Ο τίτλος της σημερινής ανάρτησής μου
προέκυψε από σκέψεις που διάβασα στη σελίδα του Τρελογιάννη
και αναδημοσιεύω παρακάτω.
Αν μπορούσαμε, νεαντερταλάκο μου,
να ξεχωρίσαμε
αυτά τα των δυο μουλαριώνε άχυρα
ότι δηλαδή άλλο ο έλεγχος
για θέματα Ορθοδόξου Πίστεως
και άλλο η οφειλόμενη έμπρακτη
προς τον όποιο συνάνθρωπο,
στοιχειώδης χριστιανική αγάπη,
ίσως τότε, να μη μας χλεύαζαν τόσο πολύ οι δαιμόνοι,
ίσως τότε
να ελκύαμε στις μίζερες ζωές μας,
αληθινή, σωτηρίας ελπίδα...
Σαλογραία
.................................................................
.................................................................
Μια μέρα ήταν συγκεντρωμένοι αρκετοί Μοναχοί εκεί στη Νέα Σκήτη
και πέρασε ένας Αρχιμανδρίτης, αλλά δεν χαιρέτησε,
δεν είπε «ευλογείτε», δεν είπε «καλημέρα» ή «χαίρεται».
Είπε τότε ένας Μοναχός:
«Γέρο-Τρύφων, πολύ καλός και ηθικός άνθρωπος αυτός ο Αρχιμανδρίτης».
Και απάντησε ο Γέρο-Τρύφων σ' αυτή τη φράση του Μοναχού:
«Και τα μουλαράκια μας εδώ εις το Άγιον Όρος ηθικά είναι».
Για να δηλώσει ότι
δεν φτάνει μόνο να έχει κάποιος μια σωματική αρετή,
μια σωματική εγκράτεια,
πρέπει να έχει και έλεος,
να έχει επιείκεια
και καλοσύνη.
Άλλωστε στην παραβολή των Δέκα Παρθένων που είπε ο Χριστός,
αυτό τονίζεται.
Και οι δέκα παρθένες είχαν σωματική παρθενία,
σωματική άσκηση.
Οι πέντε όμως ήταν φρόνιμες και οι πέντε ήταν μωρές,
διότι δεν είχαν έλεος,
δεν είχαν κατανόηση,
δεν έλεγαν ένα καλημέρα.
Πηγή:Τρελογιάννης
να ξεχωρίσαμε
αυτά τα των δυο μουλαριώνε άχυρα
για θέματα Ορθοδόξου Πίστεως
προς τον όποιο συνάνθρωπο,
Η ευγγελική αγάπη , η εν Χριστώ ευγένεια καί διάκριση , σε συνδυασμό με την σταθερή ομολογία πίστεως μπορούν να προβληματίσουν τον καλοπροαίρετο αιρετικό . Ενώ ο φανατισμός η αλαζονική και θριαμβολογική επιθετικότητα όχι μόνο δέν ωφελούν αλλά δεικνύουν την έλλειψη ορθοδόξου ήθους που πρέπει να πηγαίνει χέρι χέρι με την ορθόδοξη πίστη. Καλό Πάσχα !
ΑπάντησηΔιαγραφήAδελφέ Φώτιε
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσυπογράφω.
Καλό Πάσχα να δώσει ο Κύριος σε όλους!
Νομίζω πως η αιτιολογία της επιθετικής συμπεριφοράς που εμφανίζεται ως "φανατισμός" και "μισαλλοδοξία" είναι η υπερηφάνεια και αντιποίηση της αρχής που γίνεται από κάποιους. Η Αρχή είναι ο Κύριός μας, ο οποίος μπορούσε να οργίζεται και να μην αμαρτάνει, να ανατρέπει τας τραπέζας των κολυββιστών και να απευθύνει στους γραμματείς του νόμου και στους φαρισαίους τα φοβερά ουαί!! Έτσι κάποιοι μέσα στον καπνό της αλαζονείας που σκοτίζει το νου τους, αναλαμβάνουν ρόλο Χριστού και απευθύνουν σκληρότατα ουαί!! Ενδόμυχα ίσως αισθάνονται δικαιωμένοι να δρούν με τον τρόπο αυτό, επειδή και ο Κύριος έδρασε έτσι! Αλλά προσοχή! Μήπως "βάζει η Μυλωνού τον άνδρα της με τους πραματευτάδες;;;". Η αυτομεμψία η οποία δεν μας επιτρέπει να θεωρούμε εαυτούς ως κάτι σημαντικό, δεν θα μας επιτρέψει να φερθούμε με σκληρότητα σε αδελφούς ομοιοπαθείς! Σταθεροί σε όσα "εμάθομεν και εν οις επιστώθημεν" ναι. Σκληροί με λόγο και έργο, ποτέ! Ας είναι η βιοτή μας ο έλεγχος των σφαλλόντων. Βιοτή πίστης, συνέπειας και προσδοκίας της Βασιλείας Του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΚ