 σ. 48
..............................................................................
...............................................................................
Καλή συνέχεια να έχεις, περιστέρι μου.
Με ειρήνη Θεού, εύχομαι να σκαρφαλώσεις και σήμερα
στο βουνό του καθημερινού σου αγώνα.
Ευαν-θιούλα (χιχι..) η Σαλογραία
.................................................................................
Αχ! Μακάρι να μου συνέβαινε και εμένα ένα ευχάριστο απρόοπτο ! Αλλά που τέτοια τύχη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένο μου "εί δύνασαι πιστεύσαι, ΠΑΝΤΑ δυνατά τω πιστεύοντι!'
ΔιαγραφήΤο έχω δει να επαληθεύεται το ρητό πολλές, πάμπολλες φορές και στη ζωή τη δική μου και σε ζωές άλλων.
Και ΔΕΝ πιστεύω ότι υπάρχει τύχη.
Για μένα, ΔΕΝ υπάρχει τύχη.
Υπάρχει μόνο ευ-λογία και α-λογία που πέφτει στα κεφάλια μας.
Και βέβαια αυτή η ευ-λογία ή η α-λογία μπορεί να μην προκύπτει μόνο από εμάς τους ίδιους.
Μπορεί να προκύπτει και από ενέργειες και προθέσεις -καλές ή κακές-ανθρώπων γύρω μας.
Δοσ΄μου ζωή στον καλπασμό του χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜένω πίσω ,πολύ πίσω.
ακούω το γοερό κλάμα αυτών πόνεσαν και πονούν.
Υπάρχει ελπίδα?
Ὁ τοις πεσούσι παρέχων Ανάστασιν
ακούει τοις κραυγάζουσιν?
Ανων.των 8:45 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμερικές φορές ο Θεός δοκιμάζει τους εκλεκτούς Του, όπως η φωτιά δοκιμάζει το Χρυσό, "εν χωνευτηρίω".
Πάντα υπάρχει ελπίδα και πάντα ο Κύριος Ακούει!
Εχω πλέον γι αυτό, την Ατράνταχτη βεβαιότητα!
Ίσως γράψω μια εμπειρία μητέρας με τα παιδιά της, σε ήχο πλάγιο...μόλις βρω λίγο χρόνο...
Οι άνθρωποι οι έντιμοι, οι δίκαιοι, οι φιλαλήθεις, οι αγαπώντες και συμ-πάσχοντες είναι "καταδικασμένοι"
να κλάψουν πολύ σε αυτήν τη ζωή, αλλά ο Αναστημένος Χριστός, όταν τους συναντήσει θα τους σκουπισει ΌΛΑ τα δάκρυα.
Το διαβάζουμε και στον Αποκάλυψη σε κείνους τους Μοναδικούς στίχους για τους Ακόλουθους του Αρνίου, τους ερχομενους "εκ της Θλίψεως της Μεγάλης..." που έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω Αίματι του Αρνίου"
Ας κάνουμε Υπομονή, διότι "η Υπομονή Δοκιμήν κατεργάζεται η δε Δοκιμή Ελπίδα, η δε Ελπίς ου καταισχύνει " που γράφει θεόπνευστα και ο Απόστολος.
Δυο σαλτιές ακόμη και φτάνουμε! σημειώνει και ο λατρεμένος Βρεττάκος...
Τελειώνει σε λίγο ο δρόμος...
Ως που να ανοιγοκλείσουμε τα ματάκια μας, όλα θα έχουν τελειώσει...
;-)
Γερόντισσα, σας αγαπώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για τα φερέλπιδα λόγια σας!
" Γερόντισσα"; όχι καλέ και Γερόντισσα!
ΔιαγραφήΔεν το φόρεσα το ρασάκι ακόμα!
Μετά τα 90 θα το αποφασίσω!
;-)
Φιλιάααααααααα!
Έχετε και humor βλέπω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θεός μαζί σας!
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα αγαπημ. ανων. των 5:26 π.μ.
("το πρωινό πουλί πιάνει το σκουλήκι" που λένε και οι Άγγλο!)
Το χιούμορ είναι δίκοπο μαχαίρι.
Να εύχεστε να κάνουμε δημιουργική χρήση.
Η Κυρία των Αγίων Αγγέλων, η Ουράνια Βασίλισσα και Επίγεια Μητέρα Πάντων των Αγωνιζόμενων εν Πίστει, Ελπίδι και Αγάπη, να είναι μαζί σας.