Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Καλύτερα φυλακισμένος παρά αυτοκτονημένος




Φωτό: Προσκυνητής

Αγαπημένο μου, πάλι, έχω φρικάρει.

Έμαθα χτες για έναν τίμιο επιστήμονα, έγγαμο, ώριμο στην ηλικία,
πατέρα ανηλίκων τέκνων που αυτοκτόνησε επειδή- λέει-τον πνίξαν τα χρέη- 
μα για Όνομααα!

-Δε βρέθηκε ένας γείτονας, ένας φίλος, ένας συγγενής, να ψυλλιαστεί τις προθέσεις του, 
να τον βοηθήσει, να τον στερεώσει στην ώρα τη δύσκολη, να τον σώσει;

-Δε βρέθηκε. 
Την έκρυβε την απελπισία του, απολύτως.

-Δε βρέθηκε κάποιος να του δώσει να δει, έστω σε βίντεο 
τη διδακτική ταινία: "Ρίτα Χέηγουωρθ, τελευταία έξοδος" να μάθει
πώς αναβάθμισε τη φυλακή του, ένας φυλακισμένος;

-Να τον βοηθήσει να καταλάβει ότι είναι καλύτερα φυλακισμένος παρά αυτοκτονημένος;

-Διότι η φυλακή κάποτε θα τελειώσει, ενώ η αυτοκτονία δεν τελειώνει ποτέ,
άσε που δίνει και το αίσχιστο παράδειγμα βίου στα ορφανά τα  παιδιά του!

-Πού ακούστηκε να αυτοκτονάνε, Ορθόδοξοι βαπτισμένοι, Έλληνες;
-Τόσο ζελέδες της συφοράς,  γίναμε  όλοι;

Πώς μας κατάντησαν έτσι οι ρουφιάνοι, οι ψεύτες,  οι λεηλάτες της ζωής μας- δαιμόνοι;

-Μας κατάντησαν  Γιαπωνέζους! 
-Κάθε τόσο, μας τρίβουν στα μούτρα,  
κι από ένα, εγω-κεντρικό, χαρακίρι! 

-Θε μου, θε μου! 
-Παναγία μου Σώσε μας! 

-Τι αρουλιέσαι, ως σκύλα,  μωρή σαλογραία; (ο τόνος στο γραί-παρακαλώ) 
-Τι σουρομαδιέσαι, κυρά μου,  όλη την ώρα;

-Μα δε  βρέθηκε ένας χριστιανός να του δώσει ένα θάρρος, ένα δάνειο τελοσπάντω,
 να τον γλυτώσει;

-Δε βρέθηκε,  μη με ζαλίζεις! 

-Ποιος χολοσκάει σήμερα για τον πόνο του διπλανού του;

-Ούτε καν παπάδες, δεσποτάδες, δε  νοιάζουνται άστα να πάνε...

-Πού να πάνε;
-Με εκνευρίζεις!
.........................................................
( Πσυχραιμία!  Πάνω απ'όλα πσυχραιμίααα!...ξαναπιάνω το νήμα...)

-Κάνε, καλοιακουδάκι μου, μια προσευχή για την ψυχή 
του σκοτισμένου  αυτόχειρα.

Κοίτα και τις περασμένες μου αναρτήσεις
περί του βλακώδους
και του ατόπου και του αχρήστου, 
και περί του καταστροφικού διδάγματοςτης αυτοκτονίας.

Επιμένω και παρακαλώ να το ξαναδιαβάσεις: 
Τον καιρό που πίστευαν οι άνθρωποι ότι υπάρχει Αιώνια Κόλαση, 
τόσες αυτοκτονίες, δεν είχαμε! 

Σε πρώτη ευκαιρία, θα σου γράψω μια νέα, αληθινότατη και θαυμαστή  ιστορία, 
για την εμπειρία  του μακαρίτη πλέον, παλαιού φίλου Χαρίλαου, κατοίκου Πατρών, που κάποτε, εδώ και χρόνια, μπήκε  φυλακή για  χρέη,  και ανελπίστως, εκεί στην οδύνη του εγκλεισμού, συνάντησε  τον Κύριο Ιησού, το Φως, τη Χαρά  και την Απελευθέρωση της ψυχής του.

Μέχρι τότε,  εύχομαι εκ καρδίας, 
όλη την εν Χριστώ  υπομονή και την  υπέρ-λογη, θεία ειρήνη!

 Σαλογραία  


6 σχόλια:

  1. Τι αρουλιέσαι ως σκύλα μωρή Σαλογραία;...
    Αψογη Σαλογραιική!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητή μου στην εποχή που ζούμε δεν δίνει δεκάρα κανένας για τίποτα, δίπλα τους στον δρόμο να σωριαστείς ούτε που θα κοιτάξουν οι περισσότεροι, γιατί βιάζονται, φοβούνται, ή όλα μαζί. Αυτή είναι η πραγματική κρίση, η προσωπική μας κρίση μα και η συλλογική, ξεχάσαμε της ζωής Τον χορηγό, Τον ξεχάσαμε για τα καλά και τσιμπήσαμε το δόλωμα σαν χάνοι, επιστήμονας τεράστιος βλέπεις ο "έξ'απο δώ" σε κάτι τέτοια, με τέτοια χαλαρότητα και πλαδαρότητα πνευματική,μας είχε πολύ εύκολα, όχι όλους μα αρκετούς δυστυχώς. Εύχομαι όσοι κρατιούνται όρθιοι να γίνονται φάροι για τους υπόλοιπους.
    και να γίνουν το γρηγορότερο όλα Χριστός!

    Π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Π.

    έλαβα εμπειρία της ψυχρότητας που περιγράφεις, κάποτε, όταν βρέθηκα στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

    Ή ΠΛΗΡΗΣ αδιαφορία του πλήθους σε συνάνθρωπο, που ζητούσε απεγνωσμένα ένα γιατρό.

    Μωρέ, ΔΕ ΣΕΙΣΤΗΚΕ φύλλο!
    ..............................
    Πανεπιστήμων ο Εξαποδώς, βέεεβαια.

    Κατέχει άπασες τις μεθόδους πολέμου.

    Εμείς, οι καραξιπασμένοι, οι μωροί, οι τυφλοί, καταπίνουμε αμάσητα ΟΛΑ τα δολώματα που μας πετάει.

    Μη ο Κύριος, δεν θα είχε μείνει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ χριστιανός, έστω και χλιαρός, την σήμερον.

    ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ο πόλεμος που αενάως διεξάγεται και εκ δεξιών και εξ αριστερών από πάνω και από κάτω και από την όψη και την ανάποδη...

    Υπεραγία Θεοτόκε
    ΣΩΣΟΝ ημάς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ανώνυμο " ΚΑΝΕΝΑ"
    που όλο μου στέλνει κακιασμένα μηνύματα.

    Τι ζόρι τραβάς αγαπητέ μαζί μου;
    Προσωπικά δεν ασχολούμαι με σένα όπως βλέπεις.

    Καλλιέργησε, λοιπόν τον κήπο σου
    και άσε τις ΓΡΙΕΣ να καλλιεργουν τον δικόν τους.

    Ούτε εσύ θα με κρίνεις όταν πεθάνω
    ούτε παπάς ΚΑΝΕΝΑΣ, ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.

    Μονο ο Κύριος ΙΗΣΟΥΣ θα με κρίνει
    αν είμαι Ορθόδοξη ή όχι,
    διοτι ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
    ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΕΝ ΑΓΑΠΗ...

    Η γνώμη ΟΛΩΝ των λοιπών, περισσεύει!

    Παρακαλώ, προσπάθησε να το θυμάσαι
    για να ΜΗ μου βασανίζεσαι άδικα.

    Καλό σου βράδυ...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. γειά σου Σαλογραία μου καλή!!!
    μην απελπίζεστε , υπάρχουν καλοθελητές με την καλή έννοια, απλά θέλει προσπάθεια. πάντα να έχετε πίστη ακόμα και όταν όλα φαίνονται απελπιστικά μαύρα. ο Θεός δεν αφήνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. vikoparea μου
    έχω δει μεγάλα θαύματα στη μικρή μου ζωή.
    πιστη, ελπιδα, αγάπη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή