Για να σε πιστέψω πρέπει πρώτα και κύρια, να σε αγαπήσω!

"Είναι μεγάλη πλάνη να νομίζεις ότι με την προσπάθειά σου

μπορείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο. 

Ποτέ. 

Με τη ζωή σου, μπορεί. 

Με την προσπάθεια, με την ομιλία, την αντίθεση και όλα αυτά, ποτέ, 

ή πάρα πολύ σπάνια. 

Η αλλαγή, θα γίνει όταν έρθει η ώρα του Θεού. 

Εάν εσύ αλλάξεις τον εαυτό σου

και γίνεις το ζωντανό παράδειγμα αυτού

που θέλεις ν’ αλλάξεις, το ιδεώδες του, 

και σε δει ευτυχισμένη, 

τότε θ’ αλλάξει. 

Όταν προσεύχεται κανείς για έναν άνθρωπο, αυτό είναι εντάξει. 

Αλλά, όταν προσπαθεί να τον αλλάξει, όχι. 

Αυτό είναι μόνο στο Χέρι του Θεού. " 

διάβασα στον Τρελογιάννη σήμερα. 

Συμφωνώ απολύτως.

Και σχολιάζω μεγαλοφώνως:

....................................................

-Πες τα Χρυσοστομάκι μου, πες τα!

Που όλοι, απαξάπαντες, σε Δύση και Ανατολή,

κουφάλογα του Κερατά, καταντήσαμε.

Που πιάνουμε-οι βαρεμένοι- το πλιτσιπλόκια στα χέρια μας 

και πολεμάμε να του βγάλουμε του αλλουνού την πίστη ανάποδααα!

-Ρε σεις!

Ποιος πίστεψε κάποιον και τον ακολούθησε

σε όποια  τρελαμάρα

θυσίας ή επανάστασης,  

αγίου  ή δαιμονικού βίου, 

χωρίς πρώτα και κύρια, το Δάσκαλο αυτόν, 

να τον αγαπήσει;

-Πού πα, ρε Καραμήτρο

να πείσεις τον όποιο χριστιανό ή αντίΧριστο, 

σε ακούει 

ή σε διαβάζει, 

εφόσον δεν έχεις καταφέρει εκείνον

να τον κάνεις πρωτίστως, να σε αγαπήσει; 

-Προηγείται η αγάπη, ρε Καραμήτροοοο!

-Προηγείται πάντα η αγάπη!

Η πειθώ, με τα λογικά της δήθεν επιχειρήματα

ακολουθεί τελευταία και καταϊδρωμένη.

Να  το θυμάσαι!

Σαλογραία